Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Γαλλία και οι ΗΠΑ καταδίκασαν έντονα αυτή την τελευταία αλλαγή καθεστώτος, με την πρώτη να αναστέλλει κάθε βοήθεια παράλληλα με την ΕΕ, ενώ η τελευταία ετοιμάζεται να ακολουθήσει το παράδειγμά της. Η Αφρικανική Ένωση (ΑΕ) έδωσε στη χούντα του Νίγηρα ένα τελεσίγραφο 15 ημερών την Κυριακή για να επανεγκαταστήσει τον εκδιωγμένο πρόεδρο Μοχάμεντ Μπαζούμ ή να διακινδυνεύσει "τιμωρητικά μέτρα". Αυτή η δυσοίωνη απειλή επαναλήφθηκε στη συνέχεια από την "Οικονομική Κοινότητα των κρατών της Δυτικής Αφρικής "(ECOWAS), η οποία δήλωσε πως η" χρήση βίας" θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αν αυτό δε συμβεί μέσα σε μια εβδομάδα.
Ο εκπρόσωπος της χούντας του Νίγηρα προέβλεψε αυτό το σενάριο και προειδοποίησε πριν από τις συναντήσεις τους ότι "ο στόχος της συνάντησης [ECOWAS] είναι να εγκρίνει ένα σχέδιο επιθετικότητας εναντίον του Νίγηρα μέσω μιας επικείμενης στρατιωτικής επέμβασης στο Νιαμέι σε συνεργασία με άλλες αφρικανικές χώρες που δεν είναι μέλη της ECOWAS και ορισμένες δυτικές χώρες. Θέλουμε να υπενθυμίσουμε για άλλη μια φορά στην ECOWAS ή σε οποιονδήποτε άλλο τυχοδιώκτη την σταθερή αποφασιστικότητά μας να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας”.
Ο προσωρινός πρόεδρος της Μπουρκινάμπε, Ιμπραήμ Τραόρε κατηγόρησε πολλούς από τους ομολόγους του ως ιμπεριαλιστικές μαριονέτες στην ομιλία του στη δεύτερη σύνοδο κορυφής Ρωσίας-Αφρικής στην Αγία Πετρούπολη αρκετές ημέρες πριν για την εκτέλεση του θελήματος της Δύσης απέναντι στα ατριωτικά στρατιωτικά πραξικοπήματα όπως αυτό που τον εκτόξευσε στην εξουσία τον περασμένο Οκτώβριο. Τα λόγια του ήταν επίκαιρα υπό το φως των απειλών της AU-ECOWAS που έγιναν σύντομα στη συνέχεια εναντίον της γειτονικής χούντας του Νίγηρα, η οποία απέδειξε ότι λειτουργούν ως περιφερειακοί πληρεξούσιοι της Δύσης.
Εν μέσω αυτών των αυξανόμενων εντάσεων, ο προσωρινός πρόεδρος του Τσαντ Μαχαμάτ Ιντρίς Ντέμπι Ίτνο ταξίδεψε στην πρωτεύουσα του Νιαμέι του Νίγηρα την Κυριακή για να πραγματοποιήσει συνομιλίες με τη χούντα, αν και δεν είναι σαφές κατά την στιγμή της δημοσίευσης αυτής της ανάλυσης ποιο ήταν το αποτέλεσμα. Η χώρα του είναι μια περιφερειακή στρατιωτική δύναμη της οποίας οι ένοπλες δυνάμεις θα μπορούσαν ενδεχομένως να συμμετάσχουν σε οποιαδήποτε επιχείρηση που ξεκινήσει η ECOWAS εναντίον του Νίγηρα παρά το γεγονός ότι δεν είναι μέλος αυτού του μπλοκ. Ταυτόχρονα, ωστόσο, υπάρχουν λόγοι για τους οποίους μπορεί να μην το πράξει.
Αυτός ο παραδοσιακός σύμμαχος της Γαλλίας απέτυχε να πέσει στην πρόκληση του πολέμου πληροφοριών των ΗΠΑ νωρίτερα αυτό το έτος, ισχυριζόμενος ψευδώς πως η Ρωσία σχεδίαζε να σκοτώσει τον προσωρινό ηγέτη της. Αντί να εκδιώξει τον Πρέσβη της χώρας, έδιωξε τον Γερμανό, αφού ανακάλυψε ότι προσπαθούσε να προκαλέσει αναταραχή στην επανάσταση των χρωμάτων. Λίγο αργότερα,"το Μπλούμπεργκ απαίτησε από τον Μπάιντεν να αναμιχθεί στο Τσαντ με το πρόσχημα της αποφυγής ενός σουδανικού σεναρίου". Κατά συνέπεια, το Τσαντ μπορεί σήμερα να είναι απρόθυμο να εκτελεί τις εντολές της Δύσης.
Η απροσδόκητη πολυπολική μετατόπιση τους τελευταίους μήνες, η οποία πρόσφατα είδε τον Υπουργό Εξωτερικών του Τσαντ να ταξιδεύει στη Ρωσία για τη Σύνοδο Κορυφής της περασμένης εβδομάδας, αψηφώντας την έντονη Δυτική πίεση στη χώρα του να μποϊκοτάρει την εκδήλωση, θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί ο πρόεδρός του ηγείται διπλωματικών προσπαθειών για την εξουδετέρωση αυτής της τελευταίας κρίσης. Ταυτόχρονα, ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι η δυτική πίεση μπορεί να αποδειχθεί υπερβολική και το Τσαντ τελικά εξαναγκάζεται να συμμετάσχει σε μια πιθανή εισβολή της ECOWAS στο γειτονικό Νίγηρα.
Ανεξάρτητα από τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ή όχι το Τσαντ σε αυτό το σενάριο, τίποτα δεν μπορεί να συμβεί ρεαλιστικά, εκτός εάν η Νιγηρία συμφωνήσει να ηγηθεί της εισβολής. Αν και το Μπενίν, μέλος της ECOWAS, είναι λίγο πιο κοντά στο Νιαμέι από ό, τι η Νιγηρία, η τελευταία μοιράζεται πολύ μεγαλύτερα σύνορα με το Νίγηρα και έχει μακράν ισχυρότερο στρατό. Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Μπολά Τινούμπου πρέπει επομένως να αποφασίσει αν θα κάνει ό, τι θέλει η Δύση για να ανατρέψει τη χούντα του βόρειου γείτονά του, η οποία είναι η πιο σημαντική μεταβλητή σε αυτό το σενάριο.
Αναμένεται πως η μέγιστη πίεση θα ασκηθεί στη Νιγηρία από τη Δύση πίσω από τα παρασκήνια την ερχόμενη εβδομάδα πριν λήξει το τελεσίγραφο της ECOWAS. Η Γαλλία και οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν την απειλή που θέτει το πατριωτικό στρατιωτικό πραξικόπημα στο Νίγηρα για τα ηγεμονικά τους συμφέροντα, γι ' αυτό είναι έτοιμες να κάνουν τα πάντα για να αντιστρέψουν αυτή την πιθανή εξέλιξη που αλλάζει το παιχνίδι. Για όλες τις δυνατότητές της, η Νιγηρία απέτυχε σε μεγάλο βαθμό να απελευθερωθεί από τη δυτική επιρροή, γι ' αυτό είναι πιθανό να κάνει αυτό που θα της ζητήσουν.
Οι ένοπλες δυνάμεις και η οικονομική ελίτ παραμένουν στενά συνδεδεμένες με αυτό το de facto νέο μπλοκ του Ψυχρού Πολέμου. Οι πρώτοι εκπαιδεύονται από τη Δύση, ενώ οι δεύτεροι πλούτισαν μέσω των δεσμών τους με αυτήν, και οι δύο κορυφαίοι εκπρόσωποί τους κάνουν τακτικά διακοπές εκεί και στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο σε αυτές τις χώρες. Το μόνο που έχει να κάνει η Δύση είναι να απειλήσει να θέσει τέλος σε αυτές τις σχέσεις, οι οποίες μπορούν στη συνέχεια να κάνουν τους πληρεξούσιους της να ξεκινήσουν να κάνουν ό, τι χρειάζεται για να προετοιμάσουν τη Νιγηρία για την πιθανή εισβολή του ECOWAS στο Νίγηρα.
Ο πρόεδρος Tinubu θεωρείται ηγέτης φιλικός προς τη Δύση, οπότε είναι απίθανο να είναι προσωπικά εναντίον αυτής ούτως ή άλλως, αλλά ακόμη και στην περίπτωση που θα ήθελε να αψηφήσει τη Δύση, είναι ανίκανος να αντισταθεί στον στρατό του που επηρεάζεται από τη Δύση. Είναι μόνο στην εξουσία για λίγους μήνες, καθώς ο στρατός της Νιγηρίας έχει παραδοσιακά ασκήσει δυσανάλογη επιρροή στη διαμόρφωση της πολιτικής. Αυτοί οι παράγοντες συνδυάζονται για να καταστήσουν τετελεσμένο το γεγονός ότι η Νιγηρία θα διαδραματίσει το ρόλο που αναμένει η Δύση από αυτήν στην κρίση του Νίγηρα.
Αν ο Πρόεδρος Ντέμπι δεν καταφέρει να μεσολαβήσει σε έναν συμβιβασμό που είναι αποδεκτός από τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, κάτι που δεν είναι πιθανό αλλά ούτε και αδύνατο, τότε υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα η Νιγηρία να ηγηθεί της απειλούμενης εισβολής του Νίγηρα από την ECOWAS. Οι μεγάλης κλίμακας αντι-γαλλικές και φιλο-πραξικοπηματικές συγκεντρώσεις της Κυριακής στο Νιαμέι δείχνουν πως η τελευταία αλλαγή καθεστώτος αυτής της χώρας είναι πραγματικά δημοφιλής στο λαό της, υποδηλώνοντας έτσι ότι η εξωτερική επαναφορά του περιφρονημένου καθεστώτος του Προέδρου Μπαζούμ θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με αντίσταση.
Αυτή η παρατήρηση δε σημαίνει πως η πιθανή εισβολή της ECOWAS υπό την ηγεσία της Νιγηρίας δε θα επιτύχει τον στόχο της να αντιστρέψει το πραξικόπημα, αλλά απλώς ότι θα απαιτήσει πολλή προσπάθεια για να διατηρηθεί και θα μπορούσε να οδηγήσει να ανατεθεί στο μπλοκ από το δυτικό άρχοντα του να πραγματοποιήσει μια παρατεταμένη κατοχή. Σε αυτό το σενάριο, ο λαός του Νίγηρα θα υποφέρει κάτω από αυτό που θα μπορούσε να γίνει μια από τις χειρότερες νεοαποικιακές δικτατορίες στον κόσμο, με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ να κάνουν ένα παράδειγμα από τη χώρα τους για να αποτρέψουν πατριωτικά στρατιωτικά πραξικοπήματα αλλού.