РИА Новости / Владимир Астапкович |
Οδηγούμενες από προπαγάνδα, ατελείωτες φαντασιώσεις για την αδυναμία της χώρας καθιστούν πιο δύσκολο τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία
Η συνεχιζόμενη Δυτική αφήγηση πως η Ρωσία βρίσκεται συνεχώς στα πρόθυρα της επικείμενης κατάρρευσης πηγάζει από την επίμονη αντίληψη ότι το κράτος είναι ευάλωτο στην εσωτερική καύση λόγω της αντιληπτής ευθραυστότητας, του τεράστιου εδάφους και των κρίσιμων ανισορροπιών.
Αντρέι Σουσέντσοφ - valdaiclub.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αν και η τρέχουσα κρίση στην Ουκρανία χρησιμεύει ως σοβαρό τεστ αντοχής για τη Ρωσία, στην πραγματικότητα, έχει ήδη αποκαλύψει την αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητα της χώρας.
Οι σημερινοί στρατηγικοί στόχοι εξωτερικής πολιτικής της Μόσχας παρέμειναν αμετάβλητοι από τότε που διατυπώθηκαν το Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 2021. Αρχικά προορίζονταν να επιλυθούν μέσω διπλωματικών διαύλων, αλλά περιλαμβάνουν όχι μόνο την Ουκρανία αλλά και τις ευρύτερες σχέσεις της Ρωσίας με τις ΗΠΑ και τη Δύση. Μια συμφωνία θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω διαπραγματεύσεων, αλλά, δυστυχώς, η Δύση δεν ακολούθησε αυτόν το δρόμο.
Ως αποτέλεσμα, η Ρωσία έχει καταφύγει σε στρατιωτικά μέσα για να επιτύχει τα ζωτικά της συμφέροντα.
Τα σχέδια της Ρωσίας περιστρέφονται κυρίως γύρω από την εξασφάλιση της αποστρατιωτικοποίησης της Ουκρανίας και την αποτροπή οποιασδήποτε επίσημης συμμαχίας μεταξύ Κιέβου και Ουάσινγκτον, καθώς και την αντιμετώπιση πιθανών στρατιωτικών δεσμών με το στρατιωτικό μπλοκ του ΝΑΤΟ. Η αποφασιστικότητα της Μόσχας να πάρει αυτό που θέλει παραμένει ακλόνητη και είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα μέσα. Εάν οι διαπραγματεύσεις επαναληφθούν στο μέλλον, είναι πιθανό να επανεξεταστούν τα ζητήματα που είχαν εξέχουσα θέση στις διπλωματικές επαφές Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2021.
Η συνεχιζόμενη Δυτική αφήγηση πως η Ρωσία βρίσκεται συνεχώς στα πρόθυρα της επικείμενης κατάρρευσης πηγάζει από την επίμονη αντίληψη ότι το κράτος είναι ευάλωτο στην εσωτερική καύση λόγω της αντιληπτής ευθραυστότητας, του τεράστιου εδάφους και των κρίσιμων ανισορροπιών.
Αντρέι Σουσέντσοφ - valdaiclub.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αν και η τρέχουσα κρίση στην Ουκρανία χρησιμεύει ως σοβαρό τεστ αντοχής για τη Ρωσία, στην πραγματικότητα, έχει ήδη αποκαλύψει την αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητα της χώρας.
Οι σημερινοί στρατηγικοί στόχοι εξωτερικής πολιτικής της Μόσχας παρέμειναν αμετάβλητοι από τότε που διατυπώθηκαν το Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 2021. Αρχικά προορίζονταν να επιλυθούν μέσω διπλωματικών διαύλων, αλλά περιλαμβάνουν όχι μόνο την Ουκρανία αλλά και τις ευρύτερες σχέσεις της Ρωσίας με τις ΗΠΑ και τη Δύση. Μια συμφωνία θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω διαπραγματεύσεων, αλλά, δυστυχώς, η Δύση δεν ακολούθησε αυτόν το δρόμο.
Ως αποτέλεσμα, η Ρωσία έχει καταφύγει σε στρατιωτικά μέσα για να επιτύχει τα ζωτικά της συμφέροντα.
Τα σχέδια της Ρωσίας περιστρέφονται κυρίως γύρω από την εξασφάλιση της αποστρατιωτικοποίησης της Ουκρανίας και την αποτροπή οποιασδήποτε επίσημης συμμαχίας μεταξύ Κιέβου και Ουάσινγκτον, καθώς και την αντιμετώπιση πιθανών στρατιωτικών δεσμών με το στρατιωτικό μπλοκ του ΝΑΤΟ. Η αποφασιστικότητα της Μόσχας να πάρει αυτό που θέλει παραμένει ακλόνητη και είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα μέσα. Εάν οι διαπραγματεύσεις επαναληφθούν στο μέλλον, είναι πιθανό να επανεξεταστούν τα ζητήματα που είχαν εξέχουσα θέση στις διπλωματικές επαφές Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2021.
Δυστυχώς, η κυρίαρχη αφήγηση στις δυτικές χώρες επικεντρώνεται συχνά στην υποτιθέμενη επικείμενη κατάρρευση της Ρωσίας, αγνοώντας τη βούλησή της να ξεπεράσει την κρίση. Αυτή η αφήγηση φαίνεται να τροφοδοτείται από την πίστη των δυτικών πολιτικών στις αντιληπτές αδυναμίες της χώρας, γεγονός που ενθαρρύνει το δυτικό κατεστημένο να μην επιδιώξει το τέλος της σύγκρουσης.
Με βάση τις μακροπρόθεσμες παρατηρήσεις της κατάστασης επί τόπου, ειδικά μετά την περίφημη "εξέγερση Prigozhin", μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι δεν υπάρχουν ακόμη σαφή σημάδια επικείμενης κρίσης στη Ρωσία. Αντίθετα, η σημερινή κατάσταση της χώρας έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες σε πολλούς τομείς – οικονομικούς, κοινωνικούς, δημογραφικούς και στρατιωτικούς, δεδομένης της ικανότητας της Ρωσίας να αντισταθεί στην τρομερή στρατιωτική μηχανή του ΝΑΤΟ.
Η τρέχουσα κατάσταση κρίσης χρησιμεύει ως ένα σοβαρό τεστ αντοχής, αξιολογώντας την ικανότητα της Μόσχας να λαμβάνει τεκμηριωμένες αποφάσεις, να επιδεικνύει κοινωνική ανθεκτικότητα, να χρησιμοποιεί αποτελεσματικά τους πόρους, να προσαρμόζει το οικονομικό της μοντέλο, να διατηρεί το πολιτικό της σύστημα, να διαχειρίζεται στρατηγικές πληροφόρησης και να ξεπερνά τις προκλήσεις της εξωτερικής πολιτικής.
Αναμφίβολα, η Ρωσία βρίσκεται υπό τεράστια πίεση και, όπως κάθε εθνικό κράτος, υπόκειται σε παράγοντες που αποκαλύπτουν τόσο δυνατά όσο και αδύνατα σημεία.
Με βάση τις μακροπρόθεσμες παρατηρήσεις της κατάστασης επί τόπου, ειδικά μετά την περίφημη "εξέγερση Prigozhin", μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι δεν υπάρχουν ακόμη σαφή σημάδια επικείμενης κρίσης στη Ρωσία. Αντίθετα, η σημερινή κατάσταση της χώρας έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες σε πολλούς τομείς – οικονομικούς, κοινωνικούς, δημογραφικούς και στρατιωτικούς, δεδομένης της ικανότητας της Ρωσίας να αντισταθεί στην τρομερή στρατιωτική μηχανή του ΝΑΤΟ.
Η τρέχουσα κατάσταση κρίσης χρησιμεύει ως ένα σοβαρό τεστ αντοχής, αξιολογώντας την ικανότητα της Μόσχας να λαμβάνει τεκμηριωμένες αποφάσεις, να επιδεικνύει κοινωνική ανθεκτικότητα, να χρησιμοποιεί αποτελεσματικά τους πόρους, να προσαρμόζει το οικονομικό της μοντέλο, να διατηρεί το πολιτικό της σύστημα, να διαχειρίζεται στρατηγικές πληροφόρησης και να ξεπερνά τις προκλήσεις της εξωτερικής πολιτικής.
Αναμφίβολα, η Ρωσία βρίσκεται υπό τεράστια πίεση και, όπως κάθε εθνικό κράτος, υπόκειται σε παράγοντες που αποκαλύπτουν τόσο δυνατά όσο και αδύνατα σημεία.
Παρά τις δυσκολίες που συνδέονται με την εξωτερική αξιολόγηση της εγχώριας κατάστασης, τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες έχει επιδείξει αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητα η Ρωσίας ως οικονομία της αγοράς, ιδιαίτερα σε περιόδους έντονου στρες. Ακόμη και ενόψει της σημαντικής απώλειας ευκαιριών εξαγωγής προς τη Δύση, η Ρωσία έχει δείξει απροσδόκητη ευελιξία και εντυπωσιακή οικονομική και οικονομική ανθεκτικότητα. Η ιδέα της κατάρρευσης της, η οποία έχει προωθηθεί σε ορισμένα δυτικά μέσα ενημέρωσης, αναμφίβολα πηγάζει από την επιθυμία στη Δύση να δει αυτή τη φαντασία να γίνει πραγματικότητα.
Συγκριτικά, εξετάστε τα πρόσφατα γεγονότα στη Γαλλία, με τις συνεχιζόμενες απεργίες και ταραχές. Θα ήταν παράλογο να υποθέσουμε ότι η Γαλλία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης ή της αποχώρησης από την ΕΕ. Ή δείτε τις ταραχές στο Καπιτώλιο, που ξέσπασαν αφού ο πρώην Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αρνήθηκε να αναγνωρίσει το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών του 2020. Αυτό το επεισόδιο είχε σημαντικό αντίκτυπο στην εγχώρια αμερικανική πολιτική, αλλά μικρή επίδραση στη γεωπολιτική θέση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται σε οποιαδήποτε χώρα, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, κατανοούνται καλύτερα ως φυσικό και κυκλικό μέρος της πολιτικής ανάπτυξης και όχι ως επικείμενος κίνδυνος. Τέτοιες συνθήκες συχνά δημιουργούν προκλήσεις και πολυπλοκότητες που οι χώρες πρέπει να αντιμετωπίσουν ως μέρος της συνεχιζόμενης ανάπτυξης και εξέλιξής τους.
Συγκριτικά, εξετάστε τα πρόσφατα γεγονότα στη Γαλλία, με τις συνεχιζόμενες απεργίες και ταραχές. Θα ήταν παράλογο να υποθέσουμε ότι η Γαλλία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης ή της αποχώρησης από την ΕΕ. Ή δείτε τις ταραχές στο Καπιτώλιο, που ξέσπασαν αφού ο πρώην Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αρνήθηκε να αναγνωρίσει το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών του 2020. Αυτό το επεισόδιο είχε σημαντικό αντίκτυπο στην εγχώρια αμερικανική πολιτική, αλλά μικρή επίδραση στη γεωπολιτική θέση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται σε οποιαδήποτε χώρα, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, κατανοούνται καλύτερα ως φυσικό και κυκλικό μέρος της πολιτικής ανάπτυξης και όχι ως επικείμενος κίνδυνος. Τέτοιες συνθήκες συχνά δημιουργούν προκλήσεις και πολυπλοκότητες που οι χώρες πρέπει να αντιμετωπίσουν ως μέρος της συνεχιζόμενης ανάπτυξης και εξέλιξής τους.
Προηγούμενα παραδείγματα (η εξέγερση των Στρέλτσι υπό τον Πέτρο τον Μέγα και μια σειρά αποτυχημένων πραξικοπημάτων στο παλάτι σε επόμενες περιόδους) επιβεβαιώνουν την ιστορική ευπάθεια της Ρωσίας σε εσωτερικά προβλήματα και εξεγέρσεις. Η σημερινή κατάσταση δεν είναι ένα μεμονωμένο φαινόμενο αλλά μάλλον μέρος του ευρύτερου ιστορικού πλαισίου της ζωής της χώρας, αντανακλώντας επαναλαμβανόμενα πρότυπα εσωτερικής πολυπλοκότητας και κοινωνικοπολιτικής αναταραχής σε όλη τη ρωσική ιστορία.
Η ρωσική ηγεσία διαχειρίστηκε αποτελεσματικά την εξέγερση της Βάγκνερ διατηρώντας επιδέξια την ισορροπία δυνάμεων, αποφεύγοντας δυνητικά σημαντικές απώλειες και μετριάζοντας τις δυσμενείς επιπτώσεις στις πρώτες γραμμές της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Αυτή η επιτυχημένη στρατηγική οδήγησε στην στρατηγική ενότητα των Ενόπλων Δυνάμεων και άνοιξε την πόρτα για την Βάγκνερ να συνεχίσει τις δραστηριότητές της σε άλλες περιοχές.
Η ρωσική ηγεσία διαχειρίστηκε αποτελεσματικά την εξέγερση της Βάγκνερ διατηρώντας επιδέξια την ισορροπία δυνάμεων, αποφεύγοντας δυνητικά σημαντικές απώλειες και μετριάζοντας τις δυσμενείς επιπτώσεις στις πρώτες γραμμές της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Αυτή η επιτυχημένη στρατηγική οδήγησε στην στρατηγική ενότητα των Ενόπλων Δυνάμεων και άνοιξε την πόρτα για την Βάγκνερ να συνεχίσει τις δραστηριότητές της σε άλλες περιοχές.