Jyotiraditya Raj Dwivedi - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ωστόσο, κάτω από την πρόσοψη αυτής της φαινομενικά αληθινής συνεργασίας, τα υπόγεια ρεύματα της δυσαρέσκειας και της λεπτής προδοσίας μετατρέπουν τα ήρεμα νερά σε μια ταραγμένη θάλασσα.
Οι κυματισμοί αυτών των αναταραχών βρήκαν έναν συγκλονιστικό καταλύτη ανάπτυξης: την άρνηση της Κίνας να στηρίξει τη Ρωσία στην πικρή διαμάχη της με την Ουκρανία.
Κίνα και Δύση
Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος έχει δοκιμάσει τη σινο-ρωσική σχέση, αποκαλύπτοντας την ευθραυστότητα αυτής της λεγόμενης «ισχυρής» συμμαχίας. Οι προσδοκίες της Ρωσίας διαψεύστηκαν όταν η Κίνα ανακοίνωσε τη στάση της σε αυτό το σημαντικό γεωπολιτικό γεγονός.
Με έναν απροσδόκητα ήρεμο τόνο, η Κίνα δήλωσε ότι δεν θα προμήθευε όπλα στον «παντός καιρού σύμμαχό της». Ο Zhou Chenming, ερευνητής στρατιωτικής επιστήμης και τεχνολογίας με έδρα το Πεκίνο, Yuan Wang, δήλωσε: «Το Πεκίνο επιθυμεί να διατηρήσει την στενή του οικονομική συνεργασία με τη Δύση. Δε θα προσβάλει τους δυτικούς εμπορικούς εταίρους της, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της ΕΕ».
Αυτή η απόφαση του Πεκίνου σηματοδότησε μια τεκτονική αλλαγή στην παγκόσμια γεωπολιτική, ανοίγοντας ένα συναρπαστικό κουτί της Πανδώρας με ερωτήματα. Είναι αυτή η αρχή μιας ρήξης στο ρωσο-σινικό δεσμό ή είναι απλώς μια προσωρινή αναδιάταξη γεωπολιτικών συμφερόντων;
Η Κίνα τιμωρεί τη Ρωσία
Αλλά αυτό δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση. Το πιο συναρπαστικό είναι πως όταν η Κίνα συναντά τον αετό, συχνά ορκίζεται πίστη με τρόπο επιζήμιο για την αρκούδα. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα μετά την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν στην Κίνα.
Αμέσως μετά τη συνάντηση, η Τράπεζα της Κίνας άρχισε απροσδόκητα να τερματίζει τις ρωσικές συναλλαγές σε γιουάν Κίνας, δολάρια ΗΠΑ, δολάρια Χονγκ Κονγκ και ευρώ μέσω των λογαριασμών ανταποκριτών της.
Ο Πάβελ Σεμιόνοφ, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Modulbank, έσπευσε να κατηγορήσει τη Δύση, αλλά ο πραγματικός ένοχος ήταν ξεκάθαρος: η Κίνα είχε επιλέξει τη Δύση έναντι του λεγόμενου καλύτερου φίλου της, τη Ρωσία.
Αυτές οι κινήσεις αμαυρώνουν το τέλειο πορτρέτο της σινο-ρωσικής σχέσης και αποκαλύπτουν την απόλυτη επιθυμία της Κίνας: να παραμείνει οικονομικά συνδεδεμένη με τη Δύση.
Ο εδαφικός πόλεμος
Επιπλέον, δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει τις εδαφικές φιλοδοξίες της Κίνας. Τα μάτια της γυαλίζουν στην προοπτική νέων εδαφών προς διεκδίκηση και η φιλία δεν αποτελεί εμπόδιο. Σε μια σειρά ψηφιακών αψιμαχιών, Κινέζοι χρήστες του Διαδικτύου, συμπεριλαμβανομένων αξιωματούχων και διπλωματών, έχουν αρχίσει να διεκδικούν το Βλαδιβοστόκ , μια ρωσική πόλη.
Η Κίνα υποστηρίζει ότι η πατρίδα του Τσινγκ στη Μαντζουρία προσαρτήθηκε από τη Ρωσική αυτοκρατορία το 1860 μετά την ήττα της Κίνας στον Δεύτερο Πόλεμο του Οπίου. Αυτή η πρόκληση πυροδότησε τις εντάσεις μεταξύ Ρωσίας και Κίνας, καθώς το Πεκίνο δεν έδειξε σημάδια περιορισμού αυτών των εδαφικών διεκδικήσεων.
Όλες αυτές οι αποκαλύψεις επιβάλλουν μια κριτική επανεκτίμηση της σινο-ρωσικής σχέσης. Η αφήγηση μιας διαρκούς φιλίας είναι ένα περίτεχνο τέχνασμα, ένα παιχνίδι καπνού και καθρέφτη που παίζεται στη διεθνή σκηνή. Η πιθανότητα κλιμάκωσης των εντάσεων μεταξύ αυτών των δύο χωρών φαίνεται πιο εύλογη από ποτέ.
Εάν η Ρωσία καταστεί ευθύνη έναντι της Κίνας, το Πεκίνο μπορεί να μη διστάσει να εγκαταλείψει τον υποτιθέμενο σύμμαχό του. Αυτό όχι μόνο θα ανατρέψει τη γεωπολιτική δυναμική του κόσμου, αλλά θα οδηγήσει και σε οικονομικές επιπτώσεις για τη Ρωσία.
Εξάλλου, στην αδίστακτη αρένα της παγκόσμιας πολιτικής, οι κανόνες υπαγορεύονται πάντα από το συμφέρον και την επιβίωση, όχι από τη φιλία. Η περίεργη περίπτωση ΗΠΑ-Κίνας έχει ουσιαστικά ζωγραφίσει μια συναρπαστική αλλά πολύπλοκη εικόνα του μέλλοντος της παγκόσμιας πολιτικής.
Καθώς η λεπτή ισορροπία αλλάζει, μας μένει ένα συναρπαστικό ερώτημα: πώς θα αντιδράσει η Ρωσία στην προδοσία του Χάρτινου Δράκου και τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τη διεθνή σκηνή; Πράγματι, η πολιτική σκακιέρα φαίνεται προετοιμασμένη για μια μεγάλη ανατροπή. Μόνο ο χρόνος θα αποκαλύψει το masterstroke.