 |
| Photo Credit: The Cradle |
Pepe Escobar - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο πόλεμος στη Συρία έχει εξαφανιστεί από το συλλογικό δυτικό ήθος. Ωστόσο, απέχει πολύ από το να έχει τελειώσει. Πλήθη σε όλη την Παγκόσμια Πλειοψηφία μπορεί να αισθάνονται τη βαθύτερη ενσυναίσθηση προς τους Σύρiους, ενώ αναγνωρίζουν ότι δεν μπορούν να γίνουν πολλά όσο η Δυτική Μειονότητα αρνείται να εγκαταλείψει την σκηνή.
Παράλληλα, υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες η Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα (NDB) –η τράπεζα BRICS– να αρχίσει να βρέχει τη Δαμασκό με δάνεια για την ανοικοδόμηση της Συρίας. Τουλάχιστον όχι ακόμη, παρά τις δεσμεύσεις Ρώσων και Κινέζων να βοηθήσουν.
Κάτω από τη χλιδή δικαιολογία της «υποβάθμισης της θέσης για το ISIS», το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών παραδέχεται de facto ότι η παράνομη κατοχή του ενός τρίτου της Συρίας από την Αυτοκρατορία - το μέρος που είναι πλούσιο σε πετρέλαιο και ορυκτά που αυτήν την στιγμή κλέβεται/λαθρεμπόριο - θα συνεχιστεί, επ' αόριστον.
Υπόδειξη για σχεδόν ασταμάτητες λεηλασίες πετρελαίου στη βορειοανατολική επαρχία Χασάκα, όπως σε πομπές δεκάδων πετρελαιοφόρων που περνούν στο βόρειο Ιράκ μέσω της συνοριακής διέλευσης al-Waleed ή al-Mahmoudiya, συνήθως συνοδεία Κούρδων αυτονομιστών πολιτοφυλακών που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ.
Σαν να χρειαζόταν κάποια υπενθύμιση, η Παγκόσμια Πλειοψηφία γνωρίζει πλήρως ότι το ISIS είναι ουσιαστικά μια αμερικανική μαύρη επιχείρηση, ένα απόσπασμα της Αλ Κάιντα στο Ιράκ, που γεννήθηκε σε στρατόπεδα στα σύνορα Ιράκ- Κουβέιτ. Οι Συριακές «Δημοκρατικές» Δυνάμεις (SDF) δεν είναι σχεδόν ένας δημοκρατικός πληρεξούσιος των ΗΠΑ, όπως ήταν αναμενόμενο να συγκεντρωθεί ως «συνασπισμός» εθνοτικών πολιτοφυλακών, που διοικούνται κυρίως από Κούρδους, αλλά ενσωματώνουν και μερικούς Αραβικές φυλές, Τουρκμένους και Σαλαφίτες-τζιχαντιστές Τσετσένους.
Σαν να μην έφτανε η ασταμάτητη λεηλασία του πετρελαίου, το Πεντάγωνο συνεχίζει να αποστέλλει φορτηγά με πυρομαχικά και υλικοτεχνικό εξοπλισμό στη Χασάκα.
Συνοδείες τρέχουν πέρα δώθε προς τις παράνομες στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στην ύπαιθρο της Χασάκα, με ιδιαίτερη σημασία για μια βάση στις πετρελαιοπηγές al-Jibsah κοντά στην πόλη al-Shaddadi.
Πρόσφατα, 39 αμερικανικά στρατιωτικά τάνκερ διέσχισαν τα – παράνομα – σύνορα al-Mahmoudiya προς το ιρακινό Κουρδιστάν φορτωμένα με κλεμμένο συριακό πετρέλαιο.
Παρά αυτά τα ωμά γεγονότα, η Ρωσία παραμένει υπερβολικά διπλωματική στο θέμα. Ο Μιχαήλ Μπογκντάνοφ, ειδικός εκπρόσωπος του Πούτιν για τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, είπε πρόσφατα στο al-Arabiya: «Η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας για να είναι παρούσα ανατολικά του Ευφράτη σε οικονομικά σημαντικές περιοχές, όπου το αργό πετρέλαιο και τα στρατηγικά φυσικά αποθέματα είναι άφθονα».
Τόνισε τα αμερικανικά στρατεύματα που αναπτύσσονται στο al-Tanf στη νότια Συρία και την αμερικανική «υποστήριξη» προς τους SDF στη βόρεια Συρία. Ωστόσο, αυτό δεν είναι ακριβώς μια πρωτοποριακή αποκάλυψη που θα άναβε φωτιά κάτω από τους Αμερικανούς.
Σας κλέβουμε το πετρέλαιο γιατί μπορούμε
Σύμφωνα με τη Δαμασκό, ο ενεργειακός τομέας της Συρίας στο σύνολό του ληστεύτηκε κατά 107 δισεκατομμύρια δολάρια μεταξύ 2011 και 2022 από ένα τοξικό μείγμα αμερικανικής κατοχής, βομβαρδισμών «συνασπισμού» και κλοπών ή λεηλασιών από τρομοκρατικές και αυτονομιστικές συμμορίες.
Δεν υπάρχουν λιγότερες από δώδεκα αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στη Συρία, όλες είναι de facto παράνομες και σίγουρα δεν αναγνωρίζονται από τη Δαμασκό. Το γεγονός ότι το 90 τοις εκατό του πετρελαίου και του φυσικού αερίου της Συρίας συγκεντρώνεται ανατολικά του Ευφράτη σε περιοχές που ελέγχονται από τις ΗΠΑ και τους Κούρδους πληρεξουσίους τους, κάνει τη δουλειά της Αυτοκρατορίας πολύ πιο εύκολη.
Η de facto κατοχή πλήττει όχι μόνο περιοχές πλούσιες σε ενέργεια, αλλά και μερικές από τις πιο εύφορες γεωργικές εκτάσεις της Συρίας. Το καθαρό αποτέλεσμα ήταν να μετατραπεί η Συρία σε καθαρό εισαγωγέα ενέργειας και τροφίμων. Τα ιρανικά τάνκερ αντιμετωπίζουν τακτικά ισραηλινές δολιοφθορές καθώς μεταφέρουν το τόσο απαραίτητο πετρέλαιο στην ανατολική ακτή της Συρίας στη Μεσόγειο.
Το να διαμαρτύρεσαι δε λέει τίποτα στον Ηγεμόνα. Νωρίτερα φέτος, το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών προέτρεψε την Αυτοκρατορία της Λεηλασίας να δώσει στους Σύριους και στη «διεθνή κοινότητα» πλήρη απολογισμό της κλοπής πετρελαίου.
Αυτό ήταν σε σχέση με μια συνοδεία 53 βυτιοφόρων που μετέφεραν κλεμμένο συριακό πετρέλαιο σε αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στο Ιρακινό Κουρδιστάν στις αρχές του 2023.
Εκείνη την εποχή, η Δαμασκός είχε ήδη αποκαλύψει ότι περισσότερο από το 80 τοις εκατό της ημερήσιας παραγωγής πετρελαίου της Συρίας είχε κλαπεί και διακινηθεί λαθραία από τους Αμερικανούς και τις «δημοκρατικές» δυνάμεις τους - μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2022.
Ο μόνιμος εκπρόσωπος της Συρίας στα Ηνωμένα Έθνη, πρεσβευτής Bassam Sabbagh, έχει επανειλημμένα καταγγείλει πώς η «κλοπή πόρων, πετρελαίου, φυσικού αερίου και σιταριού» από την Αυτοκρατορία της Ληστείας έχει βυθίσει εκατομμύρια Σύριους σε κατάσταση ανασφάλειας, μειώνοντας ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της σε το καθεστώς εκτοπισθέντων, προσφύγων και θυμάτων της επισιτιστικής ανασφάλειας.
Οι προοπτικές για την ανοικοδόμηση της Συρίας είναι ελάχιστες χωρίς να εκδιώξουν τους δυτικούς επιδρομείς. Αυτό θα πρέπει να συμβεί μέσω λεπτομερούς, συντονισμένης συνεργασίας μεταξύ των ρωσικών δυνάμεων, του Συριακού Αραβικού Στρατού και των μονάδων Quds Force του IRGC.
Από μόνη της, η Δαμασκός δεν μπορεί να τα καταφέρει. Οι Ιρανοί επιτίθενται συνεχώς στους Αμερικανούς, μέσω των πολιτοφυλακών τους, αλλά τα αποτελέσματα είναι οριακά. Για να αναγκάσουμε την αυτοκρατορία να βγει έξω, δεν υπάρχει άλλος τρόπος πέρα από το να κάνουμε το ανθρώπινο κόστος της κλοπής του συριακού πετρελαίου αφόρητο. Αυτό είναι το μόνο μήνυμα που καταλαβαίνουν οι ΗΠΑ.
Μετά είναι ο Σουλτάνος στην Άγκυρα. Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να αποτυπώσει την αντίληψη ότι οι σχέσεις με τη Μόσχα αναπτύσσονται πάντα και πως ελπίζει να τον επισκεφθεί τον Αύγουστο ο ομόλογός του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Τουρκία. Αυτό δεν είναι πιθανό.
Όταν πρόκειται για τη Συρία, ο Ερντογάν είναι μανούλα. Η ρωσική Πολεμική Αεροπορία, εν τω μεταξύ, συνεχίζει να πιέζει την Άγκυρα, βομβαρδίζοντας τις τρομοκρατικές συμμορίες σαλαφιστών-τζιχαντιστών στην Ιντλίμπ, αλλά όχι τόσο έντονα όσο μεταξύ 2015 και 2020.
Η Παλμύρα αναγεννήθηκε
Αντιμετωπίζοντας τόση καταστροφή και κατήφεια, κάτι σχεδόν μαγικό συνέβη στις 23 Ιουλίου. Έξι χρόνια μετά την απελευθέρωση της Παλμύρας –της θρυλικής όασης του Δρόμου του Μεταξιού– και ξεπερνώντας κάθε είδους γραφειοκρατικές ταλαιπωρίες, η αποκατάσταση αυτού του μαργαριταριού στην έρημο ξεκίνησε επιτέλους.
Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα βρήκε έναν τρόπο να γιορτάσει την στιγμή σε μια κατάλληλη σύγκριση με την Ουκρανία:
«Για να πολεμήσεις με μνημεία και πεσόντες Σοβιετικούς μαχητές, οι Ουκροφασίστες είναι οι καλύτεροι. Είναι άχρηστο να απευθύνουμε έκκληση στη συνείδηση ή την ιστορική μνήμη του σημερινού καθεστώτος του Κιέβου - δεν υπάρχουν. Αφού επιτευχθούν οι στόχοι της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, όλα τα κατεστραμμένα μνημεία στην Ουκρανία θα αποκατασταθούν. Στη Ρωσία, υπάρχουν ειδικοί στη μεταπολεμική αποκατάσταση. Παράδειγμα της ανιδιοτελούς δουλειάς και του επαγγελματισμού τους είναι η αποκατάσταση της Παλμύρας στη Συρία».
Ρώσοι ειδικοί ανακάλυψαν και επανέφεραν την αρχαία πηγή της Εύκας, η οποία πότιζε τους κήπους της Παλμύρας από την Εποχή του Χαλκού.
Κατάφεραν επίσης να βρουν το ρωμαϊκό υδραγωγείο που κάποτε τροφοδοτούσε την Παλμύρα με πόσιμο νερό, 12 χιλιόμετρα μακριά από την πόλη. Οι Ρωμαίοι είχαν σκάψει μια σήραγγα σχεδόν ανθρώπινου μεγέθους, στη συνέχεια την είχαν σκεπάσει με πέτρα και το σύνολο θάφτηκε. Βρέθηκε σχεδόν άθικτη.
Τον 20ο αιώνα, όταν οι Γάλλοι έχτισαν το ξενοδοχείο Meridien στην Παλμύρα, έκλεισαν το υδραγωγείο, με αποτέλεσμα να μην τρέχει νερό. Ρώσοι αρχαιολόγοι άρχισαν γρήγορα τη δουλειά και το υδραγωγείο καθαρίστηκε. Το πρόβλημα είναι ότι οι Γάλλοι κατέστρεψαν αυτή την πηγή πόσιμου νερού: Το υδραγωγείο έχει στεγνώσει τελείως.
Τα σχέδια για την Παλμύρα περιλαμβάνουν την αποκατάσταση του θρυλικού θεάτρου πριν από το τέλος του 2023. Η αποκατάσταση της καμάρας, που ανατινάχτηκε με δυναμίτη από το ISIS, θα διαρκέσει δύο χρόνια. Ο ναός του Μπελ του 1ου αιώνα μ.Χ. και άλλες ιστορικές υποδομές θα αποκατασταθούν. Οι αρχαιολόγοι ήδη αναζητούν οικονομικές πηγές.
Κάποιος θα πρέπει να τηλεφωνήσει στην NDB στη Σαγκάη.
Φυσικά, η αποκατάσταση της Συρίας στο σύνολό της είναι μια τεράστια πρόκληση. Θα μπορούσε να ξεκινήσει διευκολύνοντας τις συριακές εταιρείες και καταργώντας τους εσωτερικούς φόρους.
Η Ρωσία και η Κίνα μπορούν να βοηθήσουν δημιουργώντας μια δομή για την αγορά συριακών προϊόντων, με ενιαίο ποιοτικό έλεγχο, και την πώλησή τους στις αγορές τους, ελαφρύνοντας το γραφειοκρατικό βάρος στους ώμους του μέσου Σύριου εργάτη και εμπόρου. Οι Ρώσοι θα μπορούσαν επίσης να ανταλλάξουν συριακά προϊόντα με σιτάρι και γεωργικά μηχανήματα.
Λύσεις είναι δυνατές. Η αποκατάσταση είναι κοντά. Η αλληλεγγύη της Παγκόσμιας Πλειοψηφίας, στη Συρία, θα πρέπει να είναι σε θέση να νικήσει την Αυτοκρατορία του Χάους, της Λεηλασίας και του Ψέματος.