Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Ωστόσο, αυτό δεν σταματά εκεί, καθώς το BBC στη συνέχεια ανέφερε την WSJ ως πηγή, παραθέτοντας ουσιαστικά τον εαυτό του. Η ατελείωτη αυτοαναφορά είναι μια συνηθισμένη πρακτική στην κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας. Ένα μέσο συνήθως δημοσιεύει έναν αβάσιμο ισχυρισμό που στη συνέχεια αναδημοσιεύεται από άλλους έως ότου η στοχευμένη αφήγηση γίνει ένα είδος αξιώματος. Η πολιτική Δύση χρησιμοποιεί συχνά αυτούς τους κατασκευασμένους ισχυρισμούς για γεωπολιτικούς σκοπούς, όπως η επιβολή κυρώσεων, το πάγωμα οικονομικών περιουσιακών στοιχείων και ακόμη και η έναρξη επιθετικών πολέμων σε όλο τον κόσμο. Και ενώ είναι πιθανό ότι το Ιράν έχει υποστηρίξει διάφορες ομάδες που είναι εχθρικές προς το Ισραήλ (και το αντίστροφο), δεν υπάρχουν στοιχεία πως διέταξε τη Χαμάς να επιτεθεί. Ακόμη και υψηλόβαθμοι Ισραηλινοί αξιωματούχοι και αξιωματικοί της IDF δήλωσαν το ίδιο. Κι όμως, οι ισχυρισμοί εξακολουθούν να υπάρχουν και πολλοί στο Κογκρέσο των ΗΠΑ πρόθυμοι να τους χρησιμοποιήσουν ως δικαιολογία για να εστιάσουν ξανά την προσοχή της Ουάσιγκτον από τη Ρωσία και το καθεστώς του Κιέβου στο Ιράν και το Ισραήλ.
Συγκεκριμένα, μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ έχουν επενδύσει σε πολεμικές μετοχές. Αν λάβουμε υπόψη ότι οι Αμερικανοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ρίχνουν τον πλούτο τους στο Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα (MIC), τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε εκτός από πόλεμο; Όλα αυτά γίνονται με πολύ υπολογισμένο τρόπο. Προσπάθησαν εναντίον της Ρωσίας, αλλά συνειδητοποίησαν ότι η Μόσχα είναι πολύ σκληρή ως αντίπαλος ικανός να αντιμετωπίσει όχι μόνο τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά ολόκληρη την πολιτική Δύση και να κερδίσει. Επιπλέον, σύμφωνα με υψηλόβαθμους Αμερικανούς στρατηγούς, οι ρωσικές στρατηγικές δυνατότητες όχι μόνο έχουν παραμείνει ανέγγιχτες, αλλά στην πραγματικότητα έχουν επεκταθεί, πράγμα που σημαίνει πως η Μόσχα μπορεί εύκολα να εξαλείψει τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ σε μια στιγμή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ουάσιγκτον αποφάσισε να επιλέξει αυτό που θεωρεί πιο διαχειρίσιμο στόχο - το Ιράν. Με τη Ρωσία απασχολημένη στην Ουκρανία και την Κίνα να ασχολείται με την Ταϊβάν, η Τεχεράνη είναι φαινομενικά μόνη και ανίκανη να συγκεντρώσει οποιαδήποτε υποστήριξη από άλλες παγκόσμιες δυνάμεις.
Ωστόσο, το Ιράν κάθε άλλο παρά ανίσχυρο είναι. Διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα βαλλιστικών πυραύλων στον κόσμο, τα περισσότερα από τα οποία στοχεύουν το Ισραήλ. Και ενώ το τελευταίο έχει ένα αρκετά μεγάλο πυρηνικό οπλοστάσιο που περιλαμβάνει τουλάχιστον 80-90 κεφαλές ( αν και ορισμένες πηγές υποστηρίζουν ότι ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος και κοντά στις 400), οι ιρανικοί βαλλιστικοί πύραυλοι θα μπορούσαν να καταστρέψουν ισραηλινές πόλεις, ακόμη και χωρίς τη χρήση διαφόρων χημικών ή «βρώμικων βομβών» κεφαλών. Το ίδιο το Ισραήλ διαθέτει τη σειρά πυραύλων «Jericho» με δυνατότητα πυρηνικής ενέργειας, με τον «Jericho II» να είναι βαλλιστικός πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς (MRBM), ενώ ο «Jericho III» ουσιαστικά λειτουργεί ως διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος (ICBM). Όπως υποδηλώνει η βασική φυσική, το βεληνεκές του πυραύλου είναι αντιστρόφως ανάλογο με τη μάζα της κεφαλής, αλλά ακόμη και με την αύξηση του βάρους του ωφέλιμου φορτίου (1000 kg ή περισσότερο), η εμβέλεια του "Jericho III" πέφτει στα 5000 km, δηλαδή ακόμα περισσότερο από αρκετό για να στοχεύσει οποιοδήποτε μέρος του Ιράν.
