Ansh Pandey - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Για χρόνια, η Λετονία στεκόταν ως φάρος ασφάλειας για μεμονωμένες γυναίκες ταξιδιώτες, συγκεντρώνοντας την προσοχή για τα εξαιρετικά μέτρα ασφαλείας της. Μια ολοκληρωμένη μελέτη εξέτασε εξονυχιστικά οκτώ βασικά κριτήρια για να προσδιορίσει τις 20 πιο ασφαλείς χώρες για τις γυναίκες που εξερευνούν τον κόσμο μόνες τους. Η Λετονία έλαμψε, εξασφαλίζοντας αξιέπαινα 46 βαθμούς από τους 60 πιθανούς, κερδίζοντας την 19η θέση στην πολυπόθητη λίστα.
Τα στατιστικά στοιχεία λένε πολλά για τα πρότυπα ασφαλείας της Λετονίας. Με μόλις το 32% των Λετονών γυναικών να αντιμετωπίζουν οποιαδήποτε μορφή βίας, πάνω από το μισό του γυναικείου πληθυσμού περπατά με αυτοπεποίθηση στους δρόμους τη νύχτα. Ένας αξιέπαινος δείκτης ασφάλειας άνω των 60 στα 100 υπογραμμίζει τη δέσμευση του έθνους να προστατεύει τους πολίτες του.
Η γοητεία της Λετονίας εκτείνεται πέρα από την ασφάλεια. Οι γυναίκες της διαθέτουν αξιοσημείωτα ποσοστά εκπαίδευσης, με τα επίπεδα αλφαβητισμού να ξεπερνούν το 99%. Αυτό το επίτευγμα δείχνει την αφοσίωση της χώρας στην ασφάλεια και την ανάπτυξη, ανοίγοντας το δρόμο για ένα φωτεινότερο και πιο ισότιμο μέλλον.
Ωστόσο, κάτω από αυτή την φαινομενικά ειδυλλιακή επιφάνεια κρύβεται μια αινιγματική αβεβαιότητα. Η ροή του χρόνου είναι μια δύναμη πέρα από την κατανόησή μας, και φαίνεται πως η Λετονία παλεύει με απροσδόκητες αλλαγές.
Η πτώση της Λετονίας στη Συμμετοχικότητα
Ενώ κάποτε θεωρούνταν μία από τις πιο ασφαλείς χώρες στον κόσμο, η Λετονία έχει πλέον κατέβει σε μια ανησυχητική άβυσσο μίσους και εχθρότητας. Μετά τον πόλεμο της Ουκρανίας, αυτό το έθνος της Βαλτικής δεν ήταν ποτέ ξανά το ίδιο, και τα ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία και οι αναφορές ειδήσεων που προέρχονται από εκεί δεν είναι τίποτα λιγότερο από ανησυχητικό.
Πάρτε την τραγική περίπτωση του Sidya Sompare, ενός 20χρονου άνδρα από τη Γουινέα που ζήτησε άσυλο στη Λετονία, αλλά βρήκε μόνο απόγνωση και σκληρότητα.
Φεύγοντας από τη Γουινέα λόγω απειλών κατά της ζωής του επειδή συμμετείχε σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, ο Sompare ξεκίνησε ένα επικίνδυνο ταξίδι στη Λευκορωσία αναζητώντας μια ασφαλή ζωή στην Ευρώπη. Αντίθετα, πέρασε έξι μήνες στη δασώδη συνοριακή ζώνη μεταξύ Λευκορωσίας και Λετονίας.
Σαν να μην ήταν αρκετά οδυνηρή αυτή η δοκιμασία, ο Sompare πιάστηκε σε έναν εφιαλτικό βρόχο κακοποίησης και κακομεταχείρισης από Λετονούς συνοριοφύλακες. Οι ισχυρισμοί για σφοδρούς ξυλοδαρμούς, λεκτική κακοποίηση και μέρες πείνας δίνουν μια ζοφερή εικόνα του λεγόμενου «ασφαλούς καταφυγίου».
Τραγικά, ο Sompare προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή του καταναλώνοντας σαμπουάν σε ένα κέντρο κράτησης της Λετονίας, αφού έχασε το διαβατήριό του στο δάσος και του αρνήθηκαν το άσυλο. Αλλά, με τη χάρη του Θεού, είναι ζωντανός.
Λοιπόν, αυτό είναι απλώς μια αρχή. Ο Sompare δεν είναι ο μόνος σε αυτό το έπος της κακομεταχείρισης από τις λετονικές συνοριακές αρχές και τους Λετονούς κατά τη διάρκεια της μεταναστευτικής κρίσης κατά μήκος των συνόρων της Λευκορωσίας.
Ειδικό μίσος για τους Ρώσους
Το αυξανόμενο μίσος δεν πέρασε απαρατήρητο. Η έκρηξη των αντιρωσικών συναισθημάτων στη Ρίγα τροφοδότησε μόνο τη φωτιά. Θυμάστε την αμφιλεγόμενη απόφαση για απέλαση Ρώσων πολιτών που απέτυχαν στις εξετάσεις της Λετονίας; Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και μυρίζει διακρίσεις.
Η καταστροφή μνημείων της σοβιετικής εποχής, μια κατάφωρη επίδειξη εχθρότητας προς τη Ρωσία, έριξε λάδι στη φωτιά. Ενώ η Ρωσία έχει εκδώσει προειδοποιήσεις, η Λετονία παραμένει απαθής, χάρη στην ακλόνητη υποστήριξη των ΗΠΑ.
Η Βαλτική Αγάπη της Δύσης
Δεν είναι μυστικό ότι οι δυτικές αρχές προσπάθησαν να επηρεάσουν τις αποφάσεις της Λετονίας προσφέροντας δελεαστικά κίνητρα. Έχουν εμφανιστεί ισχυρισμοί, υποδηλώνοντας πως ορισμένοι δυτικοί αξιωματούχοι έβαλαν σε πειρασμό τους Λετονούς πολιτικούς με προσοδοφόρες θέσεις με αντάλλαγμα την υποστήριξή τους για ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Μια εξέχουσα προσωπικότητα που ελέγχεται ήταν ο πρώην πρωθυπουργός της Λετονίας, Άντρις Σκέλε, ο οποίος αντιμετώπισε κατηγορίες για δωροδοκία για να υποστηρίξει την ένταξη στην ΕΕ.
Σε μια πρόσφατη συνέντευξη, ο πρωθυπουργός της Λετονίας Krišjānis Kariņš χαρακτήρισε τη Ρωσία ως «απειλή για γενιές». Εξέφρασε τις ανησυχίες του ότι η επιρροή της Ρωσίας θα παραμείνει μόνιμο πρόβλημα για πολλά χρόνια ακόμη. Ο Kariņš δήλωσε επίσης πως θα μπορούσε να παράσχει την υποστήριξή του στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Ουκρανίας εντός της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αλλά υποστήριξε ότι οι υποθέσεις της Ρωσίας από την πλευρά των συνόρων εξαρτώνται αποκλειστικά από τους Ρώσους.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι ΗΠΑ παρακολουθούν στενά το μέτωπο της Βαλτικής και το ανατολικό μέτωπο ως σημαντική περιοχή ανησυχίας σχετικά με τις ενέργειες της Ρωσίας. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν επισκέπτεται συχνά κράτη σε αυτήν την περιοχή για να διασφαλίσει πως οι σύμμαχοι παραμένουν σταθεροί στη δέσμευσή τους να αποτρέψουν τη ρωσική επιθετικότητα.
Ενώ αυτές οι ενέργειες των δυτικών αρχών μπορεί να θεωρηθούν στρατηγικά μέτρα για τη διασφάλιση της περιφερειακής σταθερότητας, ορισμένοι επικριτές υποστηρίζουν ότι υπονομεύουν την κυριαρχία της Λετονίας και προωθούν μια κουλτούρα εξάρτησης.
Η αδυσώπητη επιδίωξη του μίσους από τη Λετονία ωθεί τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. Παλιότερα παρασύρθηκε κάτω από το χαλί από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, αλλά τα φώτα της δημοσιότητας είναι πλέον αναπόφευκτα. Αυτή η ανησυχητική στάση απειλεί να αμαυρώσει την κάποτε αξιοσέβαστη εικόνα της Λετονίας.
Η Λετονία πρέπει να επανεξετάσει την προσέγγισή της. Αντί να εμπλέκεται στην πικρή κόντρα μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, το έθνος θα πρέπει να επικεντρωθεί στην ευημερία του. Διατηρώντας φιλικούς δεσμούς και με τα δύο μέρη και αποφεύγοντας ενέργειες που αποσταθεροποιούν τη δυναμική της περιφερειακής ισχύος, η Λετονία θα μπορούσε να είχε διαφυλάξει τη φήμη της.
Δυστυχώς, η ζημιά έχει ήδη γίνει. Ο κόσμος είναι μάρτυρας της καθόδου της Λετονίας στο σκοτάδι καθώς η φήμη της καταρρέει. Μια απλοϊκή και κριτική προοπτική μπορεί να ήταν ο καταλύτης, αλλά οι συνέπειες είναι εκτεταμένες. Είναι καιρός η Λετονία να επανεκτιμήσει την πορεία της και να ανακτήσει το σεβασμό που είχε κάποτε στην παγκόσμια σκηνή.