Τα Ticonderoga τα θέλουμε για να σώσουν το Αιγαίο, να κάνουν τη δουλειά του ΝΑΤΟ ή για το Πειραιάς-Χανιά;

(U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 2nd Class Indra Beaufort)

Εδώ και αρκετές εβδομάδες κυκλοφορεί στον τύπο η είδηση ότι η χώρα μας έχει ζητήσει από τις ΗΠΑ δύο καταδρομικά Ticonderoga καθώς και τα τέσσερα περιβόητα LCS, που μάλλον σημαίνει αντίο στις κορβέτες.

Του Στρατή Μαζίδη

Την ώρα μάλιστα που γράφονται αυτές οι γραμμές, το τουρκικό γεωτρύπανο Αμπντουλχαμίντ Χαν βρίσκεται στα όρια της δυνητικής ελληνικής ΑΟΖ με την τουρκική. Λογικά το παρακολουθούμε κι αυτό, όπως παρακολουθούσαμε τους Κροάτες.

Ειδικός δεν είμαι και υπάρχουν άλλοι να μας πουν αν τα Ticonderoga θα κάνουν καλό ή κακό στο ΠΝ αναλύοντας όλες τις πτυχές [πχ η μεγάλη ηλικία των πλοίων, οι ανάγκες συντήρησης, τα πληρώματα που χρειάζονται κ.ο.κ.). Αυτό όμως που μπορώ να υποθέσω με όσα έχω διαβάσει είναι πως πλοία σαν αυτά τα οποία παράλληλα έχουν 112 κυψέλες κάθετης εκτόξευσης πυραύλων μπορούν να σου κερδίσουν έναν πόλεμο.

Αναρωτιέμαι όμως με τι θα γεμίσουν αυτές οι κυψέλες. Φυσικά κανείς δεν περιμένει οι ΗΠΑ να μας δώσουν Τόμαχοκ [εκτός αν εννοούμε το γνωστό παγωτό των παιδικών μας χρόνων] αλλά αυτά που θα μας δώσουν, μιας κι εμείς δεν είμαστε κυρίαρχη χώρα να αποφασίζουμε μόνοι μας, θα είναι αυτό που πολλοί αποκαλούν στρατηγικά όπλα; Θα μπορούμε, αν ο μη γένοιτο χρειαστεί, να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στην Τουρκία; Γιατί αν έχουμε τέτοια δυνατότητα, τότε δε θα χρειαστεί και να χτυπήσουμε.

Βέβαια σε μια χώρα όπου ο νυν ΥΠΕΞ είχε ορίσει το καλοκαίρι του 2020 ως κόκκινη γραμμή τα 6νμ, τι να τα κάνουμε τα Ticonderoga; Να τα βάλουμε στο Πειραιάς-Χανιά;

Ή μήπως θα μας τα πασάρουν οι Αμερικάνοι για να κάνουμε τη δουλειά τους στα πλαίσια του ΝΑΤΟ απέναντι στους δικούς τους εχθρούς με τους οποίους η Ελλάδα δεν έχει κάτι να χωρίσει;

Σε απλά ελληνικά, πραγματικά μας χρειάζονται, είμαστε αποφασισμένοι να τα αξιοποιήσουμε στο 100% ή θα εξυπηρετήσουμε τα αφεντικά μας;