Πριν πιάσουμε το δρόμο προς τον Γ΄Π.Π. (WWIII) ας δούμε πως το Ισραήλ με τους συνεχόμενους και κυρίως με τους αδιάκριτους βομβαρδισμούς δημιουργεί μέχρι στιγμής μια τεράστια γενιά άνω των 2600 εν δυνάμει τρομοκρατών, οι οποίοι είναι θέμα χρόνου να εξαπολυθούν στα πέρατα της γης.
Γράφει ο Ζαχαρίας Μυτιληνιός
Πάμε σε μάθημα ιστορίας γιατί αυτή τη ρουφιάνα όποιος δεν την ξέρει είναι αναγκασμένος να την ξαναζήσει.
Βρισκόμαστε στις 10 Νοεμβρίου 1982 στο σπίτι του 17χρονου Ahmad Qasir. Δίπλα από το σπίτι του βρίσκονται οι τάφοι της μητέρας, του πατέρα και της μικρής του αδελφής. Μια μέρα πριν σκοτώθηκαν από αεροπορικό βομβαρδισμό του χωριού τους από τους Ισραηλινούς. Στις 10 του μήνα λίγο μετά την ταφή τους ο Αχμάντ δέχεται την επίσκεψη του διαβόητου για δεκαετίες και μέχρι σήμερα μεγαλύτερο ήρωα του Ισλαμικού κόσμου, Imad Mughniyeh, τον γνωστό και ως Φάντασμα της Ανατολής. Μια μέρα μετά οδηγώντας ένα Πεζό φορτωμένο με εκρηκτικά θα χτυπήσει το κέντρο διοίκησης Λιβάνου των Ισραηλινών με αποτέλεσμα το θάνατο 75 στρατιωτικών και πρακτόρων.
Αν και αυτή δεν ήταν η πρώτη βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας (η πρώτη καταγράφηκε 1954), ούτε καν η πρώτη εκείνης της χρονιάς, μέχρι σήμερα η 11/11/1982 θεωρείται η μέρα που άλλαξε το πρόσωπο της τρομοκρατίας. Ο Αχμάντ μέχρι και σήμερα θεωρείται ο πρώτος διδάξας των μαρτύρων βομβιστών αυτοκτονίας και το σπίτι του αποτελεί χώρο ιερό που επισκέπτονται χιλιάδες μουσουλμάνοι.
Για το Φάντασμα της Ανατολής, τον καλύτερο πράκτορα ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ σε παγκόσμια κλίμακα αυτή ήταν μόνον η αρχή. Η εισβολή των Ισραηλινών είχε αφήσει πίσω δεκάδες Αχμάντς τους οποίους χρησιμοποίησε το Φάντασμα τα επόμενα χρόνια φτάνοντας στο σημείο να θεωρείται μέχρι και σήμερα ο άνθρωπος που ενορχήστρωσε τις μαζικότερες και πολυπληθέστερες βομβιστικές επιθεσεις σε αμερικανικούς και Ισραηλινους στόχους από το 1982 μέχρι το 2008 που τον σκότωσαν και εάν δεν γινόταν οι δίδυμοι πύργοι το 2001 δεν θα του κατέρριπτε το ρεκόρ κανείς άλλος.
Εάν κάτσω να σας γράψω πόσες επιθέσεις έχει οργανώσει το Φάντασμα θα διαβάζετε ένα μήνα. Μεταξύ αυτών και η αεροπειρατεία της Αθήνας της 23ης Νοεμβρίου του 1985 από την τρομοκρατική οργάνωση ABU NITAL με τους 25 νεκρούς (αποτέλεσμα και τερατωδών λαθών σε μια επιχείρηση άθλια από κάθε πλευρά που έγινε στη Μάλτα...).
Γιατί πέτυχε το Φάντασμα; Γιατί βρήκε γόνιμο έδαφος. Αδέλφια που είδαν τα μικρά τους αδελφάκια να σκοτώνονται με την μόνη τους "ευθύνη" να είναι ότι έτυχε να γεννηθούν στην Εγγύς Ανατολή από Μουσουλμάνους γονείς και Γονείς που είδαν διαμελισμενα τα παιδιά τους.
Με 2609 νεκρά παιδιά από τους βομβαρδισμούς (στοιχείο επίσημα που το ανακοίνωση ο ΟΗΕ και για το οποίο το Ισραήλ ανακάλεσε τις βίζες και απαγόρευσε την είσοδο στο Ισραήλ υπαλλήλων του ΟΗΕ) εσείς τι λέτε; ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝ;
Και επειδή η απάντηση είναι σίγουρα καταφατική τώρα θα σας θέσω ένα άλλο στοιχείο. Με τόσα βιοόπλα και βιολογικούς παράγοντες που έχουν χαθεί από τα εργαστήρια στην Ουκρανία, με έναν άπειρο σχεδόν αριθμό όπλων που κανείς δεν ξέρει τι έγιναν σε Ουκρανία, Λιβύη, Αφγανιστάν και λοιπές εμπόλεμες περιοχές και με ένα Ιράν που όλοι φροντίζουν να το στριμώχνουν στη γωνία ενώ γνωρίζουν ότι αργά ή γρήγορα θα απαντήσολει αργεί να βγει στην επιφάνεια ένα νέο Φάντασμα;
Εδώ να θυμίσω ότι το Φάντασμα μέχρι και σήμερα αποτελεί τον ήρωα των Μουσουλμάνων, τίτλο που δεν τον έχει λάβει ούτε ο Οσάμα Μπιλάντεν γιατί ήταν αυτός που με τις συνεχείς επιθέσεις της Ισλαμικής Τζιχάντ (που θεωρείται ο ιδρυτής της, όπως είναι συνιδρυτής της Χεζμπολάχ και για πολλά χρόνια ο Νο 2 της οργάνωσης) γιατί κατάφερε και εξανάγκασε με τις μαζικές απώλειες να οδηγήσει στην έξοδο από το Λίβανο Γάλλων, Αμερικανών και Ισραηλινών.
Σήμερα σας έδωσα ελάχιστη τροφή για σκέψη. Ψάξτε λίγο τι έγινε μετά την επιχείρηση Ειρήνη στη Γαλιλαία (1982) και κυρίως μετά τη σφαγή της Σάμπρα και της Σατίλα. Γιατί όλη η πηγή του σημερινού κακού έχει κάποιες βαθιές ρίζες και η μια από αυτές βρίσκεται στο βρώμικο 1982... Μια πιο βαθιά στο 1975/1976... Τις ακόμα πιο βαθιές πάνω κάτω κάτι έχετε ακούσει. Οπότε προς το παρόν θα τις παραβλέψουμε όχι γιατί δεν έχουν σημασία - τουναντίον μάλιστα αφού έχουν δημιουργήσει στο status quo στην περιοχή - αλλά κυρίως για να καταλάβουμε τι μας έρχεται.
Γιατί την ιστορία θα την ξαναζήσουμε... Το μόνο σίγουρο.
Γράφει ο Ζαχαρίας Μυτιληνιός
Πάμε σε μάθημα ιστορίας γιατί αυτή τη ρουφιάνα όποιος δεν την ξέρει είναι αναγκασμένος να την ξαναζήσει.
Βρισκόμαστε στις 10 Νοεμβρίου 1982 στο σπίτι του 17χρονου Ahmad Qasir. Δίπλα από το σπίτι του βρίσκονται οι τάφοι της μητέρας, του πατέρα και της μικρής του αδελφής. Μια μέρα πριν σκοτώθηκαν από αεροπορικό βομβαρδισμό του χωριού τους από τους Ισραηλινούς. Στις 10 του μήνα λίγο μετά την ταφή τους ο Αχμάντ δέχεται την επίσκεψη του διαβόητου για δεκαετίες και μέχρι σήμερα μεγαλύτερο ήρωα του Ισλαμικού κόσμου, Imad Mughniyeh, τον γνωστό και ως Φάντασμα της Ανατολής. Μια μέρα μετά οδηγώντας ένα Πεζό φορτωμένο με εκρηκτικά θα χτυπήσει το κέντρο διοίκησης Λιβάνου των Ισραηλινών με αποτέλεσμα το θάνατο 75 στρατιωτικών και πρακτόρων.
Αν και αυτή δεν ήταν η πρώτη βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας (η πρώτη καταγράφηκε 1954), ούτε καν η πρώτη εκείνης της χρονιάς, μέχρι σήμερα η 11/11/1982 θεωρείται η μέρα που άλλαξε το πρόσωπο της τρομοκρατίας. Ο Αχμάντ μέχρι και σήμερα θεωρείται ο πρώτος διδάξας των μαρτύρων βομβιστών αυτοκτονίας και το σπίτι του αποτελεί χώρο ιερό που επισκέπτονται χιλιάδες μουσουλμάνοι.
Για το Φάντασμα της Ανατολής, τον καλύτερο πράκτορα ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ σε παγκόσμια κλίμακα αυτή ήταν μόνον η αρχή. Η εισβολή των Ισραηλινών είχε αφήσει πίσω δεκάδες Αχμάντς τους οποίους χρησιμοποίησε το Φάντασμα τα επόμενα χρόνια φτάνοντας στο σημείο να θεωρείται μέχρι και σήμερα ο άνθρωπος που ενορχήστρωσε τις μαζικότερες και πολυπληθέστερες βομβιστικές επιθεσεις σε αμερικανικούς και Ισραηλινους στόχους από το 1982 μέχρι το 2008 που τον σκότωσαν και εάν δεν γινόταν οι δίδυμοι πύργοι το 2001 δεν θα του κατέρριπτε το ρεκόρ κανείς άλλος.
Εάν κάτσω να σας γράψω πόσες επιθέσεις έχει οργανώσει το Φάντασμα θα διαβάζετε ένα μήνα. Μεταξύ αυτών και η αεροπειρατεία της Αθήνας της 23ης Νοεμβρίου του 1985 από την τρομοκρατική οργάνωση ABU NITAL με τους 25 νεκρούς (αποτέλεσμα και τερατωδών λαθών σε μια επιχείρηση άθλια από κάθε πλευρά που έγινε στη Μάλτα...).
Γιατί πέτυχε το Φάντασμα; Γιατί βρήκε γόνιμο έδαφος. Αδέλφια που είδαν τα μικρά τους αδελφάκια να σκοτώνονται με την μόνη τους "ευθύνη" να είναι ότι έτυχε να γεννηθούν στην Εγγύς Ανατολή από Μουσουλμάνους γονείς και Γονείς που είδαν διαμελισμενα τα παιδιά τους.
Με 2609 νεκρά παιδιά από τους βομβαρδισμούς (στοιχείο επίσημα που το ανακοίνωση ο ΟΗΕ και για το οποίο το Ισραήλ ανακάλεσε τις βίζες και απαγόρευσε την είσοδο στο Ισραήλ υπαλλήλων του ΟΗΕ) εσείς τι λέτε; ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝ;
Και επειδή η απάντηση είναι σίγουρα καταφατική τώρα θα σας θέσω ένα άλλο στοιχείο. Με τόσα βιοόπλα και βιολογικούς παράγοντες που έχουν χαθεί από τα εργαστήρια στην Ουκρανία, με έναν άπειρο σχεδόν αριθμό όπλων που κανείς δεν ξέρει τι έγιναν σε Ουκρανία, Λιβύη, Αφγανιστάν και λοιπές εμπόλεμες περιοχές και με ένα Ιράν που όλοι φροντίζουν να το στριμώχνουν στη γωνία ενώ γνωρίζουν ότι αργά ή γρήγορα θα απαντήσολει αργεί να βγει στην επιφάνεια ένα νέο Φάντασμα;
Εδώ να θυμίσω ότι το Φάντασμα μέχρι και σήμερα αποτελεί τον ήρωα των Μουσουλμάνων, τίτλο που δεν τον έχει λάβει ούτε ο Οσάμα Μπιλάντεν γιατί ήταν αυτός που με τις συνεχείς επιθέσεις της Ισλαμικής Τζιχάντ (που θεωρείται ο ιδρυτής της, όπως είναι συνιδρυτής της Χεζμπολάχ και για πολλά χρόνια ο Νο 2 της οργάνωσης) γιατί κατάφερε και εξανάγκασε με τις μαζικές απώλειες να οδηγήσει στην έξοδο από το Λίβανο Γάλλων, Αμερικανών και Ισραηλινών.
Σήμερα σας έδωσα ελάχιστη τροφή για σκέψη. Ψάξτε λίγο τι έγινε μετά την επιχείρηση Ειρήνη στη Γαλιλαία (1982) και κυρίως μετά τη σφαγή της Σάμπρα και της Σατίλα. Γιατί όλη η πηγή του σημερινού κακού έχει κάποιες βαθιές ρίζες και η μια από αυτές βρίσκεται στο βρώμικο 1982... Μια πιο βαθιά στο 1975/1976... Τις ακόμα πιο βαθιές πάνω κάτω κάτι έχετε ακούσει. Οπότε προς το παρόν θα τις παραβλέψουμε όχι γιατί δεν έχουν σημασία - τουναντίον μάλιστα αφού έχουν δημιουργήσει στο status quo στην περιοχή - αλλά κυρίως για να καταλάβουμε τι μας έρχεται.
Γιατί την ιστορία θα την ξαναζήσουμε... Το μόνο σίγουρο.