 |
| pixabay / JESHOOTS-com |
Ron Paul - Ron Paul Institute / Παρουσίαση Freepen.gr
Ένας τρόπος με τον οποίο οι BRICS ελπίζουν να επιτύχουν τους στόχους τους είναι να υπονομεύσουν τα θεμέλια της αμερικανικής ισχύος: το status του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου. Ο Πρόεδρος της Βραζιλίας Luiz Inacio Lula de Silva ζήτησε από τα κράτη των BRICS να δημιουργήσουν το δικό τους νόμισμα, ενώ η Ινδία πιέζει οι εμπορικοί εταίροι της, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, να εμπορεύονται σε ρουπίες Ινδίας και όχι σε δολάρια ΗΠΑ. Η Κίνα και άλλες χώρες BRICS φέρεται να έχουν λάβει επίσης μέτρα για να εξερευνήσουν τη χρήση χρυσού αντί δολαρίων για το διεθνές εμπόριο.
Αφού ο τότε Πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον διέκοψε τη σχέση μεταξύ δολαρίου και χρυσού το 1971, ο Χένρι Κίσινγκερ διαπραγματεύτηκε μια συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία όπου, σε αντάλλαγμα για τη διπλωματική και στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία θα χρησιμοποιούσε δολάρια για τις συναλλαγές της στη διεθνή αγορά πετρελαίου. Το «πετροδολάριο» είναι η ραχοκοκαλιά του αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου. Στις αρχές του τρέχοντος έτους, η Σαουδική Αραβία υπέγραψε συμφωνία με τη Βραζιλία για την αποδοχή του νομίσματος της Βραζιλίας αντί για δολάρια για αγορές πετρελαίου. Εάν η Σαουδική Αραβία υπογράψει παρόμοιες συμφωνίες με άλλα κράτη BRICS, θα επισπεύσει το τέλος της βασιλείας του δολαρίου ως αποθεματικό νόμισμα.
Η απόρριψη του δολαρίου οφείλεται επίσης σε μεγάλο βαθμό στη δυσαρέσκεια για την «οπλοποίηση» του αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρησιμοποιεί την αποθεματική συναλλαγματική θέση του δολαρίου για να αναγκάσει άλλες χώρες να συμμορφωθούν με τις αμερικανικές κυρώσεις κατά του τελευταίου «χαρακτηρισμένου Χίτλερ». Οι κυρώσεις είναι μια πράξη πολέμου, επομένως, αναγκάζοντας άλλες χώρες να ακολουθήσουν τις αμερικανικές κυρώσεις, η κυβέρνηση των ΗΠΑ τις παρασύρει σε συγκρούσεις που δεν είναι προς τα εθνικά τους συμφέροντα. Ήταν αναπόφευκτο ότι η αλαζονεία της ελίτ της εξωτερικής μας πολιτικής θα προκαλούσε τελικά μια αντίδραση. Η αντίδραση ξεκίνησε πέρυσι όταν οι ΗΠΑ ζήτησαν από άλλες χώρες να συμμετάσχουν στην επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις αυτών των κυρώσεων στις δικές τους οικονομίες.
Η κίνηση για την αντικατάσταση ή τουλάχιστον τη δημιουργία εναλλακτικών λύσεων του δολαρίου οφείλεται επίσης στην ανησυχία για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του τεράστιου εθνικού χρέους των ΗΠΑ. Παρά τους ισχυρισμούς και των δύο μερών πως οι πρόσφατες συμφωνίες για το ανώτατο όριο του χρέους έδειξαν ότι το Κογκρέσο και ο Πρόεδρος άρχισαν να ασχολούνται σοβαρά με τη δημοσιονομική ευθύνη, το χρέος των 33 τρισεκατομμυρίων δολαρίων εξακολουθεί να είναι έτοιμο να αυξηθεί έως και 115 τρισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα 30 χρόνια. Το Κογκρέσο και ο Πρόεδρος αρνούνται να περικόψουν τις δαπάνες σε οποιονδήποτε τομέα. Δεν μπορούν καν να σταματήσουν να φτυαρίζουν δισεκατομμύρια στον πόλεμο χωρίς νίκη στην Ουκρανία, παρόλο που αυτές οι δαπάνες αντιτίθενται από μια σαφή πλειοψηφία των Αμερικανών.
Δυστυχώς, θα χρειαστεί ένα σοκ, όπως η απόρριψη του καθεστώτος του αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου και η επακόλουθη κρίση του δολαρίου για να αναγκάσει την κυβέρνηση των ΗΠΑ και τον λαό να λάβουν μέτρα για να σταματήσουν τον εθισμό τους στις δαπάνες κοινωνικής πρόνοιας και στο αποθεματικό νόμισμα. Αυτό θα σημάνει μερικές δύσκολες στιγμές μπροστά. Ωστόσο, η οικονομική ύφεση μπορεί να μη διαρκέσει όσο περιμένουν οι άνθρωποι. Τα καλά νέα είναι ότι η κρίση θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια επιστροφή σε περιορισμένη συνταγματική διακυβέρνηση, μια πραγματική οικονομία ελεύθερης αγοράς απαλλαγμένη από εταιρείες και φιλοζωικές σχέσεις, μια εξωτερική πολιτική βασισμένη στην ειρήνη και το ελεύθερο εμπόριο και σε ένα νομισματικό σύστημα ελεύθερης αγοράς.