Fatih Yurtsever * - turkishminute.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Ρωσία κατέσχεσε πλοία του ουκρανικού πολεμικού ναυτικού στην Κριμαία το 2014 μετά την προσάρτηση του εδάφους. Ως εκ τούτου, στην αρχή του πολέμου, η Ουκρανία δε διέθετε επαρκές ναυτικό για να προστατεύσει τα λιμάνια της από τον αποκλεισμό από το ρωσικό ναυτικό. Δεδομένου ότι το ουκρανικό ναυτικό δε διαθέτει αρκετά πολεμικά πλοία ή υποβρύχια, άρχισε να χρησιμοποιεί μη επανδρωμένα οχήματα επιφανείας (USV) ή καμικάζι USV για να βλάψει τα πολεμικά πλοία του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας και να περιορίσει την ελευθερία λειτουργίας τους.
Στις 4 Αυγούστου ένα ουκρανικό καμικάζι USV επιτέθηκε στο αποβατικό πλοίο κλάσης Ropucha του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας Olenegorsky Gornjak στο Novorossiysk. Το πλοίο εντοπίστηκε ενώ το ρυμουλκούσαν δύο ρυμουλκά. Ουκρανικές πηγές ισχυρίζονται πως το Olenegorski Gornjak υπέστη «μια σοβαρή ζημιά και επί του παρόντος δεν είναι σε θέση να εκτελέσει τα μαχητικά του καθήκοντα».
Η Ουκρανία άρχισε να χρησιμοποιεί USV καμικάζι στον πόλεμο το φθινόπωρο του 2022. Η πρώτη επίθεση, που σημειώθηκε στις 29 Οκτωβρίου, ήταν συγκλονιστική για το ρωσικό στόλο της Μαύρης Θάλασσας, καθώς ήταν απροσδόκητη. Το ουκρανικό USV φέρεται να χτύπησε μια φρεγάτα κλάσης Admiral Grigorovich και ένα πλοίο αντιμέτρων ναρκών (MCM) κατά τη διάρκεια της επίθεσης. Μετά την αρχική επίθεση, η Ουκρανία πραγματοποίησε μια σειρά από άλλες επιθέσεις στη ναυτική βάση της Σεβαστούπολης, στη γέφυρα Κερτς και σε αρκετές ρωσικές μονάδες στη Μαύρη Θάλασσα.
Μετά από αυτές τις επιθέσεις, η Ρωσία απέσυρε μερικά από τα πολεμικά πλοία του στόλου της Μαύρης Θάλασσας από τη ναυτική βάση της Σεβαστούπολης και τα ανέπτυξε εκ νέου στη ναυτική βάση του Novorossiysk. Το Olenegorsky Gornyak, το οποίο δέχτηκε επίθεση από το ουκρανικό καμικάζι USV, χρησιμοποιήθηκε για υλικοτεχνική προμήθεια μεταξύ της χερσονήσου της Κριμαίας και της ηπειρωτικής Ρωσίας. Η επίθεση της Ουκρανίας στη γέφυρα Κερτς, η οποία παρέχει συνδέσεις μεταφοράς και ανεφοδιασμού μεταξύ της Κριμαίας και της ηπειρωτικής χώρας, και η πρόσφατη στόχευση ενός πλοίου αποβίβασης που χρησιμοποιείται για ανεφοδιασμό μεταξύ της χερσονήσου και της ρωσικής ηπειρωτικής χώρας, δείχνουν ότι η Ουκρανία επιδιώκει να διακόψει τις υλικοτεχνικές προμήθειες στο πλαίσιο της προετοιμασίας για μια επιθετική επιχείρηση για την απελευθέρωση της χερσονήσου της Κριμαίας από τη ρωσική κατοχή.
Η έλλειψη επαρκούς αριθμού φρεγατών, κορβετών και υποβρυχίων από το ουκρανικό ναυτικό δεν εμπόδισε την ικανότητά του να εκτελεί αποτελεσματικές επιθέσεις σε ρωσικά πολεμικά πλοία και ναυτικές βάσεις. Αντίθετα, χρησιμοποίησε καμικάζι USVs ως μια καινοτόμο εναλλακτική λύση, αναδεικνύοντας τις δυνατότητές τους ως αποτελεσματικά εργαλεία στο ναυτικό πόλεμο. Αναγνωρίζοντας αυτή τη δυνατότητα, τις απαιτήσεις του τουρκικού ναυτικού για καμικάζι USV και τις ευκαιρίες εξαγωγής, οι Τούρκοι αμυντικοί εργολάβοι ξεκίνησαν μια διαδικασία ανάπτυξης προϊόντων. Παρουσίασαν τις καινοτομίες τους στην IDEF'23, ευθυγραμμιζόμενοι στρατηγικά με τις αναδυόμενες ναυτικές τεχνολογίες.
