Ας μην κοροϊδευόμαστε κύριοι. Άλλοθι και ελαφρυντικά για το αίσχος που καταγράφεται με τα πυρομαχικά της 111 ΠΜ, δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει για κανέναν από τους άμεσα ή έμμεσα εμπλεκομένους. Οι λόγοι προς τούτο είναι απλοί. Καλό θα είναι λοιπόν να επικεντρωθούμε σ’ αυτούς και να σταματήσουμε να αναλωνόμαστε με ανούσιες και αδιέξοδες φλυαρίες…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ [Ελληνικό Φόρουμ]
Πρώτον: Το ότι η συγκεκριμένη περιφέρεια της Θεσσαλίας θα αντιμετώπιζε κάποια στιγμή την επέλαση της πυρκαγιάς, με την μισή Ελλάδα να καίγεται ήδη, με τις θερμοκρασίες να έχουν εκτιναχθεί και να παραμένουν προσκολλημένες στο κόκκινο και με τις πληροφορίες για περίεργες κινήσεις και στοχευμένους εμπρησμούς να δίνουν και να παίρνουν, ήταν εν πολλοίς αναμενόμενο, απολύτως προβλέψιμο και ουδείς δικαιούται να ισχυριστεί ότι έπεσε από τα σύννεφα μόλις άρχισαν να εμφανίζονται στην ευρύτερη περιοχή του Βόλου οι πρώτοι καπνοί…
Δεύτερον: Το ότι η φωτιά έφτασε στα πυρομαχικά ανεμπόδιστη, οφείλεται στο γεγονός ότι δεν συνάντησε κατά την μοιραία πορεία της, αποψιλωμένη διαδρομή – ανάχωμα, που θα ήταν ικανή να την ανακόψει. Δεν το συνάντησε γιατί κάποιοι δεν φρόντισαν να δημιουργηθεί. Τόσο απλά και ας μην επιμένουμε στην προσπάθεια να τετραγωνίσουμε τον κύκλο…
Τρίτον: Η ανυπαρξία αποψιλωμένης διαδρομής ικανής να ανακόψει την πορεία της μοιραίας φωτιάς, συνδυάζεται με μια κακή όσο και λογικά ανεξήγητη απόφαση κάποιων, οι οποίοι επέλεξαν υπό ακραίες συνθήκες να...
διατηρούν πυρομαχικά εκτεθειμένα σε πολλαπλούς κινδύνους και όχι επιμελώς ασφαλισμένα ως όφειλαν, προκειμένου να μην οδηγηθούμε σε αυτό το κακό.
Εάν τα παραπάνω είχαν διευθετηθεί με τον τρόπο που θα έπρεπε, τότε καμία φωτιά δεν θα μπορούσε να αγγίξει τα πυρομαχικά της 111 ΠΜ, το κύρος της χώρας δεν θα είχε τρωθεί, ο επαγγελματισμός και η ευσυνειδησία των ΕΔ δεν θα είχε αποδομηθεί στα μάτια τρίτων. Τόσο απλά και τόσο ξεκάθαρα…
Και εάν η διαχείριση των τρεχουσών αναγκών, προκειμένου να μην επιμηκυνθούν οι προβλεπόμενοι χρόνοι στις νέες συνθήκες, απαιτούσε διάθεση πρόσθετων μέσων και πρόσθετων βαρδιών, γι’ αυτό είναι οι επιτελείς. Για να λύνουν και να διαχειρίζονται με τρόπο αποτελεσματικό ΚΑΙ τέτοια ζητήματα.
Προφανώς οι ευθύνες γι’ αυτήν την απαράδεκτη εξέλιξη, δεν είναι δυνατόν να βαρύνουν μόνον τον διοικητή ο οποίος καρατομήθηκε πριν ακόμη υπάρξει πόρισμα της ΕΔΕ που βρίσκεται σε εξέλιξη. Και καρατομήθηκε σε μια προσπάθεια να ξεπλυθούν οι ευθύνες όλων των υπολοίπων - και πρωτίστως των πολιτικών του προϊσταμένων - με εργαλείο την ελεγχόμενη διαχείριση της οργής των πολιτών, εξ αιτίας της ανικανότητας και της αναποτελεσματικότητας όλων αυτών που διαφεντεύουν τις τύχες τους και την ζωή τους.
Στην συγκεκριμένη μονάδα – όπως και σε κάθε μονάδα – εκτός από τον Διοικητή, υπάρχουν Υποδιοικητής, μια πλειάδα αξιωματικών και υπαξιωματικών αλλά και δεκάδες άλλοι παρατρεχάμενοι. Ουδείς όμως ανησύχησε γι’ αυτήν την απαράδεκτη εικόνα.
Και φυσικά στην συγκεκριμένη μονάδα - όπως και σε κάθε μονάδα - υπάρχει (και προκύπτει εκ του αποτελέσματος) μια εδραιωμένη αντίληψη ωχαδερφισμού, νωχελικότητας, μειωμένης ευθύνης και μηδενικής πρωτοβουλίας και αυτό είναι κάτι το πραγματικά ανησυχητικό.
Η δυσάρεστη και με πολλαπλές επιπτώσεις εξέλιξη στην 111 ΠΜ, θυμίζει ότι η συνολική εικόνα που αποπνέει το στράτευμα, δεν προσδιορίζεται μονάχα από την αδιαμφισβήτητη αυτοθυσία των πιλότων μας. Η εικόνα που αποπνέεται, είναι συνάρτηση της συλλογικής προσπάθειας ολόκληρου του μηχανισμού και των επιτελών και φυσικά είναι ευθέως ανάλογη της κουλτούρας ευθύνης που διαπερνά τις γραμμές του. Από τον απλό φαντάρο μέχρι τον πολιτικό προϊστάμενο της Εθνικής Άμυνας.
Φαίνεται ότι υπάρχει θέμα. Έχουμε χαλαρώσει… Έχουμε εκχωρήσει ευθύνη και αρμοδιότητες με αποδέκτη το πουθενά…
Τα όσα απαράδεκτα συνέβησαν με τα πυρομαχικά της 111 ΠΜ, δεν έπρεπε να συμβούν στην δική μας την χώρα. Η κρατούσα αντίληψη για τον επαγγελματισμό και την ευσυνειδησία στους μηχανισμούς των ΕΔ, δεν έπρεπε να απομυθοποιηθεί. Και δεν έπρεπε να απομυθοποιηθεί όχι με το να συντηρείται πάση θυσία μια πλασματική αντίληψη για την πραγματική εικόνα. Αλλά με το να αποδεικνύεται κάθε στιγμή, με οποιαδήποτε αφορμή και υπό οιεσδήποτε συνθήκες, ότι εδώ κανείς δεν παίζει γι αυτό και όποιος αποφασίσει να
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ [Ελληνικό Φόρουμ]
Πρώτον: Το ότι η συγκεκριμένη περιφέρεια της Θεσσαλίας θα αντιμετώπιζε κάποια στιγμή την επέλαση της πυρκαγιάς, με την μισή Ελλάδα να καίγεται ήδη, με τις θερμοκρασίες να έχουν εκτιναχθεί και να παραμένουν προσκολλημένες στο κόκκινο και με τις πληροφορίες για περίεργες κινήσεις και στοχευμένους εμπρησμούς να δίνουν και να παίρνουν, ήταν εν πολλοίς αναμενόμενο, απολύτως προβλέψιμο και ουδείς δικαιούται να ισχυριστεί ότι έπεσε από τα σύννεφα μόλις άρχισαν να εμφανίζονται στην ευρύτερη περιοχή του Βόλου οι πρώτοι καπνοί…
Δεύτερον: Το ότι η φωτιά έφτασε στα πυρομαχικά ανεμπόδιστη, οφείλεται στο γεγονός ότι δεν συνάντησε κατά την μοιραία πορεία της, αποψιλωμένη διαδρομή – ανάχωμα, που θα ήταν ικανή να την ανακόψει. Δεν το συνάντησε γιατί κάποιοι δεν φρόντισαν να δημιουργηθεί. Τόσο απλά και ας μην επιμένουμε στην προσπάθεια να τετραγωνίσουμε τον κύκλο…
Τρίτον: Η ανυπαρξία αποψιλωμένης διαδρομής ικανής να ανακόψει την πορεία της μοιραίας φωτιάς, συνδυάζεται με μια κακή όσο και λογικά ανεξήγητη απόφαση κάποιων, οι οποίοι επέλεξαν υπό ακραίες συνθήκες να...
διατηρούν πυρομαχικά εκτεθειμένα σε πολλαπλούς κινδύνους και όχι επιμελώς ασφαλισμένα ως όφειλαν, προκειμένου να μην οδηγηθούμε σε αυτό το κακό.
Εάν τα παραπάνω είχαν διευθετηθεί με τον τρόπο που θα έπρεπε, τότε καμία φωτιά δεν θα μπορούσε να αγγίξει τα πυρομαχικά της 111 ΠΜ, το κύρος της χώρας δεν θα είχε τρωθεί, ο επαγγελματισμός και η ευσυνειδησία των ΕΔ δεν θα είχε αποδομηθεί στα μάτια τρίτων. Τόσο απλά και τόσο ξεκάθαρα…
Και εάν η διαχείριση των τρεχουσών αναγκών, προκειμένου να μην επιμηκυνθούν οι προβλεπόμενοι χρόνοι στις νέες συνθήκες, απαιτούσε διάθεση πρόσθετων μέσων και πρόσθετων βαρδιών, γι’ αυτό είναι οι επιτελείς. Για να λύνουν και να διαχειρίζονται με τρόπο αποτελεσματικό ΚΑΙ τέτοια ζητήματα.
Προφανώς οι ευθύνες γι’ αυτήν την απαράδεκτη εξέλιξη, δεν είναι δυνατόν να βαρύνουν μόνον τον διοικητή ο οποίος καρατομήθηκε πριν ακόμη υπάρξει πόρισμα της ΕΔΕ που βρίσκεται σε εξέλιξη. Και καρατομήθηκε σε μια προσπάθεια να ξεπλυθούν οι ευθύνες όλων των υπολοίπων - και πρωτίστως των πολιτικών του προϊσταμένων - με εργαλείο την ελεγχόμενη διαχείριση της οργής των πολιτών, εξ αιτίας της ανικανότητας και της αναποτελεσματικότητας όλων αυτών που διαφεντεύουν τις τύχες τους και την ζωή τους.
Στην συγκεκριμένη μονάδα – όπως και σε κάθε μονάδα – εκτός από τον Διοικητή, υπάρχουν Υποδιοικητής, μια πλειάδα αξιωματικών και υπαξιωματικών αλλά και δεκάδες άλλοι παρατρεχάμενοι. Ουδείς όμως ανησύχησε γι’ αυτήν την απαράδεκτη εικόνα.
Και φυσικά στην συγκεκριμένη μονάδα - όπως και σε κάθε μονάδα - υπάρχει (και προκύπτει εκ του αποτελέσματος) μια εδραιωμένη αντίληψη ωχαδερφισμού, νωχελικότητας, μειωμένης ευθύνης και μηδενικής πρωτοβουλίας και αυτό είναι κάτι το πραγματικά ανησυχητικό.
Η δυσάρεστη και με πολλαπλές επιπτώσεις εξέλιξη στην 111 ΠΜ, θυμίζει ότι η συνολική εικόνα που αποπνέει το στράτευμα, δεν προσδιορίζεται μονάχα από την αδιαμφισβήτητη αυτοθυσία των πιλότων μας. Η εικόνα που αποπνέεται, είναι συνάρτηση της συλλογικής προσπάθειας ολόκληρου του μηχανισμού και των επιτελών και φυσικά είναι ευθέως ανάλογη της κουλτούρας ευθύνης που διαπερνά τις γραμμές του. Από τον απλό φαντάρο μέχρι τον πολιτικό προϊστάμενο της Εθνικής Άμυνας.
Φαίνεται ότι υπάρχει θέμα. Έχουμε χαλαρώσει… Έχουμε εκχωρήσει ευθύνη και αρμοδιότητες με αποδέκτη το πουθενά…
Τα όσα απαράδεκτα συνέβησαν με τα πυρομαχικά της 111 ΠΜ, δεν έπρεπε να συμβούν στην δική μας την χώρα. Η κρατούσα αντίληψη για τον επαγγελματισμό και την ευσυνειδησία στους μηχανισμούς των ΕΔ, δεν έπρεπε να απομυθοποιηθεί. Και δεν έπρεπε να απομυθοποιηθεί όχι με το να συντηρείται πάση θυσία μια πλασματική αντίληψη για την πραγματική εικόνα. Αλλά με το να αποδεικνύεται κάθε στιγμή, με οποιαδήποτε αφορμή και υπό οιεσδήποτε συνθήκες, ότι εδώ κανείς δεν παίζει γι αυτό και όποιος αποφασίσει να