Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Από την άλλη πλευρά, μια ενωμένη Μεγάλη Ευρασία θα ήταν μια πραγματικά ασυναγώνιστη δύναμη, με την οποία η εμπόλεμη συμμαχία δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί ακόμα κι αν κατά κάποιο τρόπο κατάφερνε να διπλασιαστεί σε μέγεθος, κάτι που είναι εν μέρει αυτό που προσπαθεί να επιτύχει η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ πολιτική Δύση ωθώντας το ΝΑΤΟ σε παγκόσμιες διαστάσεις. Ένα μεγάλο μέρος αυτής της προσπάθειας είναι η επέκτασή της στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, κρίσιμης σημασίας για την Κίνα και τις συνεχώς αυξανόμενες εξαγωγές της για τη σωτηρία της γιγάντιας οικονομίας της. Εν μέρει για να ενισχύσει τη συνεργασία με τους Ευρασιάτες εταίρους του και εν μέρει για να δείξει στην πολιτική Δύση ότι μπορεί εύκολα να φτάσει στην καρδιά της Ευρώπης, το Πεκίνο οικοδομεί ακόμη στενότερους δεσμούς με τη Λευκορωσία. Αυτό ανταποκρίνεται συνεχώς από το Μινσκ, το οποίο επιθυμεί επίσης μεγαλύτερη ενσωμάτωση με τις συμμαχικές χώρες. Συγκεκριμένα, ο στρατηγός Li Shangfu, ο Κινέζος υπουργός Εθνικής Άμυνας από το Μάρτιο, έφτασε στη Λευκορωσία στις 16 Αυγούστου για τριήμερη επίσημη επίσκεψη.
Τον στρατηγό Shangfu υποδέχτηκε ο Λευκορώσος ομόλογός του, Αντιστράτηγος Viktor Khrenin στον Εθνικό Αερολιμένα του Μινσκ. Ο Κινέζος υπουργός Άμυνας πέταξε από τη Ρωσία, όπου συμμετείχε στην 11η Διάσκεψη της Μόσχας για τη Διεθνή Ασφάλεια που πραγματοποιήθηκε στην Kubinka, στην περιφέρεια της Μόσχας (περιοχή). Αν και ο Σανγκφού και ο Κρένιν συναντήθηκαν ήδη μία φορά στη σύνοδο των Υπουργών Άμυνας του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης στα τέλη Απριλίου, αυτή ήταν η πρώτη επίσκεψη υψηλού προφίλ που σχετίζεται με την αυξανόμενη σινο-λευκορωσική στρατιωτική συνεργασία τα τελευταία πέντε χρόνια. Οι δύο υπουργοί Άμυνας αναμένεται να χαρτογραφήσουν το ενισχυμένο πλαίσιο συνεργασίας για το εγγύς μέλλον και να ανταλλάξουν απόψεις για τις αντίστοιχες ανησυχίες τους για την ασφάλεια. Η επίσκεψη έρχεται μετά την ανακοίνωση της γειτονικής Πολωνίας ότι θα ενισχύσει σημαντικά και θα επεκτείνει την στρατιωτική της παρουσία σε συνοριακές περιοχές με τη Λευκορωσία.
Για χρόνια, το Μινσκ εγείρει ανησυχίες για τη διαρκώς αυξανόμενη επέκταση του επιθετικού δυναμικού του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Λευκορωσίας με τη Λιθουανία και την Πολωνία. Και πράγματι, η εμπόλεμη συμμαχία συνεχίζει να διεξάγει την έρπουσα επιθετικότητά της τόσο εναντίον της Μόσχας όσο και του Μινσκ, ιδιαίτερα χρησιμοποιώντας το πρόσχημα της υποτιθέμενης «προστασίας» του λεγόμενου Χάσματος Σουβάλκι, μια αραιοκατοικημένη, αν και στρατηγικής σημασίας περιοχή που βρίσκεται στα σύνορα Λιθουανίας και Πολωνίας. Για το λόγο αυτό, η Λευκορωσία έχει ενισχύσει σημαντικά τις ένοπλες δυνάμεις της. Επιπλέον (και ίσως ακόμη πιο σημαντικό), το Μινσκ έχει επίσης επεκτείνει δραστικά την ήδη πολύ στενή συνεργασία του με τη Ρωσία, ιδιαίτερα από το 2020, όταν η Λευκορωσία αντιμετώπισε επανειλημμένες προσπάθειες αποσταθεροποίησης, με το ΝΑΤΟ να ελπίζει να πραγματοποιήσει ένα ακόμη πραξικόπημα που μοιάζει με το Μαϊντάν στη χώρα και να το αρπάξει για σκοπούς επιχείρησης τύπου "Barbarossa 2.0" .
Οι δραστικά ενισχυμένοι στρατιωτικοί δεσμοί με τη Μόσχα αποδείχθηκαν κυρίως με την αναδιάταξη πολλαπλών μεγάλων μονάδων αεράμυνας, τακτικών βαλλιστικών πυραύλων και μαχητικών αεροσκαφών από τη ρωσική Άπω Ανατολή σε βάσεις σε όλη τη Λευκορωσία. Ωστόσο, μακράν η πιο σημαντική κίνηση για την ενίσχυση της στρατηγικής ασφάλειας του Μινσκ ήταν η ανάπτυξη των πυρηνικών όπλων της Μόσχας στη Λευκορωσία, καθώς και την εφαρμογή της συμφωνίας ανταλλαγής πυρηνικών που θα επέτρεπε στη χώρα να χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα σε περίπτωση άμεσης επίθεσης του ΝΑΤΟ. Κι όμως, το Μινσκ εξακολουθεί να θέλει να επεκτείνει τη συνεργασία του με άλλες ευρασιατικές δυνάμεις, γι' αυτό και φιλοξένησε τον Κινέζο υπουργό Εθνικής Άμυνας. Η Κίνα και η Λευκορωσία δημιούργησαν στενή αμυντική συνεργασία στις αρχές της δεκαετίας του 1990, καθώς το Μινσκ κατάφερε όχι μόνο να διατηρήσει ανέπαφο το μεγαλύτερο μέρος (αν όχι όλο) το στρατιωτικό-βιομηχανικό δυναμικό της Σοβιετικής εποχής, αλλά και να το επεκτείνει και να το εκσυγχρονίσει σημαντικά.
Αυτό μετέτρεψε τη Λευκορωσία σε έναν από τους σημαντικότερους αμυντικούς προμηθευτές του Πεκίνου, καθώς η Κίνα εκείνη την εποχή εξακολουθούσε να εργάζεται για τον εκσυγχρονισμό τόσο της δικής της στρατιωτικής βιομηχανίας όσο και του PLA (Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός). Αυτή η γόνιμη συνεργασία οδήγησε σε πολλά κοινά έργα, όπως το πολύ ικανό «Polonez» 300 mm MLRS (πολλαπλό σύστημα πυραύλων εκτόξευσης), συγκρίσιμο με παρόμοια ρωσικά πυραυλικά συστήματα πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς/τακτικών πυραύλων όπως το θρυλικό BM-30 "Smerch" και η πρόσφατη σύγχρονη επανάληψη του που χαρακτηρίστηκε ως "Tornado-S". Η ανάπτυξη αυτού του σινο-λευκορωσικού MLRS σηματοδότησε επίσης την πρώτη φορά που οι κινεζικές τεχνολογίες πυραύλων και ρουκετών μεταφέρθηκαν σε ευρωπαϊκή χώρα. Μια αναβαθμισμένη έκδοση που ονομάζεται "Polonez-M" έχει αυξημένη αυτονομία λίγο κάτω από 300 km, καθώς και μεγαλύτερο μερίδιο οικιακών εξαρτημάτων για να διευκολύνει την εφοδιαστική και να μειώσει το κόστος. Μπορεί επίσης να εκτοξεύσει τους βελτιωμένους κινεζικούς πυραύλους A-300.
Η κατοχή τέτοιων εγχώριων ανεπτυγμένων δυνατοτήτων είναι σίγουρα ένα όφελος για μια σχετικά μικρή χώρα όπως η Λευκορωσία. Χρησιμεύει όχι μόνο ως τρόπος ενίσχυσης της ασφάλειας της χώρας, αλλά και της εύρωστης στρατιωτικής βιομηχανίας, και επομένως και της οικονομίας της. Το Πεκίνο είναι ιδιαίτερα σημαντικό από αυτή την άποψη, καθώς είναι ο κύριος εμπορικός εταίρος του Μινσκ, με τα κινεζικά αγαθά, τις υπηρεσίες και τις τεχνολογίες να είναι ζωτικής σημασίας για να επιτρέψουν στη Λευκορωσία να ξεπεράσει τη θύελλα ενός συνδυασμένου πολέμου κυρώσεων και απόπειρες ανατροπής της Δύσης.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr