Όσοι μιλούν για υψηλά ενοίκια, παραβλέπουν κάποιες πανάκριβες αλήθειες

pixabay / aled7

Τα τελευταία χρόνια γίνεται στη χώρα μας συζήτηση για τα υψηλά ενοίκια, είτε μιλάμε για κατοικίες είτε για επαγγελματικούς χώρους. Ωστόσο η συζήτηση αυτή φαίνεται ότι παραβλέπει κάποιες εξίσου πανάκριβες αλήθειες.

Στρατής Μαζίδης

Οι ιδιοκτήτες των ακινήτων έχουν φορτωθεί με μια σειρά χαρατσιών - χαρτζιλικιού προς συγκεκριμένη επαγγελματική ομάδα για να εκδίδουν υποχρεωτικά πιστοποιητικά είτε για να ενοικιάσουν την περιουσία τους είτε για να προβούν σε άλλες πράξεις.

Πχ σε τι χρησιμεύει το ενεργειακό πιστοποιητικό; Ποιος ενοικιαστής το ζητάει; Αυτός που ενδιαφέρεται να μισθώσει ένα ακίνητο θα το δει από κοντά ρωτώντας άμεσα αυτά που τον ενδιαφέρουν, ανάμεσα στα οποία και τα ενεργειακά.

Το βασικότερο όμως είναι η φορολόγηση των ενοικίων. Στα πλαίσια ενός οικονομικού ρατσισμού, όπως οι ελεύθεροι επαγγελματίες, ομοίως και όσοι ενοικιάζουν ακίνητα φορολογούνται από μηδενική βάση.

Μέχρι τα πρώτα 12.000 ευρώ, το κράτος σε κάθε 100 ευρώ παίρνει τα 15 ευρώ.

Μετά τα 12.000 ευρώ και μέχρι τα 35.000 ευρώ, το κράτος σε κάθε 100 ευρώ παίρνει 35 ευρώ.

Μετά τα 35.000 ευρώ, το κράτος σε κάθε 100 ευρώ παίρνει 45 ευρώ.

Συνεπώς πρόκειται είτε για συνιδιοκτήτη, είτε για νταβατζή που έρχεται να θερίσει εκεί όπου δεν έσπειρε.

Μια καλή πρώτη λύση προς μια αποκλιμάκωση των ενοικίων θα ήταν να σταματήσει η φορολόγησή τους από το πρώτο ευρώ και η κλίμακα να διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε το κράτος να μη θυμίζει νταβατζή που έρχεται το βράδυ να μαζέψει τις εισπράξεις.