 |
| Photo: Public domain |
Martin Jay - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι βόμβες διασποράς θα χρησιμοποιηθούν τώρα κατά των ρωσικών δυνάμεων, ιδίως για να σταματήσουν τα τανκς. Ο λόγος για τον οποίο ελήφθη αυτή η απόφαση είναι ωστόσο σαφής: η Δύση πρέπει να κερδίσει χρόνο για τις χώρες της ΕΕ ιδίως για να δημιουργήσουν τα στρατιωτικά τους αποθέματα που εξαντλούνται επικίνδυνα. Η Δύση χρειάζεται τουλάχιστον έξι μήνες για να σκεφτεί καν να προετοιμάσει την Ουκρανία για μια νέα «επίθεση» και έτσι η απόρριψη τόνων από αυτό το ιδιαίτερα σκληρό εκρηκτικό στον ουκρανικό στρατό φαινόταν σαν ένας καλός κολλητικός γύψος για αυτό που στην πραγματικότητα είναι μια πληγή.
Είναι όμως αυτές οι ίδιες βόμβες διασποράς που τα περισσότερα μέλη του ΝΑΤΟ υπέγραψαν μια συνθήκη για την απαγόρευση; Είναι αυτές οι ίδιες βόμβες με τις οποίες η Δύση έπαιρνε το υψηλό ηθικό έδαφος όταν κατηγορούσε τη Ρωσία ότι τις χρησιμοποιεί εναντίον των ουκρανικών δυνάμεων; Η υποκρισία, ή μάλλον η απόγνωση είναι εκπληκτική, αλλά υπογραμμίζει ένα σημείο που συνεχίζει να σηκώνει το άσχημο κεφάλι του. Όσο περισσότερος χρόνος περνά χωρίς αλλαγή στην οχυρωμένη γραμμή, τόσο περισσότερο κερδίζει η Ρωσία και τόσο περισσότερο χάνει η Δύση. Και τα αφεντικά του ΝΑΤΟ και ίσως ο Μπάιντεν το γνωρίζουν αυτό και έτσι η πρωτοβουλία των βομβών διασποράς σε εμένα προσωπικά, ως δημοσιογράφου που έχω δει τι κάνουν σε εμπόλεμες ζώνες, είναι μια μετρημένη στρατηγική μιας πλευράς που ξέρει πως χάνει και θέλει να επιβραδύνει την ταχύτητα του δικού της χαμού στο πεδίο της μάχης.
Αυτό που δε σας λένε οι άνθρωποι για τις βόμβες διασποράς είναι η αξιοσημείωτη ικανότητά τους να σκοτώνουν αμάχους – συνήθως παιδιά – αντί να αλλάζουν την πορεία της ιστορίας σε ένα πεδίο μάχης. Και αυτό που οι περισσότεροι δυτικοί δημοσιογράφοι δε θα αναφέρουν στο αντίγραφό τους είναι πως η Αμερική χρησιμοποιεί τέτοιες βρώμικες βόμβες από τον πόλεμο του Βιετνάμ, όταν, στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα, 270 εκατομμύρια από αυτά τα μικροσκοπικά «υποπυρομαχικά» έπεσαν στο Λάος, τα οποία εξακολουθούν να σκοτώνουν παιδιά που τα βρίσκουν σε χωράφια και παίζουν μαζί τους.
Αλλά δεν είναι παιχνίδι για τους στρατιώτες που στην ουκρανική πλευρά αναμένεται να αισθάνονται καλύτερα τώρα που τα οβιδοβόλα, HIMARS, Javelins για να μην αναφέρουμε τα Bradley έχουν σταματήσει να παρέχονται. Τώρα, υποτίθεται ότι έχουν ανεβάσει το πνεύμα τους από την επικείμενη άφιξη των βομβών διασποράς, οι οποίες θα αμφιβάλλω πολύ πως θα χρησιμοποιηθούν για να επιτεθούν στις ρωσικές δυνάμεις στη ρωσική πλευρά της οχυρωμένης γραμμής. Όχι, αυτό που είναι πολύ πιο πιθανό είναι ότι θα χρησιμοποιηθούν σε αμυντική ικανότητα όταν οι Ρώσοι αποφασίσουν να διεισδύσουν στη γραμμή και να εισέλθουν στην ουκρανική πλευρά και να κάνουν μια κίνηση σε πόλεις όπως η Οδησσός. Οι βόμβες διασποράς θα χρησιμοποιηθούν εναντίον των ρωσικών τανκς και θα χρησιμοποιηθούν σε τόσο άφθονες ποσότητες που χιλιάδες από αυτά τα μικρά εκρηκτικά θα μείνουν σε αγροτικές περιοχές κρυμμένες κάτω από το χώμα για να τις ανακαλύψουν τα παιδιά τις δεκαετίες που θα ακολουθήσουν. Στο πεδίο της μάχης, οι φωτογραφίες αμάχων που ανατινάζονται από αυτές καθώς και στρατιώτες, θα διανεμηθούν παντού, χωρίς αμφιβολία, από τη μονάδα προπαγάνδας του Κιέβου – η ίδια μονάδα που βοηθά τους Βρετανούς δημοσιογράφους με τις σατανικές ιστορίες τους για ρωσικές βόμβες που «βλέπουν» στις πλευρές του πυρηνικού σταθμού της Zaporizizhya, ως μόνο ένα παράδειγμα.
Το ΝΑΤΟ έχει κρίση σε πολλά επίπεδα. Όχι μόνο δεν πιστεύει ότι μπορεί να νικήσει τους Ρώσους, αλλά έχει επίσης ένα οικονομικό πρόβλημα που άφησε να εννοηθεί ο γενικός γραμματέας του πρόσφατα σε συνέντευξη Τύπου. Ελπίζει πως περισσότερα από τα μέλη της θα ξοδέψουν περισσότερα για την άμυνα ή τουλάχιστον θα φτάσουν το όριο του 2% του ΑΕΠ, αλλά είναι σαν να γνωρίζει ο Στόλτενμπεργκ ότι με τις οικονομίες της ΕΕ να έχουν καταρρεύσει – η γερμανική κεντρική τράπεζα ήταν τόσο κατεστραμμένη που χρειάζεται να ζητήσει διάσωση από η ΕΚΤ – πως είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι τα επίπεδα στρατιωτικής βοήθειας θα είναι όπως πριν.
Η πρωτοβουλία για τις βόμβες διασποράς είναι τόσο απελπισμένη και τόσο αξιολύπητη σε τόσα πολλά επίπεδα που ο Ζελένσκι πρέπει να δει πού βρίσκεται το μέλλον. Το καλύτερο σενάριο γι' αυτόν είναι η σύγκρουση να σταματήσει για αόριστο χρονικό διάστημα σε αυτό που οι αναλυτές αποκαλούν «πάγωμα», αν και αυτό φαίνεται απίθανο από τη ρωσική πλευρά. Αλλά ακόμη και με ένα πάγωμα, η αξιοπιστία του ΝΑΤΟ καταρρέει καθώς όλο και περισσότεροι δυτικοί πολίτες ξυπνούν με μια πραγματικότητα ότι το ίδιο το ΝΑΤΟ δε διαθέτει υλικό. Τα κράτη μέλη του είναι που το κατέχουν και το συνεισφέρουν όταν μπορούν. Αλλά τώρα αυτή η γραμμή ανεφοδιασμού στεγνώνει γρήγορα και αυτό που βλέπουμε τώρα στο Βίλνιους με την προσφορά ενός συμβουλίου του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία είναι απλώς καπνός και καθρέφτες για τους ιθαγενείς.
Απλώς περισσότερες τακτικές καθυστέρησης, ενώ ο Τζο Μπάιντεν ξύνει το κεφάλι του και επεξεργάζεται την επόμενη κίνησή του, η οποία πιθανότατα θα περιλαμβάνει ιδιώτες εργολάβους που μάχονται για τη Δύση, τους οποίους ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα πρέπει απλώς να ελπίζει ότι η Ρωσία δε θα αντιμετωπίσει ως στρατιώτες του ΝΑΤΟ. Υπάρχουν φήμες ότι συνταξιούχοι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας προσεγγίζονται στην Αμερική και ερωτώνται αν θα πετούσαν F16 στην Ουκρανία. Αν ο Ζελένσκι είναι έτοιμος να στραφεί στη δύση και να θέσει τελεσίγραφα, αυτό μάλλον θα ζητήσει. Και πάλι, μετατόπιση θέσεων και στόχων. Η μόνη στρατηγική στην Ουκρανία που έχει κάποια συνέπεια.