 |
| pixabay / PublicDomainPictures |
Uzay Bulut - gatestoneinstitute.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Κάθε μέρα διατρέχετε τον κίνδυνο να σας απαγάγουν, να εξισλαμιστείτε με τη βία, να βιαστείτε και να εξαναγκαστείτε σε «γάμο» με ένα μεγαλύτερο ή ηλικιωμένο άνδρα. Αυτό συμβαίνει συχνά στο Ισλαμικό Πακιστάν. Τα θύματα είναι γυναίκες και παιδιά Χριστιανών και Ινδουιστών.
Στις 2 Ιουνίου 2023, μια 14χρονη Ινδουίστρια, η Sohana Sharma Kumari, απήχθη και παντρεύτηκε ένα μουσουλμάνο, ανέφερε το WioNews:
"Σε άλλη μια υπόθεση απαγωγής και εξισλαμισμού από το Πακιστάν, μια ινδουίστρια από την επαρχία Σίντ της χώρας ασπάστηκε βίαια το Ισλάμ και παντρεύτηκε, είπε ο πατέρας της. Το 14χρονο κορίτσι, που αναγνωρίστηκε ως Σοχάνα, απήχθη από τον δάσκαλός της, Αχτάρ και τους συνεργούς του...
«Ο πατέρας της έφηβης, Dileep Kumar... ισχυρίστηκε πως τρεις ένοπλοι άνδρες, οι Akhtar Gabol, Faizan Jat και Sarang Khaskheli, εισέβαλαν στο σπίτι τους, έκλεψαν χρυσά κοσμήματα και απήγαγαν τη Sohana υπό την απειλή βίας.
"Η Dileep υπέβαλε αργότερα καταγγελία στην αστυνομία. Αργότερα, η κοπέλα εμφανίστηκε σε ένα βίντεο δηλώνοντας ξεκάθαρα υπό πίεση ότι είχε ασπαστεί το Ισλάμ και παντρεύτηκε ένα μουσουλμάνο...
«Παρόλο που φαινόταν να πιέζεται όταν έδινε κατάθεση, ο δικαστής ανέβαλε την υπόθεση για τις 12 Ιουνίου και την παρέπεμψε σε ένα καταφύγιο γυναικών...
«Σύμφωνα με τον Shiva Kachhi, πρόεδρο της μειονοτικής ομάδας που ονομάζεται Πακιστάν Darawar Ittehad (PDI), είναι σπάνιο για μια ινδουίστρια κοπέλα να επιστραφεί στην οικογένειά της, επειδή η αστυνομία είναι συνήθως απρόθυμη να συμμορφωθεί, παρά τις προσπάθειες της οργάνωσης.
«Υπήρξαν δεκάδες κρούσματα από πέρυσι και τα περισσότερα από αυτά τα κορίτσια είναι ανήλικα...»
Αφού η Kumari φέρεται να δήλωσε ότι ήθελε να επανενωθεί με την οικογένειά της, ένα πακιστανικό δικαστήριο τελικά, στις 12 Ιουνίου, επέτρεψε στην Kumari να επανενωθεί με τους γονείς της. Σύμφωνα με τα ινδικά μέσα ενημέρωσης, ωστόσο, το δικαστήριο δεν έλαβε συγκεκριμένα μέτρα για να την προστατεύσει από τους απαγωγείς της.
Μια έκθεση το 2022, με τίτλο «Εξισλαμισμός χωρίς συναίνεση: Έκθεση για τις απαγωγές, τις αναγκαστικές μετατροπές και τους εξαναγκαστικούς γάμους χριστιανών κοριτσιών και γυναικών στο Πακιστάν» που εκδόθηκε από τον Οργανισμό Voice for Justice and the Jubilee Campaign, σημειώνει:
"Το Πακιστάν είναι μια χώρα με κρατική θρησκεία, το Ισλάμ, που χρησιμεύει ως πηγή για τη χάραξη πολιτικών, τη σύνταξη νόμων και την έκδοση αποφάσεων. Η χώρα έχει κυρίως 200,36 εκατομμύρια μουσουλμανικούς πληθυσμούς, που αποτελούν περισσότερο από το 96,47% του συνολικού πληθυσμού (δηλ., 207,684 εκατομμύρια) ενώ οι θρησκευτικές μειονότητες αποτελούν περίπου το 3,52% (δηλαδή, 7,32 εκατομμύρια)».
Στην έκθεση σημειώνεται επίσης πως:
«Πολλά κορίτσια μεταξύ 12 και 16 ετών απάγονται, «εξισλαμίζονται με τη βία» και μετά «παντρεύονται βίαια» με τους απαγωγείς τους, οι οποίοι συνήθως έχουν διπλάσια ηλικία από τα θύματά τους και είναι ήδη παντρεμένοι με παιδιά, αν και παρουσιάζονται ως πτυχιούχοι σε έγγραφα που υποβάλλονται στα δικαστήρια.
«Οι ανήλικες νύφες από μειονοτικές κοινότητες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αντιμετωπίσουν βία και κακοποίηση, γεγονός που αποτελεί σοβαρή απειλή για το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση, την υγεία, την εργασία και τη θρησκευτική ελευθερία...
«Παρόλο που η πλειονότητα των κοριτσιών θυμάτων αναγκαστικών προσηλυτισμών και παιδικών γάμων είναι ανήλικα, η κατασκευασμένη ηλικία όλων των θυμάτων αλλάζει σκόπιμα στα 18 έτη ή άνω από τους δράστες στα πιστοποιητικά γάμου για να αποφευχθεί η ποινική καταδίκη σύμφωνα με τον νόμο περί περιορισμού του γάμου παιδιών του 1929 με βάση τον οποίο ο γάμος με ανήλικα παιδιά είναι παράνομος και τιμωρείται με φυλάκιση...
«Όλα τα ανήλικα κορίτσια παρουσιάζονται ως ενήλικα και οικονομικά ανεξάρτητα και οι γάμοι τους τελούνται ελλείψει δικηγόρου ή συναίνεσης νόμιμου κηδεμόνα (γονείς)...
«Όλα τα κορίτσια θύματα αναγκάζονται να αλλάξουν την ταυτότητά τους αλλάζοντας τα ονόματά τους...
«Πολλές περιπτώσεις που αφορούν απαγωγές, ακολουθούμενες από γάμο παιδιών/αναγκαστικού γάμου και αναγκαστικούς εξισλαμισμούς κοριτσιών μειονοτήτων δεν αναφέρονται στην αστυνομία λόγω του στίγματος που συνδέεται με την απαγωγή και το βιασμό που ακολουθεί...
«Οι μειονότητες δεν έχουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη λόγω οικονομικών περιορισμών, καθώς η άσκηση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη απαιτεί πολλούς οικονομικούς πόρους, χρόνο και προσπάθειες.
Οι μειονότητες αντιμετωπίζουν εκφοβισμό, παρενόχληση και απειλές από τους Μουσουλμάνους που τις εμποδίζουν να παρακολουθήσουν τις υποθέσεις στα δικαστήρια. Αρκετά κορίτσια επανενώθηκαν με οικογένειες αφού αντιμετώπισαν απαγωγή, αναγκαστικό γάμο και αναγκαστική μεταστροφή. Ωστόσο, οι μειονότητες δεν είναι πιθανό να υποβάλουν αναφορές στο δικαστήριο για να οδηγήσουν τους δράστες στη δικαιοσύνη λόγω της επιρροής των παραγόντων που εμπλέκονται στους εξισλαμισμούς...
"Ενώ όλοι οι πολίτες στο Πακιστάν αντιμετωπίζουν εμπόδια στην πρόσβαση στη δικαιοσύνη, οι μειονοτικές θρησκευτικές ομάδες αντιμετωπίζουν ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες στην επιδίωξη της δικαιοσύνης. Η αστυνομία συχνά κλείνει τα μάτια σε αναφορές απαγωγών και αναγκαστικών προσηλυτισμών, δημιουργώντας έτσι ατιμωρησία για τους δράστες. Οι αστυνομικές δυνάμεις, που είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία μουσουλμάνοι, γενικά συμμερίζονται τον στόχο του προσηλυτισμού των θρησκευτικών μειονοτήτων στο Ισλάμ. Σε περιορισμένες περιπτώσεις αστυνομικής επέμβασης, οι τοπικοί ηγέτες ασκούν σημαντική πίεση για να αποτρέψουν οποιαδήποτε ενέργεια.
Παραδείγματα από την αναφορά απαγωγών, αναγκαστικών μετατροπών και καταναγκαστικών γάμων περιλαμβάνουν:
- "Η Huma Younas, ένα 14χρονο κορίτσι, απήχθη στις 10 Οκτωβρίου 2019 από το Καράτσι από τρεις μουσουλμάνους άνδρες που την μετέφεραν στην περιοχή Dera Ghazi Khan στην επαρχία Punjab... Παρά τα έγκυρα στοιχεία για το ανήλικο καθεστώς της Huma, στις 3 Φεβρουάριο του 2020, το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση υπέρ των απαγωγέων και επέτρεψε στους δράστες να διατηρήσουν την κράτηση της Χούμα».
- "Η Persicla Dilawar, μια 15χρονη χριστιανή κοπέλα, απήχθη από το σπίτι της στο Sumundhari, Faisalabad. Ο πατέρας της Persicla Dilawar ανέφερε πως αυτός και η σύζυγός του κοιμόντουσαν όταν ο μουσουλμάνος Muhammad Qasim εισέβαλε στο σπίτι τους και απήγαγε την κόρη τους. Ο Qasim φέρεται να τους απείλησε με θάνατο αν ανέφεραν το περιστατικό. Κατά συνέπεια, ο Κασίμ παντρεύτηκε με το ζόρι την Περσίκλα».
- «Η Shakaina Johnson, μια 13χρονη Χριστιανή, εξαφανίστηκε στη Λαχόρη στις 19 Φεβρουαρίου 2021. Εργαζόταν ως οικιακή βοηθός μαζί με τη μητέρα της Samina, και τόσο η Samina όσο και ο πατέρας της Shakaina Johnson, πίστευαν ότι η κόρη τους είχε απαχθεί αφού έφυγε από το σπίτι μια οικογένεια που υπηρετούσε ως οικιακή βοηθός. Η Samina και ο Johnson υπέβαλαν FIR δύο ημέρες αργότερα, στις 21 Φεβρουαρίου 2021· τον επόμενο μήνα, έλαβαν είδηση πως η Shakaina φέρεται να είχε ασπαστεί το Ισλάμ και σύμφωνα με πληροφορίες παντρεύτηκε έναν μεγαλύτερο μουσουλμάνο ονόματι Ali Bashir, ο οποίος παρείχε στις αρχές πλαστά ισλαμικά πιστοποιητικά γάμου».
- "Η Shamim Bibi, μητέρα πέντε παιδιών, απήχθη στις 5 Ιουλίου 2021 από τον μουσουλμάνο Muhammad Akbar, ο οποίος την εξισλάμισε και την ανάγκασε να τον παντρευτεί. Αντί να καταγράψουν την καταγγελία της οικογένειας του θύματος, οι αρχές δέχτηκαν την αξίωση του απαγωγέας ότι η Shamim είχε ασπαστεί εσκεμμένα το Ισλάμ και είχε συνάψει γάμο μαζί του. Αντίθετα,η Shamim αρνήθηκε να δεχτεί αυτόν τον ψευδή ισχυρισμό".
Δυστυχώς, η κυβέρνηση του Πακιστάν φαίνεται συνένοχη σε αυτά και σε άλλα εγκλήματα: αποτυγχάνει να παρέχει στις γυναίκες και στα παιδιά την απαιτούμενη νομική προστασία. Νομοσχέδιο για την ποινικοποίηση των αναγκαστικών θρησκευτικών προσηλυτισμών έχει παρουσιαστεί στη Συνέλευση της Σίντ τουλάχιστον τρεις φορές ( 2016, 2019 και 2021). Όλες τις φορές απορρίφθηκε.
Περίπου 1.000 κορίτσια από φτωχές ινδουιστικές οικογένειες στην επαρχία Sindh του Πακιστάν ασπάζονται βίαια το Ισλάμ κάθε χρόνο, ανέφερε το Associated Press το 2020.
«Το Πακιστάν», σύμφωνα με μια έκθεση της Υπηρεσίας Ερευνών του Κογκρέσου των ΗΠΑ που εκδόθηκε το Μάιο του 2023, «είναι μια χώρα με περισσότερα από 200 εκατομμύρια ανθρώπους με πυρηνικά όπλα, πολυάριθμες ισλαμιστικές τρομοκρατικές ομάδες και όλο και πιο στενούς δεσμούς με την Κίνα».
Σύμφωνα όμως με την ίδια έκθεση:
«Από το 2001 έως τη δεύτερη Κυβέρνηση Ομπάμα, το Πακιστάν ήταν μεταξύ των κορυφαίων αποδεκτών ξένης βοήθειας των ΗΠΑ, με το Κογκρέσο να διαθέτει 11 δισεκατομμύρια δολάρια σε οικονομική, αναπτυξιακή και ανθρωπιστική βοήθεια και σχεδόν 8 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια που σχετίζεται με την ασφάλεια για το FY [οικονομικό έτος] 2002 - FY2016. Το Πακιστάν έλαβε επίσης περίπου 14,6 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτικές αποζημιώσεις από το Πεντάγωνο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Από το 2017 και μετά, η διοίκηση Trump ζήτησε και το Κογκρέσο οικειοποιήθηκε σημαντικά μειωμένα ποσά βοήθειας (φτάνοντας το ναδίρ δύο δεκαετιών των 87 εκατομμυρίων δολαρίων το FY2021) και, το 2018, η κυβέρνηση ξεκίνησε μια ευρεία αναστολή της βοήθειας για την ασφάλεια που σχετίζεται με την τρομοκρατία, η οποία συνεχίστηκε σε μεγάλο βαθμό μέχρι σήμερα. Η κυβέρνηση Μπάιντεν ζήτησε και το Κογκρέσο οικειοποιήθηκε μέτρια αυξημένα ποσά οικονομικής και αναπτυξιακής βοήθειας για το FY2022 και το FY2023—αύξηση 25% και 6% σε ετήσια βάση, αντίστοιχα."
Ομοίως, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο δεύτερος σημαντικότερος εμπορικός εταίρος του Πακιστάν, αντιπροσωπεύοντας το 14,3% του συνολικού εμπορίου του Πακιστάν το 2020 και λαμβάνοντας το 28% των συνολικών εξαγωγών του Πακιστάν.
Εν τω μεταξύ, τα παιδιά και οι γυναίκες Ινδουιστών και Χριστιανών στο Πακιστάν δεν είναι ασφαλή. Απάγονται με σκοπό τη σeξουαλική κακοποίηση και την ισλαμιστική καταπίεση. Μια πραγματικότητα που καταδεικνύεται από τα δεδομένα σχετικά με την στρατιωτική βοήθεια της Δύσης ή το εμπόριο με το Πακιστάν, είναι ότι ούτε η στρατιωτική ούτε η εμπορική συνεργασία με την κυβέρνηση του Πακιστάν είχε καμία θετική επιρροή όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα των θρησκευτικών μειονοτήτων στη χώρα.
Οποιαδήποτε στρατιωτική ή οικονομική συνεργασία με το Πακιστάν θα πρέπει να εξαρτάται από τη βελτίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών των μειονοτήτων από το Πακιστάν, καθώς και από τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου. Μια κυβέρνηση που είναι συνένοχη στην απαγωγή, τον εξαναγκασμό θρησκευτικού προσηλυτισμού, τη σeξουαλική κακοποίηση και τους εξαναγκασμούς "γάμους" παιδιών μειονοτήτων δεν θα πρέπει να θεωρείται ικανή να επωφεληθεί από οποιαδήποτε βοήθεια ή συνεργασία από τη Δύση.