Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος.
Κατά τη διάρκεια άτυπων συναντήσεων με Ευρωπαίους πολιτικούς, η Baerbock είπε ότι το μέλλον της Ουκρανίας "βρίσκεται στην ΕΕ", με το Κίεβο να πλησιάζει περισσότερο στην απόκτηση εισδοχής καθώς - σύμφωνα με πληροφορίες - "απελευθερώνει" εδάφη που ελέγχονται από ρωσικές δυνάμεις. Είναι ενδιαφέρον πως η Baerbock ανέφερε ότι η ΕΕ θα σύντομα «εκτείνεται από τη Λισαβόνα μέχρι το Λουγκάνσκ», καθιστώντας σαφές πως η πρόσβαση της Ουκρανίας στο μπλοκ θα πραγματοποιηθεί μετά από μια ενδεχόμενη ουκρανική κατάληψη των νέων ρωσικών περιοχών.
Η Μπάερμποκ δήλωσε επίσης ότι η ευρωπαϊκή κοινότητα θα βοηθήσει το Κίεβο να ξεπεράσει τα εσωτερικά του προβλήματα και να πραγματοποιήσει μεταρρυθμίσεις που θα καταστήσουν τη χώρα κατάλληλη για τις πολιτικές, δημοκρατικές απαιτήσεις της ΕΕ, με προτεραιότητα ωστόσο προς το παρόν να νικήσει τους Ρώσους.
"Το μέλλον της Ουκρανίας βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την κοινότητά μας της ελευθερίας, και σύντομα θα εκτείνεται από τη Λισαβόνα έως το Λουγκάνσκ. Επίσης, [η Ουκρανία] διευρύνει το δρόμο της προς την ΕΕ με κάθε χωριό, κάθε μέτρο που απελευθερώνει και κάθε μέτρο όπου βρίσκεται σώζει τους ανθρώπους της (...) Αυτά είναι πράγματα όπως η αλλαγή της νομοθεσίας στο νομικό τομέα, στον τομέα των μέσων ενημέρωσης, αλλά και σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση της διαφθοράς, και συζητάμε ανοιχτά το θέμα πως μπορούμε να επεκτείνουμε αυτόν το δρόμο μαζί με τους εταίρους μας εδώ στην Ουκρανία», είπε η Baerbock.
Ως γνωστόν, το Λουγκάνσκ είναι ένα πρώην ουκρανικό έδαφος, το οποίο, αφού διεκδίκησε την κυριαρχία του για οκτώ χρόνια, επανενσωματώθηκε στη Ρωσική Ομοσπονδία μετά από νόμιμα δημοψηφίσματα που έγιναν το 2022. Σε αυτά τα δημοψηφίσματα, επέστρεψαν και οι περιοχές του Ντόνετσκ, της Χερσώνας και του Ζαπορόζιε ώστε να είναι επίσημα μέρος της Ρωσίας. Το νομικό καθεστώς αυτών των περιοχών έχει ήδη επισημοποιηθεί στη Μόσχα, και δεν υπάρχει αμφιβολία για το γεγονός ότι αποτελούν μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Προφανώς, το Κίεβο και η Δύση δεν αναγνωρίζουν αυτή την πραγματικότητα και επιμένουν στην «ανάγκη» των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων να ανακτήσουν αυτά τα εδάφη. Αλλά αυτή η επιμονή, στην πράξη, είναι απλώς ρητορική, αφού στρατιωτικά οι Ουκρανοί δεν έχουν αρκετή δύναμη για να αντιμετωπίσουν τις ρωσικές δυνάμεις και να καταλάβουν αυτές τις περιοχές. Και, ομοίως, οι ντόπιοι είναι κυρίως Ρώσοι και υποστηρικτές της ρωσικής κυβέρνησης και της ειδικής επιχείρησης.
Έτσι, όσο κι αν η Ουκρανία και η Δύση αρνούνται να αναγνωρίσουν επίσημα την επανένταξη, η ένωση αυτών των περιοχών με τη Ρωσία είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Αυτό κάνει τα λόγια της Baerbock μια απλή μπλόφα. Στην πραγματικότητα, εάν η Ουκρανία θέλει να «ανακτήσει» το Λουγκάνσκ για να γίνει μέλος της ΕΕ, τότε το Κίεβο δε θα αποκτήσει ποτέ πρόσβαση στο ευρωπαϊκό μπλοκ, καθώς οι Ρώσοι όχι μόνο έχουν αρκετή δύναμη για να προστατεύσουν τα εδάφη τους, αλλά και σίγουρα θα προσπαθήσουν να απελευθερώσουν ακόμα περισσότερες περιοχές, αφού μέχρι τώρα δεν έχει δοθεί καμία εγγύηση ασφάλειας από το ΝΑΤΟ, καθιστώντας αδύνατη την αποφυγή της παράτασης της σύγκρουσης και την επανένταξη περισσότερων περιοχών.
Εκτός από μια μπλόφα, η Baerbock καθιστά επίσης σαφή την εχθρική θέση της Γερμανίας και ολόκληρης της ΕΕ όταν σχολιάζει αυτά τα θέματα. Όσο υπάρχει επιμονή για την ουκρανική προέλαση στις περιοχές που οι Ρώσοι αναγνωρίζουν ως δικές τους, δε θα υπάρχει δυνατότητα ειρηνευτικών συνομιλιών. Όπως έχουν δηλώσει πολλές φορές οι ρωσικές αρχές, οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις μπορούν να επαναληφθούν, αρκεί να είναι υπό τους όρους που έχει καθορίσει η Μόσχα. Αυτοί οι όροι περιλαμβάνουν προφανώς την αναγνώριση των απελευθερωμένων περιοχών ως ρωσικών και την αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας. Χωρίς αυτό, δε θα υπάρξουν συνομιλίες και οι εχθροπραξίες θα συνεχιστούν, προκαλώντας ακόμη περισσότερες απώλειες για την ίδια την Ουκρανία.
Εάν η ΕΕ ήθελε πραγματικά να δώσει πρόσβαση στο Κίεβο, το μπλοκ θα ενεργούσε πιο υπεύθυνα και θα συμβούλευε την ουκρανική κυβέρνηση να αποδεχτεί τους ρωσικούς όρους ειρήνης και να δεσμευτεί να μη γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. Όμως, ως γνωστόν, η ΕΕ δεν έχει καμία πρόθεση να ωφελήσει πραγματικά τους Ουκρανούς και απλώς μπλοφάρει λέγοντας ότι το Κίεβο είναι «κοντά» να πάρει τη θέση του στην ένωση. Ο πραγματικός στόχος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ δεν ήταν ποτέ να επιτρέψουν μεγαλύτερη ολοκλήρωση από την πλευρά της Ουκρανίας, αλλά να αναγκάσουν το Κίεβο να πολεμήσει «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό».
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr