Του Shabbir Rizvi - presstv.ir / Παρουσίαση Freepen.gr
Μέχρι σήμερα, οι αφρικανικές χώρες υπόκεινται σε εκμετάλλευση. Η Γαλλία επιβάλλει ένα φόρο της αποικιακής εποχής που εξασφαλίζει στους Αφρικανούς μια ζωή σε επίπεδο επιβίωσης ενώ παγιδεύει τις κρατικές επιχειρήσεις με ληστρικά δάνεια.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες συμμετέχουν επίσης, χρησιμοποιώντας το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) για να καταστρέψουν το δημόσιο τομέα, ιδιωτικοποιώντας τους προς όφελος των Αμερικανών καπιταλιστών.
Οποιαδήποτε βήματα απόκλισης εκτός αυτών των μέσων αντιμετωπίζονται με μονομερείς και ανελέητες κυρώσεις.
Είναι ενδιαφέρον ότι οι πολίτες των αποικιακών χωρών που επωφελούνται περισσότερο από τη λεηλασία της Αφρικής διδάσκονται πως η Αφρική είναι φτωχή. Ότι αν δεν ήταν η Δύση, η Αφρική θα ήταν ακόμα αιώνες πίσω στο παρελθόν.
Ωστόσο, τίποτα δε θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια.
Οι αποικιακές χώρες δε λεηλατούν «φτωχές» χώρες. Δεν ξοδεύουν δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για να διατηρήσουν στρατιωτικές βάσεις και φυλάκια σε «φτωχές» χώρες. Δε δημιουργούν οικονομικές δομές εκμετάλλευσης για να κρατούν τις χώρες υπό έλεγχο εάν δεν υπάρχει αξία για εκμετάλλευση.
Το γεγονός είναι πως η Αφρική είναι πλούσια και ισχυρή. Και η Δύση το γνωρίζει αυτό - γι' αυτό σκοπεύει να κρατήσει την ήπειρο υποταγμένη. Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν ότι τα αφρικανικά έθνη κοιτάζουν προς την Ανατολή για βιώσιμες εταιρικές σχέσεις, αντί να επιμένουν με την αρπακτική Δύση.
Μόνο τον Ιούλιο, τα αφρικανικά έθνη έκαναν ένα βήμα προς τα εμπρός προς την ανάπτυξη - όλα αυτά απορρίπτοντας τους μηχανισμούς και τη ρητορική της Δύσης, ιδιαίτερα το ευρέως καταδικασμένο καθεστώς κυρώσεων των ΗΠΑ.
Οι συναντήσεις με την Κίνα, το Ιράν και τη Ρωσία υπογραμμίζουν την απαραίτητη εστίαση προς την αφρικανική αυτονομία - κάτι που η Δύση έχει επενδύσει δισεκατομμύρια δολάρια για να αποτρέψει.
Ο Ιούλιος ξεκίνησε στα μισά του δρόμου της τρίτης Έκθεσης Οικονομικής και Εμπορικής Κίνας-Αφρικής, η οποία επικεντρώθηκε στο θέμα της «Κοινής Ανάπτυξης για ένα Κοινό Μέλλον». Κεντρικό σημείο της συνάντησης είναι η κινεζική πρωτοβουλία Belt-and-Road, την οποία 52 από τις 54 αφρικανικές χώρες έχουν υπογράψει.
Την τελευταία δεκαετία, τα κινεζικά έργα έχουν ξεπεράσει τα 700 δισεκατομμύρια δολάρια στην Αφρική. Τα έργα περιλαμβάνουν εγκαταστάσεις ηλεκτρικής ενέργειας, δρόμους και σιδηροδρόμους, που δημιουργούνται και διευκολύνονται από την τοπική ηγεσία.
Οι επικριτές και οι αξιωματούχοι στη Δύση το αποδοκιμάζουν ως «κινεζικό ιμπεριαλισμό». Αλλά αυτό είναι ένα προπέτασμα καπνού για την καθαρή υποκρισία τους - το μόνο που χρειάζεται να κάνει κανείς είναι να ρίξει μια ματιά στις εξελίξεις και ποιοι ωφελούνται.
Όταν η Δύση υπέταξε την Αφρική, κατασκεύασε σιδηροδρόμους που οδηγούν από φυσικούς πόρους όπως καουτσούκ και σίδηρο σε λιμάνια που προορίζονται για την Ευρώπη. Αυτοί οι σιδηρόδρομοι δεν ωφέλησαν τον αφρικανικό λαό, καθώς είχαν σκοπό να κάνουν τη λεηλασία ευκολότερη και ομαλή.
Ωστόσο, η πρωτοβουλία Belt and Road συνδέει τις αφρικανικές χώρες για τη διευκόλυνση των μεταφορών και τη διευκόλυνση του εμπορίου μεταξύ των αφρικανικών χωρών, ενώ τις συνδέει με την Ασία και την Ευρώπη για διευκόλυνση του παγκόσμιου εμπορίου.
Αυτό επιτρέπει ανεξάρτητες εμπορικές προσπάθειες χωρίς την έγκριση και το ληστρικό όφελος των αποικιακών δυτικών εθνών.
Ο πρόεδρος του Ιράν Ebrahim Raeisi ξεκίνησε επίσης περιοδεία στην Ουγκάντα, την Κένυα και τη Ζιμπάμπουε νωρίτερα αυτό το μήνα, υπογράφοντας μια σειρά συμφωνιών με τις τρεις αφρικανικές χώρες.
Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν έχει κάνει αξιοσημείωτα βήματα προς την οικονομική της ανάπτυξη φέτος, αποφεύγοντας τις παράνομες κυρώσεις των δυτικών χωρών κατόπιν εντολής των Ηνωμένων Πολιτειών.
Δεν πρέπει να προκαλεί σοκ το γεγονός ότι τα αφρικανικά έθνη θα ήθελαν να επεκτείνουν τους δεσμούς τους με μια χώρα που έχει αντιμετωπίσει παράνομες κυρώσεις, ενώ συνεχίζει να αναπτύσσεται και να ευημερεί.
Πριν από την επίσκεψη, το εμπόριο μεταξύ του Ιράν και των αφρικανικών χωρών, γενικά, παρέμενε κάπως στάσιμο. Τώρα, το εμπόριο αναμένεται να αυξηθεί σε σχεδόν 10 δισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα τρία χρόνια.
Όλα αυτά χωρίς τα ληστρικά κενά και τα σχέδια που θα έρχονταν με τις δυτικές κυβερνήσεις.
Η συνεργασία του Ιράν με τα αφρικανικά έθνη επιδιώκει να βελτιώσει το οικονομικό εμπόριο αλλά και να ενδυναμώσει την Αφρική με νέες τεχνολογίες - όπως drones για γεωργικούς σκοπούς - για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των μηχανισμών οικονομικής πίεσης της Δύσης.
«Με τη βοήθεια της Αφρικής, θα πρέπει να αποτρέψουμε τις ΗΠΑ και ορισμένα κράτη που εξακολουθούν να έχουν αποικιακή νοοτροπία από το να χρησιμοποιήσουν το θανατηφόρο εργαλείο των κυρώσεων κατά των εθνών», δήλωσε ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Χοσεΐν Αμίρ-Αμπντολαχιάν μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη περιοδεία σε τρία έθνη.
Η ρωσική ηγεσία συναντήθηκε επίσης με Αφρικανούς ηγέτες αυτόν τον μήνα καθώς ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κάλεσε έξι αφρικανικά έθνη στη Μόσχα για μια Σύνοδο Κορυφής Ρωσίας-Αφρικής.
Ο Πούτιν δεσμεύτηκε «κοινή αποφασιστικότητα για την αντιμετώπιση της νεοαποικιοκρατίας, την πρακτική της εφαρμογής παράνομων κυρώσεων» προτού υποσχεθεί την παράδοση σιτηρών στις χώρες και τη διαγραφή δισεκατομμυρίων χρέους.
Ο πρόεδρος της Μπουρκίνα Φάσο, Ιμπραχάιμ Τραορέ, ο οποίος έχει ενισχύσει τις σχέσεις με τη Ρωσία, καταδίκασε τη δυτική εκμετάλλευση στη σύνοδο κορυφής, λέγοντας ότι οι Αφρικανοί ηγέτες «δεν πρέπει να συμπεριφέρονται σαν μαριονέτες στα χέρια του ιμπεριαλισμού. Πρέπει να διασφαλίσουμε πως οι χώρες μας είναι αυτάρκεις, συμπεριλαμβανομένων των προμηθειών τροφίμων...».
Το κλειδί κρατά το «Αυτάρκεις». Τα «αναπτυξιακά έργα» της Δύσης έχουν από καιρό κρατήσει παγιδευμένα τα αφρικανικά έθνη. Όταν, για παράδειγμα, τα αφρικανικά έθνη δεν υποχωρούσαν στις πολιτικές απαιτήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, δέχονταν κυρώσεις που θα κατέστρεφαν τις οικονομίες τους.
Ο Πρόεδρος της Ερυθραίας Isaias Afwerki θα συμφωνούσε. Στη σύνοδο κορυφής, κατήγγειλε τις κυρώσεις υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, ενάντια στις οποίες η Ερυθραία αγωνίστηκε.
«Δεν κατασκευάζουν απολύτως τίποτα, τυπώνουν χρήματα. Αυτό ήταν ένα από τα όπλα τους παγκοσμίως - το νομισματικό σύστημα... κυρώσεις εδώ, κυρώσεις εκεί... Χρειαζόμαστε μια νέα χρηματοοικονομική αρχιτεκτονική παγκοσμίως», φέρεται να είπε ο Afwerki.
Οι νέες μετατοπίσεις από τις αφρικανικές χώρες δε θα έρθουν χωρίς τις προκλήσεις τους. Οι χώρες που επιδιώκουν ανεξαρτησία από τις νεοαποικιακές δομές μπορούν να περιμένουν τη συνηθισμένη ποικιλία τεχνασμάτων από τη Δύση - απόπειρες πραξικοπήματος, «εξεγέρσεις» κατασκευασμένες από ξένους αντιπάλους και σαμποτάζ.
Τα αφρικανικά έθνη πρέπει να είναι προετοιμασμένα. Οι επενδύσεις στην ασφάλεια και τις πληροφορίες θα χρειαστούν πολύ, και ίσως εξίσου σημαντικοί - αξιόπιστοι σύμμαχοι.
Όταν έρθει η ώθηση, θα είναι απαραίτητη η αλληλεγγύη και η συνεργασία μεταξύ των εθνών που δεν επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν καταστάσεις. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο η Δύση επιδίωξε να κρατήσει τα αφρικανικά έθνη απομονωμένα, δημιουργώντας συγκρούσεις μηχανικής για να κρατήσει τα αφρικανικά έθνη εξατμισμένα.
Οι πρόσφατες εταιρικές σχέσεις μεταξύ Αφρικής και Ανατολής είναι θεμελιώδεις για ένα νέο, παγκόσμιο οικονομικό σύστημα που δεν κυριαρχείται από το δολάριο. Το αμοιβαίο όφελος και ο σεβασμός της ανεξαρτησίας ανοίγει το δρόμο για την καταστροφή της «τάξης που βασίζεται σε κανόνες» που έχει σχεδιαστεί για να ωφελήσει μόνο τους Αμερικανούς καπιταλιστές.
Ο αείμνηστος ηγέτης της Μπουρκίνα Φάσο Τόμας Σανκάρα, ο οποίος δολοφονήθηκε από μαχητές που υποστηρίζονται από τη Γαλλία, το είπε καλύτερα: «Ο ιμπεριαλισμός είναι ένα σύστημα εκμετάλλευσης που συμβαίνει όχι μόνο με τη βάναυση μορφή όσων έρχονται με όπλα για να κατακτήσουν εδάφη. Ο ιμπεριαλισμός εμφανίζεται συχνά με πιο λεπτές μορφές, όπως δάνεια, επισιτιστική βοήθεια και εκβιασμός. Πολεμάμε αυτό το σύστημα που επιτρέπει σε μια χούφτα ανδρών στη Γη να κυβερνούν όλη την ανθρωπότητα».
* Ο Shabbir Rizvi είναι πολιτικός αναλυτής με έδρα το Σικάγο με έμφαση στην εσωτερική ασφάλεια και την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Για αιώνες, η Αφρική υπόκειται σε υπερεκμετάλλευση από την αποικιακή Δύση. Από τη λεηλασία των πόρων, τη διευκόλυνση των πολλαπλών κυμάτων του δουλεμπορίου, την καθαρή γενοκτονία και την σκληρή υποταγή της ηπείρου και των πόρων της δεν γνώρισε όρια.