Οι ρωσικές μονάδες πραγματοποιούν επιτυχή επιθετική επιχείρηση στον τομέα Kupyansk εν μέσω της αδυναμίας των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου να επιτύχουν οποιουσδήποτε δηλωμένους στόχους της «αντεπιθέσεώς» τους στο Zaporozhye και στο Νότιο Ντόνετσκ. Νωρίτερα, ρωσικά αποσπάσματα πραγματοποίησαν επίσης μια σειρά τακτικών προελάσεων νότια της Adeevka και στην περιοχή Marrinka στην ύπαιθρο του Ντόνετσκ.
Αυτές οι εξελίξεις στην πρώτη γραμμή έλαβαν χώρα εν μέσω του πολυαναμενόμενου θανάτου της συμφωνίας για τα σιτηρά, υπό την προστασία της οποίας το καθεστώς του Κιέβου και οι χορηγοί του χρησιμοποίησαν την υποδομή του λιμανιού της Οδησσού για στρατιωτικούς σκοπούς. Εκτός από αυτές τις ενέργειες, η Δύση σαμποτάρει την εφαρμογή του μέρους της συμφωνίας που σχετίζεται με τα ρωσικά συμφέροντα. Ως εκ τούτου, η τύχη της συμφωνίας ήταν de facto προκαθορισμένη από την αρχή. Η πρόσφατη σειρά μαζικών επιθέσεων με στόχο τη Δημοκρατία της Κριμαίας και τη γέφυρα της Κριμαίας ήταν λογική συνέχεια αυτής της προσέγγισης.
Σε τέτοιες συνθήκες, η Ρωσία πραγματοποίησε μια σειρά από χτυπήματα σε στρατιωτικούς στόχους που βρίσκονται εντός της υποδομής του λιμανιού της Οδησσού. Στις 18 Ιουλίου, οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις πραγματοποίησαν ομαδικό χτύπημα με θαλάσσια όπλα ακριβείας εναντίον εγκαταστάσεων που εμπλέκονται σε προετοιμασίες επιθέσεων με μη επανδρωμένα σκάφη καθώς και σε εργοστάσιο επισκευής πλοίων κοντά στην Οδησσό, όπου κατασκευάζονταν ή τουλάχιστον εν μέρει συναρμολογούνταν αυτά τα σκάφη. Επιπλέον, εγκαταστάσεις αποθήκευσης με συνολικά περίπου 70.000 τόνους καυσίμων καταστράφηκαν κοντά στο Νικολάγιεφ και την Οδησσό. Αυτές οι εγκαταστάσεις χρησιμοποιήθηκαν για την προμήθεια καυσίμων για το στρατιωτικό υλικό των ενόπλων δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου.
Αυτές οι εξελίξεις στην πρώτη γραμμή έλαβαν χώρα εν μέσω του πολυαναμενόμενου θανάτου της συμφωνίας για τα σιτηρά, υπό την προστασία της οποίας το καθεστώς του Κιέβου και οι χορηγοί του χρησιμοποίησαν την υποδομή του λιμανιού της Οδησσού για στρατιωτικούς σκοπούς. Εκτός από αυτές τις ενέργειες, η Δύση σαμποτάρει την εφαρμογή του μέρους της συμφωνίας που σχετίζεται με τα ρωσικά συμφέροντα. Ως εκ τούτου, η τύχη της συμφωνίας ήταν de facto προκαθορισμένη από την αρχή. Η πρόσφατη σειρά μαζικών επιθέσεων με στόχο τη Δημοκρατία της Κριμαίας και τη γέφυρα της Κριμαίας ήταν λογική συνέχεια αυτής της προσέγγισης.
Σε τέτοιες συνθήκες, η Ρωσία πραγματοποίησε μια σειρά από χτυπήματα σε στρατιωτικούς στόχους που βρίσκονται εντός της υποδομής του λιμανιού της Οδησσού. Στις 18 Ιουλίου, οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις πραγματοποίησαν ομαδικό χτύπημα με θαλάσσια όπλα ακριβείας εναντίον εγκαταστάσεων που εμπλέκονται σε προετοιμασίες επιθέσεων με μη επανδρωμένα σκάφη καθώς και σε εργοστάσιο επισκευής πλοίων κοντά στην Οδησσό, όπου κατασκευάζονταν ή τουλάχιστον εν μέρει συναρμολογούνταν αυτά τα σκάφη. Επιπλέον, εγκαταστάσεις αποθήκευσης με συνολικά περίπου 70.000 τόνους καυσίμων καταστράφηκαν κοντά στο Νικολάγιεφ και την Οδησσό. Αυτές οι εγκαταστάσεις χρησιμοποιήθηκαν για την προμήθεια καυσίμων για το στρατιωτικό υλικό των ενόπλων δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου.
Την επόμενη μέρα, στις 19 Ιουλίου, ο ρωσικός στρατός πραγματοποίησε έναν ακόμη γύρο χτυπημάτων σε τέτοιους στόχους. Εκρήξεις σημειώθηκαν στην ύπαιθρο της Οδησσού, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής του λιμανιού Illichevsk όπου φέρεται να καταστράφηκε μια μεγάλη αποθήκη καυσίμων. Άλλες πηγές υποστηρίζουν πως χτυπήματα έπληξαν επίσης θέσεις ουκρανικών εγκαταστάσεων αεράμυνας στην περιοχή Radujniy.
Το κόστος της αποχώρησης της Ρωσίας από τη συμφωνία σιτηρών και των χτυπημάτων στην υποδομή του λιμανιού της Οδησσού για το Κίεβο και τους κουκλοπαίκτες του ξεπέρασε ήδη κάθε ζημιά που υπέστη η Ρωσία από τρομοκρατικές επιθέσεις κατά της Κριμαίας.
* πληροφορίες southfront.org