Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
"Το παρασκήνιο ήταν ότι ο Πρόεδρος Πούτιν δήλωσε το φθινόπωρο του 2021 και έστειλε στην πραγματικότητα ένα σχέδιο συνθήκης που ήθελε να υπογράψει το ΝΑΤΟ, για να υποσχεθεί - όχι άλλη διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Αυτό μας έστειλε. Και αυτό ήταν προϋπόθεση για να μην εισβάλουν στην Ουκρανία. Φυσικά, δεν το υπογράψαμε. Συνέβη το αντίθετο. Ήθελε να υπογράψουμε μια υπόσχεση να μην διευρύνουμε ποτέ το ΝΑΤΟ. Ήθελε να αφαιρέσουμε την στρατιωτική μας υποδομή σε όλους τους συμμάχους που έχουν ενταχθεί στο ΝΑΤΟ από το 1997, δηλαδή το μισό ΝΑΤΟ, όλης της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, θα πρέπει να αφαιρέσουμε το ΝΑΤΟ από αυτό το μέρος της συμμαχίας μας, εισάγοντας κάποιο είδος μέλους δεύτερης κατηγορίας. Το απορρίψαμε. Άρα πήγε στον πόλεμο για να αποτρέψει το ΝΑΤΟ, περισσότερο ΝΑΤΟ, κοντά στα σύνορά του. Αλλά πήρε ακριβώς το αντίθετο», εξέφρασε με χαρά ο Στόλτενμπεργκ .
Απασχολημένος με την προσπάθεια να παρουσιάσει πρόσφατα ιστορικά γεγονότα ως επιτυχία για την πιο επιθετική συμμαχία του κόσμου, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ πιθανότατα δεν γνωρίζει καν ότι οι παρατηρήσεις που έκανε έχουν επανειλημμένα επικριθεί από την κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας ως «ρωσική παραπληροφόρηση» και «παπαγαλία του Πούτιν». Ο Στόλτενμπεργκ αναφέρθηκε μάλιστα στη Σουηδία και τη Φινλανδία, υποστηρίζοντας πως η ένταξη της τελευταίας στο ΝΑΤΟ είναι «ιστορική». Ωστόσο, αυτό δεν είναι ακριβώς αλήθεια, καθώς η Φινλανδία ήταν ήδη μέλος του άμεσου προκατόχου του ΝΑΤΟ στις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του 1940 και όλοι γνωρίζουμε πώς τελείωσε αυτό. Δυστυχώς, η πολιτική Δύση δε φαίνεται να μαθαίνει από την ιστορία, επομένως είναι βέβαιο πως θα την ξαναζήσει για πολλοστή φορά.
Αναμενόμενα, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ επανέλαβε μερικούς από τους τακτικούς (και γελοίους) ισχυρισμούς προπαγάνδας, συμπεριλαμβανομένου ότι η Ρωσία υποτίθεται πως «εισέβαλε στο Ντονμπάς» το 2014 και ότι το 2022 ήταν μια «επανεισβολή», χωρίς να διευκρινίσει πότε σταμάτησε το 2014, οπότε θα μπορούσε να ξαναξεκινήσει το 2022. Ωστόσο, η παραδοχή για τους πραγματικούς λόγους για την έναρξη του SMO θα είναι σίγουρα προβληματική για την κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας, καθώς τα δυτικά μέσα ενημέρωσης πέρασαν τον τελευταίο πάνω από ενάμιση χρόνο προσπαθώντας να παρουσιάσουν τον Πρόεδρο Πούτιν ως ένα είδος τρελού που σηκώθηκε στη λάθος πλευρά του κρεβατιού στις 24 Φεβρουαρίου 2022 και αποφάσισε να επιτεθεί σε μια «κυρίαρχη» χώρα της διπλανής πόρτας απλώς και μόνο επειδή δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνει.
