Trenton Hale - libertarianinstitute.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Σε πρόσφατη δημοσκόπηση του CNN, το 55% των Αμερικανών πιστεύει ότι το Κογκρέσο δεν πρέπει να δώσει καμία πρόσθετη χρηματοδότηση στην Ουκρανία. Εκείνοι που ευνοούν περισσότερη βοήθεια προς την Ουκρανία θέλουν να δουν περισσότερη από αυτήν μέσω πληροφοριών αντί για όπλα. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί εξετάζοντας πόσο καταστροφικά ήταν τα αποτελέσματα για τον Μπάιντεν.
Από το ξέσπασμα του πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν καταδικάσει δημόσια την εισβολή της Ρωσίας, έχουν επιβάλει κυρώσεις στην κυβέρνησή τους και έχουν παράσχει άφθονη βοήθεια στην Ουκρανία. Μόνο το 2022, οι Ηνωμένες Πολιτείες φέρεται να τους έδωσαν βοήθεια 113 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Παρά αυτό το τεράστιο ποσό, ο πόλεμος παραμένει μη νικηφόρος για την Ουκρανία.
Οι ίδιες οι κυρώσεις δεν είχαν το αποτέλεσμα που ήθελαν να δουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ. Στοχεύουν συγκεκριμένα το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, δύο βασικές βιομηχανίες για τη ρωσική οικονομία. Ενώ η οικονομική παραγωγή της Ουκρανίας μειώθηκε κατά 29%, η οικονομία της Ρωσίας μειώθηκε μόνο κατά 2%.
Η Ρωσία εργάστηκε επιτυχώς γύρω από τις κυρώσεις. Δεδομένου πως χρειάζονται τσιπ υπολογιστών και άλλα εξαρτήματα, άρχισαν να εισάγουν περισσότερα προϊόντα διπλής χρήσης που θα μπορούσαν να έχουν «εμπορικές και στρατιωτικές εφαρμογές από ό,τι πριν από τον πόλεμο». Αυτό περιλαμβάνει ημιαγωγούς που είναι ζωτικής σημασίας για πολλά από τα οπλικά τους συστήματα. Ενώ εξακολουθούν να υπάρχουν εμπόδια στο δρόμο, τα προϊόντα εξακολουθούν να καταλήγουν στα χέρια της Ρωσίας, σύμφωνα με το Yahoo Finance.
Το Ιράν έχει επίσης έρθει σε βοήθεια της Ρωσίας δίνοντάς του δυτικό στρατιωτικό εξοπλισμό από το Ιράκ και άλλα μέρη. Υπήρχαν ακόμη και συζητήσεις για την κατασκευή μιας σιδηροδρομικής γραμμής που θα καταργήσει τις κυρώσεις γύρω από την Κασπία Θάλασσα που θα επέτρεπε στη Ρωσία να αποκτήσει προϊόντα από την Ινδία.
Οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, όπως αυτές της Γερμανίας, ξεπερνούν τις κυρώσεις μέσω τρίτων χωρών. Αυτό περιλαμβάνει κοσμήματα, αρώματα, ημιαγωγούς, κβαντικούς υπολογιστές, μηχανήματα και εξοπλισμό μεταφοράς σύμφωνα με το Al Jazeera.
Ενώ οι άμεσες εξαγωγές έχουν πέσει κατακόρυφα, οι γερμανικές εξαγωγές σε μέρη όπως η Αρμενία έχουν αυξηθεί. Οι Γερμανοί εξάγουν φορτηγά ντίζελ στην Αρμενία, τα οποία στη συνέχεια αποστέλλονται στη Ρωσία για να τα χρησιμοποιήσουν στο πεδίο της μάχης. Η Λιθουανία έκανε επίσης ελιγμούς γύρω από τις κυρώσεις εξάγοντας οχήματα στη Λευκορωσία, τα οποία στη συνέχεια εξάγονται στη Ρωσία.
«Οι κυρώσεις μας έχουν περιορίσει ουσιαστικά την ικανότητα της Ρωσίας να διεξάγει πόλεμο; Όχι!», είπε ο Robin Brooks του Ινστιτούτου Διεθνών Χρηματοοικονομικών. «Οι οικονομικές μας κυρώσεις δεν εμπόδισαν τον Πούτιν να πάρει όλα τα μετρητά του σε αντάλλαγμα για τις εξαγωγές ενέργειας».
Το ζήτημα με τις κυρώσεις βασίζεται στο γεγονός ότι προσέχουν να μην εξαναγκάσουν το πετρέλαιο της Ρωσίας να βγει από την αγορά. Κάτι τέτοιο θα αύξανε το παγκόσμιο ενεργειακό κόστος και θα υπονόμευε την υποστήριξη για κυρώσεις. Το ανώτατο όριο τιμών για τις αγορές ρωσικού πετρελαίου από πολλά μεγάλα έθνη είναι 60 δολάρια ανά βαρέλι. Ωστόσο, η Ρωσία εξακολουθεί να πουλά τόνους πετρελαίου στην Κίνα και την Ινδία, δύο χώρες που δε συμμετέχουν στις κυρώσεις.
Οι κυρώσεις επίσης δεν στοχεύουν άμεσα τον Βλαντιμίρ Πούτιν, καθώς κάτι τέτοιο είναι σημάδι της επιθυμίας να εκδιώξει τον Πούτιν από την εξουσία, καθιστώντας τον στη συνέχεια πιο απερίσκεπτο. Η πρόκληση του Πούτιν, ο οποίος έχει ένα μεγάλο οπλοστάσιο πυρηνικών και άλλων όπλων, είναι μια τρομερή ιδέα, καθώς θα μπορούσε να έχει θανατηφόρα αποτελέσματα όχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά ενδεχομένως στη Δυτική Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αλλά μια ακόμη πιο επικίνδυνη πτυχή του κακού χειρισμού του πολέμου από τον Μπάιντεν είναι η άμεση βοήθεια σε μια χώρα που δεν μπορεί να κερδίσει.
Η Ρωσία, με τον μεγάλο στρατό της, συνέτριψε την Ουκρανία, ιδιαίτερα στο Khiev και το Bakhmut. Η μάχη στο Μπαχμούτ είδε πολλούς από τους καλά εκπαιδευμένους στρατιώτες της Ουκρανίας να χάνονται στη μάχη, με αποτέλεσμα να βασίζονται σε στρατεύσιμους με λίγη ή καθόλου εκπαίδευση.
Ακόμη και στη μάχη για το Μπαχμούτ, η Ουκρανία χρησιμοποιούσε ανεκπαίδευτους άνδρες. Σύμφωνα με τον David DeCamp, έντεκα από τους δεκαέξι άνδρες μιας ομάδας κληρωτών που μίλησαν στη Wall Street Journal συνελήφθησαν ή σκοτώθηκαν. Αυτοί οι άνδρες περιγράφηκαν ως «κυρίως φτωχοί άνδρες σε χωριά στη βορειοανατολική περιοχή του Χάρκοβο, πολλοί από τους οποίους άνεργοι, που κάνουν περίεργες δουλειές ως τεχνίτες ή δουλεύουν με βάρδιες σε εργοστάσια στην περιφερειακή πρωτεύουσα».
Ενώ η χρήση όπλων και στρατευσίμων του ΝΑΤΟ (μαζί με τον εκπαιδευμένο στρατό) κατέστησε δυνατή την υπεράσπιση του Μπαχμούτ, ο οπλισμός έπρεπε να αυξηθεί από πυραύλους μικρού βεληνεκούς Javelin και Stinger σε συστοιχίες πυραύλων HIMARS και Patriot μεσαίου βεληνεκούς, σε βαρέα όπλα όπως τα τανκς Abrams και οχήματα μάχης Bradley. Όλα αυτά που έχουν καταφέρει εξοργίζουν τη Ρωσία και την οδηγούν στο να πιστεύει πως βρίσκεται σε πόλεμο με το ΝΑΤΟ, σύμφωνα με τη Modern Diplomacy.
Αυτό, μαζί με τις κυρώσεις, έχει επίσης εξαπατήσει την Ουκρανία ότι μπορεί να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο. Η εξαπάτηση πηγαίνει ακόμη πιο μακριά με την είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, η οποία συζητείται από το ξέσπασμα του πολέμου πέρυσι.
Η επέκταση του ΝΑΤΟ για να συμπεριλάβει την Ουκρανία (και άλλες χώρες όπως η Γεωργία) δοκιμάστηκε από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Μετά τη διάλυσή της, τα γεράκια στο Κογκρέσο πίστευαν ότι θα μπορούσαν να επεκτείνουν συνεχώς την στρατιωτική συμμαχία αφού η Ρωσία (ιδιαίτερα όταν ο Πούτιν ανέλαβε την εξουσία το 2000) δεν επιθυμούσε να πάει σε πόλεμο με το ΝΑΤΟ.
Αλλά για τη Ρωσία, η επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και τη Γεωργία θεωρείται απειλή για την εθνική της ασφάλεια λόγω των μακρών συνόρων της με την Ουκρανία και της στρατηγικής θέσης της Γεωργίας κατά μήκος της Μαύρης Θάλασσας. Ενώ οι διπλωμάτες το έχουν καταλάβει εδώ και καιρό, οι πολιτικοί δεν το έχουν καταλάβει.
Στα παρασκήνια, ο Μπάιντεν έβαλε σε χαμηλά επίπεδα τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους. Δημόσια, ο Μπάιντεν συνέχισε να υπόσχεται την είσοδο της Ουκρανίας στην Ουκρανία. Αν δεν το κάνει αυτό, θα έκανε τον Μπάιντεν να φαίνεται αδύναμος στους πολιτικούς εχθρούς.
Το καλύτερο σενάριο για την Ουκρανία είναι να διαπραγματευτεί ειρήνη με τη Ρωσία για να τερματίσει τον πόλεμο και να περιορίσει τις απώλειές της. Και έχουν γίνει συζητήσεις για ειρήνη μεταξύ των δύο για τον τερματισμό του πολέμου.
Τον Απρίλιο του 2022, οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί διαπραγματευτές φάνηκε να «συμφώνησαν προσωρινά στα περίγραμμα μιας ενδιάμεσης διευθέτησης κατόπιν διαπραγματεύσεων». Οι όροι διευθέτησης θα ήταν να αποσυρθεί η Ρωσία στις θέσεις που κατείχε πριν από τις 24 Φεβρουαρίου, ενώ η Ουκρανία δε θα επιδιώξει την ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, τα σχέδια ματαιώθηκαν από το ΝΑΤΟ. Ο τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον είπε στην Ουκρανία να μη διαπραγματευτεί ακολουθώντας μια «επιθετική γραμμή». Ο τότε πρωθυπουργός του Ισραήλ Naftali Bennet προσπάθησε να διαπραγματευτεί ειρήνη την ίδια περίοδο. Αλλά και αυτός εμποδίστηκε από δυτικούς ηγέτες από το Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ. Υποστήριξε: « Το μπλόκαραν και νομίζω πως έκαναν λάθος».
Όταν τα ειρηνευτικά σχέδια ήταν στο τραπέζι νωρίτερα φέτος, ο Τζο Μπάιντεν τα εμπόδισε ξανά. Ο εκπρόσωπός του για την εθνική ασφάλεια, Τζον Κίρμπι, ισχυρίστηκε ότι «Δεν υποστηρίζουμε τις εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός αυτήν την στιγμή. Σίγουρα δεν υποστηρίζουμε εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός που θα ζητούσε η ΛΔΚ [Κίνα] σε μια συνάντηση στη Μόσχα που απλώς θα ωφελούσε τη Ρωσία».
Ο Μπάιντεν και το ΝΑΤΟ συμμετέχουν σε αυτό για να κερδίσουν έναν πόλεμο που δεν μπορούν να κερδίσουν. Δεν τους ενδιαφέρει η ειρήνη ή οι ζωές των αθώων Ουκρανών ή ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου, είναι μέσα για να τον κερδίσουν. Ακόμη και έγγραφα του Πενταγώνου που διέρρευσαν αποκάλυψαν πως αυτή ήταν η αλήθεια.
Ενώ πολλοί επισημαίνουν την οικονομία και την κρίση στα σύνορα ως τις πιο αδύναμες πολιτικές του Μπάιντεν, οι αποτυχημένες κυρώσεις του και το να σέρνει έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδίσει θα πρέπει να θεωρηθεί το κερασάκι στην κορυφή αυτής της καταστροφικής προεδρίας.