ANDREW KORYBKO / Παρουσίαση Freepen.gr
Όπως αξιολογήθηκε τον περασμένο Αύγουστο, "η γεωργιανή σύγκρουση του 2008 ήταν το πρότυπο των ΗΠΑ για την ουκρανική σύγκρουση του 2022", το οποίο είναι σημαντικό για τους αναγνώστες να αναθεωρήσουν εάν δεν το έχουν κάνει ήδη. Υπάρχουν στρατηγικές συνδέσεις μεταξύ αυτών των δύο φαινομενικά διαφορετικών συγκρούσεων, υπάρχουν στην πραγματικότητα περισσότερες από μερικές ομοιότητες.
Ο Σαακασβίλι διατάχθηκε από τους προστάτες του να εξαπολύσει μια κρυφή επίθεση εναντίον της Νότιας Οσετίας, η οποία του διαβεβαιώθηκε ότι θα κατέληγε με ταχεία επιτυχία στην πλευρά του και στην επακόλουθη ανακατάληψη αυτής της αποσχισμένης περιοχής. Αυτό που πραγματικά συνέβη ήταν πως η Ρωσία παρακινήθηκε να ξεκινήσει μια πενθήμερη αποστολή επιβολής της ειρήνης που οδήγησε στην απώλεια αυτής της επικράτειας και της κοντινής Αμπχαζίας, αφού το Κρεμλίνο τα αναγνώρισε ως κυρίαρχα κράτη, τα οποία παραμένουν έτσι μέχρι σήμερα.
Ομοίως, ο Ζελένσκι διατάχθηκε από τους προστάτες του να εξαπολύσει μια κρυφή επίθεση εναντίον του Ντονμπάς που ήταν επίσης βέβαιος ότι θα κατέληγε στην ταχεία επιτυχία της πλευράς του, αλλά η ειδική επιχείρηση της Ρωσίας το απέτρεψε αυτό την τελευταία στιγμή. Αντί να ξανακερδίσει αυτή την αποσχισμένη περιοχή, το Κίεβο την έχασε μαζί με δύο άλλες αφού ψήφισαν να ενταχθούν στη Ρωσία τον περασμένο Σεπτέμβριο. Η συμβατική σύγκρουση που προκλήθηκε από αυτά τα δυτικά σχέδια συνεχίζει να μαίνεται δεκαέξι μήνες μετά την έναρξή της, σε αντίθεση με την ταχεία επίλυση της Γεωργίας, αλλά θα καταλήξει επίσης σε αποτυχία.
Η αντεπίθεση του Κιέβου που υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ ήταν μια καταστροφή, την οποία ακόμη και τα κύρια μέσα ενημέρωσης παραδέχτηκαν και άρχισαν να δικαιολογούν, όπως και οι ίδιοι οι αξιωματούχοι του. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων Μάικλ Μακόλ προειδοποίησε στις αρχές Ιουνίου ότι η αποτυχία να ανταποκριθεί στις δυτικές προσδοκίες θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση της απτής υποστήριξης για τον πληρεξούσιό τους. Ο Ζελένσκι γνωρίζει πως ο χρόνος τελειώνει, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι προέτρεψε πρόσφατα τα στρατεύματά του να παράγουν τουλάχιστον κάποια αποτελέσματα πριν από τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ την επόμενη εβδομάδα.
Νωρίτερα επέκρινε τις προσδοκίες των δυτικών προστάτων του όταν μίλησε στο BBC στα τέλη του περασμένου μήνα, όπως και άλλοι ανώνυμοι ανώτεροι αξιωματούχοι σύμφωνα με τον Economist σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε επίσης τότε. Εν τω μεταξύ, ο αρχηγός Ζαλούζνι εξέφρασε πολύχρωμα σε πρόσφατη συνέντευξή του στην Washington Post πόσο αναστατωμένος γίνεται όταν επικρίνουν την αντεπίθεση. Σαφώς, αρχίζει να ξημερώνει στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων στο Κίεβο ότι η Ουκρανία πιθανότατα δεν θα προσκληθεί να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Όχι μόνο αυτό, αλλά σπατάλησαν δεκάδες χιλιάδες ζωές προσπαθώντας να ανακαταλάβουν εδάφη που δε θα είχαν καν χαθεί σε πρώτο χρόνο αν δεν είχαν συμβαδίσει με το σχέδιο των ΗΠΑ να αναπαράγουν το γεωργιανό σενάριο, το οποίο ώθησε τη Ρωσία να τους σταματήσει προληπτικά. Επιπλέον, το Κίεβο θα μπορούσε να αποτρέψει την ενοποίηση των περιοχών Χερσών και Ζαπορόζιε με τη Ρωσία αν δεν άφηνε τον αγγλοαμερικανικό άξονα να σαμποτάρει την ειρηνευτική διαδικασία της άνοιξης του 2022, η οποία οδήγησε σε ένα υπογεγραμμένο σχέδιο συνθήκης πριν καταστραφούν όλα.
Ως εκ τούτου, η Ουκρανία τα πήγε πολύ χειρότερα από τη Γεωργία, αφού έχει καταστραφεί εντελώς από τη συμβατική σύγκρουση που μαίνεται τους τελευταίους δεκαέξι μήνες και έχασε δύο επιπλέον περιοχές που δεν αμφισβητούνταν καν πριν από την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας. Εάν τελικά η Δύση διακόψει την προμήθεια όπλων του Κιέβου μετά την αποτυχία της αντεπίθεσης του Κιέβου που υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ, για την οποία ο Πρόεδρος Πούτιν και ο Μεντβέντεφ δήλωσαν ότι θα μπορούσε να τερματίσει τη σύγκρουση αμέσως, τότε το πολιτικό κεφάλαιο του Ζελένσκι θα εξατμιστεί.
Θα μπορούσε να είχε διατηρήσει την υποστήριξη του λαού του και της ισχυρής στρατιωτικής-ολιγαρχικής ελίτ του, αν είχε κρατήσει το έδαφός του και είχε ολοκληρώσει την ειρηνευτική διαδικασία της άνοιξης του 2022 μέχρι το τέλος της, αλλά είναι πρακτικά αδύνατο να τον υποστηρίξουν αν αναγκαστεί να συμβιβαστεί με ακόμη λιγότερα τώρα. Έχουν χαθεί πάρα πολλές ζωές, έχουν καταστραφεί περιουσίες και περιοχές ενώθηκαν με τη Ρωσία για να μετατρέψει ακόμη και μια προσωρινή παύση των εχθροπραξιών – για να μην αναφέρουμε μια ανακωχή και ειδικά μια συνθήκη ειρήνης – ως νίκη.
Η πιθανότητα οι προστάτες του να τον τοποθετήσουν ακριβώς σε αυτή τη θέση αυξάνεται μέρα με τη μέρα καθώς η αντεπίθεση της πλευράς του γίνεται μια από τις χειρότερες ταπεινώσεις του δυτικού πολιτισμού στην πρόσφατη μνήμη. Προκειμένου να διατηρήσουν την επιρροή τους στην Ουκρανία σε αυτό το σενάριο, δε θα ήταν έκπληξη αν υποστήριζαν μια συνωμοσία αλλαγής καθεστώτος από λαϊκούς στρατιωτικούς αξιωματούχους όπως ο αρχηγός Ζαλούζνι και/ή ο αρχηγός των στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών (GUR) Μπουντάνοφ για να αντικαταστήσουν τον Ζελένσκι ως μέσο προληπτικής αποτροπής μιας πιθανής εξέγερσης.
Εξάλλου, θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα αυτών των δύο και των κοινών δυτικών προστάτων τους να κατευθύνουν τη λαϊκή οργή προς τον ηγέτη της χώρας, αφού οι λαοί συνειδητοποιήσουν πόσο θυσιάστηκαν για το τίποτα αντί να διακινδυνεύσουν την πιθανότητα να τους στοχεύσουν. Ακόμα κι αν παίζουν με το να τον αφήσουν να παραμείνει στην εξουσία για χάρη της διεθνούς οπτικής, θα αντιμετωπίσει μια ανηφορική μάχη για επανεκλογή, αν αποφασίσει ακόμη και να τη διεκδικήσει. Είτε έτσι είτε αλλιώς, το πολιτικό του μέλλον θα καταστραφεί την στιγμή που η Δύση θα τον αναγκάσει σε ειρηνευτικές συνομιλίες.
Ακριβώς όπως ο Σαακασβίλι πριν από αυτόν, ο Ζελένσκι θα μπορούσε επίσης να κατηγορηθεί για κατάχρηση εξουσίας από τους πολιτικούς του αντιπάλους και να λογοδοτήσει για τα εγκλήματά του, οδηγούμενος έτσι στη φυλάκισή του εάν είναι ακόμα στη χώρα ή επιστρέψει σε αυτήν για να πραγματοποιήσει μια έγχρωμη επανάσταση σύμφωνα με αυτό που προσπάθησε να κάνει ο Γεωργιανός ηγέτης. Εάν η μεταπολεμική Ουκρανία ανακτήσει μεγάλο μέρος της κυριαρχίας που έχασε στη Δύση, όπως η Γεωργία έχει χάσει από τότε, όπως αποδεικνύεται από την αποκάλυψη μιας δυτικής συνωμοσίας για να πάρει το Σότσι, τότε οι πιθανότητες να συμβεί αυτό αυξάνονται ακόμη περισσότερο.
Ο Σαακασβίλι φυλακίστηκε επειδή καταχράστηκε την εξουσία του σύμφωνα με τις εντολές των ΗΠΑ, έχασε τον πόλεμο με τη Ρωσία που ξεκίνησε με εντολή των προστάτων του και στη συνέχεια επέστρεψε στη Γεωργία αφού μια συγκριτικά πιο κυρίαρχη κυβέρνηση ανέλαβε καθήκοντα και εκπλήρωσε τη δέσμευσή της να τον οδηγήσει στη δικαιοσύνη. Ο Ζελένσκι έχει επίσης καταχραστεί την εξουσία του υπό τις εντολές των ΗΠΑ, έχασε τον πόλεμο με τη Ρωσία που ξεκίνησε με εντολή των προστάτων του και θα μπορούσε έτσι να έχει παρόμοια μοίρα αν παραμείνει στην Ουκρανία ή επιστρέψει εκεί αργότερα.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν συμμάχους, μόνο υποτελείς που ελέγχουν όπως η Ουκρανία του Ζελένσκι και η Γεωργία του Σαακασβίλι πριν από αυτόν ή εταίρους όπως η Ινδία στην σπάνια περίπτωση που μια χώρα υπερασπίζεται με επιτυχία την κυριαρχία της μπροστά σε τεράστια πίεση, ώστε να αντιμετωπιστεί τελικά από αυτές ως ισότιμη. Ένας σύμμαχος υπονοεί πως η Αμερική θα υποστηρίξει οποιαδήποτε χώρα μπορεί να είναι πίστη σε αυτήν, ακόμη και σε βάρος των δικών της συμφερόντων, κάτι που δε θα κάνει ποτέ και γι ' αυτό είναι ακριβές να πούμε ότι δεν έχει κανένα σύμμαχο.
Η Ουκρανία του Ζελένσκι είναι απλώς ένας ακόμη υποτελής που πρέπει να αξιοποιηθεί ανελέητα για την αποκατάσταση της εξασθενημένης μονοπολικής ηγεμονίας των ΗΠΑ, αλλά αντί να εξυπηρετούν το σκοπό τους, αυτός και η χώρα του γίνονται ένα βάρος που κινδυνεύει να οδηγήσει σε ανατροπές εάν η σύγκρουση δεν παγώσει και τα επιτόπια κέρδη της Ρωσίας συνεχίσουν να αυξάνονται. Ως εκ τούτου, θα απορριφθεί αργά ή γρήγορα και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ακριβώς όπως ο Σαακασβίλι, με το μόνο ερώτημα να είναι αν θα παραμείνει ελεύθερος, θα οδηγηθεί στη δικαιοσύνη ή ίσως χάσει τη ζωή του.