 |
| Photo: Public domain |
Martin Jay - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η επιστροφή του Τραμπ ως προέδρου των ΗΠΑ φαίνεται ολοένα και πιο αναπόφευκτη, καθοδηγούμενη από την άθλια ανάμειξη της κυβέρνησης Μπάιντεν και την αποφασιστικότητά της να τον βάλει στη φυλακή, όπου, λανθασμένα, πιστεύουν ότι τελειώνει η προσπάθειά του για τον Λευκό Οίκο. Ακόμη και ο πιο σκοτεινός Γάλλος βουλευτής που το Politico στράφηκε για να υποστηρίξει το άρθρο του το αποδέχεται αυτό, οπότε πώς θα ήταν το 2024 με τον Τραμπ πίσω στο Οβάλ Γραφείο για τους Ευρωπαίους;
Η σύντομη απάντηση είναι δυσάρεστη. Ο Τραμπ θα πιστέψει σχεδόν σίγουρα ότι πήρε τα μαθήματά του από την πρώτη φορά και ότι οι ατάκες του σχετικά με τις χώρες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που έχουν ένα δωρεάν εισιτήριο για να υπερασπιστούν τη Δύση ενάντια στη ρωσική επιθετικότητα ήταν βαθιά με τα χρήματα, δεδομένου του τι συνέβη στην Ουκρανία. Οι πολιτικές του προς το μπλοκ της ΕΕ είναι πιθανό να είναι πολύ πιο διχαστικές για δεύτερη φορά, καθώς όχι μόνο θα επιμείνει σε μια νέα συμφωνία για τις χώρες ΕΕ-ΝΑΤΟ στον ίδιο τον πόλεμο της Ουκρανίας, αλλά θα προχωρήσει περαιτέρω για να χρησιμοποιήσει τους φυσικούς του συμμάχους στην ΕΕ – Πολωνία και Ουγγαρία – για να χτυπήσουν την πλάτη της ελίτ των Βρυξελλών και να καταστρέψουν τα σχέδιά της για όλη την ψευδαισθηματική ψευδοηγεμονία της. Είναι απίθανο να αποσύρει τις ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ, όπως προέβλεψε πρόσφατα ο Τζον Μπόλτον, αλλά ένα νέο σκληρό καθεστώς θα είναι σίγουρα στα χαρτιά που μπορεί να τον απαλλάξει από το έργο της άμεσης εκκαθάρισης του πολέμου της Ουκρανίας αντί να λέει στους Ευρωπαίους "αν θέλετε να πληρώσετε μόνοι σας, σύμφωνα με την άποψή μου, αλλά έχουμε πληρώσει αρκετά".
Αυτό μπορεί κάλλιστα να προκαλέσει ανατριχίλα σε πολλούς ηγέτες της ΕΕ. Και μπορεί ακόμη και να τον παραπέμψουν. Αλλά είναι ο Τραμπ. Δεν θα τον πειράξει καθόλου αυτό. Το θέμα είναι ότι το παλιό κλισέ πως ο Μπάιντεν είναι ο ενήλικος που «αποκατέστησε» τη διατλαντική συμμαχία είναι ακριβώς αυτό. Ένα κλισέ. Στην πραγματικότητα, ο Μπάιντεν ενόχλησε βασιλικά το Ηνωμένο Βασίλειο και τις χώρες της ΕΕ, δημιουργώντας τον εγκέφαλο της κατάρρευσης των οικονομιών τους, ενώ οι αμερικανικές εταιρείες εισέπρατταν σε μετρητά, όχι μόνο με νέες φορολογικές ελαφρύνσεις που στόχευαν σε φιλικές προς το περιβάλλον επιχειρήσεις, αλλά και απλώς αφήνοντας τους Ευρωπαίους να υπερασπίζονται τον εαυτό τους σε έναν πόλεμο στον οποίο δεν μπορεί ποτέ να έχει τα μέσα για να τελειώσει. Τόσο πολύ για το ηχητικό δάγκωμα του Μπάιντεν «Η Αμερική επέστρεψε, η διπλωματία επέστρεψε» που αναφέρθηκε στις πρώτες ημέρες της θητείας του. Η σκληρή πραγματικότητα είναι πως η άποψη του Μπάιντεν για την παλιά Ευρώπη ήταν σε μεγάλο βαθμό από μια αποικιακή προοπτική.
Έτσι, ο Τραμπ τώρα θα επιστρέψει με την κοροϊδία της ευρωπαϊκής ρωμαϊκής φτηνής αμυντικής συμφωνίας που, στην πραγματικότητα, δεν ήταν καθόλου φθηνή. Θα αποχωρήσει επίσης από τις Συμφωνίες του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή που εξοργίζει τον Μακρόν χωρίς τέλος, καθώς και θα δώσει ενθάρρυνση στους Ισραηλινούς πως οι ιδέες τους να χτυπήσουν το Ιράν δεν είναι τελείως ενοχλητικές (που φυσικά είναι).
Αλλά είναι πραγματικά αυτό που επιφυλάσσει ο Τραμπ για την Αμερική στο δικό της έδαφος για το οποίο οι κυβερνήσεις της ΕΕ θα πρέπει να ανησυχούν περισσότερο. Θα επενδύσει περισσότερα σε ορυκτά καύσιμα, θα αναιρέσει πολλές περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες του Μπάιντεν, θα υποτιμήσει σκληρά την εγρήγορση και τη μετανάστευση και θα επιβάλει περισσότερους δασμούς στους ανταγωνιστές της Αμερικής –τόσο την Κίνα όσο και την ΕΕ– για να βοηθήσει τις αμερικανικές επιχειρήσεις.
Ωστόσο, η δεύτερη θητεία του στην εξουσία, δε θα είναι μόνο να επικεντρωθεί στον εξευτελισμό του Μπάιντεν με τέτοια διευθέτηση αποτελεσμάτων, στο εσωτερικό ή σε όλο τον κόσμο. Θα είναι επίσης να παλέψουμε ακόμη πιο σκληρά για να κρατήσουμε την Αμερική στο παιχνίδι τόσο με το διεθνές εμπόριο όσο και με την φθίνουσα οικονομία του δολαρίου.
Ο Τραμπ θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια νέα απειλή για την Αμερική που έρχεται ως άμεσο αποτέλεσμα του πολέμου του Μπάιντεν –και ας μην ξεχνάμε τις διεφθαρμένες συμφωνίες του– στην Ουκρανία. Η εμφάνιση των BRICS που θα έχουν πέντε νέα μέλη μόνο φέτος και έχουν ήδη τον πλήρη έλεγχο των τιμών του πετρελαίου με την επιρροή της μέσω του OPEC Plus. Ο Τραμπ, με λίγα λόγια, θα πολεμήσει ένα νέο μέτωπο, καθώς μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων έχει αναδυθεί για να αμφισβητήσει την ηγεμονία των ΗΠΑ - ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν - κατά μέτωπο, πράγμα που σημαίνει πολύ περισσότερα από την απλή απόρριψη του δολαρίου ως αποθεματικό νόμισμα. Οι BRICS θα έχουν το δικό τους νόμισμα, το δικό τους σύστημα εκκαθάρισης και κάποια στιγμή, πιθανώς, το δικό τους αμυντικό σύμφωνο. Ο Ντόναλντ θα έχει πολλά στο πιάτο του, αφήνοντας τους περισσότερους ηγέτες της ΕΕ να αναρωτιούνται αν είναι καλύτερο για αυτούς ότι ο Τραμπ κακώς ενημερωμένος και πολεμοχαρής είναι καλύτερος από τον συγκλονισμένο και σε πανικό στον απόηχο μιας νέας σχέσης μεταξύ της Αμερικής και των λίγων εταίρων που έχει αφήσει στον κόσμο.