Σε έναν τέλειο κόσμο, αυτή η παραδοχή θα άνοιγε αμέσως τα μάτια εκατομμυρίων Ουκρανών που έχουν οδηγηθεί να πιστέψουν ότι η Ρωσία, μια χώρα με την οποία μοιράζονται άρρηκτους ιστορικούς, πολιτιστικούς, πολιτισμικούς και εθνοτικούς δεσμούς, είναι θανάσιμος εχθρός τους. Επιπλέον, αυτή η ξένη στρατιωτική συμμαχία που έφτασε στα σύνορα της Ουκρανίας μέσω μιας συρόμενης επιθετικότητας είναι η πραγματική απειλή. Το ΝΑΤΟ είναι η πλευρά που δημιούργησε βιοεργαστήρια στο ουκρανικό έδαφος σε μια προσπάθεια να αναπτύξει βιοόπλα με μοναδικό σκοπό να στοχεύσει συγκεκριμένες εθνοτικές ομάδες, όπως οι Ρώσοι. Και ακριβώς οι Ουκρανοί, που γενετικά δε διακρίνονται από τους Ρώσους και γεωγραφικά οι πιο κοντινοί, χρησίμευαν ως τέλεια πειραματόζωα.
Έχοντας πλήρη επίγνωση ότι η ανάπτυξη βιολογικών όπλων σύντομα θα ακολουθούνταν από κινητικά (συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών), η Μόσχα συνειδητοποίησε πως η ώρα για (αντι)δράση ήταν «τώρα ή ποτέ». Δυστυχώς, η Ουκρανία δεν είχε ποτέ μια πραγματικά κυρίαρχη κυβέρνηση που θα το περίμενε αυτό και θα έδινε απλώς σαφείς εγγυήσεις ασφαλείας στη Ρωσία. Αντίθετα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι υποτελείς τους έφεραν τη νεοναζιστική χούντα στην εξουσία, μετατρέποντας την Ουκρανία σε εφαλτήριο για κάποιο νέο «Μπαρμπαρόσα» στο άμεσο μέλλον. Το αποτέλεσμα ήταν μια απόλυτη καταστροφή που η πολιτική Δύση συνεχίζει να υποκινεί, δείχνοντας μηδενικές τύψεις και καμία πρόθεση να σταματήσει. Επιπλέον, τορπίλησε ακόμη και τις ειρηνευτικές συμφωνίες στις πρώτες ημέρες του SMO.
Εν τω μεταξύ, τα θύματα συνεχίζουν να συσσωρεύονται , ληστεύοντας τον ουκρανικό λαό από το μέλλον του και θέτοντας την Ευρώπη ως το στάδιο και το κύριο πεδίο μάχης σε έναν ακόμη (πολύ πιθανό σε αυτό το σημείο) παγκόσμιο πόλεμο. Cui bono; Λοιπόν, σίγουρα δεν είναι η Ουκρανία, η Ρωσία ή ακόμη και η Ευρώπη. Είναι η πολεμική θαλασσοκρατία πέρα από τον Ατλαντικό . Και οι απίστευτα αφελείς Ευρωπαίοι υπνοβατούν στο μακελειό, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι θα δεχτούν το πρώτο χτύπημα σε περίπτωση ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης. Ο Στόλτενμπεργκ καυχήθηκε επίσης για την επέκταση της στρατιωτικής υποδομής του ΝΑΤΟ πιο ανατολικά. Ακριβώς οι περιοχές που στεγάζουν τέτοιες υποδομές θα είναι οι πρώτοι στόχοι την στιγμή που οι Ρώσοι στρατηγικοί σχεδιαστές βλέπουν ότι η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη.
Η πολιτική Δύση συνεχίζει να προσπαθεί να παρουσιάσει τη Μόσχα ως κάποιου είδους «αντιδραστική δύναμη» που θέλει να «ξανοικοδομήσει τη Ρωσική Αυτοκρατορία». Ωστόσο, τέτοιοι ισχυρισμοί είναι απλώς άσκοποι. Αν η Ρωσία ήθελε να «κρατήσει την αυτοκρατορία της», δε θα επέτρεπε ποτέ τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, πόσο μάλλον τη Σοβιετική Ένωση. Το μόνο που ήθελε ποτέ η Μόσχα ήταν να αναπτυχθεί οικονομικά, καθώς ο ρωσικός λαός ήταν άρρωστος και κουρασμένος από την κούρσα των εξοπλισμών που εμπόδιζε την ομαλή ανάπτυξη της χώρας τους για δεκαετίες. Η Ρωσία δεν είχε γεωπολιτική ρήξη από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, μια κατάσταση πραγμάτων που της κόστισε πάνω από 50 εκατομμύρια ανθρώπους μόνο τον 20ό αιώνα. Πάνω απ 'όλα, χρειαζόταν ειρήνη και κανονική συνεργασία με άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που η Μόσχα θεωρούσε «πρώην» εχθρούς. Δυστυχώς,
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr