Gaius Baltar - sonar21.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτό με φέρνει στα πρόσφατα γεγονότα στη Ρωσία με το πραξικόπημα/ανταρσία της Wagner PMC του Prigozhin. Τι υπέροχος μπουφές με κρέατα μυστηρίου. Τα γεγονότα είναι ασαφή, οι φήμες πληθαίνουν και τίποτα δεν έχει νόημα. Είναι απολύτως ακαταμάχητο και ως εκ τούτου, ενάντια στην καλύτερη κρίση, θα εμπλακώ σε κάποιες εικασίες – για πλάκα φυσικά. Δεν είναι πως ξέρω τίποτα για το τι πραγματικά συνέβη.
Πολλές θεωρίες έχουν ήδη διατυπωθεί για την απόπειρα πραξικοπήματος του Prigozhin. Αυτή ήταν μια πραγματική προσπάθεια, αλλά ο Πρίγκο έδρασε μόνος από απελπισία. Αυτή ήταν μια πραγματική προσπάθεια, αλλά σχεδιάστηκε από το εξωτερικό. Αυτή ήταν μια ψεύτικη επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε από τη Ρωσία για να μπερδέψει τη Δύση και ίσως να μετακινήσει στρατεύματα. Ίσως ήταν μια πραγματική απόπειρα που γνώριζαν οι Ρώσοι και χρησιμοποίησαν προς όφελός τους.
Στο πνεύμα της ανεύθυνης εικασίας, ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικά γεγονότα, φήμες και εικασίες – και στη συνέχεια να υποθέσουμε περαιτέρω τι μπορεί να σημαίνουν. Ας ξεκινήσουμε με αυτά τα φαινομενικά άσχετα γεγονότα και φήμες από το παρελθόν:
Η διαμάχη του Prigo με τα πυρομαχικά: Η προέλευση της διαμάχης του Prigo με το Ρωσικό Υπουργείο Άμυνας ήταν η έλλειψη πυρομαχικών. Ο Πρίγκο πόζαρε ακόμη και με πολλούς νεκρούς στρατιώτες της Βάγκνερ ενώ ούρλιαζε στον Υπουργό Άμυνας Σόιγκου, κατηγορώντας τον ίδιο και την έλλειψη πυρομαχικών για το θάνατό τους. Από εκείνο το σημείο και μετά, ο Prigo χρησιμοποίησε κάθε ευκαιρία για να κλιμακώσει τη διαμάχη και να κατηγορήσει τον Shoigu και το MoD [υπουργείο άμυνας] τόσο για ανικανότητα όσο και για κακία απέναντι στη Wagner PMC.
Η κατηγορία για την έλλειψη πυρομαχικών ήταν προφανώς ψεύτικη. Το MoD είχε ενισχύσει με ορισμένες προμήθειες πυρομαχικών τη Βάγκνερ και δεν ήταν διατεθειμένο να τις αυξήσει γιατί χρειαζόταν να στείλει πολλά στο νότο για να προετοιμαστεί για την ουκρανική επίθεση. Θυμηθείτε ότι η Wagner PMC έλεγχε τον επιχειρησιακό ρυθμό στη μάχη του Bakhmut και έπρεπε να τον περιορίσει σύμφωνα με τα διαθέσιμα πυρομαχικά. Αντίθετα, ο Prigo αύξησε τον ρυθμό πολύ πέρα από αυτό που επέτρεπαν οι προμήθειες πυρομαχικών, με αποτέλεσμα πολλά περιττά θύματα. Με άλλα λόγια, ο Πρίγκο οδήγησε σκόπιμα μεγάλο αριθμό στρατιωτών της Βάγκνερ στον περιττό θάνατο τους και στη συνέχεια κατηγόρησε το MoD για αυτό. Ίσως μάλιστα το έκανε ειδικά για να μπορέσει να το κατηγορήσει. Δεν είναι περίεργο που ο Σόιγκου και ο Γκερασίμοφ δεν ήταν ευχαριστημένοι με τον Πρίγκο.
Η πλύση εγκεφάλου των στρατευμάτων του Βάγκνερ: Καθώς προχωρούσε η σταυροφορία του Πρίγκο εναντίον του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, κυκλοφόρησε όλο και περισσότερο φήμες ότι το Υπουργείο και ο Ρωσικός Στρατός ήταν έτοιμοι να κατακτήσουν τη Βάγκνερ. Οι ελλείψεις πυρομαχικών συνέβαιναν επίτηδες επειδή μισούν και ζηλεύουν τη Βάγκνερ. Οι Ρώσοι στρατιώτες έχουν εντολή να πυροβολήσουν τα στρατεύματα της Βάγκνερ όταν τα βλέπουν. Η Βάγκνερ είναι ανώτερη και επομένως ο ρωσικός στρατός μας μισεί. Αυτό κορυφώθηκε με το πλαστό χτύπημα πυραύλων που πραγματοποίησε ο ρωσικός στρατός στις θέσεις της Βάγκνερ ακριβώς πριν από την έναρξη της απόπειρας πραξικοπήματος. Με άλλα λόγια, ο Πρίγκο έκανε ό,τι μπορούσε για να στρέψει τα στρατεύματα της Βάγκνερ εναντίον του Ρωσικού Στρατού και του Υπουργείου Άμυνας. Η Βάγκνερ έπεσε θύμα διεφθαρμένων, κακόβουλων και φθονερών δυνάμεων στη Μόσχα και η μόνη λύση ήταν η άμεση δράση ενάντια σε όλη αυτή τη διαφθορά – φυσικά για τη Ρωσία.
Νίκη μέσω παράλυσης: Θυμάστε το σκεπτικό πίσω από την αναμενόμενη επιτυχία της ουκρανικής επίθεσης; Η δομή της ρωσικής διοίκησης θα παρέλυε και οι Ουκρανοί με τα ολοκαίνουργια, υψηλής τεχνολογίας, αήττητα άρματα μάχης Leopard 40 ετών θα κυλούσαν τις αμυντικές τους γραμμές. Αυτό ήταν ένα σημείο συζήτησης σε όλη τη Δύση και στην Ουκρανία. Φαίνεται ξεκάθαρα πως το ΝΑΤΟ και οι Ουκρανοί πίστευαν ότι θα συμβεί αυτή η παράλυση. Κάθε είδους αναλυτές θεώρησαν πως αυτό ήταν γελοίο, επειδή οι Ρώσοι είναι στωικοί άνθρωποι και δεν είναι επιρρεπείς σε παράλυση λόγω πανικού. Λοιπόν, εκτός και αν κάτι συγκεκριμένο θα κατασκευαστεί για να προκαλέσει αυτή την παράλυση, φυσικά, όπως ένα ένοπλο πραξικόπημα στη Ρωσία.
Μεγάλα σχέδια τον Ιούνιο: Υπήρχε μια φήμη στην Ουκρανία ότι κάτι μεγάλο θα συνέβαινε στα τέλη Ιουνίου, πιθανώς μεταξύ 20 Ιουνίου και 30 Ιουνίου. Άκουσα αυτή τη φήμη πριν από μερικές εβδομάδες και προφανώς ήταν ευρέως διαδεδομένη στους ουκρανικούς κύκλους. Η φήμη ήταν αληθινή, πράγματι έγινε κάτι μεγάλο.
Αντιτρομοκρατική επιχείρηση στη Μόσχα: Στην απόλυτη αρχή του πραξικοπήματος του Πρίγκο - όταν η Βάγκνερ και ο Πρίγκο δημοσίευαν το ψεύτικο βίντεο χτυπήματος πυραύλων και κατευθύνονταν προς το Ροστόφ ον Ντον, ξεκίνησε μια μεγάλη αντιτρομοκρατική επιχείρηση στη Μόσχα. Αυτό έγινε προφανώς πριν τα στρατεύματα της Βάγκνερ αρχίσουν να κινούνται προς τη Μόσχα. Ίσως αυτό ήταν απλώς ένα τυπικό απρόβλεπτο που ενεργοποιήθηκε, αλλά υπήρχαν ειδήσεις ότι η FSB είχε συλλάβει έναν πράκτορα πληροφοριών των Ουκρανών στη Μόσχα. Η είδηση ανέφερε ότι είχε στριμώξει ένα δίκτυο Ουκρανών ή Ουκρανών τρομοκρατών στη Μόσχα, οι οποίοι επρόκειτο να ξεκινήσουν μια μεγάλη εκστρατεία τρομοκρατίας στην πόλη. Υπήρξαν ελάχιστα επόμενα νέα σχετικά με αυτό και δεν ξέρω αν είναι αλήθεια – αλλά κάτι συνέβη ξεκάθαρα.
Επωνυμία έγχρωμης επανάστασης: Όλες οι χρωματικές επαναστάσεις και τα σχέδια αποσταθεροποίησης που σχεδιάστηκαν από τη Δύση περιλαμβάνουν επωνυμία. Στην πραγματικότητα, μπορείτε σχεδόν πάντα να εντοπίσετε τα δυτικά δακτυλικά αποτυπώματα αναζητώντας την επωνυμία που αισθάνονται υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσουν. Χρησιμοποιούν πολύ χρώματα, εποχές του χρόνου, ακόμη και μυρίζουν όπως στο Λίβανο το 2015. Ο Prigo χρησιμοποίησε επίσης το branding για να μεταδώσει το μήνυμά του. Πρώτα ήταν η διαφθορά, αλλά μετά συμβιβάστηκε με τη «δικαιοσύνη». Εκλεπτύνθηκε περαιτέρω και κορυφώθηκε στην «Πορεία για τη Δικαιοσύνη» – την οποία ονόμασε την οδήγηση μέχρι τη Μόσχα από το Ροστόφ ον Ντον. Αυτό είναι ξεκάθαρο branding, ακριβώς όπως το "Black Lives Matter".
Προσβλητικές φήμες: Κατά τη διάρκεια της νύχτας που εκτυλίχθηκε το δράμα του Ροστόφ, υπήρχαν φήμες ότι επρόκειτο να πραγματοποιηθεί μεγάλη επίθεση στο νότο. Ο ουκρανικός στρατός ήταν, σύμφωνα με αυτές τις φήμες, έτοιμος να επιτεθεί στις ρωσικές γραμμές με μεγαλύτερη δύναμη από ποτέ. Υπήρχαν επίσης νέα πως η Ρωσική Πολεμική Αεροπορία είχε πραγματοποιήσει τη μεγαλύτερη βομβαρδιστική επίθεση του πολέμου σε ουκρανικές θέσεις και σημεία συγκέντρωσης. Δεν ξέρω αν αυτό είναι αλήθεια, αλλά αυτό κυκλοφορούσε. Αν αυτό ήταν προγραμματισμένο, προφανώς ακυρώθηκε, ίσως λόγω έλλειψης ρωσικής παράλυσης.
Αν υποθέσουμε ότι τα παραπάνω σημεία και συμπεράσματα είναι όλα αληθινά και έγκυρα, τι μας λένε; Όπως είπα πριν, δεν ξέρω τι συνέβη, αλλά μπορώ να δω πώς μοιάζει με βάση τα γεγονότα και δεν είναι όμορφο. Ας φύγουμε εντελώς και ας δημιουργήσουμε μια σειρά γεγονότων με βάση τα παραπάνω σημεία και άλλες πληροφορίες που έχουμε. Θα ακούγεται τρελό, αλλά μείνετε μαζί μου.
Ο Πρίγκο αγοράστηκε και στρατολογήθηκε από δυτικές και ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες κατά τη διάρκεια ή πριν από τη μάχη του Μπαχμούτ. Κατά τη διάρκεια της μάχης αυτός και/ή οι χειριστές του αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τη Wagner PMC ως εργαλείο ενάντια στο ρωσικό κράτος – για να το αποδυναμώσουν και να δημιουργήσουν παράλυση διοίκησης την κατάλληλη στιγμή.
Το πρώτο βήμα ήταν η διάσπαση της Βάγκνερ από τον ρωσικό στρατό και η δημιουργία μίσους μεταξύ των στρατευμάτων κατά του Υπουργείου Αμυνας και του Ρωσικού Γενικού Επιτελείου. Για να γίνει αυτό, ο Prigo αύξησε τον επιχειρησιακό ρυθμό στο Bakhmut πέρα από τους πόρους πυρομαχικών και με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά άρχισε να σκοτώνει τα δικά του στρατεύματα σε μεγάλους αριθμούς. Στη συνέχεια έστρεψε την προσοχή τους στο μακελειό που ο ίδιος είχε σχεδιάσει και άρχισε να κατηγορεί το «διεφθαρμένο ρωσικό σύστημα» – εκτός από τον Πούτιν που ήταν πολύ δημοφιλής για να τον στοχεύσει. Ο στόχος ήταν να αποξενώσει και να εξοργίσει τα στρατεύματα της Βάγκνερ και να τα μετατρέψει σε πρόθυμα εργαλεία για το σχέδιο.
Μετά το Μπαχμούτ, ο Πρίγκο ακολούθησε το σχέδιο που επινοήθηκε από τους χειριστές του. Κλιμάκωσε τις κατηγορίες για διαφθορά και δημιούργησε νοοτροπία θυμάτων και δίωξης μεταξύ των στρατευμάτων του. Προσπάθησε επίσης να δημιουργήσει αμφιβολίες μεταξύ των ρωσικών στρατευμάτων γενικά, διατυπώνοντας ουκρανικά σημεία συζήτησης και ξεκάθαρα ψέματα σχετικά με την κατάσταση στα πεδία των μαχών και την προέλευση της σύγκρουσης. Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν υπήρξε ποτέ ουκρανική επιθετικότητα προς το Ντονμπάς και η ρωσική ηγεσία έλεγε ψέματα για την πρόοδο στο πεδίο της μάχης. Αυτά τα σημεία συζήτησης και οι στόχοι τους έχουν καθαρά δυτικά και ουκρανικά αποτυπώματα.
Ενώ συνέβαινε αυτό, η ουκρανική επίθεση δεν πήγαινε καλά και οι ρωσικές γραμμές δεν είχαν παραβιαστεί. Ωστόσο, αποφασίστηκε (ίσως πριν από έναν μήνα) να πραγματοποιηθεί το πραξικόπημα μεταξύ 20 Ιουνίου και 30 Ιουνίου. Οι ουκρανικές δυνάμεις θα συγκεντρωθούν και θα προετοιμαστούν για τη μεγάλη επίθεση παράλυσης, σε περίπτωση που το πραξικόπημα ήταν επιτυχές. Ο περιοριστικός παράγοντας ήταν η αυξημένη πίεση στο Prigo από το Ρωσικό Υπουργείο Αμυνας. Επέμεναν πως υπέγραψε συμβόλαιο που ουσιαστικά θα τον απομάκρυνε από τη Βάγκνερ. Ο Πρίγκο σταμάτησε και βασικά κρύφτηκε για να αποτρέψει τις ρωσικές αρχές να τον συλλάβουν ή απλά να τον σκοτώσουν.
Το πραξικόπημα ξεκίνησε σύμφωνα με το σχέδιο και, όπως περίμεναν ο Πρίγκο και οι δυτικοί χειριστές του, η ρωσική κυβέρνηση δίσταζε να τους πολεμήσει ολοσχερώς στο ρωσικό έδαφος. Ο Πρίγκο πήγε στο Ροστόφ ον Ντον και μίλησε για αγάπη και δικαιοσύνη σαν χίπης της δεκαετίας του εξήντα – και ζήτησε να του φέρουν τον Σόιγκου και τον Κονασένκοφ για να τους μιλήσει αυστηρά. Τα στρατεύματα της Wagner ήταν ευγενικά και απέφευγαν οποιαδήποτε αντιπαράθεση. Ήταν εκεί για δικαιοσύνη, ειρήνη και αγάπη – εκτός αν φυσικά επιτεθεί ο κακός Ρωσικός Στρατός.
Ενώ αυτό συνέβαινε, ο ρωσικός στρατός παρατήρησε σημαντικές κινήσεις ουκρανικών στρατευμάτων στο νότο κατά τη διάρκεια της νύχτας και άρχισε να τους βομβαρδίζει σθεναρά. Οι Ουκρανοί συνέχισαν να προετοιμάζονται και περίμεναν την επιτυχία του πραξικοπήματος και τη ρωσική παράλυση.
Η έγχρωμη επανάσταση με την επωνυμία «Πορεία για τη Δικαιοσύνη» ξεκίνησε όταν ο Πρίγκο έστειλε έναν σημαντικό αριθμό από τα στρατεύματά της Βάγκνερ στη Μόσχα που είχαν υποστεί τη μεγαλύτερη πλύση εγκεφάλου. Αυτά τα στρατεύματα ήταν αναλώσιμα και, εάν το σχέδιο πετύχαινε, όλοι επρόκειτο να σκοτωθούν ή να αιχμαλωτιστούν. Ο μόνος σκοπός τους στη ζωή τους (ό,τι απέμεινε) ήταν να αναγκάσουν τη ρωσική κυβέρνηση να συμμετάσχει σε μάχες στην περιοχή της Μόσχας, προσομοιώνοντας έναν εμφύλιο πόλεμο.
Καθώς οι στήλες αυτοκτονίας της Βάγκνερ πλησίαζαν τη Μόσχα, οι Ουκρανοί τρομοκράτες στην πόλη θα ενεργοποιούνταν. Θα πραγματοποιούσαν μια σειρά από επιθέσεις σε όλη την πόλη για να δημιουργήσουν τεράστια σύγχυση και την εντύπωση ότι η κυβέρνηση είχε χάσει τον έλεγχο. Το χάος στην πόλη και οι μάχες στα περίχωρα θα προκαλούσαν δυσπιστία και σοκ στο ρώσικο λαό και τους Ρώσους στρατιώτες και, ελπίζουμε, απόλυτο χάος στη δομή διοίκησης, με αποτέλεσμα την παράλυση. Σε εκείνο το σημείο θα ξεκινούσε η μεγάλη ουκρανική επίθεση.
Μετά τα πράγματα πήγαν άσχημα. Το χάος στη Μόσχα δεν επήλθε και η ρωσική κυβέρνηση απέφυγε όλες τις επιθέσεις στις στήλες. Ίσως ήξεραν ποιο ήταν το σχέδιο και ενήργησαν ανάλογα, ποιος ξέρει. Το χάος και η αβεβαιότητα τόσο στη ρωσική κοινωνία όσο και στον στρατό απέτυχαν επίσης να υλοποιηθούν καθώς οι Ρώσοι αποφάσισαν να μην πανικοβληθούν και αντ' αυτού υποστήριξαν την κυβέρνησή τους. Βλέποντας αυτή την καταστροφή να ξεδιπλώνεται, χωρίς να είναι ορατή η παράλυση, ο ουκρανικός στρατός του ΝΑΤΟ ακύρωσε τη μεγάλη του επίθεση.
Σε εκείνο το σημείο ο Πρίγκο συνειδητοποίησε πως είχε αποτύχει και κανονίστηκε μια θεατρική παραγωγή με πρωταγωνιστή τον Λουκασένκο για να τελειώσει η κατάσταση. Ο Πρίγκο πήγε εξόριστος στη Λευκορωσία και τα στρατεύματα αυτοκτονίας της Βάγκνερ επέστρεψαν στους στρατώνες τους. Δε βλέπω λαμπρό μέλλον για τον Πρίγκο, εκτός κι αν μπορέσει να φύγει από τη Λευκορωσία και να φτάσει στη Δύση.
Οπότε, εν κατακλείδι, αυτό δεν ήταν απαραίτητα πραξικόπημα. Ίσως υπήρχαν προδότες που περίμεναν στις πτέρυγες για να καταλάβουν την εξουσία, αλλά είναι πιο πιθανό ότι οι στόχοι ήταν απλώς να αποδυναμώσουν το ρωσικό κράτος μέσω του χάους και να επιτρέψουν την παράλυση της διοίκησης, ώστε οι Ουκρανοί να μπορέσουν να διαπεράσουν τις ρωσικές αμυντικές γραμμές - αποδυναμώνοντας έτσι τη Ρωσία περαιτέρω.
Δεν έχω ιδέα αν αυτή είναι η σωστή ερμηνεία των γεγονότων ή όχι. Είναι απλώς άσκοπες εικασίες, αλλά ποιος ξέρει…