Σε δώδεκα και κάτι ώρες τα πράγματα είναι πιθανό να έχουν ηρεμήσει.
Περίπου οκτώ ώρες αφότου δημοσίευσα τα παραπάνω, ο Πριγκόζιν είχε παραιτηθεί και έφυγε από την σκηνή.
Moon of Alabama / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Πριγκόζιν είχε ξεκινήσει την απελπιστική ανταρσία του αφού το Υπουργείο Άμυνας είχε απαιτήσει από όλους τους άνδρες του να υπογράψουν συμβόλαια με το ρωσικό στρατό. Αυτό θα είχε αφαιρέσει την αυτονομία της Wagner και μαζί με αυτό ένα μεγάλο κομμάτι των κερδών του. Το τρέξιμο των στρατευμάτων της προς τη Μόσχα ήταν μια απέλπιδα προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή του Πούτιν και να τον κάνει να ανατρέψει τα σχέδια του υπουργείου.
Για να δικαιολογήσει την κίνησή του ο Πριγκόζιν είχε ισχυριστεί ότι οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις είχαν επιτεθεί σε στρατόπεδο της Βάγκνερ και σκότωσαν έναν αριθμό από τα στρατεύματά της. Για να το αποδείξει, δημοσίευσε ένα βίντεο που δείχνει μερικά σκουπίδια στο δάσος αλλά όχι νεκρούς στρατιώτες. Ήταν ένα προφανές ψεύτικο.
Από όσο είναι γνωστό κανένας από τους στρατιωτικούς διοικητές της Βάγκνερ και μόνο μερικές χιλιάδες από τους 25.000 στρατιώτες του είχαν στηρίξει τον Πριγκόζιν στην τρελή πορεία του. Κανείς στη Ρωσία δεν άλλαξε πλευρά ούτε τον στήριξε. Όταν τα στρατεύματα της Βάγκνερ μπήκαν στο Ροστόφ στο Ντον, οι άνθρωποι που μίλησαν με τους στρατιώτες του ήταν επικριτικοί για την παρουσία τους. Όταν η Βάγκνερ έφευγε χωρίς περαιτέρω αιματοχυσία, ο κόσμος χειροκρότησε. Το να ερμηνεύεται αυτό ως υποστήριξη προς τον Πριγκόζιν, όπως έκαναν ορισμένοι «δυτικοί» αναλυτές, είναι λάθος. Ο κόσμος ήταν απλά χαρούμενος που τελείωσε το όλο κόλπο.
Τελικά ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο, πιθανότατα κατόπιν αιτήματος του Πούτιν, πήρε τον Πριγκόζιν στο τηλέφωνο, χρησιμοποίησε μερικά πολύ δυνατά λόγια και διαπραγματεύτηκε μια συμφωνία. Εάν ο Πριγκόζιν πάει εξορία στη Λευκορωσία, δε θα ενοχληθεί άλλο. Αλλά οι Ρώσοι εισαγγελείς δε θα κλείσουν ακόμη την υπόθεση προδοσίας εναντίον του. Αν ξανακάνει φασαρία, πιθανότατα θα καταλήξει στη φυλακή.
Τα προηγούμενα χρόνια οι εταιρείες του Prigozhin είχαν κάνει μεγάλα κέρδη καλύπτοντας τις ανάγκες του ρωσικού στρατού. Τα συμβόλαια που έχουν πιθανότατα θα λήξουν και η προσωπική του περιουσία θα δεχθεί μεγάλο πλήγμα. Οι καλές μέρες τελείωσαν για αυτόν.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν ισχυρίζεται ότι η όλη υπόθεση έχει αποδυναμώσει τον Πούτιν:
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αλλά μένοντας μόνο για ένα λεπτό στον Βλαντιμίρ Πούτιν, πιστεύετε πως αυτή είναι η αρχή του τέλους για τον Βλαντιμίρ Πούτιν;ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΜΠΛΙΝΚΕΝ: Δεν θέλω να κάνω εικασίες για αυτό. Αυτό είναι, πρώτα απ 'όλα, ένα εσωτερικό ζήτημα της Ρωσίας. Αυτό που είδαμε όμως είναι αυτό. Έχουμε δει αυτή την επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας να γίνεται στρατηγική αποτυχία σε γενικές γραμμές. Η Ρωσία είναι πιο αδύναμη οικονομικά, στρατιωτικά. Η θέση της σε όλο τον κόσμο έχει πέσει κατακόρυφα. Κατάφερε να απομακρύνει τους Ευρωπαίους από τη ρωσική ενέργεια. Κατάφερε να ενώσει και να ενισχύσει το ΝΑΤΟ με νέα μέλη και μια ισχυρότερη Συμμαχία. Κατάφερε να αποξενώσει από τη Ρωσία και να ενώσει την Ουκρανία με τρόπους που δεν έχει ξαναγίνει. Αυτό είναι απλώς ένα πρόσθετο κεφάλαιο σε ένα πολύ, πολύ κακό βιβλίο που έχει γράψει ο Πούτιν για τη Ρωσία. Αλλά αυτό που είναι τόσο εντυπωσιακό σε αυτό είναι ότι είναι εσωτερικό. Το γεγονός πως έχετε στο εσωτερικό κάποιον που αμφισβητεί ευθέως την εξουσία του Πούτιν, Αμφισβητώντας ευθέως τις προϋποθέσεις – πάνω στις οποίες εξαπέλυσε αυτή την επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας, αυτό από μόνο του είναι κάτι πολύ ισχυρό. Προσθέτει ρωγμές. Πού θα πάνε αυτοί, όταν φτάσουν εκεί, πολύ νωρίς για να πω. Αλλά σαφώς εγείρει νέα ερωτήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει ο Πούτιν.
Ορισμένες καλά χρηματοδοτούμενες «πηγές» συμφωνούν με αυτή τη θέση:
Οι πηγές της Meduza πρόσθεσαν ότι η εξέγερση αποδυναμώνει τη θέση του Πούτιν: «Δεν μπόρεσε να φτάσει στο επίπεδο του Πριγκόζιν, αλλά δεν βρέθηκε πουθενά μετά τη χθεσινή εθνική ομιλία. Είναι ο πρώτος στην εντολή και παίρνει τον έλεγχο όταν χρειάζεται. Δεν πρέπει να κάνει τον Λουκασένκο δημοσίως και να επιτρέψει στους αξιωματούχους ασφαλείας της Ρωσίας [σιλοβίκι] να ηγηθούν των διαπραγματεύσεων».
Όπως και η Washington Post:
Το πρωί του Σαββάτου, ενόψει της προέλασης του Πριγκόζιν, ο Πούτιν προειδοποίησε για τη «βίαιη» απάντηση που θα ακολουθούσε σε αυτό που περιέγραψε ως «εξέγερση» που εξαπέλυσαν «προδότες». Μέχρι το βράδυ, ο επικεφαλής εκπρόσωπός του ανακοίνωσε ότι οι επικείμενες κατηγορίες εναντίον του Πριγκόζιν θα αποσυρθούν και πως στους μαχητές της Βάγκνερ που δεν συμμετείχαν στην ανταρσία θα προσφερθούν συμβόλαια από το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.Η ανάβαση αποκάλυψε μια ευθραυστότητα και αστάθεια στην καρδιά της ρωσικής ισχύος.
Υπάρχουν επίσης κάθε είδους θεωρίες συνωμοσίας. Ο Will Schryer πιστεύει ότι η όλη υπόθεση ήταν μια ψυχολογική επέμβαση για να εξαφανιστούν πιθανοί προδότες. Ο Αγίτ Παπαδάκης ισχυρίζεται πως αυτό ήταν μέρος κάποιας εσωτερικής σύγκρουσης:
Με τη συμφωνία Πούτιν-Πρίγκο, οι σιλοβίκι έχουν ξεφορτωθεί τρία πουλιά με μια πέτρα: Ο Πρίγκο είναι έξω για πάντα, εξορίστηκε στη Λευκορωσία με τον Λουκασένκο ως τον ανόητο αξιωματικό του για αποφυλάκιση, το εγκληματικό στοιχείο στη Βάγκνερ κοντά και αγαπητό στον Πρίγκο θα αποσταλεί στην Αφρική και ο Πούτιν ντροπιάζεται για πάντα, έχοντας χάσει τον σεβασμό τόσο του Κρεμλίνου όσο και του ρωσικού λαού. Θα είναι τώρα ένα ανίσχυρο πρόσωπο όπως ο εγκεφαλικά νεκρός εχθρός του Μπάιντεν, που θα παίρνει εντολές αντί να τις δίνει.
Διαφωνώ με αυτές τις απόψεις καθώς δε βλέπω κανένα σημάδι ότι ο Πούτιν αποχώρησε από αυτό ως οτιδήποτε άλλο εκτός από νικητής.
Είμαι από κοινού σε αυτό με τον Larry Johnson που γράφει:
Η Δύση θέλει να πιστεύει ότι ο Πούτιν είναι αδύναμος και αντιδημοφιλής — θα σημειώσω πως ούτε ένας σεβαστός επικριτής του Πούτιν δεν ενέκρινε την ανταρσία του Πριγκόζιν και ότι όλοι οι πολιτικοί ηγέτες σε όλο το εύρος της Ρωσίας παρατάχθηκαν πίσω από τον Πούτιν όταν ο υπόλοιπος κόσμος γιόρταζε (πρόωρα) το θάνατο του Ρώσου ηγέτη.
Παρακολουθώντας ρωσικά talk show, ο Gilbert Doctorow έχει παρόμοια άποψη:
Χωρίς καμία βοήθεια από εμένα, οι καταναλωτές των κυρίαρχων δυτικών μέσων ενημέρωσης γνωρίζουν πολύ καλά την επίσημη ερμηνεία που, όπως πάντα, εκδίδεται από την Ουάσιγκτον και δημοσιεύεται ξανά από τους δημοσιογράφους μας ως το δικό τους πρωτότυπο ρεπορτάζ: πώς η υπόθεση Prigozhin καταδεικνύει την ευθραυστότητα της δικτατορίας, πώς δείχνει την πραγματική αδυναμία του καθεστώτος Πούτιν, και ούτω καθεξής.Θα προσφέρω εδώ μια ματιά σε όσα λέγονται τώρα στον ρωσικό δημόσιο χώρο. Λέω «μια ματιά», γιατί η ποικιλομορφία των απόψεων στο εσωτερικό της Ρωσίας είναι σχεδόν τόσο μεγάλη όσο και η ίδια η χώρα και μόνο οι ανίδεοι και μεγαλομανείς διαμορφωτές της γνώμης μας στη Δύση χάνουν αυτό το σημείο.
...
Ο τρίτος πάνελ στην εκπομπή Solovyov τον οποίο θα αναφέρω πολύ σύντομα ήταν ο Alexander Babakov, αντιπρόεδρος της Κρατικής Δούμας και βουλευτής του κόμματος Ενωμένη Ρωσία. Η άποψή του ήταν ότι η ένοπλη ανταρσία απέτυχε επειδή απορρίφθηκε από τον τακτικό στρατό, από τη ρωσική κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα και από το λαό συνολικά. Με αυτόν τον τρόπο, η Ρωσία έδειξε στον κόσμο την ενότητά της σε καιρό πολέμου, την ετοιμότητά της να σταθεί απέναντι στη Συλλογική Δύση. Το μάθημα για τη Δύση ήταν ακριβώς η δύναμη της χώρας και του Αρχηγού της.Ακούει κανείς στην Ουάσιγκτον;
Ο πρώην πρέσβης της Ινδίας MK Bhadrakumar συμφωνεί:
Ο Blinken έχει συσσωρεύσει ένα σταθερό ιστορικό για το ότι ήταν φρικτό λάθος οι εκτιμήσεις του για τη Ρωσία – ξεκινώντας από το θανατηφόρο πλήγμα που αναμενόταν να δώσουν στη ρωσική οικονομία οι «κυρώσεις από την κόλαση». Η διατήρηση της εξουσίας από τον Πούτιν. Η καταστροφική ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία κι οι ελλείψεις του ρωσικού στρατού. Η αδυσώπητη στρατιωτική νίκη του Κιέβου και ούτω καθεξής.Σε αυτή την περίπτωση, έχει λόγους να αισθάνεται πικρία, ιδιαίτερα λόγω της θεαματικής ενότητας του ρωσικού κράτους, της πολιτικής ελίτ, των μέσων ενημέρωσης, της περιφερειακής και ομοσπονδιακής γραφειοκρατίας και του στρατιωτικού και του κατεστημένου ασφαλείας που συσπειρώνεται πίσω από τον Πούτιν. Αναμφισβήτητα, το πολιτικό ανάστημα του Πούτιν είναι πλέον αδιαμφισβήτητο και ακαταμάχητο στη Ρωσία και οι Αμερικανοί πρέπει να ζήσουν με αυτήν την πραγματικότητα πολύ μετά την αποχώρηση του Τζο Μπάιντεν από την σκηνή.
Σήμερα ο Prigozhin προσπάθησε και πάλι να δικαιολογήσει την «πορεία για δικαιοσύνη» όπως την αποκαλεί και επαναλαμβάνει ξανά τον ισχυρισμό χωρίς στοιχεία για την επίθεση στην ομάδα του. Ισχυρίζεται επίσης ότι η επιχείρησή του κατέδειξε τα προβλήματα στον ρωσικό στρατό και την ποιότητα της Βάγκνερ.
Αλλά στην πραγματικότητα δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος για τη Ρωσία. Η ρωσική αεροπορία θα μπορούσε να είχε καταστρέψει τις συνοδείες της Wagner στο δρόμο τους προς τη Μόσχα σε λίγα λεπτά. Τα στρατεύματά του στο Ροστόφ-ον-Ντον περικυκλώθηκαν από τα τσετσενικά στρατεύματα του Ραμζάν Καντίροφ που είχαν σπεύσει στην πόλη και ήταν έτοιμοι να πολεμήσουν τη Βάγκνερ.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει πιθανότητα να επιστρέψει ποτέ ο Πριγκόζιν. Τελείωσε και για αυτό φταίει μόνο ο εαυτός του.