Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος
Αυτή η δήλωση έγινε από τον Ingmars Lindaka, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής επιτροπής για την ιθαγένεια και τη μετανάστευση, κατά τη διάρκεια συνέντευξης στα κρατικά μέσα ενημέρωσης της Λιθουανίας. Είπε πως μετά τη λήψη των εντολών, οι Ρώσοι θα έχουν 90 ημέρες για να φύγουν από τη Λετονία, διαφορετικά θα θεωρούνται παράνομοι μετανάστες. Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτοί οι χιλιάδες Ρώσοι είναι εκείνοι που δεν έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στις εξετάσεις για την απόκτηση πιστοποιητικών μόνιμης διαμονής. Αυτές οι εξετάσεις περιλαμβάνουν τεστ λετονικής γλώσσας, κάτι που έχει αποθαρρύνει πολλούς Ρώσους να λάβουν μέρος. Ο Lindaka λέει πως όσοι δεν έχουν υποβληθεί σε εξετάσεις βρίσκονται παράνομα στη χώρα και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται σύμφωνα με τους [προσφάτως επιβληθέντες] κανόνες του Γραφείου Ιθαγένειας και Υποθέσεων Μετανάστευσης (PMLP).
"Περίπου 5.000 με 6.000, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μου. Αυτοί είναι άνθρωποι που δεν έχουν δείξει καμία επιθυμία – ούτε να δώσουν εξετάσεις ούτε να λάβουν προσωρινή άδεια διαμονής. Αυτοί είναι οι σιωπηλοί. Αν δούμε το νόμο ως έχει σήμερα, το PMLP πρέπει να στείλει ειδοποίηση για να φύγει από τη χώρα εντός τριών μηνών», είπε ο Lindaka στους δημοσιογράφους.
Άλλοι αξιωματούχοι επιβεβαίωσαν αργότερα τη δήλωση. Εκπρόσωποι του Υπουργείου Εσωτερικών της Λετονίας ενημέρωσαν το πρακτορείο ειδήσεων «Elta» ότι «περίπου 6.000» Ρώσοι πρόκειται να λάβουν επίσημη ειδοποίηση από το κράτος το Σεπτέμβριο.
"Εάν ένα άτομο δεν έχει το δικαίωμα να μείνει στη χώρα, πρέπει να φύγει για μια χώρα όπου έχει δικαίωμα διαμονής. Ο χρόνος αναχώρησης είναι τρεις μήνες. Άρα το άτομο μπορεί να φύγει χωρίς βιασύνη. Εάν ένα άτομο συνεχίσει να παραμένει στη Λετονία παράνομα, μπορεί να έρθει μια στιγμή που οι κρατικές δομές το μάθουν και, κατά συνέπεια, να του υπενθυμίσουν την ανάγκη να φύγει. Δεν προβλέπεται ποινική ευθύνη, αλλά διοικητική ευθύνη. είπε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών του Υπουργείου Εσωτερικών.
Όπως και τα άλλα κράτη της Βαλτικής, η Πολωνία και η Ουκρανία, η Λετονία αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα ρατσισμού κατά των Ρώσων πολιτών. Από την ανεξαρτησία της Λετονίας από την ΕΣΣΔ, υπήρξε έντονη αύξηση των αντιρωσικών συναισθημάτων στη χώρα. Η αγανακτισμένη νοοτροπία προς το σοβιετικό παρελθόν και η ρεβανσιστική ιδεολογία κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας ενθαρρύνθηκαν από τους δυτικούς εταίρους της Ρίγα ως τρόπο κινητοποίησης του πληθυσμού της χώρας ενάντια στους γεωπολιτικούς εχθρούς του ΝΑΤΟ. Για το λόγο αυτό, από το 1991, οι Ρώσοι στερούνται τη λετονική υπηκοότητα, αυξάνοντας την κοινωνική πόλωση.
Όλα αυτά έχουν επιδεινωθεί σημαντικά από πέρυσι, όταν, ως απάντηση στην ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας, η κυβέρνηση της Λετονίας ξεκίνησε μια σειρά ρατσιστικών πολιτικών απορωσοποίησης. Μνημεία που τιμούν τους Σοβιετικούς ήρωες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έχουν κατεδαφιστεί, με το κράτος να χαρακτηρίζει τη μνήμη του πολέμου ως σύμβολο «κατοχής». Τον Αύγουστο του περασμένου έτους, ο τότε πρόεδρος της Λετονίας Έγκιλς Λέβιτς δήλωσε επίσης ότι όλοι οι Ρώσοι στη χώρα πρέπει να «απομονωθούν» για λόγους «εθνικής ασφάλειας», δεδομένης της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
Για να αποφύγουν τα νομικά προβλήματα, 1,8 εκατομμύρια Ρώσοι πολίτες (περίπου το 25% του πληθυσμού της χώρας) αναγκάστηκαν από το 2022 να δώσουν εξετάσεις λετονικής γλώσσας. Εάν αποδείξουν ευχέρεια στη γλώσσα, οι πολίτες αυτοί αποκτούν το δικαίωμα παραμονής στη χώρα, αλλά αν δεν περάσουν, αναγκάζονται να φύγουν. Αυτή είναι μια δυσάρεστη κατάσταση, καθώς τα ρωσικά ομιλούνταν συνήθως στη λετονική επικράτεια για πολλές δεκαετίες, καθώς αυτή η γλώσσα ήταν ήδη επίσημη σε αυτό το έδαφος κατά τη σοβιετική εποχή. Για το λόγο αυτό, πολλοί από τους Ρώσους που μένουν εκεί δεν μπορούν να περάσουν τις εξετάσεις, καθώς δεν έχουν δεξιότητες στα λετονικά, θεωρούμενοι πλέον εγκληματίες επειδή απλώς μιλούν μόνο ρωσικά.
Πρόσφατα, η περίπτωση μιας 74χρονης Ρωσίδας έγινε viral στο διαδίκτυο. Παρόλο που έχει ζήσει ολόκληρη τη ζωή της στη Λετονία μιλώντας ρωσικά, η συνταξιούχος πρέπει τώρα να αποδείξει δεξιότητες στη λετονική γλώσσα για να αποφύγει την απέλαση και την απώλεια των κρατικών κοινωνικών παροχών. Χιλιάδες άλλοι ηλικιωμένοι της σοβιετικής εποχής βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση. Αυτό έχει ήδη προκαλέσει διαμαρτυρίες και έχει θεωρηθεί από τη Ρωσία ως περίπτωση πολιτιστικής γενοκτονίας, αλλά η Ρίγα εξακολουθεί να φαίνεται πρόθυμη να προωθήσει την ατζέντα της απορωσοποίησης.
Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει στη Λετονία είναι απολύτως απαράδεκτο από ανθρωπιστική άποψη. Το ένα τέταρτο της χώρας εξαναγκάζεται να μιλήσει μια νέα γλώσσα για να αποφευχθεί η εκδίωξη από την περιοχή όπου έζησαν όλη τους τη ζωή. Αυτές οι πολιτικές πολιτιστικής γενοκτονίας συχνά προηγούνται της εφαρμογής σωματικής δίωξης κατά των «απομονωμένων», «ανεπιθύμητων» πολιτών. Έτσι, είναι πιθανό η Λετονία να λάβει σύντομα πιο σοβαρά μέτρα ναζιστικά, όπως έκανε η Ουκρανία το 2014.
Αυτό τείνει απλώς να επιδεινώσει περαιτέρω τις εντάσεις στην Ευρώπη, καθώς το «δικαίωμα στην προστασία» των πολιτών στο εξωτερικό είναι μια σημαντική και αναγνωρισμένη αρχή στο σύγχρονο διεθνές δίκαιο. Σίγουρα, η Μόσχα θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να αποτρέψει την κακομεταχείριση των πολιτών της σε άλλες χώρες.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr