 |
| Photo: Public domain |
Richard Hubert Barton - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι πολωνικές αρχές που αντιμετώπισαν τις μαζικές διαμαρτυρίες των αγροτών τους έσπευσαν να σημειώσουν πως το ουκρανικό σιτάρι είναι κατώτερης ποιότητας και δεν πληρούσε τις απαιτήσεις της ΕΕ. Πωλούνταν επίσης στο ένα τρίτο της ευρωπαϊκής τιμής και θα σήμαινε οικονομική καταστροφή για τους Ευρωπαίους αγρότες.
Ενόψει των επικείμενων γενικών εκλογών στην Πολωνία στις 15 Οκτωβρίου, το κυβερνών Κόμμα Νόμου και Δικαιοσύνης (PiS) στη Βαρσοβία έσπευσε να συνειδητοποιήσει ότι τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που προκαλούνται από τις φθηνότερες ουκρανικές εισαγωγές σιτηρών θα μπορούσαν ακόμη και να το θέσουν εκτός εξουσίας. Άλλωστε, οι αγροτικές ψήφοι είναι το παραδοσιακό εκλογικό προπύργιο του κόμματος PiS.
Ωστόσο, υπήρξαν και άλλες διεθνείς πολιτικές εξελίξεις που έριξαν μεγάλη σκιά στις σχέσεις μεταξύ Πολωνίας και Ουκρανίας. Την περασμένη εβδομάδα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο Πρόεδρος Ζελένσκι κατηγόρησε την Πολωνία για το βαρύ αμάρτημα πως «βοηθά τη Ρωσία». Η αντίδραση της πολωνικής πολιτικής ηγεσίας ήταν έξαλλη. Ο πρόεδρος της Πολωνίας Αντρέι Ντούντα αρνήθηκε να συναντήσει τον Ζελένσκι στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.
Επιπλέον, ο Πρόεδρος Ντούντα δήλωσε δημόσια, αναφερόμενος στον Ζελένσκι ότι «η προσβολή των Πολωνών ξανά» δε θα ήταν ανεκτή.
Εν τω μεταξύ, ο πρωθυπουργός της Πολωνίας Mateusz Morawiecki κατέστησε σαφές πως η Πολωνία δε θα προμηθεύει πλέον την Ουκρανία με νέα όπλα και ότι από εδώ και πέρα η Πολωνία θα επικεντρωθεί στη βελτίωση των δικών της ένοπλων δυνάμεων. Επιπλέον, αποδείχθηκε πως η πολωνική κυβέρνηση επρόκειτο να σταματήσει τις πληρωμές κοινωνικών παροχών και να ανακαλέσει τις άδειες εργασίας σε περίπου ένα εκατομμύριο Ουκρανούς πρόσφυγες στην Πολωνία.
Ο Πρόεδρος Ντούντα και ο Πρωθυπουργός Morawiecki, χειραγωγούμενοι από τον παρασκηνιακό προστάτη τους, τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Jaroslaw Kaczynski, συγκαταλέγονται στους κορυφαίους ρωσοφοβικούς στον κόσμο. Έτσι, η τελευταία αντιπαράθεση μεταξύ Πολωνίας και Ουκρανίας είναι, για να το θέσω ήπια, μια σοβαρή ρήξη στις σχέσεις.
Κάποια άλλα μέλη της πολωνικής άρχουσας ελίτ αναβίωσαν τις ζωντανές μνήμες της γενοκτονίας περίπου 100.000 Πολωνών αμάχων που σκοτώθηκαν από Ουκρανούς συνεργάτες των Ναζί της UPA στη δυτική Ουκρανία κατά τη διάρκεια και μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή η ζοφερή ιστορία εξακολουθεί να είναι ακανθώδης για τις ειρηνικές και αρμονικές σχέσεις μεταξύ Πολωνίας και Ουκρανίας.
Το Μάιο του 2008, κατά τη διάρκεια μιας ολιγοήμερης στάσης στη Βαρσοβία, κάποιος μου είπε για μια ιστορική συνεδρία στο Πολωνικό Sejm (κάτω βουλή του διθάλαμου κοινοβουλίου) υπό το σοβαρό θέμα: Πολωνία-Ουκρανία, Φιλία και Συνεργασία. Ντροπή και Καταδίκη στην OUN-UPA.
Κατά τη διάρκεια αυτής της εξαιρετικής συνόδου, επιτρεπόταν σε όλους να συναναστραφούν με τους αντιπροσώπους της UPA από το Κίεβο. Μερικοί από αυτούς επέμειναν ότι ο πραγματικός αριθμός των σφαγιασμένων αμάχων ήταν πολύ μεγαλύτερος και περιλάμβανε περίπου μισό εκατομμύριο Πολωνούς, 300.000 Εβραίους και περίπου 85.000 Ουκρανούς που αρνήθηκαν να σκοτώσουν τους μη Ουκρανούς γείτονές τους. Όλα αυτά τα άκουσα πετρωμένος.
Όχι λιγότερο τρομακτικές ήταν οι πληροφορίες για τρεις γενναίους Πολωνούς (Zygmunt Rumel, Krzysztof Markiewicz και Witold Dobrowoski) οι οποίοι, κατόπιν εντολής του πολωνικού παρασκηνίου, ήρθαν σε επαφή με την UPA τον Ιούλιο του 1943 με σκοπό να σταματήσουν τη σφαγή της Volhynia. Καμία συνομιλία για αυτόν τον σκοπό δεν έγινε. Συνελήφθησαν με δόλο, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν με τη χρήση αλόγων και τα λείψανά τους κόπηκαν σε κομμάτια.
Πριν από λίγες μέρες, άκουσα μια ρωσική τηλεοπτική εκπομπή, όπου ένας ακαδημαϊκός ισχυρίστηκε ότι η Πολωνία στοχεύει να καταλάβει τη δυτική Ουκρανία. Δεν έμεινε μόνο σε αυτό και ισχυρίστηκε πως ο πληθυσμός των δυτικών περιοχών της Βολυνίας και της Ποδολίας παρουσιάζει μεγαλύτερες ομοιότητες με τους Πολωνούς από τους συμπατριώτες τους πιο ανατολικά. Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια, αλλά δε σημαίνει ότι θέλουν να ζήσουν ή να είναι μέρος της Πολωνίας. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως «Πολωνοποίηση της Ουκρανίας». Ας καταργήσουμε έναν τέτοιο μύθο για πάντα! Τέτοιες λανθασμένες ιδέες εκφράζονται όχι μόνο από τον προαναφερθέντα μελετητή της πολυθρόνας, αλλά και από αρκετό αριθμό της πολωνικής άρχουσας ελίτ που διαθέτει θεωρητικές γνώσεις για την Ουκρανία που δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές υποθέσεις εκεί. Ευτυχώς, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα σχέδια για την «απελευθέρωση» των πρώην πολωνικών ανατολικών εδαφών, και αν επιχειρηθεί ποτέ, θα είναι δύσκολο. Αν ναι, η ευθύνη για τα προβλήματα που θα προκύψουν πιθανότατα θα τεθεί στη Ρωσική Ομοσπονδία!
Αν και οι αδικίες του παρελθόντος παρέχουν ένα ισχυρό υπόβαθρο που δεν μπορεί να απορριφθεί σε σχέση με το πρόσφατο σενάριο Πολωνίας-Ουκρανίας, το μήλο της έριδος πρέπει να εξεταστεί λίγο ξεχωριστά.
Οι Πολωνοί ηγέτες, ανεξάρτητα από το πόσο ρωσοφοβικοί ήταν ή έχουν προσποιηθεί ότι είναι για να ευχαριστήσουν τον θείο Σαμ, συνειδητοποιούν πως η πολυαναμενόμενη επίθεση της Ουκρανίας απέτυχε. Γνωρίζουν ότι θα είναι όλο και πιο δύσκολο να αποκτήσουν μια συνεχή ροή στρατιωτικών προμηθειών από τη Δύση. Ίσως αυτό που ήδη διαφαίνεται στους αναλυτικούς τους ορίζοντες για το μέλλον είναι πως είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν τη Ρωσία του Πούτιν όπως είναι στην πραγματικότητα και όχι ως αποκύημα της παράνοίας τους.
Και ίσως, παρά την τεράστια αντιρωσική δυτική προπαγάνδα, οι Πολωνο-Ρωσικές σχέσεις μπορεί τελικά να μην είναι και τόσο κακές.
Ωστόσο, προς το παρόν, ούτε ο Duda ούτε ο Morawiecki μπορούν να παραδεχτούν κάτι τέτοιο δημόσια. Δεν πρέπει να ρισκάρουν την οργή του Τζο Μπάιντεν. Ωστόσο, με τα πράγματα να πηγαίνουν άσχημα στην Αμερική, όταν τα κονδύλια για τον Ζελένσκι περικοπούν σε σημαντικό βαθμό, οι Πολωνοί ηγέτες θα έχουν περισσότερη ελευθερία να ελιγμών για την υποβάθμιση του επιπέδου της Πολωνο-Ουκρανικής συνεργασίας.
Ο ίδιος ο Ζελένσκι γίνεται όλο και πιο απελπισμένος. Προσπαθεί να ζητήσει αθόρυβα συγγνώμη στον Ντούντα. Για να ελαχιστοποιήσει αυτή την ταπεινωτική άνοδο, πρέπει να έχει στραφεί για βοήθεια στον Μπάιντεν, ο οποίος ήδη ζήτησε από τον Ντούντα να ξεκαθαρίσει τι συμβαίνει μεταξύ Ουκρανίας και Πολωνίας μετά τη φραστική σύγκρουση στον ΟΗΕ.
Κατά πάσα πιθανότητα, ο Ντούντα στην απάντησή του στον Μπάιντεν θα υπενθυμίσει ότι ο Ζελένσκι προσέβαλε ήδη τον πρώην υπουργό Άμυνας της Βρετανίας, Μπεν Γουάλας, και θα επιμείνει στη συγγνώμη του Ζελένσκι. Και τι μετά; Η Πολωνία, ακόμη και υπό την αμερικανική πίεση, μπορεί να επαναλάβει κάποια βοήθεια που σε καμία περίπτωση δεν θα είναι συγκρίσιμη με αυτή που ήταν στο παρελθόν. Ο μήνας του μέλιτος τελείωσε και δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ. Επιπλέον, η συμφωνία για τα σιτηρά υπέρ της Ουκρανίας δεν έχει ξεκινήσει, ακόμη κι αν η ηγεσία της ΕΕ προσπαθήσει να πιέσει σκληρά την Πολωνία.
Υπάρχει ένας νέος παράγοντας που αναδύεται και είναι πιθανό να αυξηθεί σε ισχύ. Συγκεκριμένα, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι περισσότερο από το 80 τοις εκατό των Πολωνών πολιτών είναι ενάντια στην περαιτέρω βοήθεια στην Ουκρανία. Υπό αυτό το πρίσμα, αξίζει να υπενθυμίσουμε πως ο εξαιρετικός πρεσβευτής της Ρωσίας στην Πολωνία, Sergey Andreev (αυτός που του πέταξαν κόκκινη μπογιά σε μια συγκέντρωση της Ημέρας της Νίκης) σωστά σημείωσε το Μάρτιο του τρέχοντος έτους πως περίπου το 80 τοις εκατό των Πολωνών έχουν φιλική στάση απέναντι στους Ρώσους.
Τις τελευταίες ημέρες, ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών Zbigniew Rau, σε ένα ειλικρινές σχόλιο στη Νέα Υόρκη, είπε ότι μπορεί να υπάρξει επανάληψη κάποιας βοήθειας προς την Ουκρανία από την Πολωνία, αλλά επέμεινε ότι η πολωνική κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να αγνοήσει τις απόψεις κατά της βοήθειας του 80% των Πολωνών.
Παρά την παραπληροφόρηση των δυτικών μέσων ενημέρωσης, η Ρωσία είναι πιθανό να επιδείξει μεγάλη υπομονή απέναντι στην Πολωνία και μακροπρόθεσμα θα μπορούσε να υπάρξει σημαντική βελτίωση στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.