pixabay / lvers |
Ελένη Παπαδοπούλου
Τους εμπρησμούς συνήθως τους προκαλεί κάποιος ευνοϊκός νόμος που ευνοεί την χρήση καμμένων από ιδιώτες, αποχαρακτηρισμούς λόγω πυρκαγιών κτλ. Εάν κάποιος ξέρει ότι σε δάσος ή πρώην δάσος δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα, ούτε και θα ασχοληθεί.
Θεωρώ ότι πίσω από τους εμπρησμούς και την αδιαφορία της Πολιτείας βρίσκονται κάποιοι νόμοι που αφήνουν τα δάση στο έλεος των επιτήδειων, συμπεριλαμβανομένων και των επιτελικών που τα διαχειρίζονται. Οι οποίοι νόμοι μπορεί να μην αφορούν μόνο ανεμογεννήτριες.
Σκέφτομαι επίσης, έχω αυτό το κακό συνήθειο μερικές φορές, ότι αν μη τι άλλο μετά τις φοβερές πυρκαγιές της Εύβοιας και της Πάρνηθας, ένας λογικός άνθρωπος που αγαπά τη χώρα του, θα είχε νομοθετήσει πολύ αυστηρά όσον αφορά τα δάση, ώστε ο νόμος να λειτουργεί αποτρεπτικά για την καταστροφή τους. Και δε μιλώ για το ποινικό κομμάτι, αλλά και για την αξιοποίηση τους. Αντ' αυτού τρεις λαλούν και δυο χορεύουν και φυτρώσανε και πόσες ανεμογεννήτριες σε καμμένα.
Εάν δεν αλλάξει το νομικό πλαίσιο, εάν η κατάπτυστη απόφαση του ΣτΕ δεν αποσυρθεί, εάν τα δάση δεν θεωρηθούν εθνικός πλούτος και εθνικό κεφάλαιο ζωτικό για την ύπαρξη της χώρας ως έχει και όχι ως μετάλλαξη και εξάμβλωμα, εάν τέλος πάντων σκεφτούν για μία φορά το πραγματικό δημόσιο συμφέρον, τότε ανοίξτε τον χάρτη, δείτε πόσα δάση μας έμειναν και κλάψτε από τώρα και για αυτά.
Δε θα μείνει τίποτα όρθιο.