Δημήτρης Τσαϊλάς, υποναύαρχος ε.α.
Ωστόσο, εκεί πρέπει η Ελλάδα να το κάνει σωστά. Έχουμε άφθονη εμπειρία στην επίτευξη τακτικής και ακόμη και επιχειρησιακής επιτυχίας σε κρίσεις αλλά και σε στρατηγικές γκάφες. Αυτές οι εμπειρίες ήταν αρκετά δαπανηρές. Μια κακή στρατηγική σε έναν αγώνα σχεδόν ομοτίμων θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες, και όμως οι Κυβερνήσεις μας έχουν αμφισβητήσει τον βαθμό στον οποίο ακόμη και η Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας συνιστά πραγματική στρατηγική, ιδιαίτερα στη ναυτική στρατηγική καθώς η Ελλάδα είναι ναυτογενές έθνος.
Πρέπει να προχωρήσουμε με διακλαδικές επιχειρήσεις πολυχωρικών μαχών, στον πυρήνα των οποίων, αναγνωρίζουμε τους έξι χώρους στους οποίους δραστηριοποιούνται οι ένοπλες δυνάμεις – τον κυβερνοπόλεμο, το διάστημα, τον ΣΞ, το ΠΝ, την Αεροπορία και τον ανθρώπινο τομέα – με τα τρωτά σημεία και τις ευκαιρίες που υπάρχουν σε καθένα από αυτά. Απαιτείται μια ολιστική κατανόηση αυτών των τομέων/χώρων και τον συγχρονισμό των επιπτώσεων προς τους στόχους της αποστολής. Λόγω της προόδου της τεχνολογίας σε κάθε τομέα, ο πόλεμος έχει γίνει ακόμη πιο περίπλοκος. Ως αποτέλεσμα, τα καθιερωμένα παραδείγματα συνδυασμένων όπλων και διακλαδικού πολέμου δεν αρκούν από μόνα τους για την αντιμετώπιση αυτής της πολυπλοκότητας. Εδώ λοιπόν είναι απαραίτητη μια στρατηγική προοπτική.
Το σύγχρονο πεδίο μάχης φαίνεται πολύ διαφορετικό, αλλά το όραμα για έναν εξαιρετικά καλά συνδεδεμένο Στόλο με πολλές δυνατότητες μπορεί να γίνει πραγματικότητα με πλήρη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αλληλοεπιδρούν οι κλάδοι των ΕΔ και καλά εκτελεσμένες λειτουργίες πολλαπλών χώρων.
Όμως τίποτα από αυτά δεν θα έχει σημασία εάν οι ενέργειες σε τακτικό και επιχειρησιακό επίπεδο δεν ανταποκρίνονται στους εθνικούς στόχους σε στρατηγικό επίπεδο. Ας πάρουμε πρώτα την στρατηγική σωστά για να κατανοήσουμε πλήρως πώς να πολεμήσουμε σε ένα πολυχωρικό περιβάλλον. Με αυτές τις σκέψεις ελπίζω οι αρμόδιοι να πάρουν τις ορθές αποφάσεις για τη συμπλήρωση και εκσυγχρονισμό του Πολεμικού Ναυτικού.