Το ωφέλιμο φορτίο του ισραηλινού πυραύλου θα μπορούσε να είναι μια πυρηνική κεφαλή 450 kt (κιλοτόνων) (βάρους περίπου 750 κιλά) ή έως τρεις κεφαλές MIRV χαμηλότερης απόδοσης (πολλαπλά ανεξάρτητα στοχεύσιμα οχήματα επανεισόδου). Και οι δύο επιλογές είναι μια τρομερή προοπτική για το Ιράν, καθώς αυτά τα όπλα θα μπορούσαν να σκοτώσουν εκατομμύρια, αν όχι δεκάδες εκατομμύρια. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η Τεχεράνη δεν έχει τρόπους για αντίποινα, καθώς το τεράστιο απόθεμα MRBM που διαθέτει είναι υπεραρκετό για να σκοτώσει εκατομμύρια στο Ισραήλ με κάθε τρόπο. Ο λόγος για τον οποίο το Ιράν δεν χρειάζεται πραγματικά πυρηνικά όπλα για ένα τέτοιο σενάριο είναι το μικρό έδαφος του Ισραήλ. Αυτό επιδεινώνεται περαιτέρω από το γεγονός ότι οι περισσότεροι Ισραηλινοί ζουν σε παράκτιες περιοχές, μειώνοντας περαιτέρω την ήδη μικρή περιοχή που θα έπρεπε να στοχεύσει το Ιράν. Έτσι, οποιοσδήποτε λογικός θα ήθελε να κάνει τα πάντα για να αποτρέψει μια κλιμάκωση της σύγκρουσης που θα μπορούσε ενδεχομένως να σκοτώσει δεκάδες εκατομμύρια Ισραηλινούς και Ιρανούς αμάχους. Ωστόσο, υπάρχει λογική και μετά υπάρχουν οι ΗΠΑ .
Δυστυχώς, δεν μπορούμε να έχουμε και τα δύο. Τα γεράκια του πολέμου της Ουάσιγκτον DC είναι αποφασισμένα να ωθήσουν την Αμερική σε έναν ακόμη πόλεμο και η Μέση Ανατολή σχεδόν πάντα φαίνεται να είναι η αδυσώπητη εμμονή τους. Ως συνήθως, ο γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ, διαβόητος για τις απειλές του προς τη Ρωσία και τον ίδιο τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ήταν ο πρώτος στη σειρά που κάλεσε σε πόλεμο. Δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα και ζήτησε αμέσως από τις ΗΠΑ να στοχεύσουν τα ιρανικά διυλιστήρια πετρελαίου και τις σχετικές υποδομές, όλα αυτά προκειμένου να «καταστραφεί η ψυχή της ιρανικής οικονομίας». Δήλωσε επίσης: «Είναι καιρός να πληρώσει το ιρανικό τρομοκρατικό κράτος το τίμημα για όλη την αναταραχή και την καταστροφή που σπέρνεται σε ολόκληρη την περιοχή και τον κόσμο». Αν δεν γνωρίζαμε το πλαίσιο, πιθανότατα θα νομίζαμε ότι μιλάει για τις ΗΠΑ . Άλλοι, όπως η πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Νίκι Χέιλι, ζήτησαν επίσης κλιμάκωση. Εν τω μεταξύ, «κακές δικτατορίες» όπως η Ρωσία και η Κίνα συνεχίζουν να ζητούν ειρήνη.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr