Η συνεισφορά του ελληνικού έπους του ‘40-41 στην έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και στο πώς ένα έθνος σέβεται το ένδοξο παρελθόν του

Η καθυστέρηση που επέφερε το ελληνικό στρατιωτικό έπος στην επίθεση του Χίτλερ εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης επιχειρείται να αποδομηθεί έχοντας για κύριο επιχείρημα τη γνώμη που διατύπωσε ο Βρετανός στρατιωτικός και ιστορικός Λίντελ Χαρτ, στο βιβλίο του για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πως η γερμανική εκστρατεία κατά της Ελλάδας δεν υπήρξε η αιτία της αναβολής εκείνης στη Ρωσία (https://el.wikipedia.org/wiki/Γερμανική_εισβολή_στην_Ελλάδα).

Όμως, ο Χαρτ αυτό-αναιρεί την προηγούμενη θέση του μερικές σελίδες παρακάτω στο βιβλίο του, κάτι που, για παράδοξο λόγο, αποσιωπάται.

Αναφέρει ότι η Γερμανία ήταν αδύνατο να αναλάβει εκστρατεία κατά της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας και συγχρόνως να εισβάλει στη Ρωσία, καθώς και ότι η κατάκτηση των Βαλκανίων εξαρτιόταν από τη χρήση τεθωρακισμένων, των οποίων είχε ανάγκη μέχρι και του τελευταίου κατά της Ρωσίας.

Επιβεβαιώνει ότι αυτός ήταν ο λόγος που την 1η Απριλίου του 1941 ο Χίτλερ αποφάσισε τη μετάθεση της επιχείρησης «Μπαρμπαρόσα», από τα μέσα Μαΐου στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου.

Καταγράφει την μαρτυρία του Γερμανού στρατάρχη φον Ρούντστεντ, σύμφωνα με την οποία οι γερμανικές στρατιωτικές προετοιμασίες παρεμποδίστηκαν από την καθυστερημένη άφιξη των τεθωρακισμένων από τα Βαλκάνια και πως αυτός ήταν ο βασικός παράγοντας καθυστέρησης της εισβολής στη Ρωσία, σε συνδυασμό με τις καιρικές συνθήκες.

Ενώ σε άλλο σημείο προσδιορίζει την καθυστέρηση της επιχείρησης σε πέντε εβδομάδες και παραδέχεται πως η εκστρατεία στα Βαλκάνια ήταν ένας παράγοντας που μείωσε τις πιθανότητες της νίκης των Γερμανών στη Ρωσία.

Και η αποτυχία της εισβολής στη Ρωσία άλλαξε η ροή του πολέμου.

Επέδρασε καταλυτικά στο να ηττηθούν οι Γερμανοί στο μέτωπο της βόρειας Αφρικής, μία ήττα που άνοιξε το δρόμο για την απόβαση των Συμμάχων στην Σικελία, η οποία και επέφερε την πτώση του Μουσολίνι. Γεγονός που άνοιξε τον δρόμο για την Συμμαχική απόβαση στη Νορμανδία, η θετική έκβαση της οποίας συνδυαστικά με την προέλαση του Κόκκινου στρατού εξ ανατολών, συνέβαλαν στην απελευθέρωση της Ευρώπης.

Όμως, η συνεισφορά του ελληνικού έπους του ‘40-‘41 επεκτείνεται πέραν του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Εκτός του ότι επαλήθευσε τους συγκλονιστικούς στίχους που έγραψε ο Κωστής Παλαμάς το 1915, ότι: «Η μεγαλοσύνη στα έθνη δε μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα.», έδειξε το πώς ένας λαός σέβεται το ένδοξο παρελθόν του έθνους του. Όχι μόνο σε εμάς, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο.

Όταν μιμείται τις ηρωικές πράξεις των προγόνων του.

Κωνσταντίνος Μαργέλης

Άγιος Πέτρος, Λευκάδας, 28 Οκτωβρίου 2023

www.eksadaktylos.gr

Πηγές

Sir Basil Henry Liddell Hart, «Ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου», εκδόσεις Έννοια
Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail