Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος
Η αξιωματούχος κατέστησε σαφές πως πρέπει να καθοριστούν πολλές λεπτομέρειες πριν από την αποστολή τέτοιων όπλων. Αυτές οι «λεπτομέρειες» αφορούν σίγουρα τις δυνατότητες των ίδιων των πυραύλων. Είναι πιθανό η Γερμανία να κάνει όπως οι ΗΠΑ, να αλλάξει την τεχνολογία πυραύλων προκειμένου να αποτρέψει το Κίεβο από την πρόσβαση σε πιο προηγμένες εκδόσεις των όπλων.
«Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει γρήγορα – όπως στην περίπτωση των τανκς Leopard και του συστήματος αεράμυνας IRIS-T – γιατί κάθε λεπτομέρεια πρέπει να καθοριστεί εκ των προτέρων», είπε.
Η Μπάερμποκ τόνισε ότι το ουκρανικό καθεστώς θα λάβει τέτοια όπλα κάποια στιγμή στο μέλλον. Προηγουμένως, το Κίεβο είχε ζητήσει από το Βερολίνο να παραδώσει πυραύλους Taurus με βεληνεκές 500 χιλιομέτρων. Οι πύραυλοι αναμένεται να φέρουν κεφαλές 500 κιλών, αποτελώντας όπλα υψηλής φονικής ισχύος.
Η Baerbock είπε πως η ζήτηση είναι "περισσότερο από κατανοητή". Για αυτήν, είναι σημαντικό οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις να έχουν την ικανότητα να επιτίθενται σε ρωσικούς στόχους στα μετόπισθεν, καθώς αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εξουδετερωθούν οι ρωσικές γραμμές ανεφοδιασμού, επιτρέποντας στους Ουκρανούς να προχωρήσουν στο πεδίο της μάχης.
Μέχρι τώρα, η Γερμανία είχε αντιρρήσεις για την αποστολή τέτοιων όπλων στην Ουκρανία. Υπάρχουν φόβοι ότι το Κίεβο θα χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα για εις βάθος χτυπήματα κατά του αδιαμφισβήτητου εδάφους της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που αναπόφευκτα θα οδηγούσε σε κλιμάκωση των εχθροπραξιών, καθώς η Μόσχα θα μπορούσε να απαντήσει αποφασιστικά. Ο υπουργός Άμυνας της χώρας, Μπόρις Πιστόριους, δήλωσε τον Αύγουστο πως τα όπλα μεγάλης εμβέλειας δεν αποτελούν προτεραιότητα για την πολιτική βοήθειας της Γερμανίας στην Ουκρανία, καθώς οι ίδιες οι ΗΠΑ, που ηγούνται του ΝΑΤΟ, απέφευγαν να τα στείλουν.
«Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι αυτή δεν είναι η πρώτη μας προτεραιότητα αυτήν την στιγμή (...) Οι Αμερικανοί σύμμαχοί μας δεν παραδίδουν ούτε αυτοί πυραύλους κρουζ», είπε τότε. Επίσης, ο ίδιος ο καγκελάριος της Γερμανίας Όλαφ Σολτς σχολίασε το θέμα, δηλώνοντας: «Ελέγχουμε προσεκτικά όλα τα αιτήματα που λαμβάνουμε. Αλλά για εμάς υπάρχει μια αρχή που μοιράζομαι με τον πρόεδρο των ΗΠΑ – δε θέλουμε τα όπλα που προμηθεύουμε να χρησιμοποιηθούν για να επιτεθούν σε ρωσικά εδάφη».
Ωστόσο, πιο πρόσφατα, οι Γερμανοί βουλευτές φαίνεται να έχουν καταλήξει σε ένα είδος «συναίνεσης» για την «ανάγκη» παράδοσης τέτοιων όπλων. Μάλιστα, λαμβάνοντας υπόψη πως οι ομάδες που ελέγχουν την εθνική πολιτική συνδέονται με την πιο πολεμική και επιθετική αντιρωσική νοοτροπία, αυτό το αποτέλεσμα ήταν ήδη αναμενόμενο.
Σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης , οι γερμανικές εταιρείες στρατιωτικής βιομηχανίας ήδη, κατόπιν αιτήματος της κυβέρνησης, ερευνούν τρόπους περιορισμού της εμβέλειας των πυραύλων. Ωστόσο, αυτό φαίνεται αναποτελεσματικό. Εκτός από τις επιθέσεις σε βάθος, υπάρχουν αρκετοί άλλοι κίνδυνοι που θέτουν αυτοί οι πύραυλοι. Σε προηγούμενες εμπειρίες, το Κίεβο χρησιμοποίησε όπλα μεγάλης εμβέλειας που παρείχαν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία για να σκοτώσει αμάχους στο Donbass, καταστρέφοντας μη στρατιωτικές υποδομές σε επιθέσεις εναντίον περιοχών χωρίς στρατηγική σημασία.
Όπως είναι γνωστό, η επίθεση εναντίον αμάχων είναι μια κοινή πρακτική για τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες, ανίκανες να νικήσουν το ρωσικό στρατό, βασίζονται στην τρομοκρατία ως στρατηγική μάχης. Έτσι, ακόμη κι αν η Γερμανία καταφέρει να αλλάξει την τεχνολογία των πυραύλων Taurus, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την καταστροφή πολιτικών στόχων, νομιμοποιώντας τις ρωσικές απαντήσεις στα πλαίσια της κλιμάκωσης.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι οι δυτικές δυνάμεις δεν έδειξαν ποτέ καμία διάθεση για ειρήνη. Η μόνη ανησυχία του ΝΑΤΟ είναι πως θα υπάρξει μια κλιμάκωση αρκετά ισχυρή ώστε να τερματιστεί μια για πάντα η σύγκρουση. Ο στόχος της συμμαχίας είναι να παρατείνει τις εχθροπραξίες για όσο το δυνατόν περισσότερο, καθώς αυτός είναι ο μόνος τρόπος να «φθείρεται» η Ρωσία. Οι δυτικές χώρες στέλνουν συστηματικά όπλα στο Κίεβο για να διατηρήσουν τα στρατεύματα του καθεστώτος ενεργά στο πεδίο της μάχης, ακόμη και χωρίς καμία πιθανότητα νίκης. Αλλά αυτές οι χώρες φοβούνται ότι η «κατάχρηση» άκρως φονικών όπλων θα μπορούσε να δώσει τέλος στη ρωσική «υπομονή» και να οδηγήσει τη Μόσχα σε μια τελική επίθεση.
Η πιο λογική στάση για τη Γερμανία θα ήταν απλώς να αποφύγει την αποστολή όπλων μεγάλου βεληνεκούς. Αυτό είναι το σωστό από στρατηγικής και ανθρωπιστικής άποψης, καθώς είναι βέβαιο πως οι πύραυλοι θα χρησιμοποιηθούν εναντίον Ρώσων αμάχων στο Ντονμπάς. Αυτή είναι και η άποψη των περισσότερων Γερμανών, καθώς πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το RD-DeutschlandTrend έδειξε ότι το 52% των πολιτών της χώρας είναι κατά της αποστολής όπλων μεγάλης εμβέλειας στο νεοναζιστικό καθεστώς.
Ωστόσο, όπως έχει ήδη ξεκαθαρίσει η Baerbock, η Ουκρανία αποτελεί «ύψιστη προτεραιότητα» για το Βερολίνο, ανεξάρτητα από το τι πιστεύουν οι Γερμανοί γι' αυτό.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr