Larry Johnson - sonar21.com / Παρουσίαση Freepen.gr
- Παράδοση άνευ όρων
- Διακανονισμός με διαπραγμάτευση
- Παρατεταμένη σύγκρουση και εξάντληση, δηλαδή Αδιέξοδο
Από την σκοπιά της Ρωσίας, η στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία δεν είναι πόλεμος. Πόλεμος σημαίνει καταστροφή του εχθρού — σωματικά, υλικά και πολιτικά. Παρά τους ισχυρισμούς της δυτικής προπαγάνδας, η Ρωσία απέφυγε να προκαλέσει μαζικές απώλειες αμάχων. Η Ρωσία δεν έχει προσπαθήσει να καταστρέψει δυτικές πλατφόρμες ISR, υποδομές της ουκρανικής κυβέρνησης ή Ουκρανούς πολιτικούς αξιωματούχους. Εν ολίγοις, η Ρωσία έχει παίξει μόνο μερικά από τα στρατιωτικά χαρτιά που έχει. Το να πας στον πόλεμο σημαίνει ότι μπαίνεις με όλα μέσα.
Η Ουκρανία και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ έχουν μια εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη - αυτός είναι ένας ρωσικός επιθετικός πόλεμος. Σε αντίθεση με τη Ρωσία, η Ουκρανία όχι μόνο έχει επιστρατεύσει τον πληθυσμό της από στρατιωτικής άποψης ηλικιωμένους άνδρες, αλλά έχει παρασύρει νέους κάτω των 18 ετών και άνδρες ηλικίας μεταξύ 45 και 65 ετών με στολή και στέλνει την τροφή των κανονιών προς τα εμπρός. Η ικανότητα της Ουκρανίας να διατηρήσει μια πολεμική βάση στο μέλλον εξαρτάται εξ ολοκλήρου από χρήματα και όπλα που παρέχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ. Χωρίς ξένη υποστήριξη η Ουκρανία δεν μπορεί να συνεχίσει να πολεμά ένα σύγχρονο βιομηχανικό πόλεμο.
Ας δούμε λοιπόν μερικά κρίσιμα γεγονότα:
1. Η Ουκρανία υφίσταται καταστροφικές στρατιωτικές απώλειες και δεν διαθέτει εκπαιδευμένη εφεδρική δύναμη που μπορεί να στείλει στο πεδίο της μάχης.
2. Η Ουκρανία στερείται βιώσιμης ικανότητας αέρος μάχης σταθερής πτέρυγας [δλδ αεροπορίας].
3. Η Ουκρανία δε διαθέτει απόθεμα τανκς, οχημάτων, πυροβολικού, βλημάτων πυροβολικού.
4. Η Ουκρανία δε διαθέτει ασφαλείς εγκαταστάσεις/βάσεις εκπαίδευσης στη δική της επικράτεια και πρέπει να βασίζεται σε άλλες χώρες του ΝΑΤΟ για την παροχή εκπαίδευσης. (Αυτό σημαίνει πως η εκπαίδευση είναι περιορισμένη και όχι τυποποιημένη)
5. Η αντεπίθεση της Ουκρανίας, η οποία υποτίθεται πως θα παραβίαζε τις γραμμές άμυνας της Ρωσίας του Surovikin, απέτυχε και η Ουκρανία δε διαθέτει τη μαχητική ισχύ για να κλιμακώσει τις επιθέσεις.
6. Η Ρωσία, αντίθετα, έχει άφθονο αριθμό εκπαιδευμένων εφεδρειών στρατευμάτων, πυρομαχικά πυροβολικού, πυροβολικό (κινητά και σταθερά), πυραύλους κρουζ, drones, περισσότερα από χίλια αεροσκάφη μάχης σταθερής πτέρυγας, επιθετικά ελικόπτερα και τεράστια συστήματα αεράμυνας.
7. Η Ρωσία είναι αυτάρκης σε κρίσιμους φυσικούς πόρους που απαιτούνται για την προμήθεια των αμυντικών της βιομηχανιών.
8. Η Ρωσία δεν εξαρτάται πλέον από τη Δύση για το εμπόριο και η οικονομία της αναπτύσσεται παρά τις δυτικές οικονομικές κυρώσεις.
Πολλοί δυτικοί αναλυτές επιμένουν ότι η κατάσταση που εκτυλίσσεται στην Ουκρανία είναι ένα αδιέξοδο και υποστηρίζουν πως ο πόλεμος με τη Ρωσία θα διαρκέσει για τα επόμενα χρόνια. Ανοησίες. Δεδομένων των γεγονότων που περιγράφονται παραπάνω, τα πλεονεκτήματα εμπίπτουν εξ ολοκλήρου στη ρωσική πλευρά. Η Ουκρανία δεν απολαμβάνει ούτε ένα πλεονέκτημα έναντι της Ρωσίας σε αυτό το στάδιο. Κατά την άποψή μου, είναι απίθανο ο πόλεμος Ρωσίας/Ουκρανίας να οδηγήσει σε αδιέξοδο.
Τι γίνεται με μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων; Πιθανό, αλλά οποιαδήποτε συμφωνία θα γίνει με τους όρους της Ρωσίας. Η Ρωσία θα επιμείνει στη διεθνή αναγνώριση της Κριμαίας, της Χερσώνας, της Ζαπορίζια, του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ ως μόνιμων τμημάτων της Ρωσίας. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Οι πολιτικοί ηγέτες της Ουκρανίας συνεχίζουν να επιμένουν ότι αυτό δεν είναι αρχή. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει συμφωνία στο μέλλον.
Κάτι που μας αφήνει με την τρίτη πιθανότητα — την άνευ όρων παράδοση. Ο στρατός της Ουκρανίας οδεύει προς ένα οριακό σημείο λόγω των αυξανόμενων απωλειών. Η Ουκρανία δεν έχει ένα στέλεχος εκπαιδευμένων εφέδρων που περιμένουν στις πτέρυγες έτοιμοι να σπεύσουν στο μέτωπο για να συνεχίσουν την προσπάθεια να παραβιάσουν τις αμυντικές γραμμές της Ρωσίας. Η Ουκρανία αντιμετωπίζει μια κατάσταση όπως αυτή που αντιμετώπισε ο Συνομοσπονδιακός Στρατηγός, Robert E. Lee, στο Appomattox. Ο πολιορκημένος στρατός του Λι ήθελε ακόμα να συνεχίσει τον αγώνα εναντίον του Βορρά, αλλά, παρά το πνεύμα τους, τους έλειπε η επιμελητεία και το ανθρώπινο δυναμικό για να συνεχίσουν. Ο Lee αναγνώρισε τη ματαιότητα της κατάστασης και συμφώνησε με τους γενναιόδωρους όρους που πρόσφερε ο στρατηγός Ulysses Grant. Πιστεύω πως πλησιάζει η στιγμή που ο Ουκρανός στρατηγός Zaluzhny θα αντιμετωπίσει μια παρόμοια στιγμή αλήθειας.
Νομίζω ότι το πιο πιθανό σενάριο είναι μια μεγάλη ρήξη μεταξύ του Ζελένσκι και των στρατιωτικών του διοικητών για το αν θα συνεχιστεί ο πόλεμος. Οι Ουκρανοί που έχουν την επιθυμία να πολεμήσουν δεν είναι υποκατάστατο για την κατοχή των απαραίτητων προμηθειών όπλων και, το πιο σημαντικό, εκπαιδευμένων στρατευμάτων για τη χρήση αυτών των όπλων. Επί του παρόντος, η Ουκρανία δεν έχει βιώσιμο δρόμο για τη διατήρηση στρατιωτικών επιχειρήσεων χωρίς εγγυημένη υποστήριξη από το ΝΑΤΟ.
Το μπαλαντέρ σε αυτούς τους υπολογισμούς είναι το ΝΑΤΟ. Η χειρότερη περίπτωση — οι Ηνωμένες Πολιτείες ή άλλα μέλη του ΝΑΤΟ αποφασίζουν να επέμβουν στέλνοντας τα δικά τους στρατεύματα στην Ουκρανία. Αυτό θα σηματοδοτήσει το τέλος της «Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης» και την έναρξη ενός πλήρους πολέμου μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας.
Εάν ενδιαφέρεστε για κάποια από τις «υποτροφίες» για τον τερματισμό των πολέμων, παρέχω παρακάτω συνδέσμους για ορισμένες ακαδημαϊκές προσπάθειες για αυτό το θέμα. Δεν συμφωνώ ή συμφωνώ με ορισμένα από τα συμπεράσματα, αλλά σκέφτηκα πως θα ήταν χρήσιμο για όσους επιθυμούν να εμβαθύνουν στο θέμα.
Γιατί τελειώνουν οι πόλεμοι: Οι απαντήσεις του CASCON από την ιστορία
Πώς τελειώνουν οι πόλεμοι: Ο ρόλος της διαπραγμάτευσης (Μάθημα του Χάρβαρντ)
Συνήθως πιστεύεται ότι οι πόλεμοι τελειώνουν μετά από μια αποφασιστική στρατιωτική μάχη που οδηγεί σε μια οριστική νίκη - η μία πλευρά παραδίδεται και η άλλη πλευρά βγαίνει νικήτρια. Στην πραγματικότητα, η πρόσφατη ιστορία δείχνει ότι τα πράγματα είναι συνήθως πολύ πιο περίπλοκα: οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των διαφωνούντων συνήθως παίζουν κρίσιμο ρόλο στον τερματισμό των ένοπλων συγκρούσεων. Πρέπει να λάβετε υπόψη μόνο την Κορέα, το Βιετνάμ, τη Βοσνία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Αυτή η ομάδα ανάγνωσης θα διερευνήσει τον ρόλο της διαπραγμάτευσης στον τερματισμό των πολέμων.
Πώς τελειώνουν οι πόλεμοι (ένα βιβλίο του Νταν Ράιτερ)
Ο Dan Reiter εξηγεί πώς οι πληροφορίες σχετικά με τα αποτελέσματα των μαχών και άλλοι παράγοντες μπορούν να πείσουν ένα αντιμαχόμενο έθνος να απαιτήσει περισσότερα ή λιγότερα στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και γιατί μια χώρα μπορεί να αρνηθεί να διαπραγματευτεί περιορισμένους όρους και αντ' αυτού να επιδιώκει επίμονα την απόλυτη νίκη, εάν φοβάται ότι ο εχθρός της μπορεί να υποχωρήσει από μια ειρηνευτική συμφωνία. Διατυπώνει πλήρως τη θεωρία και στη συνέχεια τη δοκιμάζει σε περισσότερες από είκοσι περιπτώσεις συμπεριφοράς τερματισμού του πολέμου, συμπεριλαμβανομένων αποφάσεων κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου, των δύο παγκοσμίων πολέμων και του πολέμου της Κορέας. Ο Ράιτερ βοηθά στην επίλυση μερικών από τους πιο διαρκείς γρίφους στη στρατιωτική ιστορία, όπως γιατί ο Αβραάμ Λίνκολν εξέδωσε τη Διακήρυξη της Χειραφέτησης, γιατί η Γερμανία το 1918 ανανέωσε την επίθεσή της στη Δύση αφού εξασφάλισε ειρήνη με τη Ρωσία στην Ανατολή και γιατί η Βρετανία αρνήθηκε να επιδιώξει όρους ειρήνης με τη Γερμανία μετά την πτώση της Γαλλίας το 1940.
Πώς τελειώνει; Τι μας λένε οι προηγούμενοι πόλεμοι για το πώς να σωθεί η Ουκρανία (ένα έγγραφο του CSIS)
Η ώρα για διπλωματία κρίσης είναι τώρα. Όσο περισσότερο διαρκεί ένας πόλεμος χωρίς παραχωρήσεις και από τα δύο μέρη, τόσο πιο πιθανό είναι να κλιμακωθεί σε παρατεταμένη σύγκρουση. Παρά τη γενναιότητα του ουκρανικού λαού απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα, αυτή είναι μια επικίνδυνη προοπτική. Η προσφυγική κρίση θα μεγαλώσει. Θα πεθάνουν περισσότεροι άμαχοι. Η Ρωσία θα γίνει ακόμη πιο παρανοϊκή και παράλογη. Εκτός από την τιμωρία, οι Ρώσοι αξιωματούχοι χρειάζονται ένα βιώσιμο διπλωματικό πλαίσιο που να αντιμετωπίζει τις ανησυχίες όλων των μερών.