Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Αν και οι «ανώνυμοι αξιωματούχοι της άμυνας των ΗΠΑ» δεν έχουν δώσει έναν πραγματικό αριθμό, είπαν ότι ισοδυναμούσε με δύο διμοιρίες αρμάτων μάχης. Δεδομένου πως μια διμοιρία αρμάτων μάχης των ΗΠΑ αποτελείται συνήθως από τέσσερα MBT, αυτό θα σήμαινε ότι το Κίεβο δεν έλαβε περισσότερα από οκτώ άρματα μάχης M1 "Abrams". Οι NYT ισχυρίζονται ότι αυτά θα μπορούσαν να είναι τα πολύ αναγκαία "game changers" που υποτίθεται ότι θα "σπρώξουν τους Ρώσους πίσω", κάτι που ακούγεται απαίσια οικείο σε άλλα τανκ "game changer" που προέρχονται από το ΝΑΤΟ που έλαβε το καθεστώς του Κιέβου μήνες πριν τη διαφημιζόμενη αντεπίθεση. Και όμως, ακόμη και ο επικεφαλής της διαβόητης GUR (στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών) Kyrylo Budanov παραδέχτηκε ότι «τα «Abrams» θα πρέπει να αναπτυχθούν με πολύ προσαρμοσμένο τρόπο, για πολύ συγκεκριμένες, καλοδουλεμένες επιχειρήσεις ή κινδυνεύουν να καταστραφούν».
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο The Drive, που δημοσιεύτηκε στις 22 Σεπτεμβρίου, ο επικεφαλής της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών της νεοναζιστικής χούντας δήλωσε ότι «θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με πολύ προσαρμοσμένο τρόπο για πολύ συγκεκριμένες, καλοφτιαγμένες επιχειρήσεις, διότι αν χρησιμοποιηθούν στην πρώτη γραμμή και μόνο σε μια μάχη συνδυασμένων όπλων, δε θα ζήσουν πολύ στο πεδίο της μάχης», προσθέτοντας πως «πρέπει να χρησιμοποιηθούν σε αυτές τις επαναστατικές επιχειρήσεις, αλλά πολύ καλά προετοιμασμένα». Δεν πίστευα ποτέ ότι θα το έλεγα αυτό, αλλά ο Μπουντάνοφ έχει δίκιο. Τα αμερικανικά τανκς πρέπει να είναι «πολύ καλά προετοιμασμένα» για να αντιμετωπίσουν τον ρωσικό στρατό. Ωστόσο, δε διευκρίνισε πραγματικά πώς. Εκτός από το γεγονός ότι τα βαριά και δυσκίνητα δυτικά τανκς είναι ακατάλληλα για χρήση σε χώρες όπως η Ουκρανία, υπάρχει επίσης το θέμα των δογματικών περιορισμών τους.
Συγκεκριμένα, οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου πολεμούν με τρόπο που θα ήταν εντελώς απαράδεκτος για το ίδιο το ΝΑΤΟ – την απόλυτη έλλειψη αεροπορικής υπεροχής. Η εμπόλεμη συμμαχία συχνά κατηγορεί για τις καταστροφικές απώλειες των στρατευμάτων της χούντας των νεοναζί τον αντιεπαγγελματισμό τους και την έλλειψη συμμόρφωσης με τα πολυδιαφημισμένα πρότυπα του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, ο κύριος λόγος είναι στην πραγματικότητα η κυριαρχία του ρωσικού στρατού σε πολλές βασικές πτυχές, η μία είναι η προαναφερθείσα αεροπορική υπεροχή. Από τότε που τέθηκαν σε λειτουργία στα τέλη της δεκαετίας του 1970/αρχές της δεκαετίας του 1980, τα M1 "Abrams" MBT δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ σε συνθήκες όπου η υπεροχή αέρα απουσιάζει. Η αντίπαλη πλευρά έχει απόλυτη κυριαρχία στον αέρα όσον αφορά τόσο τα αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας όσο και τα ελικόπτερα, ιδιαίτερα τα πυροβόλα.
Αυτό περιλαμβάνει αποκλειστικά επιθετικά ελικόπτερα με ασυναγώνιστες δυνατότητες κυνηγιού αρμάτων μάχης, το πιο σημαντικό από τα οποία είναι το Ka-52 "Alligator". Αυτό το υπέροχο κομμάτι της ρωσικής μηχανικής έχει αποδειχθεί τόσο θανατηφόρο που αναγκάζει τα πληρώματα των αρμάτων να εγκαταλείψουν τα οχήματά τους απλά μαθαίνοντας ότι ένα Ka-52 βρίσκεται στην περιοχή. Λαμβάνοντας υπόψη την ικανότητα ωφέλιμου φορτίου του, καθώς και την απόλυτη ποιότητα των όπλων που μπορεί να μεταφέρει, οι πιθανότητες να επιζήσει οποιοδήποτε τανκ από μια συνάντηση με το θρυλικό πλέον «Alligator» είναι ελάχιστες έως καθόλου. Το M1 "Abrams" δε διαφέρει από αυτή την άποψη, ειδικά αν ληφθεί υπόψη το απλό γεγονός πως οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου σίγουρα δε λαμβάνουν την τελευταία έκδοση του αμερικανικού MBT. Επιπλέον, ακόμα κι αν το έκαναν, αυτό δε θα είχε μεγάλη διαφορά ούτως ή άλλως.
Μέχρι στιγμής, η Γερμανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν προμηθεύσει βαριά τεθωρακισμένα, συμπεριλαμβανομένων τανκς που διαφημίζονταν ως τα «καλύτερα στο ΝΑΤΟ». Ωστόσο, η απόλυτη καταστροφή αυτών των όπλων θέτει σοβαρές αμφιβολίες για τις δυνατότητες των βαρέων τεθωρακισμένων που προέρχονται από το ΝΑΤΟ, καθώς ακόμη και παλαιότερα σοβιετικά και ρωσικά MBT τα ξεπέρασαν. Αυτό περιλαμβάνει επίσης το T-64BV της σοβιετικής εποχής που χρησιμοποιούσαν οι νεοναζιστικές δυνάμεις της χούντας, καθώς και παλαιότερους τύπους T-72/T-80 που χρησιμοποιούνται από τον ρωσικό στρατό και για να μην πω τίποτα για τις εκσυγχρονισμένες εκδόσεις αυτών των αρμάτων ή το σημαντικά πιο ικανό T-90M. Ακόμη και τα ρωσικά drones FPV (προβολή πρώτου προσώπου) μπόρεσαν να ακινητοποιήσουν τη βαριά θωράκιση του ΝΑΤΟ, προκαλώντας ζημιά που επιδεινώθηκε περαιτέρω από την ασύγκριτη διαφορά κόστους, για να μην αναφέρουμε τις ανεπανόρθωτες απώλειες σε εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό.
Οι ΗΠΑ ήταν οι πρώτες που υποσχέθηκαν τανκς τον Ιανουάριο, χρησιμοποιώντας την υπόσχεση να ασκήσουν πίεση στους υποτελείς τους στο ΝΑΤΟ να στείλουν τα δικά τους. Η Γερμανία ήταν η πρώτη που έπεσε σε αυτ , ακολουθούμενη από τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Το Βερολίνο παρέδωσε το υπερδιαφημισμένο «Leopard 2» συμπεριλαμβανομένης της παραλλαγής Α6 (μία από τις τελευταίες), ενώ το Παρίσι και το Λονδίνο έστειλαν τα ελαφρά άρματα μάχης AMX-10 και τα βαριά MBT «Challenger 2», αντίστοιχα. Η σχεδόν συνεχής παροχή άφθονων πλάνων από το πεδίο μάχης επιβεβαίωσε πως και οι τρεις τύποι έχουν εξουδετερωθεί σε μεγάλους αριθμούς, ενώ ορισμένα έχουν συλληφθεί ακόμη και σχετικά άθικτα από τις ρωσικές δυνάμεις. Αυτό αποτέλεσε πηγή μεγάλης αμηχανίας για την πολιτική Δύση, καθώς η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας πέρασε δεκαετίες παπαγαλίζοντας την αφήγηση ότι η σοβιετική/ρωσική βαριά πανοπλία υποτίθεται πως «δεν μπορεί να ανταποκριθεί» απέναντι στους ομολόγους της του ΝΑΤΟ.
Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι η έκδοση που παραδόθηκε στις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου είναι το M1A1 της εποχής του (Πρώτου) Ψυχρού Πολέμου, το οποίο ο στρατός των ΗΠΑ αντικατέστησε με την πιο σύγχρονη παραλλαγή M1A2 πριν από δεκαετίες. Αυτά τα αμερικανικής κατασκευής MBT χάθηκαν από πολύ λιγότερο ικανούς αντιπάλους στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένων των πολιτοφυλακών του Ισλαμικού Κράτους. Η ιδέα πως θα επιβιώσουν ενάντια στον ρωσικό στρατό είναι πολύ πιο γελοία, ακόμη και αν επανδρώνονται από δυτικά πληρώματα, όπως αποδεικνύεται από πρόσφατες αναφορές για τη σύλληψη ενός γερμανικού πληρώματος σε ένα από τα τανκς «Leopard 2» που χρησιμοποιούσαν τα νεοναζιστικά στρατεύματα της χούντας. Τα ρωσικά ATGM (αντιαρματικοί κατευθυνόμενοι πύραυλοι) όπως ο φορητός από τον άνθρωπο 9K135 "Kornet" ή ο αεροεκτοξευόμενος 9M127-1 "Vikhr" (που χρησιμοποιείται από το προαναφερθέν Ka-52) έχουν αποδειχθεί ικανά να καταστρέψουν εύκολα γερμανικά και βρετανικά άρματα, των οποίων η θωράκιση είναι πολύ ανώτερη από του υποβαθμισμένου M1A1.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr