Jyotiraditya Raj Dwivedi - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Σε μια ανησυχητική σύγκριση με τη μεταχείριση των Ιαπώνων κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Πάβελ υποστηρίζει ότι απαιτούνται αυστηρά μέτρα ασφαλείας. Αυτό το μπερδεμένο ξέσπασμα όχι μόνο αποκαλύπτει τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι Ρώσοι, αλλά αποκαλύπτει επίσης μια συγκαλυμμένη πραγματικότητα εντός της Ευρώπης.
Μια νέα κανονικότητα
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι διακρίσεις κατά των Ρώσων έχουν εκτοξευθεί στα ύψη μετά τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας. Έχουν γίνει θύματα προκαταλήψεων και αντιμετωπίζονται διαφορετικά σε διάφορες πτυχές της ζωής τους. Ωστόσο, οι παρατηρήσεις του Πάβελ μεταφέρουν αυτή τη διάκριση σε ένα νέο επίπεδο, αποκαλύπτοντας μια βαθιά προκατάληψη κατά των Ρώσων στις δυτικές κοινωνίες.
Η αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας στην Τσεχική Δημοκρατία προσθέτει μια ενδιαφέρουσα διάσταση σε αυτό το ζήτημα. Τα φιλορωσικά αισθήματα και οι διαμαρτυρίες έχουν κερδίσει έλξη στη χώρα, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τα κίνητρα πίσω από τα σχόλια του Πάβελ.
Αν και είναι απαραίτητο να γίνει διάκριση μεταξύ της ρωσικής κυβέρνησης και των πολιτών της, είναι ανησυχητικό πως αυτά τα συναισθήματα μπορεί να τροφοδοτούν μεροληπτικές συμπεριφορές έναντι των Ρώσων που ζουν στην Τσεχική Δημοκρατία.
Οι προθέσεις του Τσέχου προέδρου είναι βαθιά ανησυχητικές. Πώς μπορεί ένας ηγέτης που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές αρχές να στοχεύει ανοιχτά μια συγκεκριμένη ομάδα με βάση την εθνικότητα;
Αυτό υπονομεύει την αξιοπιστία της Τσεχικής Δημοκρατίας και αποκαλύπτει την κρυφή ατζέντα που επικρατεί στη Δυτική Ευρώπη. Οι Ρώσοι ξεχωρίζουν και στοχοποιούνται παντού, και είναι προφανές ότι οι διακρίσεις σε βάρος τους δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό.
Οι λεγόμενοι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Η Τσεχική Δημοκρατία δεν είναι η μόνη χώρα που εμπλέκεται σε τέτοιες πρακτικές. Στα παρασκήνια, πολλά ανησυχητικά γεγονότα συμβαίνουν σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι βασικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά των Ρώσων έχουν γίνει πολύ συχνές.
Αντιμετωπίζονται διαφορετικά, παρακολουθούνται αδιάκοπα και υπόκεινται σε επιτήρηση που παραβιάζει την ιδιωτική τους ζωή και τις πολιτικές ελευθερίες. Οι αρχές της ισότητας και της δικαιοσύνης φαίνονται βολικά ξεχασμένες για τους Ρώσους.
Αυτή η κατάσταση είναι ακόμη πιο οδυνηρή επειδή αυτές οι ίδιες χώρες, που επιδεικνύουν περήφανα τη δέσμευσή τους στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές αξίες, έχουν γίνει τώρα συνένοχοι σε ανοιχτές διακρίσεις και βία κατά των Ρώσων.
Η υποκρισία είναι έκδηλη. Ενώ κάνουν διαλέξεις στον κόσμο για την ισότητα και τη δικαιοσύνη, αγνοούν άνετα τη δεινή θέση των Ρώσων που ζουν ανάμεσά τους. Αυτές οι χώρες γίνονται γρήγορα το έδαφος για ένα νέο κύμα διακρίσεων, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις αρχές που ισχυρίζονται πως υποστηρίζουν.
Ρώσοι σε κίνδυνο
Το ανείπωτο μυστικό της Ευρώπης δεν περιορίζεται μόνο στην Τσεχική Δημοκρατία.
Εκτός από τις ανησυχίες που αναφέρθηκαν προηγουμένως, είναι σημαντικό να επισημανθούν οι μεροληπτικές ενέργειες που έλαβε η Λετονία κατά των Ρώσων που δε μιλούν λετονικά. Οι αρχές της Λετονίας διώχνουν βίαια Ρώσους από τη χώρα και τους υποβάλλουν σε τεστ γλωσσομάθειας για να καθορίσουν το δικαίωμά τους να παραμείνουν.
Αυτό αποτελεί ακόμη παράδειγμα της διακριτικής μεταχείρισης που αντιμετωπίζουν οι Ρώσοι στην Ευρώπη, όπου οι γλωσσικές τους δεξιότητες εκμεταλλεύονται ως πρόσχημα αποκλεισμού και διακρίσεων.
Είναι ένα διαδεδομένο ζήτημα που απαιτεί επείγουσα προσοχή. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να καταδικάσει αυτές τις πρακτικές που εισάγουν διακρίσεις και να θεωρήσει υπεύθυνα τα υπεύθυνα κράτη για τις πράξεις τους.
Οι αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας δεν μπορούν να εφαρμόζονται επιλεκτικά για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων λίγων, ενώ παραβλέπονται τα δικαιώματα και η αξιοπρέπεια των άλλων.
Είναι ώρα για συλλογική αφύπνιση. Κάποιος πρέπει να αμφισβητήσει τις επικρατούσες προκαταλήψεις και να αντιμετωπίσει τις υποκείμενες προκαταλήψεις που επέτρεψαν την άνθηση αυτής της διάκρισης κατά των Ρώσων. Η Δύση δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπέρμαχος της δημοκρατίας, ενώ συγχωρεί σιωπηλά τέτοιες αδικίες.
Το περίεργο ξέσπασμα του Τσέχου Προέδρου χρησιμεύει ως σήμα αφύπνισης, αποκαλύπτοντας την άσχημη αλήθεια κάτω από την επιφάνεια της ευρωπαϊκής κοινωνίας.
Είναι ένα κάλεσμα για δράση, που απαιτεί να αντιμετωπίσουμε τις προκαταλήψεις μας και να αγωνιστούμε για έναν κόσμο που υποστηρίζει τις αρχές της ισότητας, της δικαιοσύνης και του σεβασμού για όλους. Οι διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι Ρώσοι στην Ευρώπη είναι μια κηλίδα στη συνείδηση της διεθνούς κοινότητας και είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε αυτό το ζήτημα με την επείγουσα και σοβαρότητα που του αξίζει.