Η Havelsan, ένας σημαντικός παίκτης στην τουρκική αμυντική βιομηχανία, παρουσίασε το τελευταίο καινοτόμο προϊόν της, το ÇAKA S-KUSV (Υποβρύχιο μη επανδρωμένο όχημα επιφανείας Kamikaze), στην IDEF'23. Το ÇAKA S-KUSV είναι μια πολυδιάστατη πλατφόρμα ικανή να λειτουργεί τόσο στην επιφάνεια όσο και υποβρύχια. Ο μοναδικός σχεδιασμός του επιτρέπει κρυφά και ισχυρά χτυπήματα κατά επιφανειακών στόχων. Είναι εξοπλισμένο με ωφέλιμα φορτία υψηλής έκρηξης, εξασφαλίζοντας ισχυρό αντίκτυπο στους στόχους του. Η ικανότητά του να λειτουργεί υποβρύχια προσθέτει ένα στοιχείο έκπληξης, επιτρέποντάς του να πιάνει τους αντιπάλους απροστάτευτα και να εκτελεί ανώτερα χτυπήματα. Το όχημα διαθέτει επίσης ένα κινητό/κέντρο ελέγχου ξηράς, παρέχοντας πολλαπλές μονάδες με κεντρικό κόμβο εντολών και ελέγχου.
Σε σύγκριση με τις υπάρχουσες τεχνολογίες ναυτικού πολέμου, το ÇAKA S-KUSV προσφέρει μοναδικά πλεονεκτήματα. Η ταχύτητα, το stealth, η αντοχή και η ισχύς πυρός του το καθιστούν ένα τρομερό πλεονέκτημα στις σύγχρονες και μελλοντικές ναυτικές επιχειρήσεις. Το ÇAKA S-KUSV είναι επίσης σχετικά φθηνό, καθιστώντας το μια ελκυστική επιλογή για χώρες με περιορισμένους αμυντικούς προϋπολογισμούς.
Ένα άλλο που ξεχώρισε στην έκθεση ήταν το UÇA, μια καινοτόμος νάρκη βυθού σχεδιασμένη να εκτοξεύεται από διάφορες πλατφόρμες αέρα, συμπεριλαμβανομένων αεριωθούμενων αεροσκαφών F-16, καθώς και από μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα μάχης Akıncı και Aksungur (UCAV), από εμβέλεια 70 χιλιομέτρων. Αναπτύχθηκε από την MKE σε συνεργασία με το TÜBİTAK-SAGE (Ινστιτούτο Έρευνας και Ανάπτυξης Αμυντικών Βιομηχανιών) και το Koç Savunma, το UÇA αντιπροσωπεύει μια νέα γενιά θαλάσσιων ναρκών που εκτοξεύονται από τον αέρα.
Το σύστημα ανακοινώθηκε λίγες μέρες πριν την IDEF'2023, παρουσιάζοντας τη μετατροπή της MKE των βομβών Mk-84 γενικής χρήσης σε επιθετικές νάρκες. Με την ενσωμάτωση ενός κιτ καθοδήγησης γνωστό ως Gökçe (υποβοηθούμενη από πτέρυγα καθοδήγηση), μαζί με την έξυπνη ανίχνευση στόχων και μια μονάδα εκτόξευσης ναρκών, το UÇA έχει σχεδιαστεί για να προχωρήσει σε μια προκαθορισμένη τοποθεσία κατάδυσης μετά την απόρριψή του από ένα εναέριο μέσο όπως ένα F 16 ή μεγάλα μη επανδρωμένα αεροσκάφη όπως το AKINCI και το AKSUNGUR. Μόλις τοποθετηθεί στο βυθό της θάλασσας, η νάρκη περιμένει ένα εχθρικό πλοίο να πυροδοτήσει την κεφαλή του, αποδεικνύοντας τις σύγχρονες εξελίξεις στην τεχνολογία ναυτικού πολέμου.
Για ένα έθνος με λιγότερο ισχυρό ναυτικό, η χρήση UCAV για να ναρκοθετήσει τις ναυτικές βάσεις και τις εξόδους λιμένων μιας χώρας με ανώτερο ναυτικό θα μπορούσε να περιορίσει την ικανότητα της ισχυρότερης χώρας να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη ναυτική της δύναμη. Η ανάπτυξη επιθετικών δυνατοτήτων ναρκοθέτησης από την Τουρκία μέσω UCAV θα μπορούσε να προσφέρει ένα σημαντικό στρατηγικό πλεονέκτημα στη Μαύρη Θάλασσα, ιδιαίτερα κατά της Ρωσίας. Εάν οι σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας επιδεινωθούν, η Τουρκία μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο πώλησης UÇA στην Ουκρανία ή μεταφορά αυτής της τεχνολογίας μέσω συμπαραγωγής. Αυτό θα επέτρεπε στην Ουκρανία να ναρκοθετεί εξόδους ρωσικών λιμανιών και ναυτικές βάσεις χρησιμοποιώντας μαχητικά αεροσκάφη F-16, αναιρώντας ενδεχομένως την ικανότητα της Ρωσίας να αποκλείει αποτελεσματικά τα ουκρανικά λιμάνια με τον στόλο της στη Μαύρη Θάλασσα.
Συμπερασματικά, ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας είναι ένα σχέδιο για τις εταιρείες της αμυντικής βιομηχανίας, που τις καθοδηγεί στους τύπους όπλων και αισθητήρων που πρέπει να παράγουν. Τα καινοτόμα προϊόντα που παρουσιάζονται από Τούρκους αμυντικούς εργολάβους στην IDEF'23 υπογραμμίζουν την οξυδερκή ανάλυση της Τουρκίας για τη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας και τα διδάγματα που αντλήθηκαν από αυτήν.
* Ο Fatih Yurtsever είναι πρώην αξιωματικός του ναυτικού στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις. Χρησιμοποιεί ψευδώνυμο για λόγους ασφαλείας.