 |
| Φωτογραφία: eer.ru |
Ο Τζο Μπάιντεν πηγαίνει στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος. Δεν είναι απολύτως σαφές γιατί σχεδιάζεται αυτή η παράσταση, όπου ο επικεφαλής της συμμαχίας μπορεί να κραυγάσει κατά λάθος.
Στις 2 Ιουλίου, ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν θα πραγματοποιούσε διπλωματική περιοδεία στην Ευρώπη. Σύμφωνα με δελτίο τύπου, ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα επισκεφθεί το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Λιθουανία και τη Φινλανδία στις 9-13 Ιουλίου.
Lyuba Lulko - english.pravda.ru / Παρουσίαση Freepen.gr
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Μπάιντεν πρόκειται να έχει συναντήσεις με τον βασιλιά Κάρολο Γ' και τον πρωθυπουργό Ρίσι Σουνάκ για να εδραιώσει περαιτέρω την στενή σχέση μεταξύ των δύο χωρών, αναφέρεται στην ανακοίνωση. Στη συνέχεια, ο Μπάιντεν θα λάβει μέρος στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους της Λιθουανίας, στις 11-12 Ιουλίου. Στις 13 Ιουλίου, ο Μπάιντεν θα μετακομίσει στη Φινλανδία, μια χώρα που πρόσφατα εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ.
Το Bloomberg, αντί να αναλογιστεί τα καθήκοντα του Μπάιντεν στην περιοδεία του, έδωσε πρώτη προσοχή στην πρόσφατη στρατιωτική ανταρσία της Ρωσίας. Το πρακτορείο επικαλέστηκε τον διευθυντή της CIA Ουίλιαμ Μπερνς, ο οποίος είπε πως η δυσαρέσκεια στη Ρωσία για τον πόλεμο υπονομεύει το καθεστώς Πούτιν. Σύμφωνα με τον Μπερνς, η απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος του Πριγκόζιν αποκάλυψε τα τρωτά σημεία του Πούτιν και οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ δε θα χάσουν αυτήν την «ευκαιρία που δίνεται μια φορά στη γενιά».
Στην πραγματικότητα, δεν είναι ο Πούτιν, αλλά ο Μπάιντεν που έχει αποδυναμωθεί. Η εσωτερική κατάσταση στις ΗΠΑ αφήνει πολλά περιθώρια — αρκεί να διαβάσουμε τις ομιλίες του Ντόναλντ Τραμπ για το θέμα.
Όσο για τους στόχους του Μπάιντεν στην ευρωπαϊκή περιοδεία, πηγαίνει στη σύνοδο κορυφής στο Βίλνιους για να «συγκεντρώσει την ομάδα». Αυτό γράφουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης τον τελευταίο καιρό, αν και όχι πολύ καιρό πριν —τον Ιούνιο— τόσο ο Τζο Μπάιντεν όσο και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ τόνισαν πως το ΝΑΤΟ «ποτέ δεν ήταν τόσο ενωμένο».
Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Πολωνία Mark Brzezinski διατύπωσε μια άλλη βαθιά σκέψη. Πιστεύει ότι η συνάντηση στο Βίλνιους πρέπει «να αποδείξει τι στρατηγικό λάθος έκανε ο Πούτιν όταν εισέβαλε στην Ουκρανία». Η στρατηγική είναι μια μακροπρόθεσμη έννοια και ο Μπρεζίνσκι θα έπρεπε να είχε επεκταθεί στο θέμα, αν και προτιμούσε να μην το κάνει.
Ο Μπάιντεν δε θα κάνει τολμηρές δηλώσεις
Στην πραγματικότητα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά λόγω της ασθένειάς του. Την περασμένη εβδομάδα, μπέρδεψε την Ουκρανία με το Ιράκ. Η επίσκεψή του στην Ευρώπη είναι απλώς ένα σόου και μπορεί κανείς να περιμένει περισσότερα γκάφες και μιμίδια Μπάιντεν.
Ο λόγος που μπορεί να εκφωνήσει ο Μπάιντεν είναι κάτι παραπάνω από προβλέψιμος. Με πολύ μεγάλο βαθμό πιθανότητας, ο Μπάιντεν δεν πρόκειται να κάνει σκληρές δηλώσεις για να μην ενοχλήσει τον Πούτιν. Μετά από όλες τις αποτυχίες στην ουκρανική αντεπίθεση, ο Μπάιντεν είπε πως η Ουκρανία ήταν αρκετά ικανή να πραγματοποιήσει επιθετικές επιχειρήσεις.
Δε θα υπάρχει «οδικός χάρτης» για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Αντίθετα, μπορεί κανείς να περιμένει την ίδρυση του Συμβουλίου Ουκρανίας-ΝΑΤΟ κατ' αναλογία με το Συμβούλιο Ρωσίας-ΝΑΤΟ που είχε βυθιστεί στη λήθη. Δεν είναι αυτό που χρειάζεται ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι, αλλά υποτίθεται ότι θα επιδείξει τη δύναμη του ουκρανικού στρατού στην αντεπίθεσή του.
Γιατί οι ΗΠΑ χρειάζονται τον αποτυχημένο πρόεδρο;
Στη Λιθουανία, οι αναγνώστες της Respublika γελοιοποιούν τον Μπάιντεν. Αναρωτιούνται γιατί οι ΗΠΑ χρειάζονται έναν ανίκανο πρόεδρο του οποίου η πρώτη προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η δική του συνταξιοδότηση. Πολλοί αναρωτιούνται μήπως ο Τζο Μπάιντεν θα ντροπιαστεί ξανά όπως πριν όταν σκόνταψε και έπεσε κάτω, έδωσε τα χέρια με τον αέρα και ούτω καθεξής. Άλλοι πιστεύουν ότι ο Μπάιντεν μπορεί ακόμη και να κραυγάσει καθώς η PMC Wagner έχει ένα στρατόπεδο σκηνής που βρίσκεται μόλις 30 χιλιόμετρα από τα σύνορα της Λιθουανίας.
Δεν αποκλείεται ο ανίκανος πρόεδρος των ΗΠΑ να είναι μέρος της τακτικής της Ουάσιγκτον για εκφοβισμό της Ρωσίας. Εξάλλου, κάθε έθνος έχει έναν ηγέτη που του αξίζει.