/ Παρουσίαση Freepen.gr
Οι αρχικές φήμες για μάχη εξουσίας μεταξύ του Πούτιν και του Γεβγένι Πριγκόζιν, του επικεφαλής της Βάγκνερ, υποδήλωναν πως το πραξικόπημα ήταν μια απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης του Πούτιν. Άλλοι αμφισβήτησαν αν ο Πούτιν και ο Πριγκόζιν ήταν ποτέ αντίπαλοι εξαρχής, ενώ κάποιοι είπαν ότι το πραξικόπημα ήταν απλώς μια φάρσα.
Όμως τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο. Το πραξικόπημα ήταν μέρος του υπολογισμένου σχεδίου του Πούτιν να απαλλαγεί από μια φατρία εντός του ρωσικού στρατού ενόψει των εκλογών του επόμενου έτους. Ενορχηστρώνοντας αυτό το δράμα, ο Πούτιν είχε ως στόχο να ασκήσει μεγαλύτερο έλεγχο στον στρατό και να εδραιώσει τη θέση του ως ανώτατη εξουσία.
Το κουκλοθέατρο του Πούτιν
Πρόσφατα γεγονότα υποδηλώνουν ότι το σχέδιο του Πούτιν για τη μεταρρύθμιση του υπουργείου Άμυνας διαμορφώνεται. Υπήρξαν φήμες για σημαντικές αλλαγές στη διοίκηση του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, συμπεριλαμβανομένης της αποπομπής του υπουργού Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου και του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού Βαλέρι Γκερασίμοφ. Αυτές οι διαπραγματεύσεις φέρεται να περιελάμβαναν επίσης τη διασφάλιση της «ασφάλειας της Wagner».
Σύμφωνα με αναφορές, ένας ανώτερος Ρώσος αξιωματικός συνελήφθη επειδή γνώριζε για την εξέγερση του Σαββατοκύριακου του Yevgeny Prigozhin, Διευθύνοντος Συμβούλου του Ομίλου Wagner.
Λόγω των ακραίων στρατηγικών του στη συριακή σύγκρουση, ο στρατηγός Σεργκέι Σουροβίκιν κέρδισε το επίθετο «Στρατηγός Αρμαγεδδών» στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης. Αγνοείται από τότε που τα στρατεύματά του ξεκίνησαν ένοπλη εξέγερση το Σάββατο.
Εκτός από τον κ. Surovikin, ένας άλλος κορυφαίος, ο στρατηγός Valery Gerasimov, είναι μακριά από την κοινή γνώμη μετά την ανταρσία.
Σύμφωνα με πληροφορίες, μια «εκκαθάριση» βρισκόταν σε εξέλιξη, σύμφωνα με τον Rybar, ένα γνωστό κανάλι Telegram που διαχειρίζεται ένας πρώην υπεύθυνος Τύπου του ρωσικού υπουργείου Άμυνας.
Από το δράμα στην πραγματικότητα
Υπό το φως ορισμένων ισχυρισμών ότι ορισμένα μέλη των ενόπλων υπηρεσιών φαίνεται πως δεν έκαναν τίποτα για να σταματήσουν τους μαχητές της Βάγκνερ στα πρώτα στάδια της εξέγερσης, ισχυρίστηκε ότι οι αρχές προσπαθούσαν να «ξεριζώσουν» το στρατιωτικό προσωπικό που φαινόταν ότι είχε «έλλειψη της αποφασιστικότητας» στην καταστολή της ανταρσίας.
Ο αγώνας για την εξουσία μεταξύ του Κρεμλίνου και του Πριγκόζιν έχει τοποθετήσει τη Βάγκνερ στη μέση. Η Μόσχα έχει αναλάβει δράση για να περιορίσει την οργάνωση, ενώ αναγνωρίζει τη σημασία της στην Ουκρανία και προσπαθεί να ενισχύσει τον έλεγχο στις δραστηριότητές της.
Οι εντάσεις κλιμακώθηκαν όταν ο Πριγκόζιν κατηγόρησε δημόσια τον Υπουργό Άμυνας Σόιγκου ότι υπονόμευε τους μαχητές του και κατασκεύαζε ψέματα για να δικαιολογήσει την εισβολή στην Ουκρανία. Σε μια φλογερή ατάκα στο Telegram, ο Πριγκόζιν κάλεσε σε ένοπλη ανταρσία, με στόχο να αντιμετωπίσει το αντιληπτό «κακό» μέσα στην κορυφαία ομάδα του Κρεμλίνου, χωρίς να στοχεύει άμεσα τον ίδιο τον Πούτιν.
Καθώς αυτό το γεγονός εξελίσσεται, γίνεται όλο και πιο προφανές ότι ο Πούτιν έχει εμπλακεί σε μια περίπλοκη παρτίδα σκάκι. Είχε την ευκαιρία να συντρίψει την αντίσταση στο εσωτερικό του στρατού και να εδραιώσει περαιτέρω τη δύναμή του χάρη στο πραξικόπημα, είτε αυτό ήταν πραγματικό είτε επινοημένο. Η πολιτική ικανότητα του Πούτιν είναι εμφανής στην ικανότητά του να απομακρύνεται από αυτά τα ταραγμένα νερά, διατηρώντας παράλληλα σφιχτά την εξουσία.