Η Δυτική Ασία μπορεί να κατευθύνεται προς έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας που θα επεκταθεί πολύ πέρα από τη Λωρίδα της Γάζας και το νότιο Ισραήλ, που είναι πλέον βυθισμένο σε μια βίαιη σύγκρουση.
Hasan Illaik - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Η «Επιχείρηση Al-Aqsa Flood», που πραγματοποιήθηκε από τη Χαμάς τα ξημερώματα της 7ης Οκτωβρίου, έχει ήδη οδηγήσει στη δολοφονία εκατοντάδων Ισραηλινών στρατιωτών και εποίκων, στη σύλληψη περίπου 200 από αυτούς και στην καταστροφή της αξιέπαινης αποτροπής του Ισραήλ.
Το αν ο πόλεμος θα αιμορραγήσει σε πολλαπλά σύνορα και αρένες εξαρτάται πλέον εξ ολοκλήρου από το τι θα κάνει ή δε θα κάνει το Ισραήλ τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες. Όπως ήταν αναμενόμενο, το Τελ Αβίβ –με τις ΗΠΑ και την ΕΕ να στέκονται σταθερά πίσω του– έχει ξεκινήσει με την έναρξη μιας στρατιωτικής επιχείρησης στη Λωρίδα της Γάζας για την εξάλειψη των κινημάτων αντίστασης της Χαμάς και της Παλαιστινιακής Ισλαμικής Τζιχάντ (PIJ).
Μετά από ένα γύρο διαβουλεύσεων με αρκετούς αρχηγούς δυτικών κρατών - με επικεφαλής τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και τον Γάλλο ομόλογό του Εμανουέλ Μακρόν - ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου επιβεβαίωσε σε δηλώσεις του πως οι δυτικοί σύμμαχοί του έχουν παραχωρήσει στο Ισραήλ πλήρη ελευθερία να εξαλείψει την παλαιστινιακή αντίσταση στη Γάζα.
Σε έναν καταιγισμό τεχνασμάτων που αξίζουν το Instagram, οι δυτικές πρωτεύουσες έχουν ήδη αρχίσει να χτυπούν τα τύμπανα του πολέμου - από το άναμμα του Πύργου του Άιφελ στο Παρίσι με τα χρώματα της ισραηλινής σημαίας μέχρι την ύψωσή της στα κεντρικά γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες.
Αυτές οι γαλβανιστικές χειρονομίες για να διεγείρουν το δημόσιο αίσθημα θυμίζουν τα γεγονότα του Μαρτίου του 1996, όταν η Δύση και οι σύμμαχοί της συγκεντρώθηκαν στο Σαρμ Ελ Σέιχ φαινομενικά για την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας». Στόχος τους δεν ήταν να σταματήσουν τον τρόμο, αλλά να καταστρέψουν την αντίσταση στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο. Αυτή η διάσκεψη ήταν το πράσινο φως για το Ισραήλ για να ξεκινήσει την «Επιχείρηση Grapes of Wrath» στον Λίβανο ένα μήνα αργότερα. Αυτό το στρατιωτικό φιάσκο έληξε με τη Χεζμπολάχ να κερδίζει πόντους, να αυξάνει τον εσωτερικό της ρόλο και να καθιερώνει την ομάδα της αντίστασης ως Λιβανέζο προστάτη ενάντια στις ισραηλινές επιθέσεις.
Το περασμένο Σαββατοκύριακο, το Ισραήλ τράβηξε για άλλη μια φορά την αμέριστη προσοχή της Δύσης. Το Τελ Αβίβ, μαζί με την Ουάσιγκτον και άλλες δυτικές πρωτεύουσες, βρίσκονται σε αδιέξοδο για την αποκατάσταση της αποτροπής που καταστράφηκε από την Επιχείρηση Al-Aqsa Flood.
