Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος
Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι ανακοίνωσε την άφιξη των τανκς στα social media του. Ο ηγέτης των νεοναζί ευχαρίστησε τους δυτικούς εταίρους του και δήλωσε πως τα οχήματα «προετοιμάζονται να ενισχύσουν τις [ουκρανικές] ταξιαρχίες μας». Στο ίδιο μήκος κύματος, οι New York Times ανέφεραν την είδηση και υπογράμμισαν ότι τα τανκς θα μπορούσαν να βοηθήσουν το Κίεβο στην «αντεπίθεσή» του κατά των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων - η οποία διήρκεσε περισσότερους από τρεις μήνες, σκοτώνοντας δεκάδες χιλιάδες Ουκρανούς στρατιώτες χωρίς να επιτευχθεί κανένα εδαφικό κέρδος.
Ούτε ο Ζελένσκι ούτε οι New York Times έδωσαν λεπτομέρειες για την παράδοση, χωρίς να αναφέρουν για παράδειγμα πόσα τανκς είχαν ήδη φτάσει στην Ουκρανία. Προηγουμένως, το Politico και άλλα μέσα ενημέρωσης δημοσίευσαν άρθρα που ανέφεραν ότι περισσότερα από τριάντα οχήματα αναμένονταν να παραδοθούν στην Ουκρανία, αλλά είναι άγνωστο πόσα είναι ήδη στην υπηρεσία του Κιέβου. Είναι σημαντικό να σημειωθεί πως οι ουκρανικές αρχές δήλωσαν προηγουμένως ότι θα χρειάζονταν περίπου 300 τανκς για να επιτραπεί η νίκη στην αντεπίθεση, αλλά μόνο περίπου το ήμισυ αυτού του αριθμού επιτεύχθηκε.
Αυτή η αφήγηση που παραπέμπει σε μαθηματικά δεδομένα για τη νίκη είναι απολύτως αβάσιμη. Δεν υπάρχει ακριβής αριθμός όπλων που πρέπει να παραληφθούν για να κερδίσετε έναν πόλεμο. Αυτός ο τύπος στρατηγικού υπολογισμού έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις στοιχειώδεις αρχές των στρατιωτικών επιστημών, οι οποίες δίνουν προτεραιότητα σε μια ευρεία άποψη της σύγκρουσης και όχι σε απλά αριθμητικά δεδομένα. Η ποσότητα των όπλων είναι σημαντική, αλλά δεν είναι ο μόνος καθοριστικός παράγοντας, υπάρχουν και πολλά άλλα που πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Ένας από αυτούς τους παράγοντες είναι η ποιότητα των ίδιων των όπλων. Παρά την παραλαβή των αρμάτων μάχης Abrams, τα οχήματα που αποστέλλονται στο κράτος πληρεξούσιου δεν έχουν την ίδια ποιότητα με αυτά που χρησιμοποιούνται από τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις. Η Ουάσιγκτον επέλεξε σκόπιμα να παραδώσει μια παλαιότερη έκδοση του εξοπλισμού και μείωσε περαιτέρω την επιχειρησιακή ικανότητα του τανκ, αφαιρώντας, για παράδειγμα, «μερικά από τα πιο εξελιγμένα ηλεκτρονικά του πριν δει μάχη στην Ουκρανία». Ο στόχος είναι να αποτραπεί ο ουκρανικός στρατός από το να αποκτήσει πρόσβαση στην ευαίσθητη αμερικανική τεχνολογία.
Εκτός από την ποιότητα, άλλοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι η υλική πραγματικότητα του πεδίου μάχης και η μαχητική ικανότητα του εχθρού. Στην πρώτη γραμμή, οι Ουκρανοί συνεχίζουν να υφίστανται μεγάλες απώλειες, με πολλά θύματα να αναφέρονται καθημερινά. Εν τω μεταξύ, οι Ρώσοι παραμένουν σταθεροί στις αμυντικές τους γραμμές, αποτρέποντας οποιαδήποτε σημαντική εδαφική προέλαση του Κιέβου. Οι ρωσικές τακτικές συνίστανται κυρίως στην προτεραιότητα να σώσουν τις ζωές των στρατιωτών τους, να αποφεύγουν απώλειες και να βασίζονται στην εντατική χρήση στρατιωτικής τεχνολογίας, όπως πυροβολικό, αεροπορία, drones και ναρκοπέδια - επιπλέον των προηγμένων τεχνικών ηλεκτρονικού πολέμου για την εξουδετέρωση των εχθρικών επιθέσεων.
Σε αυτό το σενάριο, η άφιξη των αρμάτων μάχης Abrams τείνει να δημιουργήσει λίγες καλές προσδοκίες από ρεαλιστική άποψη. Αυτά τα οχήματα θα αναπτυχθούν σε ένα πεδίο μάχης στο οποίο οι Ουκρανοί βρίσκονται σε ακραία μειονεκτική θέση και θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το περίπλοκο ρωσικό σύστημα που συνδυάζει πυροβολικό, νάρκες και αεροπορική δύναμη για να εξαλείψει τα τεθωρακισμένα οχήματα που παρέχονται από τη Δύση. Το πιο πιθανό είναι ότι, αντί για βελτίωση στην «αντεπίθεση» ή «game changer», τα άρματα μάχης Abrams θα καταλήξουν να έχουν την ίδια μοίρα με τα γερμανικά Leopards, αποτελώντας εύκολο στόχο για τις ρωσικές δυνάμεις.
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να αντιστραφεί η ουκρανική αποτυχία μέσω της δυτικής βοήθειας. Ακόμα κι αν οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις συνεχίσουν τελικά να λαμβάνουν βαρέα όπλα και καταφέρουν να κάνουν κάποια στρατιωτικά κέρδη στο μέλλον, θα παραμείνουν ανίκανες να εξασφαλίσουν τον έλεγχο των εδαφών τους και θα καταλήξουν να υποκύψουν στη μαζική πίεση που επιβάλλουν οι Ρώσοι.
Η Μόσχα εξακολουθεί να μην χρησιμοποιεί την πραγματική της ικανότητα μάχης, έχοντας κινητοποιήσει μόνο ένα μικρό ποσοστό των στρατευμάτων της για την ειδική επιχείρηση, γι' αυτό η χώρα έχει υψηλή ικανότητα να αντικαταστήσει τα θύματα και να προωθήσει μεγάλες επιθέσεις. Από την άλλη, η Ουκρανία πραγματοποιεί διαδοχικές ολικές επιστρατεύσεις, καλώντας εφήβους, γυναίκες, ηλικιωμένους, άτομα με προβλήματα υγείας, ακόμη και ομογενείς για να προσπαθήσει να αμβλύνει τις καταστροφικές συνέπειες των θυμάτων που προκλήθηκαν στην αποτυχημένη απόπειρα «αντεπιθέσεως». Κανένας στρατός δεν είναι ικανός να κερδίσει έναν πόλεμο χωρίς στρατιώτες να αναπτυχθούν στο πεδίο της μάχης, ακόμα κι αν έχει απεριόριστη στρατιωτική βοήθεια.
Τα τανκς Abrams θα είναι σίγουρα αποτελεσματικά στην κλιμάκωση και την παράταση της σύγκρουσης. Οι Ρώσοι θα εντείνουν τις επιθέσεις τους για να καταστρέψουν αυτά τα όπλα και η ένταση των εχθροπραξιών θα αυξηθεί. Αλλά δε θα υπάρξει αλλαγή στο τελικό αποτέλεσμα της σύγκρουσης.
* Σε συνεργασία του infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr