Η Αλάσκα, μια πολιτεία που υπερηφανεύεται ότι είναι η μεγαλύτερη στις Ηνωμένες Πολιτείες, διαθέτει φυσικό πλούτο και στρατηγική σημασία που είναι δύσκολο να παραβλεφθεί. Τα πανύψηλα βουνά, τα πυκνά δάση και οι μεγαλειώδεις παγετώνες όχι μόνο μαγεύουν τους λάτρεις της φύσης αλλά κρύβουν κάτω από την επιφάνειά τους μια αφθονία πετρελαίου, φυσικού αερίου, ορυκτών και ξυλείας, που αξίζει περισσότερο από κάθε θησαυρό στα παραμύθια.
Ansh Pandey - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Εκτεινόμενος σε αυτό το αδάμαστο τοπίο, ο αγωγός Trans-Alaska λειτούργησε ως σωσίβιο που συνδέει τους πόρους της Αρκτικής με την υπόλοιπη χώρα. Η Αλάσκα είναι ένας ανεκτίμητος πόρος για τις Ηνωμένες Πολιτείες λόγω του ζωτικού της ρόλου στις παγκόσμιες αγορές ενέργειας και πόρων.
Εδώ είναι ένα διασκεδαστικό γεγονός, ωστόσο, η Αλάσκα δεν γεννήθηκε αμερικανική πολιτεία. αγοράστηκε ! Το έτος ήταν 1867 όταν ο υπουργός Εξωτερικών William H. Seward αποφάσισε να παίξει το παιχνίδι ακινήτων και διαπραγματεύτηκε μια συμφωνία με τη Ρωσική Αυτοκρατορία.
Για πενιχρά 7,2 εκατομμύρια δολάρια (περίπου δύο σεντς ανά στρέμμα), η Αλάσκα έγινε η νεότερη προσθήκη του θείου Σαμ. Οι κριτικοί εκείνη την εποχή το χαρακτήρισαν κοροϊδευτικά «Seward's Folly», αλλά η Αλάσκα τους απέδειξε πως κάνουν λάθος!
Fast forward 150 χρόνια, και ο κόσμος έχει μεταμορφωθεί σε ένα πτητικό πλάσμα που βρίσκεται στα πρόθυρα μιας καταστροφικής κλιμάκωσης. Τώρα, με μια προκλητική επίδειξη ναυτικής ισχύος, η Ρωσία αναζωπυρώνει την αγάπη της για την Αλάσκα. Πρόσφατα, μια συνδυασμένη ναυτική δύναμη Ρωσίας και Κίνας αποφάσισε να επισκεφθεί την Αλάσκα, κάτι που ανησύχησε αρκετά τους Αμερικανούς ειδικούς.
Η άφιξη των Ρώσων στην Αλάσκα
Ένα πρώτο θέαμα, έντεκα ρωσικά και κινεζικά πλοία έπλευσαν με γενναιότητα προς τα Αλεούτια νησιά αγγίζοντας σχεδόν το αριστερό μέρος του παγκόσμιου χάρτη. Αλλά μην φοβάστε. Η Αμερική δεν πιστεύει στον αποκλεισμό από τη διασκέδαση.
Οι ΗΠΑ έστειλαν τέσσερα πολεμικά πλοία του πολεμικού ναυτικού και ένα αναγνωριστικό αεροπλάνο για να σκιάσουν τους απρόσκλητους επισκέπτες, φροντίζοντας να τους υπενθυμίσουν: «Οι ΗΠΑ λαμβάνουν επίγνωση του θέματος!»
Εν μέσω εντάσεων γύρω από την Ουκρανία και την Ταϊβάν, αυτό το μεγαλειώδες θαλάσσιο θέαμα δε θα μπορούσε να έρθει σε πιο «κατάλληλη» στιγμή. Με τα νεύρα στα άκρα, η Βόρεια Διοίκηση των ΗΠΑ διαβεβαίωσε όλους πως η περίπολος παρέμενε στα διεθνή ύδατα και δε θεωρούνταν άμεση απειλή.
Ωστόσο, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε, με την Αλάσκα στο επίκεντρο, μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά να το πάρουμε ελαφρά;
Ρωσική υπόθεση της Αλάσκας
Η Ρωσία, από την άλλη πλευρά, φαίνεται να έχει μια ξανά και ξανά ερωτική σχέση με την ιδέα της ανάκτησης της Αλάσκας. Κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνεδρίας Q&A με Ρώσους πολίτες, ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν διασκέδασε την ιδέα, απαντώντας σε μια ερώτηση λέγοντας : "Γιατί χρειάζεστε την Αλάσκα;" Λοιπόν, απάντησε ο κ. Πούτιν, χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα για 7,2 εκατομμύρια δολάρια είναι κλοπή ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα!
Η ιδέα της επιστροφής της Αλάσκας στη Ρωσία επανεμφανίστηκε πρόσφατα , με ορισμένους Ρώσους αξιωματούχους να επικαλούνται την ιδέα ως απάντηση στις βαριές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους μετά την ουκρανική εισβολή. Ίσως αυτό να είναι απλώς τρομακτικό, αλλά σε καιρούς σαν αυτούς, τίποτα δεν μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη.
Καθώς βρισκόμαστε στο χείλος ενός πιθανού πεδίου μάχης τριών μετώπων, με την Ουκρανία, τον Νίγηρα και την Αλάσκα να παίζουν, ο κόσμος καλύπτεται από ένα σκοτεινό και δυσοίωνο σύννεφο. Οι απόηχοι του Β' Παγκοσμίου Πολέμου είναι στοιχειωμένοι και η παγκόσμια ατμόσφαιρα δεν ήταν ποτέ τόσο τεταμένη από το τέλος του.
Δεν μπορεί κανείς να μην αναρωτηθεί, είναι η Αλάσκα η σκηνή για την επόμενη πράξη αυτού του γεωπολιτικού δράματος; Ο πόλεμος για την Αλάσκα δεν είναι πλέον μια τραβηγμένη ιδέα, αλλά μια διαφαινόμενη πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Ας ελπίσουμε ότι τα μυαλά πίσω από τις διπλωματικές κουρτίνες μπορούν να βρουν έναν τρόπο να αποτρέψουν την καταστροφή, γιατί η παρθένα ερημιά της Αλάσκας αξίζει να παραμείνει ένας θησαυρός των θαυμάτων της φύσης, όχι ένα θύμα ανθρώπινης ανοησίας.