Το Αζερμπαϊτζάν έκανε τα πάντα εναντίον της Αρμενίας στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ βομβαρδίζοντας την περιφερειακή πρωτεύουσα Στεπανακέρτ με ισραηλινούς πυραύλους LORA εδάφους-εδάφους και ισραηλινά drones καμικάζι Harop.
Pepe Escobar - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Το σύστημα αεράμυνας Tor των Αρμενικών Ενόπλων Δυνάμεων κοντά στον δρόμο Khankendi-Khojaly καταστράφηκε από τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar TB2 και όλες οι κινητές επικοινωνίες διακόπηκαν εντελώς στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Αυτό το είδος ελαφρού blitzkrieg συνδυάστηκε με έναν πόλεμο πληροφοριών / επίθεση ήπιας δύναμης: μια χιονοστιβάδα βίντεο σχεδόν σε πραγματικό χρόνο που εκθειάζουν τα στρατιωτικά κατορθώματα σε συνδυασμό με ένα ανθρωπιστικό υποκείμενο – όπως στο ότι είμαστε αποφασισμένοι να προστατεύσουμε τον αρμενικό πληθυσμό.
Συγκρίνετε το με την αρμενική πλευρά, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Πασινιάν: όχι μόνο έχασαν εντελώς τον πόλεμο της πληροφορίας αστραπιαία, αλλά εξέπεμψαν μόνο αραιές, ακατανόητες ανακοινώσεις.
Από την αρχή υπήρχαν δύο βασικά ερωτήματα στον αέρα. Θα ήταν απλώς ικανοποιημένο το Μπακού με την οριστική προσάρτηση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ ή θα επιτεθεί και στη νότια Αρμενία; Η εισβολή σε μια περικυκλωμένη περιοχή δε θα αποτελούσε πρόβλημα – λαμβάνοντας υπόψη πως το Ερεβάν, τα τελευταία τρία χρόνια, δεν έκανε σχεδόν τίποτα για να βελτιώσει την άμυνά του.
Τότε άρχισε να διαμορφώνεται ένα πιο φιλόδοξο πλαίσιο. Το Μπακού μπορεί να εφαρμόζει ένα πονηρό σχέδιο που επινοήθηκε από τους Ηγεμόνες: να παίξει την Ειρήνη του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, υπό τη δυτική αιγίδα, να μεταφέρει τη φιλορωσική Αρμενία στο καθεστώς της φιλοδυτικής Αρμενίας, ενώ θα αναμορφώσει τη νότια Αρμενία και το Καραμπάχ – είτε μεταφερθούν στο Αζερμπαϊτζάν είτε υπό έναν πρόσφατα καθορισμένο κοινό έλεγχο.
Γιατί η Ρωσία δεν μπορεί να υποδυθεί την Αρμενία
Το κρίσιμο γεγονός είναι ότι ο κύκλος του Πασινιάν –πολύ κοντά στο πλήθος του Σόρος– είχε στην πραγματικότητα εγκαταλείψει το Ναγκόρνο-Καραμπάχ τα τελευταία τρία τουλάχιστον χρόνια (ο Πασινιάν είναι στην εξουσία για πέντε). Αυτό εμπλέκεται άμεσα με την εντολή του CSTO – ο οποίος στο τέλος αναγκάζεται να αναγνωρίσει τα ίδια γεγονότα επί τόπου. Ως εκ τούτου, οι υποχρεώσεις του CSTO δεν ισχύουν όσον αφορά τη «βοήθεια» της Αρμενίας.
Όλα αυτά θα άλλαζαν μόνο σε περίπτωση που το Ερεβάν αποφάσιζε να κρατήσει το Ναγκόρνο-Καραμπάχ: αυτό σημαίνει ότι η Αρμενία θα έπαιρνε τα όπλα.
Ως έχει, η Ρωσία δε θα επέμβει στρατιωτικά. Στην καλύτερη περίπτωση, διπλωματικά. Η Ρωσία δε θα υποδυθεί την Αρμενία για να λύσει ένα αρμενικό πρόβλημα. Το Ιράν αυτήν την στιγμή «μελετά την κατάσταση». Η Τεχεράνη θα παρέμβει μόνο εάν το Μπακού αποφασίσει να αποκόψει τη νότια Αρμενία και να δημιουργήσει ένα διάδρομο προς το θύλακα του Ναχιτσεβάν.
Οι ρωσικές ειρηνευτικές δυνάμεις, στις εγκαταστάσεις από το 2020, δεν έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιούν όπλα. Θα παραμείνουν παθητικές – και θα αντιδράσουν μόνο αν τους επιτεθούν. Η ρωσική διοίκηση εξηγεί ότι η Μόσχα είναι δεμένη με συμφωνίες τόσο με το Μπακού όσο και με το Ερεβάν και μπορεί να ενεργήσει μόνο βάσει κοινών αποφάσεων.
Οι Ρώσοι στρατιώτες, παρεμπιπτόντως, είναι οι μόνοι που βοήθησαν τους κατοίκους του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, συμπεριλαμβανομένων πάνω από 1.000 παιδιών μέχρι στιγμής, να εγκαταλείψουν την ιστορική τους κατοικία, την οποία μπορεί να μην ξαναδούν ποτέ. Καμία δυτική «δύναμη» δε βοηθά στο ανθρωπιστικό μέτωπο.
Τελικά, οι Ρώσοι ειρηνευτές ήταν αυτοί που θα μεσολαβήσουν για την εκεχειρία στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, που υποτίθεται ότι θα ξεκινούσε αυτήν την Τετάρτη 20/9 στις 13:00 τοπική ώρα. Το αν θα γίνει σεβαστή είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία.
Ακόμη και πριν από την κατάπαυση του πυρός, ο Πασινιάν ζήτησε αναμενόμενα τη βοήθεια των Ηγεμονών: αυτό είναι το σενάριο «πρωταγωνιστικό» στο παιχνίδι, επαναπροσανατολίζοντας μια ιστορική ρωσική περιοχή προς την παρακμάζουσα Δύση. Το Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι απλώς μια πρόφαση.
Για να σταματήσει το κυνήγι, ο δρόμος του Πασινιάν προς την εξουσία διευκολύνθηκε με έναν μόνο στόχο: να παίξει το παιχνίδι του Ηγεμόνα – και το τουρκικό. Η Τουρκία, όπως ήταν αναμενόμενο, δήλωσε μέσω Ερντογάν ότι «υποστηρίζουμε το Αζερμπαϊτζάν».
Αυτό πάνω στο οποίο στην πραγματικότητα εργάζεται ο Πασινιάν είναι η προετοιμασία του εδάφους για πολιτική καταστολή. Η πλατεία Δημοκρατίας του Ερεβάν έβραζε. Οργισμένοι διαδηλωτές –αργότερα διαλύθηκαν– φώναζαν «Ο Νίκολ είναι προδότης». Ο «Nikol», από το καταφύγιό του, κάλεσε τον Little Blinken για βοήθεια.
Ο επικεφαλής του μπλοκ «Μητέρα Αρμενία» Τεβανιάν ζήτησε την παραπομπή του Πασινιάν. Η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας της Αρμενίας προειδοποίησε για το ενδεχόμενο μαζικής αναταραχής.
Ο Πασινιάν στην πραγματικότητα ήταν αναμφισβήτητος: «Η Αρμενία δε θα υποκύψει στις προκλήσεις και δε θα πολεμήσει για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ». Αυτό στην πραγματικότητα μπορεί να σφραγίσει το τέλος της ιστορίας.
Παρά την ταλαιπωρία που επιβλήθηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών, η Μόσχα κατέστησε σαφές πως όσα δήλωσε ο Πασινιάν τον Οκτώβριο του 2022 και ξανά το Μάιο του 2023, αναγνωρίζοντας την υπεροχή των Αζέρων στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, άλλαξαν τους όρους της ανακωχής του Νοεμβρίου 2020.
Με λίγα λόγια: η συμμορία των Πασινιάν ξεπούλησε το Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Και δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να κάνει μια συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ αυτή την Πέμπτη για να αλλάξει τα δεδομένα επί τόπου.
Ένα νέο Maidan
Μετά από μια γρήγορη νίκη με το mini-blitz του, το Μπακού τώρα κάθεται όμορφο, έτοιμο να διαπραγματευτεί. Με τους δικούς του όρους, φυσικά: διαπραγματευόμαστε μόνο αφού συνθηκολογήσετε.
Το υπουργείο Εξωτερικών του Αζερμπαϊτζάν πήγε κατευθείαν στο θέμα: ο μόνος «δρόμος προς την ειρήνη» είναι η πλήρης αποχώρηση των αρμενικών ενόπλων δυνάμεων από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και η διάλυση του καθεστώτος στο Στεπανακέρτ.
Είναι πολύ πιθανό η πλειοψηφία των Αρμενίων να συμφωνεί με αυτό (δεν υπάρχουν ακόμη δημοσκοπήσεις). Άλλωστε ένα ακανθώδες, δυσεπίλυτο πρόβλημα θα «λυθεί» και η ζωή θα επιστρέψει στους κανονικούς ρυθμούς. Μόνο ένα είναι σίγουρο: η Ρωσία θα κατηγορηθεί γι' αυτό, όχι η συμμορία του Πασινιάν.
Δεν είναι περίεργο που χρειάστηκε ο πάντα αποσυνδεδεμένος Ντμίτρι Μεντβέντεφ, Αναπληρωτής Πρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, για να συνοψίσει τέλεια την όλη υπόθεση:
«Μια μέρα, ένας από τους συναδέλφους μου από μια αδελφική χώρα μου είπε: «Λοιπόν, είμαι ξένος μαζί σου, δε θα με δεχτείς». Απάντησα με αυτό που έπρεπε: «Θα κρίνουμε όχι από τη βιογραφία, αλλά από τις πράξεις». Μετά έχασε τον πόλεμο, αλλά περιέργως έμεινε στη θέση του. Τότε αποφάσισε να κατηγορήσει τη Ρωσία για τη μέτρια ήττα του. Στη συνέχεια παραχώρησε μέρος του εδάφους της χώρας του. Μετά αποφάσισε να φλερτάρει με το ΝΑΤΟ και η γυναίκα του προκλητικά πήγε στους εχθρούς μας με μπισκότα.
Μαντέψτε τι μοίρα τον περιμένει…»
Όσο για το πώς θα διαδραματιστεί αυτό το δράμα στη Ρωσία, είναι πολύ πιθανό ότι λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός πως το Μπακού και το Ερεβάν φαίνεται να ενεργούν συντονισμένα για να εκδιώξουν τη Ρωσία από αυτό το μέρος της Υπερκαυκασίας, η ρωσική κοινή γνώμη στο τέλος μπορεί να αισθάνεται ακόμη και άνετα με την ιδέα αφήνοντάς το οριστικά, προς όφελος των Ηγεμώνων και των Τούρκων.
Ωστόσο, το Κρεμλίνο, φυσικά, μπορεί να έχει τις δικές του – ανεξιχνίαστες – ιδέες.