Vedica Singh - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Δοκιμάζοντας τα νερά: Από το ΝΑΤΟ στο «Fixit»
Η επιδρομή της Φινλανδίας στην ένταξη στο ΝΑΤΟ, μια απόφαση που μόλις και μετά βίας σημάδεψε το μελάνι της στις σελίδες της ιστορίας, είναι τώρα θολωμένη με μια νέα αμφιθυμία. Η γοητεία της προστατευτικής αγκαλιάς του ΝΑΤΟ φαίνεται να ήρθε με μια προειδοποίηση. Αυτή τη φορά, το φάσμα ενός πιθανού «Fixit» έχει έρθει στο προσκήνιο, προκαλώντας απορίες και πυροδοτώντας συζητήσεις που θα μπορούσαν να επαναπροσδιορίσουν τον ρόλο του έθνους εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Jussi Halla-aho, η φωνή με επιρροή πίσω από το ακροδεξιό Κόμμα των Φινλανδών, έχει δώσει τον τόνο σε αυτή τη συζήτηση. Με ένα νεύμα στην ιδέα της μακροπρόθεσμης αποχώρησης από την ΕΕ, η έκκληση του Halla-aho για «Fixit» ενίσχυσε τη χορωδία της διαφωνίας.
«Είναι δικαιολογημένο πως σκοπεύουμε να αποχωρήσουμε από την ΕΕ μακροπρόθεσμα», δήλωσε ο Χάλα-άχο στο Reuters, επικαλούμενος «ένα δημοκρατικό έλλειμμα» στο οποίο η ΕΕ περιορίζει την κυριαρχία των κρατών μελών. «Αλλά την ίδια στιγμή, φυσικά, αναγνωρίζουμε ότι στην επικρατούσα παγκόσμια κατάσταση, μια κατακερματισμένη Δυτική Ευρώπη θα ήταν πολύ πιο αδύναμη απέναντι στην απειλή των ολοκληρωτικών χωρών», είπε.
Πολλά στελέχη του κόμματος επανέλαβαν τις απόψεις του, λέγοντας ότι η έξοδος από την ευρωζώνη και την ΕΕ πρέπει να παραμείνουν μακροπρόθεσμοι στόχοι. Οι γραμμές μάχης έχουν αλλάξει και η Φινλανδία βρίσκεται σε ένα λεπτό χορό μεταξύ κυριαρχίας και περιφερειακής συνοχής.
Μια Προεδρική Επιδίωξη με το 'Fixit' στο μυαλό
Οι φιλοδοξίες του Halla-aho για την προεδρία συνδέονται με την πολιτική «Fixit». Ενώ η πορεία του για την προεδρία μπορεί να είναι αβέβαιη, η επιρροή του στο Κόμμα των Φινλανδών είναι αναμφισβήτητη. Με μια στάση που έχει τις ρίζες του σε αισθήματα κατά της μετανάστευσης, η ευθυγράμμιση του Halla-aho με ένα κόμμα που τώρα κατευθύνει την πορεία του έθνους θέτει το έδαφος για πιθανές αλλαγές στις φινλανδικές προτεραιότητες.
Καθώς ο δεξιός λαϊκισμός κερδίζει δυναμική σε όλη την Ευρώπη, το φλερτ της Φινλανδίας με το «Fixit» υπογραμμίζει μια μεγαλύτερη τάση σκεπτικισμού προς την κατεστημένη τάξη. Το συνέδριο του Κόμματος των Φινλανδών απέρριψε επίσης τον προτεινόμενο νόμο της ΕΕ για την αποκατάσταση της φύσης, με τον Tavio να τον αποκαλεί «θλιβερό παράδειγμα της επιτάχυνσης της δικτατορικής πολιτικής της ΕΕ υπό το πρόσχημα της κλιματικής αλλαγής».
Μια λεπτή μετατόπιση από τη Δύση στην…;
Τα βουητά του σκεπτικισμού στους πολιτικούς διαδρόμους της Φινλανδίας εγείρουν ερωτήματα σχετικά με την στάση της απέναντι στις δυτικές συμμαχίες. Επί του παρόντος, πρόεδρος του κοινοβουλίου στη Φινλανδία, ο Halla-aho έθεσε την αντίθετη μετανάστευση στο επίκεντρο του κόμματος όταν προήδρευσε από το 2017 έως το 2021. Το κόμμα του αντιτίθεται στη μετανάστευση από ορισμένα μέρη του κόσμου ως «επιβλαβή για τη Φινλανδία», είπε.
Και τώρα επιτέλους μίλησε για Fixit. Ο Halla-aho είναι ένας σημαντικός άνθρωπος, καθώς το κόμμα του είναι σε συνασπισμό με το κυβερνών NCP στη Φινλανδία. Η κυβέρνησή τους είναι γνωστή για την σκληρή στάση απέναντι στη μετανάστευση και τις πολιτικές της ΕΕ. Αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, ο πρωθυπουργός Peteri Orpo υποσχέθηκε σημαντικές περικοπές στον προϋπολογισμό και σημαντική αλλαγή στις μεταναστευτικές πολιτικές. Είναι σαφές πως η Φινλανδία έχει κεντρίσει τη Δύση.
Επιπλέον, η κυβέρνηση του Orpo προκάλεσε ανησυχίες μεταξύ των δυτικών δυνάμεων σχετικά με το ΝΑΤΟ. Καθώς οι περισσότεροι Φινλανδοί είναι αντίθετοι στην ύπαρξη στρατευμάτων και πυρηνικών όπλων κοντά στα σύνορα Φινλανδίας-Ρωσίας, ο Orpo αποφάσισε να εκφράσει ανησυχίες.
Αυτό έδειξε πως η κυβέρνηση δεν είναι ιδιαίτερα φιλοδυτική. Θα μπορούσε δυνητικά να δημιουργήσει προκλήσεις για τις προσπάθειες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ κατά της Ρωσίας στο μέλλον και η εικασία μας τώρα φαίνεται να είναι σωστή.
Η απροθυμία να ενστερνιστεί την στρατιωτική παρουσία του ΝΑΤΟ κοντά στα σύνορα Φινλανδίας-Ρωσίας και οι ανεπαίσθητες πρωτοβουλίες προς το «Fixit» υποδηλώνουν μια επανεκτίμηση των δυτικών συγγενειών του έθνους. Καθώς η ενότητα έχει προτεραιότητα έναντι της αυτονομίας ενόψει της κρίσης της Ουκρανίας, το ζήτημα της μακροπρόθεσμης πορείας της Φινλανδίας παραμένει ανοιχτό.