Μια «σχεδόν τέλεια» επέμβαση
Η Χαμάς δεν συντόνισε την στρατιωτική της επιχείρηση με κανέναν από τους συμμάχους της στον Άξονα της Αντίστασης. Επίσης, δεν σχεδίαζε να επιτύχει τα εκπληκτικά αποτελέσματα που θα ακολουθούσαν σύντομα. Ο άμεσος στόχος των Ταξιαρχιών Qassam ήταν μόνο να καταστρέψουν τις θέσεις του ισραηλινού στρατού γύρω από τη Λωρίδα της Γάζας και να συλλάβουν όσο το δυνατόν περισσότερους στρατιώτες, τους οποίους θα μπορούσαν αργότερα να ανταλλάξουν με τους χιλιάδες Παλαιστίνιους αιχμαλώτους στις ισραηλινές φυλακές.
Αλλά οι δυνάμεις της Παλαιστινιακής αντίστασης αιφνιδιάστηκαν από τη χαλαρότητα του στρατού κατοχής. Σε αντίθεση με τις προσδοκίες, έπεσαν πάνω σε κενά ασφαλείας και κακώς φυλασσόμενες στρατιωτικές τοποθεσίες στις οποίες ένας μεγάλος αριθμός εχθρικών στρατιωτών και αξιωματικών κοιμόταν βαθιά. Ήταν αυτή η απροσδόκητη ευκαιρία που ώθησε τους Παλαιστίνιους μαχητές να επιτύχουν μεγαλύτερα κέρδη.
Η στρατιωτική ηγεσία της Χαμάς σχεδίαζε να πραγματοποιήσει αυτή την επιχείρηση με απόλυτη μυστικότητα. Μόλις εβδομάδες νωρίτερα, οι μαχητές τους είχαν πραγματοποιήσει στρατιωτικούς ελιγμούς/ασκήσεις που παρατηρήθηκαν από τους Ισραηλινούς. Αλλά η μάλλον εφησυχαστική εκτίμηση των μυστικών υπηρεσιών του Τελ Αβίβ ήταν ότι «η Χαμάς εκπαιδεύεται για αυτό που δεν τολμά να κάνει». Οι Ισραηλινοί, εν ολίγοις, νόμιζαν πως η Χαμάς απλώς υποχωρούσε για να κερδίσει οικονομικές παραχωρήσεις για τη Γάζα. Καμία πραγματική επιχείρηση δεν αναμενόταν ποτέ από τους στρατιωτικούς του Ισραήλ.
Το πέπλο μυστικότητας για την επιχείρηση επεκτάθηκε και στους μαχητές της Χαμάς που πραγματοποίησαν την επίθεση. Πηγές προσκείμενες στη Χαμάς αναφέρουν ότι τα στελέχη τους πίστευαν, μέχρι το πρωί της επιχείρησης, πως συγκεντρώνονταν για μια εκπαιδευτική άσκηση και όχι για τον πραγματικό λόγο.
Πολύ λίγοι γνώριζαν λεπτομέρειες για το ολοκληρωμένο σχέδιο επίθεσης. Ακόμη και οι σύμμαχοι της Χαμάς στον Λίβανο και το Ιράν έμαθαν για την επιχείρηση στο μηδέν και ούτε μια στιγμή πριν, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές στον Άξονα της Αντίστασης.
Ακόμη και για αυτόν τον άξονα, η επιχείρηση της Χαμάς ξεπέρασε κάθε δυνατή προσδοκία. Αν και είναι αλήθεια πως πολλές από τις τακτικές της Χαμάς που χρησιμοποιούνται μοιράζονται μεταξύ των μαχητών του Άξονα στην Παλαιστίνη, τον Λίβανο, το Ιράν και την Υεμένη, η καινοτομία στην επιχείρηση Flood Al-Aqsa ήταν η υπογραφή των Ταξιαρχιών Al-Qassam, και ιδιαίτερα του λαμπρού ηγέτη της Μοχάμεντ Ντέιφ.
Η επιχείρηση συντονίστηκε με αξιοσημείωτο επαγγελματισμό: συγκεντρώθηκαν ακριβείς και λεπτομερείς πληροφορίες, οργανώθηκαν υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικές ασκήσεις, η μυστικότητα ήταν πρωταρχικής σημασίας και ο ανώτερος συντονισμός δημιουργήθηκε μεταξύ των μυριάδων drones, των αλεξιπτωτιστών και της συντριπτικής πλειοψηφίας των μαχητών της Χαμάς που πέρασαν στο κατοχικό κράτος, μέσα από σήραγγες και υπέργεια.
Ο Al Qassam σχεδίαζε επίσης να βάλει στο στόχαστρο τους ισραηλινούς πύργους επικοινωνιών και όλους τους στρατιωτικούς χώρους γύρω από τη Γάζα. Από στρατιωτική άποψη, αυτή ήταν μια σχεδόν τέλεια επιχείρηση που οδήγησε στην καταστροφή όλων των εγκαταστάσεων της «Μεραρχίας της Γάζας» του ισραηλινού στρατού και στην εξόντωση ολόκληρων ισραηλινών ταξιαρχιών.Για το Ισραήλ, αυτό ήταν μια απόλυτη ταπείνωση - κάτι που δεν είχε βιώσει ποτέ πριν, ακόμη και στον καταστροφικό αραβο-ισραηλινό πόλεμο του 1973.
Ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος
Με την υποστήριξη της συλλογικής Δύσης, το Ισραήλ καταρτίζει τώρα ένα σχέδιο για να αποκαταστήσει την αποτροπή του. Η επιχείρηση Al-Aqsa Flood δεν επηρέασε μόνο τους Ισραηλινούς - έθεσε επίσης σε κίνδυνο τη δυτική αποτροπή σε ολόκληρη τη Δυτική Ασία και τον αραβικό κόσμο. Η μείωση της αποτρεπτικής ικανότητας του Ισραήλ συσχετίζεται άμεσα με την αποδυνάμωση της δυτικής ηγεμονίας στην περιοχή.
Ενώ το Ισραήλ τρέχει για να κινητοποιήσει τα στρατεύματά του και τον εξοπλισμό του για αντεπίθεση, οι Αμερικανοί έστειλαν μηνύματα στον Άξονα της Αντίστασης -ιδίως το Ιράν και τη Χεζμπολάχ- λέγοντας ουσιαστικά: «Δεν θέλουμε να κλιμακωθεί αυτό. Θέλουμε και χρειαζόμαστε σταθερότητα στα σύνορα του Λιβάνου με το Ισραήλ. Σας προτρέπουμε να μην ανακατευτείτε σε αυτόν τον πόλεμο».
Τα μηνύματα στάλθηκαν στις 7 Οκτωβρίου, καθώς εξελίσσονταν τα γεγονότα, και μέσω περισσότερων του ενός μέσων. Η απάντηση της Χεζμπολάχ φάνηκε στο έδαφος το αμέσως επόμενο πρωί, όταν βομβάρδισε θέσεις του ισραηλινού στρατού στα κατεχόμενα λιβανέζικα αγροκτήματα Shebaa. Αυτό ήταν ένα προειδοποιητικό μήνυμα, το οποίο διευκρίνισε περαιτέρω ο Αρχηγός του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Χεζμπολάχ, Χασέμ Σαφι Αλ-Ντιν, όταν είπε: «Δεν θα παραμείνουμε ουδέτεροι σε αυτή τη μάχη».
Ούτε η Ουάσιγκτον, η οποία ανακοίνωσε αμέσως βοήθεια 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Ισραήλ, και έστειλε ένα αεροπλανοφόρο στην ανατολική Μεσόγειο Θάλασσα. Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά το Ισραήλ να υποστεί περισσότερες απώλειες, αλλά πόσο μακριά θα φτάσουν για να αποτρέψουν τους αντιπάλους του Τελ Αβίβ;
Μέσα στον άξονα της αντίστασης, από το Ιράν έως τη Γάζα, υπάρχει μια ενιαία απόφαση για την αποτροπή της ήττας οποιουδήποτε από τους κύριους συμμάχους. Όπως κατέστησε σαφές αυτός ο άξονας κατά τη διάρκεια του συριακού πολέμου, μια μεγάλη επίθεση σε έναν θα εκληφθεί ως επίθεση εναντίον όλων. Σήμερα, η κόκκινη γραμμή τους εμποδίζει την κατάρρευση της αντίστασης στη Γάζα.
Ωστόσο, η επείγουσα ανάγκη του Ισραήλ να αποκαταστήσει την αποτροπή του δεν είναι δυνατή χωρίς την καταστροφή των αντιστασιακών φατριών της Γάζας. Τόσο ο Νετανιάχου όσο και ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Γιόαβ Γκαλάντ έχουν προειδοποιήσει δυσοίωνα ότι η απάντηση του Τελ Αβίβ στην επίθεση της Γάζας θα «αλλάξει τη Μέση Ανατολή». Αυτά είναι πράγματι μαχητικά λόγια: οι ΗΠΑ ζήτησαν τη γέννηση μιας «νέας Μέσης Ανατολής» κατά τη διάρκεια του ισραηλινού βομβαρδισμού του Λιβάνου τον Ιούλιο του 2006.
Το Τελ Αβίβ και η Ουάσιγκτον θέλουν να καταρρίψουν την παλαιστινιακή αντίσταση, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα πως δε θα φουντώσουν άλλα μέτωπα μάχης για να αποσπάσουν την προσοχή από αυτή την αποστολή. Φυσικά, οι αρχές του Άξονα της Αντίστασης θα επιδιώξουν να κάνουν ακριβώς το αντίθετο, κάνοντας ό,τι είναι απαραίτητο για να αποσπάσουν την προσοχή του Ισραήλ από τον στρατηγικό του στόχο.
Η κατάσταση είναι πολύ περίπλοκη. Εάν το Ισραήλ καταφέρει να εξαλείψει την παλαιστινιακή αντίσταση - πράγμα που δεν κατάφερε ποτέ πριν - ολόκληρη η περιοχή θα υποστεί σεισμικές αλλαγές και το Τελ Αβίβ θα μπορέσει να επιβάλει τη θέλησή του σε όλη την κατεχόμενη Παλαιστίνη.
Αυτά τα κέρδη θα ήταν εξαιρετικά οδυνηρά: ο ακρωτηριασμός του Παλαιστινιακού μαχητικού πνεύματος. Κανένα εμπόδιο για τον ιουδαϊσμό του τζαμιού al-Aqsa. την πιθανή προσάρτηση της Δυτικής Όχθης· Αυξημένη οικοδόμηση· τη μαζική κράτηση ατιμώρητων Παλαιστινίων· ομαλοποίηση με όλες τις υπόλοιπες αραβικές και μουσουλμανικές χώρες· και την απώλεια του Παλαιστινίου συμμάχου του Άξονα της Αντίστασης.
Αυτές οι μεταβλητές θα άλλαζαν θεμελιωδώς την ισορροπία δυνάμεων στη Δυτική Ασία. Ο Άξονας της Αντίστασης δεν θα μείνει άπραγος και θα επιτρέψει μια ισραηλινή χερσαία επιχείρηση κατά της αντίστασης της Γάζας - θα ρίξει νέες μεταβλητές για να μπερδέψει και να αποδυναμώσει τον εχθρό.
Εάν το Τελ Αβίβ - με δυτική κάλυψη - αποφασίσει να φέρει αυτή τη μάχη με την Παλαιστινιακή αντίσταση στο τείχος αντί να επιτύχει έναν συμβιβασμό που είχε καθυστερήσει πολύ και να ανακαλέσει την κατοχή του, άλλα μέτωπα μάχης θα ανοίξουν ενάντια στις στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ. Όσον αφορά τη μέθοδο, τη μορφή και τη θέση αυτών των νέων μετώπων πρώτης γραμμής, υπάρχουν αμέτρητες δυνατότητες που θα κρατηθούν κρυφές καθώς η εικόνα γίνεται πιο ξεκάθαρη.