Η άνοδος των BRICS και η πτώση της G20

Όταν δημιουργήθηκε το 1999 η G20, γνωστή και ως Ομάδα των 20, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν το μεγάλο σκυλί στο τραπέζι και είδαν αυτή τη νέα οντότητα ως άλλο ένα φόρουμ/εργαλείο που δίνει στην Ουάσιγκτον περισσότερο de facto έλεγχο στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα — που δημιουργήθηκε μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο προκειμένου να συντονιστεί η διεθνής οικονομική πολιτική με το δολάριο ΗΠΑ ως αποθεματικό νόμισμα — μέσω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.

Larry Johnson - sonar21.com / Παρουσίαση Freepen.gr

Δεν είναι τυχαίο ότι η συνάντηση της G20 στην Ινδία έρχεται μετά την επιτυχημένη σύνοδο κορυφής των BRICS πριν από δύο εβδομάδες στη Νότια Αφρική. Τι αντίθεση! Οι BRICS αναπτύσσονται και έχουν ένα μακρύ κατάλογο χωρών από τον Παγκόσμιο Νότο που φωνάζουν για ένταξη, ενώ η G20 χάνει τη λάμψη και την επιρροή της.

Τα σημερινά μέλη της G20 αποτελούνται από:

Αργεντινή, Αυστραλία, Βραζιλία, Καναδάς, Κίνα, Γαλλία, Γερμανία, Ινδία, Ινδονησία, Ιταλία, Ιαπωνία, Μεξικό, Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Νότια Αφρική, Νότια Κορέα, Τουρκία, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ.

Περιλαμβάνει επίσης δύο άλλους περιφερειακούς οργανισμούς — την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Αφρικανική Ένωση (μόλις προστέθηκε) — στους οποίους επιτρέπεται να παρευρεθούν και να συμβάλουν στη συζήτηση.

Μέχρι αυτή την ώρα αύριο θα έχουμε το τελικό ανακοινωθέν από το συνέδριο της G20, αλλά οι πρώτες αναφορές δείχνουν ότι δεν υπάρχει συμφωνία για την καταδίκη της στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία παρά τις πιέσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Αυτός είναι ένας βασικός δείκτης πως η προσπάθεια των ΗΠΑ να απομονώσουν και να τιμωρήσουν τη Ρωσία έχει γυρίσει μπούμερανγκ.

Πριν από δύο χρόνια, η Ρωσία και η Κίνα προσπαθούσαν να κρατηθούν όμηροι του δολαρίου ΗΠΑ για να διεξάγουν διεθνές εμπόριο και δεν είχαν καμία βιώσιμη εναλλακτική λύση. Αυτή η πραγματικότητα αλλάζει τώρα και αλλάζει γρήγορα. Τουλάχιστον 6 από τα μέλη της G20 εργάζονται εντατικά για τη δημιουργία εμπορικών καθεστώτων που λειτουργούν ανεξάρτητα από το δολάριο. Η κατάφωρη χρήση κυρώσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη κατά της Ρωσίας και της Κίνας έχει σπάσει τα θεμέλια της G20 και έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κίνημα μεταξύ των μεγαλύτερων χωρών (από άποψη πληθυσμού) που δεν είναι πλέον πρόθυμες να υποταχθούν στις ΗΠΑ χρησιμοποιώντας το δολάριο για να τις τιμωρήσουν.

Δε νομίζω πως η πλειοψηφία των οικονομικών γκουρού της Δύσης αντιλαμβάνεται τη σημασία της ένθερμης προσπάθειας των χωρών BRICS να δημιουργήσουν μια εναλλακτική λύση στο δολάριο. Υπολογίζουν ότι οι χώρες BRICS θα αποτύχουν και θα αναγκαστούν να βρεθούν υπό τον αντίχειρα της διεθνούς οικονομικής τάξης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Νομίζω ότι κάνουν σοβαρό λάθος.

Η θέση του δολαρίου ΗΠΑ ως αποθεματικού νομίσματος βασίζεται κυρίως στην πεποίθηση. Όσο οι ξένες χώρες πιστεύουν πως δεν έχουν άλλη επιλογή από το να υποκύψουν στη χρήση του δολαρίου για το διεθνές εμπόριο, το σύστημα παραμένει άθικτο. Αλλά αυτή η πεποίθηση αμφισβητείται σοβαρά. Δεν νομίζω ότι το σύστημα θα καταρρεύσει από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά οι κινήσεις της Κίνας, της Ινδίας, της Σαουδικής Αραβίας, της Βραζιλίας, της Νότιας Αφρικής, του Ιράν και της Αργεντινής να κάνουν πληρωμές για πετρέλαιο και άλλα εμπορεύματα χωρίς τη χρήση του δολαρίου επιταχύνονται.

Υπάρχει μόνο μια κατάσταση όπου οι κυρώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά για να εξαναγκάσουν αλλαγές στην πολιτική ή τη συμπεριφορά μιας άλλης χώρας — η χώρα που επιβάλλει τις κυρώσεις πρέπει να έχει μονοπωλιακό έλεγχο στο νόμισμα ή το εμπόρευμα που χρειάζεται η άλλη χώρα ή χώρες. Ενώ τα δολάρια ΗΠΑ και τα γραμμάτια του δημοσίου συνεχίζουν να συλλέγονται από μερικούς ξένους επενδυτές, η Κίνα και η Σαουδική Αραβία έχουν εκποιήσει περιουσιακά στοιχεία που βασίζονται σε δολάρια. Ζούμε μια οριακή στιγμή της ιστορίας όπου η διεθνής οικονομική τάξη που δημιουργήθηκε υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αμφισβητείται με βιώσιμες, ισχυρές εναλλακτικές λύσεις.

Δεν είναι μόνο η εχθρότητα της Δύσης προς τη Ρωσία που τροφοδοτεί τη δυσαρέσκεια. Η Κίνα, το Ιράν και η Σαουδική Αραβία είναι τρεις μεγάλες οικονομίες που έχουν γίνει τακτικά στόχος των αμερικανικών κυρώσεων. Και υπάρχουν πολλά άλλα έθνη, ειδικά στην Αφρική, που θεωρούν τους εαυτούς τους θύματα του οικονομικού ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ. Πιστεύω πως ο κόσμος έχει φτάσει στο κρίσιμο σημείο όπου ένας συνδυασμός χωρών πλούσιων σε φυσικούς πόρους και εμπορεύματα είναι τώρα αρκετά πρόθυμοι να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ρωσίας και της Κίνας στην παράκαμψη του εκφοβισμού της Ουάσιγκτον.

Απλώς δείτε αυτό το βίντεο του καταστήματος τηλεφώνων/υπολογιστών Huawei στην Κίνα, άμεσου ανταγωνιστή της Apple. Μετά από χρόνια κυρώσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Huawei αποφασίζει — αρκετά. Τώρα φτιάχνει τις δικές της μάρκες και χρησιμοποιεί την ίδια εθνικιστική ρητορική που οι ΗΠΑ εξέφρασαν στο παρελθόν για να δικαιολογήσουν τις ενέργειές τους. Υποψιάζομαι ότι αυτό δεν είναι καλό σημάδι για την Apple και τα μελλοντικά της κέρδη.


Huawei εναντίον Apple

Δεν πρέπει να βλέπετε τον πόλεμο στην Ουκρανία ως ένα μεμονωμένο φαινόμενο που δεν έχει καμία σχέση με την παγκόσμια οικονομική τάξη. Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένα σύμπτωμα της κατάρρευσης της διεθνούς τάξης «βασισμένη σε κανόνες» που κυριαρχείται από τη Δύση και αυτή η διαταραχή αντηχεί σε όλο τον κόσμο. Τα πρόσφατα πραξικοπήματα στην Αφρική, για παράδειγμα, είναι ένα άλλο σημάδι ότι οι υποτελείς των δυτικών φεουδαρχών δεν είναι πλέον διατεθειμένοι να είναι de facto αποικιοκρατούμενοι. Θέλουν κάποιο βαθμό ανεξαρτησίας και στρέφονται προς τη Ρωσία και την Κίνα για να βρουν διέξοδο.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail