Photo: Ρublic dοmain |
Editorial - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Υπάρχει μια περίεργη αίσθηση του να επιστρέφουμε στο χρόνο σε έναν κόσμο όπου οι Αμερικανοί χαρακτηρίζονται ως οι καλοί τύποι που φορούν λευκά καπέλα, των οποίων ο ευγενής σκοπός είναι να σώσουν τους πάντες από τους κακούς που φορούν μαύρα καπέλα. Είναι όλα πολύ κακά και κλισέ. Και όμως ο κόσμος έχει φουσκώσει για να το πιστέψει και να δει μια επανάληψη μιας παλιάς ταινίας. Ψυχρός πόλεμος η συνέχεια.
Η στρατιωτική συμμαχία υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών συνήλθε για την ετήσια σύνοδο κορυφής στο Βίλνιους, την πρωτεύουσα της Λιθουανίας, στις 11-12 Ιουλίου. Μαζί με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν οι ηγέτες των άλλων 30 κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένης της Φινλανδίας που έγινε πρόσφατα αποδεκτή. Συμμετείχε επίσης η Σουηδία, η ιδιότητα μέλους της οποίας επικυρώθηκε, καθιστώντας την σύντομα το 32ο μέλος.
Το τελικό ανακοινωθέν της συγκέντρωσης ακούγεται (ένα άγγιγμα υπερβολικά δραματικό, μπορεί να σημειωθεί) σαν ένα παγκόσμιο σχέδιο πολέμου.
Φυσικά, μεταξύ άλλων σεναριακών φασαριών, υπήρξε και μια σκληρή καταγγελία της Ρωσίας, κατηγορώντας τη πως διοργάνωσε «έναν απρόκλητο επιθετικό πόλεμο κατά της Ουκρανίας». Η ρητορική ήταν κορεσμένη από μιλιταρισμό και έκτακτη ανάγκη. Ολόκληρη η ήπειρος της Ευρώπης βρίσκεται σε μια κατάσταση πολέμου που δεν έχει παρατηρηθεί από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και όλη η ευθύνη για αυτήν την κρίση βαρύνει την πόρτα της Ρωσίας, σύμφωνα με το ΝΑΤΟ.
Δεν υπάρχει χώρος για διπλωματία. Η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει περιοριστεί και παραμορφωθεί σε μια απλοϊκή παρωδία «καλού εναντίον κακού», στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες, ως συνήθως, ηγούνται για τη διάσωση των Ευρωπαίων συμμάχων που απειλούνται από την υποτιθέμενη ρωσική κακία και τα υποτιθέμενα σχέδια εισβολής. Αυτή είναι μια επανάληψη της Σοβιετικής Ένωσης ως μεγάλος κακός μπαμπάς.
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, φυσικά, επινόησαν βολικά την απαραίτητη ατμόσφαιρα τρομακτικών εντάσεων, περιγράφοντας πώς ο Μπάιντεν και άλλοι ηγέτες του ΝΑΤΟ συνεδρίαζαν σε περιβάλλον υψηλής ασφάλειας επιφυλακτικοί για μια πιθανή ρωσική στρατιωτική επίθεση με «χημικά και ραδιολογικά όπλα».
Στη διάσκεψη συμμετείχε ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Βλαντιμίρ Ζελένσκι, ντυμένος με τα στρατιωτικά του ρούχα και επαναλάμβανε τις κουραστικές του γραμμές ζητώντας περισσότερα όπλα από το μπλοκ του ΝΑΤΟ. Οι εκκλήσεις του ικανοποιήθηκαν δεόντως με ακόμη περισσότερες υποσχέσεις να διατηρήσει το παζάρι όπλων στη ροή της Ουκρανίας παρά τη φρικτή σφαγή στη χώρα αυτή τους τελευταίους 17 μήνες. Παρόλα αυτά, η αδιάκοπη γκρίνια του Ζελένσκι για περισσότερη στρατιωτική μεγαλοπρέπεια και πρόσβαση στην ένταξη στο ΝΑΤΟ για την Ουκρανία έδειξε διαιρέσεις και ευθραυστότητα πίσω από την πρόσοψη της «ενότητας της συμμαχίας» και της ανδρείας.
Ο Πρόεδρος Μπάιντεν και άλλοι ηγέτες του ΝΑΤΟ απέκλεισαν την οριστική ένταξη της Ουκρανίας, επαναλαμβάνοντας μόνο ασαφείς δεσμεύσεις. Γνωρίζουν πως η ένταξη του καθεστώτος του Κιέβου στη συμμαχία αυτή την στιγμή θα μπορούσε να προκαλέσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο με την πυρηνικά οπλισμένη Ρωσία. Η υπερβολική ικεσία και η κακομεταχείριση του Ζελένσκι κατακρεουργήθηκαν από τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς που εξοργίστηκαν από τις γελοιότητες του πρώην κωμικού που έγινε πρόεδρος.
Ανεξάρτητα από τις γελοιότητες και τις επιδείξεις, είναι απολύτως σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάφεραν ως ένα βαθμό να περιχαρακώσουν ένα χάσμα του Ψυχρού Πολέμου στο οποίο η Ευρώπη είναι περισσότερο από ποτέ υποταγμένη στις γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Ουάσιγκτον για ηγεμονία. Οι Αμερικανοί μπορεί να θέλουν να απομακρυνθούν από μια ολοκληρωτική πυρκαγιά με τη Ρωσία, αλλά θέλουν να οριοθετήσουν μια αντιπαράθεση που μοιάζει με πόλεμο. Αυτή είναι μια απερίσκεπτη πράξη εξισορρόπησης.
Η δήλωση του ΝΑΤΟ αυτή την εβδομάδα απέδειξε, επίσης, πως ο Οργανισμός Βορειοατλαντικής Συνθήκης ανέλαβε έναν παγκόσμιο ρόλο επιβολής. Η κυνική ρητορική για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της τάξης που βασίζεται σε κανόνες στρεφόταν σε μεγάλο βαθμό στην Κίνα και το Ιράν εκτός από τη Ρωσία. Κάθε γωνιά του πλανήτη έχει πλέον οριστεί ως αποστολή για την «ασφάλεια» του ΝΑΤΟ, που σημαίνει ασφάλεια για την ηγεμονία των ΗΠΑ.
Δεν είναι υπερβολή ότι το ΝΑΤΟ έχει οριστεί ως παγκόσμιος στρατιωτικός επιβολής των συμφερόντων των ΗΠΑ, του οποίου το αίτημα για κυριαρχία βρίσκει αντίσταση από άλλους υπό τον πόνο του θανάτου. Το ανακοινωθέν που εκδόθηκε αυτή την εβδομάδα στο Βίλνιους μοιάζει με εμμονική πολεμική βάση – αν και ποτισμένη από οργουελική ρητορική για την υπεράσπιση της δημοκρατίας, της ειρήνης, του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και του κράτους δικαίου. Αυτό είναι από τις δυτικές δυνάμεις που έχουν κοροϊδέψει τη δημοκρατία και το διεθνές δίκαιο διεξάγοντας αμέτρητους παράνομους πολέμους και υπονομεύσεις σε όλο τον πλανήτη.
Η Ρωσία και η Κίνα εξέφρασαν τη λύπη τους για την επιστροφή της νοοτροπίας του Ψυχρού Πολέμου στη Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Η Μόσχα και το Πεκίνο θρηνούν που αυτός ο πολωμένος διαχωρισμός των διεθνών σχέσεων είναι αναχρονιστικός και αναθεματισμένος στην παρούσα επίδοξη ιστορική εξέλιξη ενός πολυπολικού κόσμου, που δεν κυριαρχείται από υποτιθέμενες μονοεξουσίες.
Ο αείμνηστος Αμερικανός διπλωμάτης και στρατηγός George Kennan προειδοποίησε το 1997 ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ θα οδηγούσε στην «επιστροφή του Ψυχρού Πολέμου». Ο Kennan, ο οποίος διαμόρφωσε την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στις αρχές του Ψυχρού Πολέμου έναντι της Σοβιετικής Ένωσης και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, είχε στη μετέπειτα ζωή του αρκετή πνευματική ακεραιότητα για να συνειδητοποιήσει ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 ήταν μια άσοφη πρόκληση. Αν ζούσε σήμερα, ο Kennan ουσιαστικά θα επιβεβαίωνε τα επιχειρήματα της Ρωσίας για το γιατί η Ουκρανία έχει μετατραπεί τραγικά σε μια αιματηρή κόκκινη γραμμή για τη Μόσχα.
Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι ο Ψυχρός Πόλεμος δεν «επέστρεψε» απλώς μέσω της ασύνετης πολιτικής διαδοχικών κυβερνήσεων των ΗΠΑ που ανταγωνίζονται αθέμιτα τη Ρωσία και την Κίνα. Ο Ψυχρός Πόλεμος δεν τελείωσε ποτέ το 1991.
Ομολογουμένως, για λίγο, η φανερή στρατιωτική και ιδεολογική εχθρότητα φάνηκε να είχε υποχωρήσει. Αυτό συνέβη εν μέρει επειδή η Ρωσία θεωρούνταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 υπό τον πρώην πρόεδρο Μπόρις Γέλτσιν ως μια αδύναμη και άδικη ηττημένη υπερδύναμη, πάνω στην οποία το αμερικανικό κεφάλαιο θα μπορούσε να σκάσει και να λεηλατήσει κατά βούληση.
Από τότε που η Ρωσία ανέκτησε την ανεξαρτησία και την στρατιωτική της ισχύ, ιδίως με την ματαίωση του επιθετικού πολέμου των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για αλλαγή καθεστώτος στη Συρία το 2015, αυτή η αγενής εξέλιξη έβαλε τη Μόσχα στο στόχαστρο της Ουάσιγκτον ως εμπόδιο στις φιλοδοξίες της για παγκόσμια κυριαρχία. Η Κίνα, το Ιράν και άλλοι χαρακτηρίζονται επίσης από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως «εχθροί», που σημαίνει εμπόδια στην περιζήτητη ηγεμονική κυριαρχία τους. Η επικυριαρχία και η υποταγή είναι οι μηδενικές επιταγές του δυτικού καπιταλισμού. Δεν μπορεί να υπάρξει αμοιβαιότητα, συνεργασία ή ισοτιμία σε ένα τέτοιο μονοπωλιακό σύστημα.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι, επομένως, το αποκορύφωμα –όχι η επιστροφή– της εχθρότητας του Ψυχρού Πολέμου, μιας εχθρότητας που ήταν προσωρινά λανθάνουσα, καλυμμένη από ανειλικρινείς συζητήσεις για «συνεργασίες».
Αλλά πρέπει να εμβαθύνουμε στο συστημικό πρόβλημα εάν θέλουμε να βρούμε ποτέ μια λύση.
Οι απαρχές του Ψυχρού Πολέμου, ή αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί ο υβριδικός πόλεμος του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, ανάγονται σε κρυφές αποχρώσεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν δημιουργήθηκε η συμμαχία του ΝΑΤΟ το 1949, ανακηρύχθηκε ανοιχτά ως υπερασπιστής της Ευρώπης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ενάντια στη «σοβιετική επιθετικότητα». Φυσικά, επρόκειτο για τους Αμερικάνους που διαπλέκονταν ως αυτόκλητος ιπποτικός «προστάτης». Ήταν όλα μια πράξη. Η ίδια ματαιόδοξη και αλαζονική προσποίηση ευγενούς αμερικανισμού διακινείται σήμερα σχετικά με την Ουκρανία και την υπόλοιπη Ευρώπη. «Έχετε κολλήσει μαζί μας», αστειεύτηκε ο Μπάιντεν κατά τη διάρκεια της συνόδου του ΝΑΤΟ σε μια ψεύτικη προσπάθεια να φανεί μεγαλόψυχος και ανιδιοτελής.
Όταν ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος πλησίαζε στο τέλος του, δεν σήμαινε μόνο την ήττα της ναζιστικής Γερμανίας και του ευρωπαϊκού φασισμού – βαρυσήμαντη αν και αυτή η ιστορική ήττα οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στη γενναιότητα και τη θυσία του σοβιετικού λαού. Το τέλος αυτού του πολέμου έσπερνε ήδη τους σπόρους για ένα νέο πόλεμο από τα δυτικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτή η επακόλουθη φάση σύγκρουσης ονομάστηκε Ψυχρός Πόλεμος και πωλήθηκε στο κοινό ως αιτία αρχής που υπερασπίζεται τη δημοκρατία και τον «ελεύθερο κόσμο». Η πραγματικότητα ήταν ότι οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί σύμμαχοί τους στρατολόγησαν και αναδιέταξαν υπολείμματα της ναζιστικής Γερμανίας και του ευρωπαϊκού φασισμού για να διεξάγουν την επόμενη φάση εχθροπραξιών κατά της Σοβιετικής Ένωσης υπό το υποκριτικό πρόσχημα των ισχυρισμών περί «σοβιετικής επιθετικότητας». Αυτά τα φασιστικά απομεινάρια σε όλη την Ευρώπη ήταν τα θεμέλια του σημερινού ΝΑΤΟ. Παράλληλα, η σύνοδος κορυφής πραγματοποιήθηκε στη Λιθουανία, ένα από τα χειρότερα πεδία δολοφονίας που έπληξε η ναζιστική πολεμική μηχανή και οι συνεργάτες της.
Για να πούμε την αλήθεια, η ναζιστική Γερμανία και ο ευρωπαϊκός φασισμός χρηματοδοτήθηκαν και εξοπλίστηκαν από το αμερικανικό και το βρετανικό κεφάλαιο ως προπύργιο ενάντια στη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930. Αυτό συνέβη πριν καν αρχίσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος το 1939. Έτσι, όταν ηττήθηκε η δικτατορία του Χίτλερ το 1945, αυτό το γεγονός δεν θα ήταν το τέλος του ακήρυχτου μακροχρόνιου πολέμου για την «διασφάλιση» των δυτικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Αυτό εξηγεί γιατί ο λεγόμενος Ψυχρός Πόλεμος, ή ο υβριδικός πόλεμος, ξεκίνησε αμέσως το 1945. Θα έπρεπε να φαίνεται παράξενο το γεγονός πως τόσο σύντομα μετά τη φρίκη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και 70-90 εκατομμύρια νεκρούς, ο κόσμος θα υποκύψει σε ακόμη μεγαλύτερη εχθρότητα και τέσσερις δεκαετίες πυρηνικής αμοιβαίας εξασφαλισμένης καταστροφής.
Ως εκ τούτου, όταν η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε το 1991 (ασυνείδητα από Ρώσους ηγέτες όπως ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, οι οποίοι ξεγελάστηκαν από τις αμερικανικές μελαγχολίες για την παγκόσμια ειρήνη), ο μακροχρόνιος πόλεμος δεν σταμάτησε. Η αδυσώπητη και δόλια επέκταση του ΝΑΤΟ είναι απόδειξη αυτού.
Έτσι, σήμερα, ο κόσμος δε βλέπει την «επιστροφή» του Ψυχρού Πολέμου. Αλλά μάλλον η εντεινόμενη συνέχιση των δυτικών καπιταλιστικών δυνάμεων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ να διεκδικούν την πλήρη κυριαρχία τους στον πλανήτη. Η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν και άλλοι δεν είναι διατεθειμένοι να υποκύψουν, και αυτός είναι ο λόγος που οι δυτικές δυνάμεις υπό την ηγεσία των ΗΠΑ βρίσκονται όλο και περισσότερο σε μανιακό πολεμικό μονοπάτι.
Η παγκόσμια ειρήνη δε θα είναι ποτέ δυνατή, ενώ οι ΗΠΑ και τα δυτικά τσιράκια τους επιδίδονται ατιμώρητα για να διεξάγουν τους εγκληματικούς πολέμους και τις μαζικές δολοφονίες τους σε κάθε μέρος του πλανήτη. Η ειρήνη θα είναι πάντα ένα απατηλό αποκύημα όσο οι εγκληματικές δυτικές δυνάμεις δε λογοδοτούν ποτέ και όσο τους επιτρέπεται να επιμείνουν στη λεηλασία τους κάτω από τις γκροτέσκες μάσκες των «υπερασπιστών της δημοκρατίας και της ειρήνης».
Οι δυτικές δυνάμεις, οι καπιταλιστικές και ιμπεριαλιστικές πολεμικές μηχανές τους είναι η πηγή όλων των πολέμων των τελευταίων αιώνων. Η ναζιστική Γερμανία δεν ήταν παρά μια μάρκα μιας μεγαλύτερης σουίτας οχημάτων των οποίων η σύγχρονη επαναλαμβανόμενη επανάληψη είναι το ΝΑΤΟ.
Ο Ψυχρός Πόλεμος δεν είναι παρά μια επανάληψη ενός μακροχρόνιου πολέμου για παγκόσμια κυριαρχία. Δεν σταματά ούτε επανεκκινεί. Θα συνεχιστεί για όσο συνεχίζεται το φιλοπόλεμο δυτικό σύστημα. Θα τελειώσει και, ελπίζουμε, η παγκόσμια ειρήνη θα επικρατήσει επιτέλους μόνο όταν συντριβεί τελικά το δυτικό πολεμικό σύστημα. Αυτό το αποτέλεσμα θα συνεπάγεται αναπόφευκτα έναν ριζικό μετασχηματισμό στην παρούσα πολιτική και οικονομική τάξη πραγμάτων, ιδίως μεταξύ των δυτικών κρατών των οποίων η χρεοκοπία έχει καθυστερήσει πολύ.