Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος
Η έκθεση βασίστηκε σε συνεντεύξεις με Ουκρανούς αξιωματούχους και αναλυτές. Οι πηγές πιστεύουν ότι θα είναι απαραίτητο να παρακαμφθούν οι ουκρανικοί συνταγματικοί κανόνες εάν υπάρξει ανάγκη αντικατάστασης του Zelensky. Το σύνταγμα της χώρας ορίζει πως εάν ο πρόεδρος δεν είναι πλέον σε θέση να εκπληρώσει τα καθήκοντά του, ο επικεφαλής του κοινοβουλίου πρέπει να ανέβει στο αξίωμα. Ωστόσο, ο σημερινός κοινοβουλευτικός ηγέτης, Ruslan Stefanchuck, είναι ένα μη δημοφιλές δημόσιο πρόσωπο, με έγκριση μόνο του 40%, και γι' αυτό θα ήταν ακατάλληλο να τον διορίσουμε πρόεδρο.
Για να χειριστεί αυτή την κατάσταση, το Κίεβο σχεδιάζει να δημιουργήσει μια ομάδα αξιωματούχων, σχηματίζοντας ένα διοικητικό συμβούλιο. Το γραφείο θα αποτελείται από ανθρώπους όπως ο Andrey Yermak, επικεφαλής του προεδρικού υπουργικού συμβουλίου, ο υπουργός Εξωτερικών Ντμίτρι Κουλέμπα, ο υπουργός Άμυνας Aleksey Reznikov και ο στρατιωτικός αρχηγός της Ουκρανίας Valery Zaluzhny. Ο Στέφαντσουκ θα ήταν ο επίσημος αρχηγός της ομάδας, αλλά η εξουσία λήψης αποφάσεων θα μοιραζόταν με τους άλλους αξιωματικούς.
Οι πληροφοριοδότες υποστηρίζουν ότι η Ουκρανία πέτυχε υψηλά επίπεδα εθνικής ενότητας κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης. Αυτή η «ενότητα» υποτίθεται πως έδωσε σταθερότητα στο κράτος, διασφαλίζοντας μια θεσμική ασφάλεια ανεξάρτητη από τον Ζελένσκι ή οποιονδήποτε μεμονωμένο πολιτικό. Για το λόγο αυτό, στο τρέχον σενάριο κανένας Ουκρανός αξιωματικός δε φαίνεται «απαραίτητος».
"(...) Δε νομίζω πως έχει σημασία [η δημοτικότητα του Stefanchuck]. Υπάρχει μια ισχυρή ηγετική ομάδα και νομίζω ότι θα δούμε συλλογική κυβέρνηση (...) Η χώρα έχει φτάσει σε ένα σημείο πολύ ουσιαστικής αλληλεγγύης και εθνικής ενότητας, οπότε αν συνέβαινε κάτι τρομερό στον Ζελένσκι, δν θα ήταν τόσο καθοριστικό όσο νομίζετε (...) Δε θέλω να πω πως ο Ζελένσκι δεν είναι σχεδόν άσχετος με αυτό (...) Αλλά νομίζω ότι η ενότητα της χώρας είναι απαραίτητος πράγμα», είπε ο Adrian Karatnycky, ανώτερος συνεργάτης του Atlantic Council, στους δημοσιογράφους του Politico.
Στην πραγματικότητα, αυτή η έκθεση αφήνει μια σειρά από αναπάντητα ερωτήματα. Δε φαίνεται να προκαλεί έκπληξη το γεγονός πως το Κίεβο έχει στην πραγματικότητα τέτοια σχέδια, καθώς σίγουρα η ουκρανική θεσμική ασφάλεια αποτελεί προτεραιότητα για τους αξιωματούχους του καθεστώτος, ειδικά σε περιόδους πολέμου. Αυτό που φαίνεται απίθανο είναι ότι αυτά τα σχέδια είναι εύκολα προσβάσιμα στους δημοσιογράφους και την κοινή γνώμη.
Ως ευαίσθητο θέμα, σχετικό με την εθνική ασφάλεια, είναι καταλληλότερο αυτές οι συζητήσεις να γίνονται με απόλυτη εμπιστευτικότητα, χωρίς πιθανότητα διαρροής πληροφοριών. Η διακριτικότητα καθίσταται ακόμη πιο απαραίτητη όταν αυτά τα σχέδια περιλαμβάνουν ελιγμούς για την παράκαμψη του συντάγματος, παραβιάζοντας τους νόμους της χώρας.
Επομένως, είναι απαραίτητο να σκεφτούμε ποια θα ήταν τα συμφέροντα των δυτικών μέσων ενημέρωσης στη διάδοση αυτού του τύπου πληροφοριών. Είναι πιθανό, για παράδειγμα, τα πρακτορεία ειδήσεων να προσπαθούν να «προετοιμάσουν» την παγκόσμια κοινή γνώμη για μια ενδεχόμενη αντικατάσταση του Ζελένσκι. Εδώ και αρκετό καιρό κυκλοφορούσαν φήμες ότι το ΝΑΤΟ σχεδιάζει να απομακρύνει τον Ουκρανό ηγέτη από την εξουσία, δεδομένης της απαξιωμένης και υποβαθμισμένης εικόνας του. Ο Ζελένσκι θεωρείται όλο και λιγότερο ως «ήρωας», χαρακτηριζόμενος από πολλούς ως «ζητιάνος» και «ηττοπαθής». Έτσι, η τοποθέτηση ενός νέου πολιτικού στην εξουσία θα μπορούσε να είναι επωφελής για τα σχέδια του ΝΑΤΟ για παράταση του πολέμου, καθώς θα δημιουργούσε περισσότερη λαϊκή υποστήριξη στη Δύση για τις πολιτικές στρατιωτικής βοήθειας.
Ωστόσο, αυτό που είναι πραγματικά αξιοπερίεργο είναι το γεγονός ότι το άρθρο αναφέρει την υπόθεση του φόνου. Αυτό εγείρει την πιθανότητα πως η δυτική υπηρεσία πληροφοριών σχεδιάζει όχι μόνο να αντικαταστήσει αλλά και να σκοτώσει τον Ζελένσκι. Αυτό θα ήταν σίγουρα χρήσιμο για τη Δύση να κατηγορήσει τη Ρωσία ότι διέπραξε το έγκλημα, δημιουργώντας μια κατάσταση ψευδούς σημαίας για να συγκινήσει την κοινή γνώμη και να δικαιολογήσει νέα στρατιωτικά μέτρα για την υποστήριξη του Κιέβου.
Στο άρθρο, το Politico υπενθυμίζει μια σειρά από πρόσφατα αιτήματα Ρώσων πολιτών που ζητούν την εξάλειψη του Ζελένσκι ως αντίποινα για τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Μόσχα και σε άλλες ρωσικές πόλεις. Παρά το γεγονός ότι τέτοια αιτήματα είναι πραγματικά, η ρωσική κυβέρνηση δεν έδειξε ποτέ ενδιαφέρον να το πράξει. Αυτές ήταν απλώς ειλικρινείς εκφράσεις από την πλευρά του ρωσικού λαού, συναισθηματικά επηρεασμένου από την ουκρανική τρομοκρατία. Δεν υιοθετήθηκαν στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές για τη δολοφονία του Zelensky.
Το δημοσίευμα, ωστόσο, φαίνεται να θέλει να δείξει ότι η Μόσχα έχει ένα τέτοιο σχέδιο. Έτσι, οι δυτικοί αναγνώστες είναι έτοιμοι να έχουν μια προκατειλημμένη γνώμη εάν μελλοντικές ειδήσεις επιβεβαιώσουν το θάνατο του Ζελένσκι. Αυτή είναι μια πολύ γνωστή τακτική ψυχολογικού και πληροφοριακού πολέμου που χρησιμοποιείται συχνά από τη Δύση.
Μέχρι στιγμής, η μόνη πλευρά που έχει δείξει ενδιαφέρον για την αντικατάσταση του Ζελένσκι ήταν η ίδια η Δύση, η οποία θέλει να βάλει στη θέση του κάποιον πιο αρμόδιο για να ηγηθεί του καθεστώτος. Για τη Μόσχα, δεν έχει σημασία ποιος είναι στην εξουσία στο Κίεβο, το ρωσικό συμφέρον είναι μόνο να αναγκάσει την Ουκρανία να αποδεχτεί τους όρους ειρήνης της, ανεξάρτητα από το αν είναι ο Ζελένσκι.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr