Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Και ενώ μπορεί να αναμένεται πως τα μέλη του μπλοκ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ είναι τρομερά στη γεωγραφία, κάτι που θα εξηγούσε τέλεια πώς θα μπορούσαν να είχαν ξεχάσει τις ρωσικές παράκτιες περιοχές στη Βαλτική Θάλασσα, η Μόσχα φρόντισε να υπενθυμίσει στο ΝΑΤΟ ότι τέτοιοι ισχυρισμοί δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυταπάτες και φαντασιώσεις. Συγκεκριμένα, στις 2 Αυγούστου, η Ρωσία ξεκίνησε μια μεγάλη προγραμματισμένη ναυτική άσκηση στη Βαλτική Θάλασσα, γνωστή ως Ocean Shield-2023, μετά από μια σειρά στενών συναντήσεων με σκάφη του ΝΑΤΟ με τη μορφή πρόσφατων εναέριων αναχαιτίσεων τόσο στη Βαλτική όσο και στη Μαύρη Θάλασσα. Οι ναυτικές ασκήσεις της Μόσχας σε αυτά τα ύδατα είναι συχνό φαινόμενο, συχνά ως απάντηση στις πολεμικές ενέργειες του ΝΑΤΟ και τη συνολική επιθετική στάση του.
«Από τις 2 Αυγούστου, μια ναυτική άσκηση, η Ocean Shield 2023, διεξάγεται στη Βαλτική Θάλασσα υπό τη διοίκηση του Γενικού Διοικητή του Ναυτικού Nikolay Yevmenov. Η άσκηση θα ελέγξει την ετοιμότητα των ναυτικών δυνάμεων για την προστασία των εθνικών συμφερόντων της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε μια σημαντική επιχειρησιακή περιοχή και διαλειτουργικότητα των αρχηγείων σε διάφορα επίπεδα διοίκησης και ελέγχου δυνάμεων (στρατευμάτων)», ανέφερε το TASS, επικαλούμενο την επίσημη δήλωση του ρωσικού υπουργείου Άμυνας (ΥΠ) σχετικά με την άσκηση. Το Υπουργείο Εξωτερικών πρόσθεσε επίσης ότι «συνολικά, περίπου 6.000 άτομα συμμετέχουν, χειρίζονται 30 πολεμικά πλοία και σκάφη, μαζί με 20 πλοία υποστήριξης».
«Κατά τη διάρκεια της άσκησης θα ληφθούν μέτρα για την προστασία των θαλάσσιων οδών, των στρατευμάτων μεταφοράς και του στρατιωτικού φορτίου, καθώς και για την υπεράσπιση της θαλάσσιας ακτής», διευκρινίζεται στην ανακοίνωση, προσθέτοντας: «Συνολικά, σχεδιάζεται να διεξαχθούν περισσότερες από 200 ασκήσεις μάχης συμπεριλαμβανομένης της πρακτικής χρήσης όπλων. Μετά τις ασκήσεις, τα μαχητικά πλοία θα πραγματοποιούν διελεύσεις μεταξύ του στόλου στις μόνιμες ναυτικές τους βάσεις, ενώ τα αεροσκάφη θα επιστρέψουν στα αεροδρόμια της χώρας τους».
Πρέπει να σημειωθεί πως ακόμη και ορισμένοι ειδήμονες από την Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν χρησιμοποιήσει επίσης καυχησιολογικά τον όρο «λίμνη του ΝΑΤΟ», για να απογοητευτούν από την τόσο μεγάλη ρωσική ναυτική παρουσία. Συγκεκριμένα, μετά τη σύνοδο κορυφής του Βίλνιους, το Politico δημοσίευσε ένα αρκετά προσχηματικό άρθρο, υποστηρίζοντας ότι η στρατηγική θέση της Ρωσίας στην περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας έχει ουσιαστικά τελειώσει. Σύμφωνα με την εκτίμησή του άρθρου, η σύνοδος κορυφής στο Βίλνιους ήταν η πρώτη της Φινλανδίας ως μέλος του ΝΑΤΟ, ενώ η υποστήριξη της Τουρκίας στην προσπάθεια της Σουηδίας να ενταχθεί στην εμπόλεμη συμμαχία «άνοιξε το δρόμο για μια στρατηγική αλλαγή σε μια περιοχή που κάποτε κυριαρχούσε η Μόσχα». Πρέπει να σημειωθεί ότι η Ρωσία δεν κυριάρχησε ποτέ στην περιοχή, αλλά τη μοιράστηκε με όλες τις άλλες χώρες με ακτογραμμή της Βαλτικής Θάλασσας, σε αντίθεση με το ΝΑΤΟ, που προφανώς στοχεύει στην απομόνωση της Μόσχας.
"[Η Σουηδία και η Φινλανδία] κάνουν το ΝΑΤΟ πολύ πιο συνεκτικό γεωγραφικά. Η Βαλτική Θάλασσα γίνεται λίμνη του ΝΑΤΟ, κάτι που είναι γενικά χρήσιμο, επίσης λόγω της αυξημένης σημασίας της Αρκτικής", ανέφερε το Politico, σύμφωνα με την Ulrike Franke, ανώτερη συνεργάτιδα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων.
Σύμφωνα με την παραδοχή του Politico, το ΝΑΤΟ αύξησε σταθερά τον έλεγχό του στη Βαλτική Θάλασσα - μια κρίσιμη θαλάσσια πύλη για το ρωσικό στόλο που έχει βάσεις κοντά στην Αγία Πετρούπολη και στο βαριά στρατιωτικοποιημένο θύλακα του Καλίνινγκραντ. Ο πολεμικός επεκτατισμός του ΝΑΤΟ συνέβαλε τα μέγιστα σε αυτό, ιδιαίτερα μετά την ένταξη της Πολωνίας και των τριών πρώην σοβιετικών χωρών της Βαλτικής στη συμμαχία το 1999 και το 2004, αντίστοιχα, θέτοντας το μεγαλύτερο μέρος της νότιας ακτής υπό τον έλεγχο του ΝΑΤΟ. Η ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας θα διασφάλιζε περαιτέρω τις περιοχές στο βορρά, αφήνοντας τη Ρωσία με περιορισμένη πρόσβαση, υποστηρίζει η ανάλυση, προσθέτοντας πως αυτό σημαίνει σημαντική επέκταση των συνόρων του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, ενίσχυση της άμυνας στη Βόρεια Ευρώπη και καθιστώντας την αποτροπή της συμμαχίας πιο αξιόπιστη.
«Τα κράτη της Βαλτικής ανησυχούσαν μήπως ήταν λίγο απομονωμένα», δήλωσε η Camille Grand, πρώην βοηθός γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, προσθέτοντας: «Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι η Σουηδία και η Φινλανδία δεν θα τους είχαν απογοητεύσει, αλλά η πρόσβαση στα λιμάνια και τα αεροδρόμια δεν ήταν 100 τοις εκατό εγγυημένη».
Ωστόσο, από την πλευρά της, η Μόσχα δεν εντυπωσιάζεται πραγματικά από την πολεμική στάση της πολιτικής Δύσης.
«Είναι εξαιρετικά σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε υπό τις παρούσες συνθήκες ότι η ρωσική στρατιωτική υποδομή δε μετατοπίστηκε ποτέ προς τη Δυτική Ευρώπη, αλλά πάντα κινούνταν προς την αντίθετη κατεύθυνση», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ, προσθέτοντας: «Είναι σίγουρα λυπηρό που οι Ευρωπαίοι αποτυγχάνουν να συνειδητοποιήσουν αυτό το λάθος».
Η ακτογραμμή της Βαλτικής Θάλασσας είναι πράγματι πολύ σημαντική για τη Ρωσία, ιδιαίτερα για την περιφέρεια του Καλίνινγκραντ (περιοχή) που βρίσκεται μεταξύ Πολωνίας και Λιθουανίας. Καθώς το Politico επιμένει πως η ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ σημαίνει επίσης ότι η εμπόλεμη συμμαχία θα αυξήσει την παρουσία της στην Αρκτική, «μια περιοχή όλο και πιο στρατηγική τόσο για τη Ρωσία όσο και για την Κίνα», όπως ανέφερε, είναι αρκετά ενδεικτικό ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ σε αυτήν την περιοχή δεν έχει τίποτα να να κάνει με την ασφάλεια είτε της Στοκχόλμης είτε του Ελσίνκι, αλλά με την στρατηγική του λεγόμενου «περιορισμού της Ρωσίας και της Κίνας». Αυτή είναι μια ακόμη απόδειξη ότι η ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας ήταν στρατηγικά δικαιολογημένη, καθώς ήταν ο μόνος τρόπος να σταματήσει η έρπουσα επιθετικότητα του ΝΑΤΟ προτού αυτή οδηγήσει σε μια αναπόφευκτη θερμοπυρηνική ανταλλαγή μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr