Ted Snider - libertarianinstitute.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Στη Δύση, το γεγονός ήταν μια απόπειρα πραξικοπήματος που αποκάλυψε τις ρωγμές στη ρωσική κυβέρνηση και τον στρατό που αφήνει τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν πολύ αποδυναμωμένο. Άλλοι λένε ότι δεν ήταν πραγματικά μια απόπειρα πραξικοπήματος και πως ένας ακόμα ήρεμος Πούτιν τερμάτισε γρήγορα και αποφασιστικά την κρίση με λίγη αιματοχυσία.
Είναι αδύνατο να πούμε σε αυτό το στάδιο, πριν γίνουν γνωστές πολλές περισσότερες πληροφορίες, τι πραγματικά συνέβη. Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις πιθανές θεωρίες, οι πιο πιθανές από τις πολλές.
Η πρώτη πιθανή εξήγηση είναι ότι το γεγονός ήταν ακριβώς αυτό που έμοιαζε. Σύμφωνα με αυτή την εξήγηση, ένας ολοένα και πιο ασταθής Prigozhin, εξοργισμένος από μια υποτιθέμενη επίθεση στις δυνάμεις του από τον ρωσικό στρατό ή από διαφθορά στη ρωσική ελίτ ή από έναν σκληρό ανταγωνισμό με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας και τους κορυφαίους στρατηγούς, είπε αρκετά και παρέλασε στη Μόσχα να το σταματήσει.
Ωστόσο, η διαμαρτυρία του απέτυχε όταν συνέβησαν δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι ο στρατηγός Σεργκέι Σουροβίκιν παρέμεινε πιστός στον Πούτιν. Ο Σουροβίκιν είναι ένας αξιοσέβαστος στρατηγός που τον σέβεται ακόμη και ο Πριγκόζιν. Απαιτώντας την απομάκρυνση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Valery Gerasimov, ο Prigozhin είχε προτείνει τον Surovikin να τον αντικαταστήσει. Σε μια έκκληση βίντεο, ο Surovikin είπε, «Σας προτρέπω να σταματήσετε. Ο εχθρός απλώς περιμένει να επιδεινωθεί η εσωτερική πολιτική κατάσταση στη χώρα μας. Πριν είναι πολύ αργά, είναι απαραίτητο και χρειάζεται να υπακούσουμε στη βούληση και την εντολή του λαϊκά εκλεγμένου Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας». Κανείς από τον ρωσικό στρατό, την κυβέρνηση ή τις υπηρεσίες ασφαλείας δεν αυτομόλησε στο Prigozhin.
Το δεύτερο είναι πως η εξέγερση μπορεί να ήταν πολύ μικρότερη από ό,τι απεικονίζεται. Μπορεί να μην υπήρχαν 25.000 στρατιώτες έτοιμοι να βαδίσουν στη Μόσχα όπως καυχιόταν ο Πριγκόζιν. Ο Πριγκόζιν κατέλαβε το Ροστόφ-ον-Ντον. Τα στρατεύματά του μπορεί να έχουν εξαπατηθεί. Υπάρχουν αναφορές, που μπορεί να είναι ή όχι αξιόπιστες, ότι ο Πριγκόζιν ενημέρωσε τις δυνάμεις του πως κατευθύνονταν μέσω του Ροστόφ για να υπερασπιστούν το Μπέλγκοροντ, την πόλη που είχε δεχτεί επίθεση από την Ουκρανία. Τα περισσότερα από τα στρατεύματά του μπορεί να μη γνώριζαν πως στρέφονταν εναντίον του Πούτιν και του ρωσικού στρατού και ότι κατείχαν το Ροστόφ. Όταν κατάλαβαν τι είχαν χρησιμοποιηθεί να κάνουν, επαναστάτησαν ενάντια στην εξέγερση. Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας εξέδωσε ανακοίνωση υποστηρίζοντας ότι μεγάλο μέρος της δύναμης Βάγκνερ κατέθεσε τα όπλα και αποχώρησε. Σύμφωνα με αρκετές αναφορές, κανένας διοικητής ή αξιωματικός της Βάγκνερ δεν συμμετείχε στην εξέγερση.
Καθώς η εξέγερση ξεδιπλώθηκε, ο Πριγκόζιν μπορεί να αποκαλύφθηκε ως Μάγος του Οζ.
Μια άλλη θεωρία είναι ότι ο Πριγκόζιν δεν ξεφορτωνόταν τον Πούτιν, αλλά ο Πούτιν ξεφορτώνονταν τον Πριγκόζιν. Ο σεβαστός πρώην Ινδός διπλωμάτης MK Bhadrakumar έχει υποστηρίξει την «πιθανότητα… ότι οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες του έδωσαν ένα μακρύ σχοινί για να κρεμαστεί».
Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, ο Πούτιν εκμεταλλεύτηκε την ανταρσία του Πριγκόζιν για να βάλει τέλος στην προδοσία του. Ο Πούτιν μπορεί να επέτρεψε να εκτυλιχθεί η κατάσταση για να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις που θα χώριζαν έναν ασταθή Πριγκόζιν από μια πολύτιμη Βάγκνερ, ενώ θα έβαζε τέλος στη Βάγκνερ ως ανεξάρτητη μισθοφορική δύναμη και θα επέτρεπε την ενσωμάτωσή της στο Υπουργείο Άμυνας. Υπάρχουν ακόμη και ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ότι το Κρεμλίνο επέτρεψε την πορεία στη Μόσχα. Σύμφωνα με ένα ανεπιβεβαίωτο βίντεο, για τουλάχιστον ένα μικρό μέρος της διαδρομής, η Wagner συνοδευόταν από τη ρωσική αστυνομία. Φυσικά, δεν μπορεί ακόμη να γίνει γνωστό πόσο από αυτό είναι αλήθεια.
Ο Πριγκόζιν είχε μια έντονη και σκληρή αντιπαλότητα με τον υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου και τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Βαλέρι Γκερασίμοφ. Τους επιτίθεται δημόσια στις ομιλίες του εδώ και εβδομάδες. Ο Πούτιν είναι πολύ κοντά στον Σόιγκου, αλλά μπορεί επίσης να έχει δυσαρεστηθεί με τον Σόιγκου και τον Γκερασίμοφ.
Σε μια πρόσφατη συνάντηση με πολεμικούς ανταποκριτές και στρατιωτικούς μπλόγκερ για μια συνάντηση ερωτήσεων και απαντήσεων στο Κρεμλίνο, ο Πούτιν αναφέρθηκε σε στρατηγούς «παρκέ» και «ιππότες χαλιών» που σε καιρό πραγματικού πολέμου «είναι αναποτελεσματικοί, για να το θέσω ήπια».
Έχει επισημανθεί πως ο Πούτιν στάθηκε πίσω για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να εμπλακεί προσωπικά στην πολύ δημόσια διαμάχη του Πριγκόζιν με τον Σόιγκου και τον Γκερασίμοφ, επιτρέποντας δυνητικά στο ρήγμα να φτάσει στο κεφάλι πριν παρέμβει και το τερματίσει γρήγορα και αποτελεσματικά.
Το να επιτρέψει σε ένα επιθυμητό αποτέλεσμα να ξεδιπλωθεί μέσω της πρακτόρευσης άλλων δεν θα ήταν ασυνήθιστο για τον Πούτιν ούτε θα ήταν παράλογο στο μακρύ βιογραφικό του. Ο Πούτιν μπορεί να επέτρεψε στην εξέγερση του Πριγκόζιν να ασκήσει πίεση στον Σόιγκου και τον Γκερασίμοφ χωρίς να χρειαστεί να την ξεκινήσει ή να εμπλακεί άμεσα ο ίδιος.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε ότι δε θα υπάρξουν αλλαγές προσωπικού, αλλά υπάρχουν ανεπιβεβαίωτες φήμες πως οι δύο άνδρες που στοχοποιήθηκαν από τον Πριγκόζιν μπορεί να είναι ευάλωτοι. Θα ήταν συνεπές με το στυλ ηγεσίας του Πούτιν, το οποίο είναι απρόθυμο να δημιουργήσει εχθρούς, να περιμένει λίγο και μετά να μην εξαλείψει τον Σόιγκου ή τον Γκερασίμοφ, αλλά να τους μεταφέρει σε νέες θέσεις.
Η τέταρτη και πιο απαίσια θεωρία είναι ότι το όλο θέμα ήταν ένα πραξικόπημα που υποστηρίχθηκε από τη Δύση. Η ουκρανική αντεπίθεση πηγαίνει πολύ άσχημα. Αν ο στόχος δεν μπορούσε να επιτευχθεί με απροκάλυπτα μέσα, ίσως η στροφή της στρατηγικής έγινε σε κρυφά μέσα.
Ο Πριγκόζιν είναι εξ ορισμού μισθοφόρος. Θα μπορούσε να τον παρακινήσουν να αλλάξει πλευρά εάν οι Ρώσοι ήταν έτοιμοι να τον απομακρύνουν, εάν η ομάδα Βάγκνερ επρόκειτο να ενσωματωθεί στον στρατό και εάν υπήρχε κατάλληλη ανταμοιβή;
Είναι ενδιαφέρον ότι η ιστορία του Prigozhin για την ανταρσία άλλαξε. Αρχικά είπε πως η όλη αιτία της εξέγερσης ήταν ότι οι δυνάμεις του δέχθηκαν επίθεση από τον ρωσικό στρατό. Αλλά όταν διαπραγματεύτηκε τον τερματισμό της εξέγερσης, τα κίνητρά του άλλαξαν. Τώρα ο μόνος λόγος ήταν, πως «επρόκειτο να διαλύσουν την PMC Wagner». Στις 14 Ιουνίου, ο Πούτιν επέβαλε την εντολή του Σόιγκου πως όλες οι εθελοντικές μονάδες πρέπει να υπογράψουν συμβόλαια με τον στρατό λέγοντας ότι τα ρωσικά «αποσπάσματα εθελοντών» που πολεμούσαν στην Ουκρανία έπρεπε να τεθούν γρήγορα υπό τον άμεσο έλεγχο του Υπουργείου Άμυνας. Ο Πριγκόζιν αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη δύναμη της Βάγκνερ.
Η αρχική ιστορία του Prigozhin μπορεί να είχε στηθεί ως δικαιολογία για να ξεκινήσει ένα πραξικόπημα.
Ο πρώην πρόεδρος και νυν αντιπρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Ντμίτρι Μεντβέντεφ φέρεται να κυκλοφόρησε μια δήλωση ότι είναι πιθανό οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών να συνεργάζονταν με τον Πριγκόζιν. Στις 26 Ιουνίου, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε πως οι υπηρεσίες ασφαλείας της Ρωσίας ερευνούν εάν οι δυτικές ή ουκρανικές υπηρεσίες πληροφοριών εμπλέκονται στην εξέγερση. Υπήρχαν δυτικές αναφορές το Μάιο, τις οποίες αρνήθηκε ο Prigozhin, ότι είχε προσφέρει στην Ουκρανία πληροφορίες, με τις οποίες φέρεται πως διατηρούσε μυστικές επικοινωνίες, πληροφορίες για τοποθεσίες ρωσικών στρατευμάτων με αντάλλαγμα την απόσυρση των δυνάμεων της Ουκρανίας από το Bakhmut.
Ορισμένες πηγές, συμπεριλαμβανομένου του Bhadrakumar, λένε ότι το Κρεμλίνο είναι θυμωμένο επειδή ο Prigozhin «έχει χειραγωγηθεί από τις δυτικές δυνάμεις».
Το CNN ανέφερε ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ γνώριζαν τις προθέσεις του Πριγκόζιν. Αναφέρουν πως οι Αμερικανοί αξιωματούχοι παρέμειναν σιωπηλοί για να αποφύγουν να δώσουν στον Πούτιν έδαφος για να κατηγορήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι εμπλέκονται στο πραξικόπημα. Οι New York Times προχωρούν παραπέρα, λέγοντας πως οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών ενημέρωσαν αξιωματούχους της κυβέρνησης Μπάιντεν ότι ο Πριγκόζιν ετοίμαζε στρατιωτική δράση εναντίον ανώτερων Ρώσων αξιωματούχων άμυνας. Οι Times προσθέτουν πως οι ΗΠΑ «είχαν ξεκάθαρα μικρό ενδιαφέρον να βοηθήσουν τον κ. Πούτιν να αποφύγει μια μεγάλη, ντροπιαστική διάσπαση της υποστήριξής του».
Όμως, παρά την απόφαση να μην πουν τίποτα, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει επίσης να ανησυχούσαν ότι ο ασταθής και δύσκολος στον έλεγχο Πριγκόζιν θα μπορούσε να καταλάβει μια πυρηνική χώρα σε περίοδο πολέμου, όπως έγραψαν οι Times, ειδικά από την στιγμή που ήταν επικριτικός για την απροθυμία του ρωσικού στρατού να προχωρήσει παραπέρα. Ένας λόγος για να μην ανησυχείτε για έναν ανεξέλεγκτο ηγέτη, ωστόσο, θα ήταν αν τον ελέγχατε.
Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει αρνηθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ή το ΝΑΤΟ είχαν οποιαδήποτε ανάμειξη στην εξέγερση: «Κάναμε σαφές πως δε συμμετείχαμε. Δεν είχαμε καμία σχέση με αυτό. Αυτό ήταν μέρος μιας διαμάχης μέσα στο ρωσικό σύστημα».
Υπάρχουν πολύ λίγες αξιόπιστες πληροφορίες σε αυτό το σημείο. Τα γεγονότα στη Ρωσία ήταν σίγουρα μπερδεμένα, αλλά αυτά παραμένουν τα τέσσερα πιο απίθανα σενάρια.