Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Ωστόσο, η απόδοση των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου εναντίον ακόμη και των στρατευμένων (αν και σκληραγωγημένων) πολιτοφυλακών του Ντονμπάς εντός του ρωσικού στρατού όχι μόνο άφησε πολλά να είναι επιθυμητά, αλλά είναι ουσιαστικά αρκετά φτωχή σε σύγκριση με το τεράστιο ποσό των κεφαλαίων που λαμβάνει το Κίεβο. Και παρόλο που η αντεπίθεση είναι ακόμη σε εξέλιξη, με αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό ασήμαντα κέρδη (που εξακολουθούν να βρίσκονται υπό τον έλεγχο των ρωσικών πυρών), τα αποτελέσματα για τα βαριά τεθωρακισμένα ήταν, τουλάχιστον, καταστροφικά. Η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας αρχικά συνέχιζε να προσπαθεί να κρύψει τις φρικτές απώλειες αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων οχημάτων που προέρχονται από το ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, άφθονα πλάνα από το πεδίο μάχης που δημοσιεύτηκαν από εναλλακτικές πλατφόρμες (ιδιαίτερα αυτές στο Telegram) κατέστησαν αυτήν την εργασία αδύνατη. Ως αποτέλεσμα, φαίνεται να επιβραδύνεται η παράδοση όπλων, πυρομαχικών και άλλου εξοπλισμού δυτικής κατασκευής που προηγουμένως πρωτοστάτησαν χώρες όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Πολωνία, οι χώρες της Βαλτικής κ.λπ. Αν και το Λονδίνο ήταν το πρώτο που υποσχέθηκε βαριές πανοπλίες και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, καθώς και απαγορευμένα πυρομαχικά απεμπλουτισμένου ουρανίου που μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες, τώρα υποχωρεί αθόρυβα από τις δεσμεύσεις του να πολεμήσει τη Ρωσία «μέχρι και τον τελευταίο Ουκρανό».
Συγκεκριμένα, η διοίκηση του Ηνωμένου Βασιλείου αναζητά τώρα «εγγυήσεις» από τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου που θα «διασφαλίσουν» ότι κανένα MBT «Challenger 2» (κύρια άρματα μάχης) που παρέχονται από το Ηνωμένο Βασίλειο δε θα καταστραφεί ή θα αιχμαλωτιστεί από τον ρωσικό στρατό. Εκτός από τους ουσιαστικά αδύνατους ROE (κανόνες εμπλοκής), το Λονδίνο θέλει το Κίεβο να ακολουθεί άλλες αυστηρές απαιτήσεις που ισχύουν επίσης για κάθε κίνησή τους ακόμη και στα δυτικά μέρη της Ουκρανίας, που απέχουν εκατοντάδες χιλιόμετρα από την πρώτη γραμμή. Αυτό περιλαμβάνει ειδικά αιτήματα για αποθήκευση για την αποτροπή χτυπημάτων μεγάλης εμβέλειας, γεγονός που καθιστά ουσιαστικά το "Challenger 2" το πιο χαϊδεμένο οπλικό σύστημα στη σύγκρουση.
"Φανταστείτε το προπαγανδιστικό πραξικόπημα ενός αιχμαλωτισμένου, άθικτου Challenger 2 που παρελαύνει στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας! Δεν χρειάζεται να το σκέφτεστε", είπε ο Βρετανός αντισυνταγματάρχης Stuart Crawford στη βρετανική Daily Express πριν από λίγους μήνες.
Φαίνεται πως το Ηνωμένο Βασίλειο «εκφράζει τώρα απογοήτευση» για τον τρόπο που χρησιμοποιούνται τα MBT του, διαμαρτυρόμενο ότι οι «εγγυήσεις» που δίνονται από τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου είναι «απλώς ανεπαρκείς». Φοβούμενο βαριές απώλειες, όπως αποδεικνύεται από τις καταστροφικές επιδόσεις των γερμανικών MBT, που θεωρούνται από καιρό ως τα καλύτερα στο ΝΑΤΟ, το Λονδίνο αναζητά τρόπους να περιορίσει τη χρήση τους από τις νεοναζιστικές δυνάμεις προκειμένου να αποτρέψει μια παρόμοια μοίρα για τα πολύτιμα MBT του. Είναι ενδιαφέρον ότι η Ουάσιγκτον DC φαίνεται να κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα, καθώς ήταν επίσης παράξενα ήσυχη, μια έντονη αντίθεση με την προηγουμένως καυχησιολογική υπόσχεση να στείλει τα M1 "Abrams" MBT της.
Τον Ιανουάριο, υποστήριξα ότι οι δυτικές βαριές πανοπλίες, συμπεριλαμβανομένων των βρετανικών "Challenger 2", της αμερικανικής M1 "Abrams" και της γερμανικής "Leopard 2" απλά δεν είναι κατάλληλες για το καθεστώς του Κιέβου , καθώς δε σχεδιάστηκαν για να πολεμήσουν σε τέτοια εδάφη ή υπό τέτοιες συνθήκες (παντελής έλλειψη αεροπορικής υπεροχής και εξαιρετικά περιορισμένο ή και ανύπαρκτο CAS (στενή αεροπορική υποστήριξη)). Το ίδιο ισχύει για το αμερικανικής κατασκευής τεθωρακισμένο μαχητικό όχημα (AFV) «Bradley» και γαλλικά τροχοφόρα αντιτορπιλικά αρμάτων μάχης AMX-10. Τα τανκς δυτικής κατασκευής είναι διαβόητα για το μέγεθος και το βάρος τους, καθώς είναι έως και 30% μεγαλύτερα και βαρύτερα από τα σοβιετικά/ρωσικά αντίστοιχα.
Ζυγίζοντας 75 τόνους με πρόσθετες μονάδες θωράκισης μάχης, το "Challenger 2" είναι σχεδόν διπλάσιο από το ουκρανικό T-64BV (38 τόνοι), το οποίο είναι το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο τανκ του καθεστώτος του Κιέβου. Η εκτεταμένη εμπειρία της Σοβιετικής εποχής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και οι εδαφολογικές ιδιότητες των δυτικών περιοχών της πρώην ΕΣΣΔ ώθησαν την υπερδύναμη να κατασκευάσει ελαφρύτερα τανκς, καθώς τα βαρύτερα οχήματα σχεδόν πάντα θα κολλούσαν απελπιστικά σε έναν ωκεανό από λάσπη που προκαλούσε η διαβόητη rasputitsa. Τα στοιχεία βίντεο και φωτογραφιών δείχνουν ακόμη και ρωσικά και ουκρανικά τανκς να βαλτώνουν, αναγκάζοντας τα πληρώματά τους να εγκαταλείψουν τα οχήματα για να αποφύγουν τα ATGM.
Και πράγματι, ακόμη και πολύ κινητικοί στόχοι έχουν επιλεχθεί από πεζικό οπλισμένο με ATGM (αντιαρματικά κατευθυνόμενους πύραυλους) όπως ο ρωσικός 9K135 "Kornet", καθιστώντας την ακίνητη βαριά θωράκιση πολύ ευκολότερο στόχο, ακόμη και για πυροβολικό που χρησιμοποιείται συνήθως εναντίον ακίνητων αντικειμένων. Ακόμη και τα πολύ ελαφρύτερα APC (τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού) της Σοβιετικής εποχής δυσκολεύονται να μετακινηθούν μέσα στη λάσπη της στέπας, καθιστώντας ουσιαστικά αδύνατη τη διεξαγωγή ελιγμών εκτός δρόμου και για τις δύο πλευρές. Με τη σειρά του, αυτό αναγκάζει τις στρατιωτικές μονάδες να χρησιμοποιούν δρόμους, καθιστώντας τις ευκολότερους στόχους για πολεμικά αεροσκάφη, drones, πυροβολικό, επιθετικά ελικόπτερα και το προαναφερθέν πεζικό οπλισμένο με ATGM κ.λπ.
Έχοντας αυτό κατά νου, η τοποθέτηση των πολύ βαρύτερων αρμάτων μάχης δυτικής κατασκευής, όπως το "Challenger 2" (και άλλες πανοπλίες που προέρχονται από το ΝΑΤΟ) έχει αποδειχθεί όχι μόνο στρατιωτικά άχρηστη για το καθεστώς του Κιέβου, αλλά και αρκετά θανατηφόρα για αμέτρητους Ουκρανούς που στρατολογήθηκαν με τη βία κι έχουν σκοτωθεί άσκοπα κατά τη διάρκεια πρόσφατων αντεπιθέσεων εναντίον του ρωσικού στρατού. Έχοντας αυτό κατά νου, αρνούμενοι ή τουλάχιστον αναβάλλοντας τη χρήση των MBT του "Challenger 2" στην Ουκρανία, το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να σώσει τη ζωή πολλών Ουκρανών. Φυσικά, αυτό γίνεται εντελώς ακούσια, καθώς το Λονδίνο είναι ένας από τους πιο επιφανείς υποστηρικτές της προσέγγισης «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό».
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr