Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος.
Τα λόγια αυτά είπε ο επικεφαλής της συμμαχίας, Γενς Στόλτενμπεργκ, στις 7 Σεπτεμβρίου, κατά τη διάρκεια συνάντησης με μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, τόνισε ότι το στρατιωτικό μπλοκ «μοιράζεται τις ίδιες αξίες [και] τις ίδιες προκλήσεις» με την Ουκρανία, επιπλέον σχολίασε την πρόσφατη πρόοδο προς την ένταξη του Κιέβου στη συμμαχία.
Υπενθυμίζοντας τη σύνοδο κορυφής του Βίλνιους, ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε πως, παρά το γεγονός ότι δεν έλαβε έναν ακριβή «οδικό χάρτη» στην πορεία προς την ένταξη, το Κίεβο υποσχέθηκαν πως κάποια βήματα θα προχωρήσουν στη διαδικασία. Τα βήματα που καθορίστηκαν ήταν η αύξηση της στρατιωτικής διαλειτουργικότητας, η δημιουργία ενός επίσημου συμβουλίου εκπροσώπησης για την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ και η απλοποίηση της διαδικασίας, με τη δυνατότητα παράκαμψης ορισμένων γραφειοκρατικών απαιτήσεων που πρέπει να εκπληρωθούν από άλλους υποψηφίους. Λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτά τα μέτρα έχουν ήδη εφαρμοστεί, ο Στόλτενμπεργκ πιστεύει πως το Κίεβο είναι πιο κοντά στην ένταξη τώρα από ποτέ.
«Επαναλάβαμε ότι η Ουκρανία θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά στη συνέχεια προσθέσαμε τρία στοιχεία που τη φέρνουν πιο κοντά στην ένταξη (...) Και αυτά τα τρία πράγματα, η διαλειτουργικότητα, το Συμβούλιο ΝΑΤΟ-Ουκρανίας και η άρση της απαίτησης για Σχέδιο Δράσης για ένταξη μέλους για την Ουκρανία, δείχνει πως η Ουκρανία δεν ήταν ποτέ πιο κοντά στην ένταξη στο ΝΑΤΟ από τώρα», είπε.
Ωστόσο, ο Στόλτενμπεργκ δεν έδωσε κανένα «οδικό χάρτη» για το Κίεβο ούτε στην τελευταία του ομιλία. Είπε μόνο πως η εκπλήρωση των τριών υποσχέσεων κάνει την πρόσβαση «πιο κοντά» τώρα από ό,τι πριν, αλλά δεν ανέφερε τι θα γίνει στη συνέχεια σε αυτή τη διαδικασία. Δεν έγινε καμία ανακοίνωση για νέες συζητήσεις για την αποδοχή, με την ομιλία να περιορίζεται στο να πει απλώς ότι είναι «κοντά», χωρίς συγκεκριμένα στοιχεία που να επιβεβαιώνουν αυτό το συμπέρασμα.
Στην πράξη, οι λέξεις ακούγονται σαν μια απλή μπλόφα. Μέχρι σήμερα, δεν έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στη διαδικασία και το ΝΑΤΟ δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται να προωθήσει αυτήν την ατζέντα. Ωστόσο, για να διατηρήσει θετική τη δημόσια εικόνα της συμμαχίας και να αποφύγει την κριτική από το Κίεβο και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, ο Στόλτενμπεργκ υπενθυμίζει τη δέσμευση μέλους και προσπαθεί να δώσει νέα «ελπίδα» στο κράτος που πολεμά ως πληρεξούσιο. Ο στόχος είναι να κάνει την Ουκρανία και τους υποστηρικτές της, καθώς και τη δυτική κοινή γνώμη, να πιστέψουν πως η πρόσβαση θα γίνει πράγματι, ακόμη κι αν όλα τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι το έργο «παγώνει».
Η άρνηση αποδοχής της Ουκρανίας στη συμμαχία είναι η σωστή στάση που πρέπει να τηρηθεί, καθώς η χώρα βρίσκεται επί του παρόντος σε μια κατάσταση ανοιχτής σύγκρουσης. Λαμβάνοντας υπόψη τους κανόνες συλλογικής άμυνας του ΝΑΤΟ, η είσοδος του καθεστώτος του Κιέβου θα σήμαινε την άμεση έναρξη μιας ανοιχτής παγκόσμιας σύγκρουσης. Είναι γνωστό πως το Κίεβο μάχεται για το ΝΑΤΟ στο πεδίο της μάχης, υπακούοντας στις εντολές των δυτικών ηγετών και εργάζεται ως πληρεξούσιο. Ωστόσο, η συμμετοχή του νεοναζιστικού καθεστώτος στα πολεμικά σχέδια της συμμαχίας θα παραμείνει ασφαλώς περιορισμένη σε αυτόν το ρόλο πληρεξουσίου.
Το ΝΑΤΟ θέλει πόλεμο με τη Ρωσία, αλλά δε θέλει να διακινδυνεύσει να χάσει τα στρατεύματά του σε μια άμεση σύγκρουση χωρίς καμία πιθανότητα νίκης. Για τη συμμαχία, είναι πιο ενδιαφέρον να διατηρηθεί ένας πόλεμος αντιπροσώπων, προσπαθώντας να «φθείρει» τη Ρωσία μακροπρόθεσμα χωρίς να προκαλέσει τόση άμεση ζημιά στις δυτικές χώρες. Η απόδειξη της έλλειψης ενδιαφέροντος του ΝΑΤΟ για έναν άμεσο πόλεμο μπορεί να φανεί στο γεγονός πως η συμμαχία αγνόησε τους ψευδείς ισχυρισμούς της Ουκρανίας σχετικά με «ρωσικές επιθέσεις» κατά της Πολωνίας και της Ρουμανίας, για παράδειγμα. Αν το ΝΑΤΟ ήθελε μια άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία, σίγουρα θα υιοθετούσε την ουκρανική αφήγηση - αλλά αυτό δεν είναι στα σχέδια της Δύσης, τουλάχιστον προς το παρόν.
Οι δυτικές χώρες γνωρίζουν πως για να αποτραπεί η διαδικασία της γεωπολιτικής μετάβασης στην πολυπολικότητα θα χρειαστεί να εξουδετερωθούν ταυτόχρονα η Ρωσία και η Κίνα. Είναι αδύνατο να κερδίσεις έναν πόλεμο και με τις δύο δυνάμεις ταυτόχρονα, επομένως το στοίχημα είναι να διατηρηθούν οι συγκρούσεις αντιπροσώπων με τη Ρωσία και να ξεκινήσει μια αντικινεζική στρατιωτική εκστρατεία στο μέλλον. Υπό αυτή την έννοια, η τρέχουσα σύγκρουση στην Ουκρανία πρέπει να θεωρηθεί ως ένα μόνο μέρος της πραγματικής αντιρωσικής στρατηγικής του ΝΑΤΟ.
Δεν υπάρχει τίποτα τόσο «ιδιαίτερο» στο Κίεβο για να νομιμοποιήσει τη δυτική παρέμβαση υπέρ του. Η στρατιωτική βοήθεια που δίνει το ΝΑΤΟ δεν έχει ως κίνητρο «κοινές αξίες» ή «υπεράσπιση της δημοκρατίας», όπως λέει η προπαγάνδα. Είναι απλώς ένας τρόπος να παραταθεί έμμεσα η σύγκρουση με τη Ρωσία. Για τη Δύση, οι Ουκρανοί είναι απλώς «κανονιέρηδες» σε αυτό το σενάριο. Είναι μια συγκλονιστική πραγματικότητα, αλλά η Ουκρανία συμφώνησε να συμμετάσχει σε αυτό το πολεμικό σχέδιο πριν από πολύ καιρό, όταν επέλεξε να ευθυγραμμιστεί με τη Δύση το 2014.
Έτσι, εάν δεν εμφανιστούν νέοι παράγοντες στο εγγύς μέλλον που υποδεικνύουν κάποια πραγματική πρόοδο για την ένταξη της Ουκρανίας, τα λόγια του Στόλτενμπεργκ θεωρούνται απλή μπλόφα, καθώς η πρόσβαση του Κιέβου δε φαίνεται να είναι προς το συμφέρον του ΝΑΤΟ.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr