 |
| RT |
Από τον Βλαντίσλαβ Ουγκόλνι, Ρώσο δημοσιογράφο που γεννήθηκε στο Ντόνετσκ - Russia Today / Παρουσίαση Freepen.gr
Από τα μέσα Αυγούστου, το μικροσκοπικό χωριό Ραμπότινο – που βρίσκεται στην περιοχή Ζαπορόζιε μεταξύ της ελεγχόμενης από την Ουκρανία πόλης Ορέκοφ και της ελεγχόμενης από τους Ρώσους Τοκμάκ-υπήρξε τόπος σκληρών μαχών.
Για το Κίεβο, αυτή η αγροτική τοποθεσία έχει γίνει ένα απογοητευτικό και απροσδόκητο κριτήριο για τη μέτρηση της αντεπίθεσής του. Στα τέλη Αυγούστου, τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης μετέδιδαν πως το Υπουργείο Άμυνας ανέφερε ότι είχε αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του χωριού. Κατά τη διάρκεια επίσκεψης στη Γαλλία, ο Υπουργός Εξωτερικών Ντμίτρι Κουλέμπα μίλησε για την "ηρωική κατάληψη" αυτού του "στρατηγικά σημαντικού οικισμού" και ισχυρίστηκε ότι η καθιέρωση ελέγχου στις πλευρές του θα ανοίξει το δρόμο για τα ουκρανικά στρατεύματα να φτάσουν στη "Μελιτόπολη και τα σύνορα με την Κριμαία”.
Η δήλωση θριάμβου του Κιέβου, ωστόσο, ήταν πρόωρη – καθ ' όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το Ρωσικό Υπουργείο Άμυνας αρνήθηκε τις αναφορές για την απώλεια του οικισμού, όπου συνεχίζεται η μάχη. Η αγριότητα των μαχών ανάγκασε και τις δύο πλευρές να μεταφέρουν ελίτ αερομεταφερόμενες μονάδες στο Ραμπότινο, όπως η 82η Ταξιαρχία των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας (AFU) και η 76η Μεραρχία των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Το χωριό βρίσκεται σε "γκρίζα ζώνη", με ρωσική και ουκρανική δύναμη τοποθετημένη στα νότια και βόρεια περίχωρά του, αντίστοιχα.
Η τοποθεσία του Ραμπότινο
Το ραμπότινο απέχει 12 χιλιόμετρα (7,5 μίλια) από το Ορέχοφ, το οποίο λειτουργεί ως βάση για τις δυνάμεις του Κιέβου. Την άνοιξη του 2022, η AFU κατάφερε να σταθεροποιήσει το μέτωπο εκεί και άρχισε να συσσωρεύει δυνάμεις για την αντεπίθεσή της, η οποία ξεκίνησε τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους.
RT
Ωστόσο, η ουκρανική αντεπίθεση κόλλησε σε αυτόν τον τομέα και η AFU προσπάθησε ακόμη και να μετατοπίσει την κύρια προσπάθειά της προς την κατεύθυνση του τομέα Vremevsky (τη διασταύρωση της περιοχής Zaporozhye και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ). Το Ραμπότινο έγινε ο τόπος παρατεταμένων μαχών όπου και οι δύο πλευρές υπέστησαν απώλειες και το Κίεβο έχασε πολύ δυτικό εξοπλισμό. Ως αποτέλεσμα, το χωριό – που φιλοξενεί μόλις 480 άτομα όταν πραγματοποιήθηκε η τελευταία απογραφή το 2001 – έλαβε σημαντική κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης. Οι άνθρωποι μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία γνωρίζουν τώρα την ύπαρξη του Ραμπότινο.
Ουκρανικές απώλειες
Σύμφωνα με δήλωση του Ρώσου Υπουργού Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου στις 5 Σεπτεμβρίου, η Ουκρανία έχει χάσει περίπου 66.000 στρατιώτες από την έναρξη της αντεπίθεσης. Σε μια μόνο μέρα, 170 άνδρες σκοτώθηκαν κοντά στο Ραμπότινο. Οι απώλειες αυξάνονται μέρα με τη μέρα. Σύμφωνα με έκθεση της Μόσχας στις 7 Σεπτεμβρίου, μέσα σε μόλις 24 ώρες, ο ρωσικός στρατός απέτρεψε 14 απόπειρες προώθησης από την AFU στο Ραμπότινο, με αποτέλεσμα το Κίεβο να χάσει 110 μαχητές.
Ενώ η απώλεια προσωπικού και η αναλογία τραυματιών προς νεκρούς δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν οπτικά, ο κατεστραμμένος εξοπλισμός είναι πολύ πιο εύκολο να μετρηθεί. Στο Ραμπότινο, η AFU χρησιμοποίησε νέο εξοπλισμό που έλαβε από χώρες του ΝΑΤΟ (εκτός από τα άρματα μάχης M1 Abrams των ΗΠΑ που δεν έχουν ακόμη παραδοθεί) και έχει χάσει μεγάλο μέρος του.
Σύμφωνα με την κοινότητα Open Source Intelligence (OSINT) Lostarmour, η AFU έχει ήδη χάσει εννέα γερμανικά άρματα μάχης Leopard 2, 38 αμερικανικά οχήματα μάχης πεζικού M2 Bradley και τέσσερα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης Stryker. Το τελευταίο σε αυτήν τη λίστα ήταν ένα Challenger 2 από το Ηνωμένο Βασίλειο-ένα από τα πιο σύγχρονα άρματα μάχης στον κόσμο. Είναι σε υπηρεσία με τον βρετανικό στρατό από το 1994 και έχει κερδίσει τη φήμη ως "ανίκητο" τανκ. Μέχρι τώρα, κανένα δεν είχε χαθεί σε μάχη λόγω εχθρικών πυρών – το μόνο κατεστραμμένο τανκ Challenger 2 χτυπήθηκε από "φιλικά πυρά" στο Ιράκ το 2003. Σύμφωνα με το κανάλι του Telegram "Russian Spring War Correspondents", το δήθεν άφθαρτο βρετανική άρμα μάχης χτυπήθηκε άμεσα από ρωσικό αντιαρματικό κατευθυνόμενο βλήμα Kornet, το οποίο εξερράγη κάτω από τον πυργίσκο του πυροβόλου όπλου.
Τα παραπάνω στοιχεία βασίζονται σε οπτική επιβεβαίωση και δεν λαμβάνουν υπόψη τα θωρακισμένα οχήματα που καταστράφηκαν από την αεροπορία. Ως εκ τούτου, τα δεδομένα αυτά θα πρέπει να θεωρούνται "μίνιμουμ αξιόπιστα".
Αγώνας για ενισχύσεις
Καθώς οι μάχες στο Ραμπότινο έχουν παραταθεί, και οι δύο πλευρές χρειάστηκαν να μεταφέρουν εφεδρείες και να τους τραβήξουν επειγόντως στη μάχη. Οι Ουκρανοί, που ξεκίνησαν με αρκετές ταξιαρχίες, εισήγαγαν σταδιακά τις 116η, 117η και 118η μηχανοκίνητες ταξιαρχίες και στη συνέχεια, στα μέσα Αυγούστου, έπαιξαν το ατού τους: την 82η Ταξιαρχία αεροπορικής επίθεσης. Αρχικά, αυτή η ομάδα έπρεπε να πάει στη μάχη μόνο αφού θα έσπαγε την πρώτη γραμμή άμυνας της Ρωσίας.
Στην πραγματικότητα, τα πράγματα δεν πήγαν όπως είχαν προγραμματιστεί, και αλεξιπτωτιστές από την 82η εισέβαλαν στο Ραμπότινο. Η παρουσία αυτής της "ελίτ" (όπως την αποκαλούσαν τα μέσα ενημέρωσης) στο πεδίο της μάχης επέτρεψε στα ρωσικά στρατεύματα να καταστρέψουν ακριβότερο δυτικό εξοπλισμό.
Όσον αφορά τη Ρωσία, μετέφερε την έβδομη και την 76η Μεραρχία αεροπορικών επιθέσεων στο Ραμπότινο για να ανακουφίσει την 42η μηχανοκίνητη Μεραρχία που πολέμησε εκεί νωρίτερα. Αυτές οι μονάδες είναι σήμερα η ραχοκοκαλιά της άμυνας της.
Ποιος ελέγχει το Ραμπότινο τώρα;
Ως επί το πλείστον, το Ραμπότινο βρίσκεται στην "γκρίζα ζώνη". Τα ουκρανικά στρατεύματα βρίσκονται στα βόρεια και βορειοανατολικά προάστια του οικισμού. Ταυτόχρονα, οι Ρώσοι διατηρούν τις κύριες δυνάμεις τους δυτικά και νότια του χωριού, διατηρώντας τον έλεγχο στα νότια προάστια.
Περιστασιακά, και οι δύο πλευρές προσπαθούν να σπρώξουν τον εχθρό έξω από το χωριό. Η AFU σκοπεύει να καταλάβει πλήρως τον οικισμό και να τον χρησιμοποιήσει ως εφαλτήριο για επίθεση προς τη νότια κατεύθυνση. Τα ρωσικά στρατεύματα μερικές φορές διεξάγουν επιχειρήσεις εκκαθάρισης στο κεντρικό τμήμα του Ραμπότινο για να αποτρέψουν τους Ουκρανούς από το να εγκατασταθούν εκεί και στη συνέχεια να αποσυρθούν στις υψηλές θέσεις τους.
Rabotino-ένας νέος μύλος κρέατος;
Το γεγονός ότι το Κίεβο συνεχίζει να αγωνίζεται για τον Ραμπότινο είναι εξαιρετικά βολικό για τις δυνάμεις της Μόσχας. Χάρη στη μεγάλη συγκέντρωση Ουκρανών εκεί, η ρωσική επιχειρησιακή διοίκηση δεν περιμένει από τον εχθρό να λάβει απρόβλεπτες αποφάσεις και πιθανότατα θα επικεντρωθεί στην υπεράσπιση αυτής της περιοχής.
Ταυτόχρονα, ακόμη και αν οι Ουκρανοί κατάφερναν να πάρουν τον έλεγχο του οικισμού, αυτό δε θα άλλαζε την κατάσταση στο μέτωπο, καθώς το χωριό δεν είναι τόσο "στρατηγικά σημαντικό" όσο λένε οι αξιωματούχοι του Κιέβου.
Το Ραμπότινο και τα χωράφια στα ανατολικά του, όπου οι Ουκρανοί μπόρεσαν να προχωρήσουν στα περίχωρα των ρωσικών πρωτογενών αμυντικών συστημάτων και να φτάσουν στην πρώτη γραμμή άμυνας στην περιοχή του Βερμπ, βρίσκονται σε τακτικά άβολα πεδινά εδάφη. Με τον έλεγχο του υψίπεδου, όπου έχει κατασκευαστεί η πρώτη γραμμή, οι Ρώσοι μπορούν εύκολα να επιβλέπουν την περιοχή – περιστασιακά επιτρέποντας στην Ρωσική Ομοσπονδία να προχωρήσει βαθύτερα, επεκτείνοντας τις διαδρομές εφοδιασμού και εκκένωσης – και στη συνέχεια να ξεκινήσει μια αντεπίθεση.
Σε γενικές γραμμές, όταν πρόκειται για τη μάχη για το Ραμπότινο, ο έλεγχος αυτού του μικροσκοπικού οικισμού είναι λιγότερο σημαντικός από την ισορροπία των απωλειών μεταξύ των δύο μερών, το ζήτημα της εισαγωγής και μεταφοράς αποθεμάτων * και το υπόλοιπο επιθετικό δυναμικό του ουκρανικού στρατού.