 |
| F-16 fighter. Image Credit: Creative Commons. |
Daniel L. Davis - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ιστορικό ή χρήσιμο για το συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία;
Σε απάντηση στις δίδυμες ανακοινώσεις, ο Ζελένσκι είπε ότι η απόφαση να δοθούν F-16 στην Ουκρανία ήταν «απολύτως ιστορική, ισχυρή και εμπνευσμένη για εμάς». Ωστόσο, ο ενθουσιασμός του Ουκρανού προέδρου πιθανότατα μετριάστηκε, όταν εξέταζε την απαραίτητη διαδικασία ακόμη και για να τεθεί σε λειτουργία το αεροσκάφος και στον αεροπορικό πόλεμο. Η πρωθυπουργός της Δανίας Mette Frederiksen είπε πως «ελπίζουμε» να παραδοθούν έξι μαχητικά πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους, άλλα οκτώ το 2024 και τα υπόλοιπα το 2025.
Ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε δεν έδωσε έναν αριθμό για το πόσα F-16 θα συνεισφέρει η χώρα του ούτε πότε αναμένεται η παράδοση. Τα αεροπλάνα, είπε, θα παραδοθούν όταν «εκπληρωθούν οι προϋποθέσεις για μια τέτοια μεταφορά». Δε διευκρίνισε επίσης ποιες ήταν αυτές οι προϋποθέσεις. Όμως ο Ζελένσκι ισχυρίστηκε ότι η απόκτηση αυτών των μαχητικών θα είχε σημαντικό και ουσιαστικό αντίκτυπο στον πόλεμο.
Τα F-16, είπε ο Ουκρανός ηγέτης, «σίγουρα θα δώσουν νέα ενέργεια, εμπιστοσύνη και κίνητρα σε μαχητές και πολίτες. Είμαι σίγουρος πως θα φέρουν νέα αποτελέσματα για την Ουκρανία και ολόκληρη την Ευρώπη».
Αυτή είναι η ελπίδα του Zelensky, αλλά η πραγματικότητα θα είναι διαφορετική. Πιθανότατα σημαντικά διαφορετικό. Από τις αρχές του πολέμου, υπήρχαν διάφορες ελπίδες ότι η απόκτηση του σύγχρονου εξοπλισμού και των δυνατοτήτων του ΝΑΤΟ θα παρείχε ικανότητα αλλαγής παιχνιδιού στην Ουκρανία.
Αλλαγή του Παιχνιδιού
Στις αρχές του πολέμου, υπήρξε η παράδοση πυραύλων αεράμυνας Stinger, αντιαρματικών πυραύλων Javelin και τακτικών συστημάτων drones. Στη συνέχεια ήρθε η συμβολή των οβίδων M777 των 155 χιλιοστών, που ο Ουκρανός Υπουργός Άμυνας αποκάλεσε «game changer».
Στη συνέχεια εισήχθη το «game changer» των εκτοξευτών πυραύλων HIMARS, μετά το σύστημα αεράμυνας IRIS-T, τα τανκς «game changer» Challenger 2 από το Ηνωμένο Βασίλειο, τα άρματα μάχης «game changer» Leopard 2 από τη Γερμανία, τα Bradley Fighting Vehicles και τα Stryker Fighting. Οχήματα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, και «game changer» Patriot». Ωστόσο, κανένα από αυτά, μεμονωμένα ή συλλογικά, δεν έχει δημιουργήσει ένα αποτέλεσμα που αλλάζει το παιχνίδι. Η απόκτηση των F-16 δε θα είναι διαφορετική.
Πρώτον, το F-16 λειτουργεί για περισσότερο από μισό αιώνα, αρχικά τέθηκε σε λειτουργία το 1979. Οι εκδόσεις που θα διατεθούν στην Ουκρανία δε θα είναι οι νεότερες, πιο εκσυγχρονισμένες εκδόσεις, αλλά από τις παλαιότερες. Οι Ολλανδοί, για παράδειγμα, θα δωρίσουν τα ίδια τα αεροσκάφη F-16 που είχαν ήδη χαρακτηρίσει ως απαρχαιωμένα και άρχισαν να τα καταργούν σταδιακά (πριν το πέρασμα στα F-35).
Δεύτερον, εκτός από τα σημαντικά ζητήματα εκπαίδευσης πιλότων, το F-16 απαιτεί σημαντική υποστήριξη υποδομής, άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό συντήρησης, ουσιαστική συντήρηση μετά από κάθε πτήση μάχης (για την οποία πρέπει να υπάρχουν μεγάλα αποθέματα ανταλλακτικών) και κατασκευή ειδικών διαδρόμων. Όλες αυτές οι απαιτήσεις έχουν μεγάλους χρόνους παραγωγής και δαπανηρή συντήρηση.
Τρίτον, το F-16 είναι ένα συμπαγές αεροσκάφος, αλλά μπορεί να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές του μόνο όταν λειτουργεί ως μέρος ενός ολοκληρωμένου συστήματος αεράμυνας. Επιπλέον, και ίσως το πιο κρίσιμο, είναι η ευπάθεια στα ρωσικά συστήματα αεράμυνας, όπως τα S-300 ή S-400, και θα ήταν σε μειονεκτική θέση στη μάχη αέρος-αέρος κατά των ρωσικών μαχητικών SU-35.
Δεν είναι ότι το F-16 είναι μια κακή πλατφόρμα ή ότι δεν θα είχε καλή απόδοση. Είναι ένα συμπαγές κομμάτι επιθετικού όπλου. Αλλά υπάρχουν πολύ λίγοι από αυτά, πολύ λίγοι Ουκρανοί πιλότοι που μπορούν να κυριαρχήσουν το F-16 βραχυπρόθεσμα, πάρα πολλές υλικοτεχνικές και τακτικές ελλείψεις και τα αντίμετρα της Ρωσίας στο Fighting Falcon είναι πολύ αποτελεσματικά.
Ακριβώς όπως τα M777 Howitzers, τα συστήματα αεράμυνας IRIS-T, τα Bradley Fighting Vehicles, Strykers, Patriots και άλλα σύγχρονα όπλα που παραδόθηκαν στο Κίεβο κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου, τα F-16 θα ήταν «αποτελεσματικά» αλλά δε θα αλλάξουν τη συνολική ισορροπία της εξουσίας ή την έκβαση του πολέμου.
Όπως έχω γράψει πολλές φορές σε αυτές τις σελίδες, οι πόλεμοι πρωτίστως γίνονται και κερδίζονται –ή χάνονται– από τους άνδρες, όχι από την τεχνολογία. Η Ουκρανία έχει επιδείξει αξιοσημείωτο θάρρος, επιμονή και αφοβία στη συμπεριφορά της καθ' όλη τη διάρκεια αυτού του πολέμου, και από πολλές απόψεις, έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες.
Αλλά τα στρατεύματα και οι πιλότοι της UAF δεν είναι μηχανές, και αφού υπέστησαν τρομερές απώλειες τους τελευταίους 18 μήνες, η ικανότητά τους να διεξάγουν πόλεμο έχει μειωθεί. Έχοντας μερικά νεότερα αεροπλάνα δεν πρόκειται να αλλάξει η πορεία του πολέμου. Είναι καιρός τόσο η Ουάσιγκτον όσο και το Κίεβο να αποδεχθούν αυτήν την σκληρή πραγματικότητα.