MK BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η απομάκρυνση του PiS, όπως είναι γνωστό το κυβερνών κόμμα, μετά από 8 χρόνια θητείας σημαίνει τέλος στον εναγκαλισμό της Πολωνίας στον κοινωνικό καθολικό συντηρητισμό, τον εθνικισμό που αιμορραγεί στον τζινγκοϊσμό και την κρατική προστασία. Η αγωνία για την αντιληπτή υπαρξιακή απειλή για τον μεταψυχρό πόλεμο δημοκρατικό ιστό της Πολωνίας διαλύεται.
Η Πολωνία μπορεί να φαίνεται κατά κάποιο τρόπο παρόμοια με την Ινδία και την Τουρκία, όπου επίσης, η πολιτική είναι θορυβώδης και ξεφεύγει αρκετά εύκολα, αλλά χάνει την ελκυστικότητα εάν οι άνθρωποι εμπνέονται να κάνουν σοβαρές, ορθολογικές επιλογές. Αλλά εκεί που η Πολωνία είναι διαφορετική έγκειται στο πως μολονότι διοικείται από λαϊκιστές της πολιτικής δεξιάς σε υψηλά επίπεδα ντεσιμπέλ, δεν είναι ακόμα μια αυτοκρατορία. Είναι αλήθεια ότι το PiS χρησιμοποίησε τα κρατικά μέσα ενημέρωσης και τα ταμεία για να παρασύρει τους ψηφοφόρους και εκμεταλλεύτηκε τα συνήθη πλεονεκτήματα της εξουσίας, αλλά η δημοκρατία λειτούργησε, ωστόσο.
Ο αυξανόμενος πληθωρισμός, η επιβράδυνση της ανάπτυξης και τα σκάνδαλα διαφθοράς - και η αντίδραση από μια περίεργη κίνηση της κυβέρνησης να επιβάλει δρακόντειους περιορισμούς στις αμβλώσεις που αποξένωσε νεότερους και γυναίκες ψηφοφόρους - έκαναν ένα εύφλεκτο μείγμα και λειτούργησαν ενάντια στο PiS. Η συμμαχία τριών κομμάτων της αντιπολίτευσης αποχώρησε με το 54% των ψήφων (έναντι 35% που εξασφάλισε το PiS).
Το βασικότερο ίσως ήταν η επιστροφή του ταλαντούχου πολιτικού που ηγείται της συμμαχίας της αντιπολίτευσης, Ντόναλντ Τουσκ, πρώην πρωθυπουργού που πήρε χρόνο από την ενεργό πολιτική για μια κορυφαία θέση στις Βρυξέλλες στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2015 ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, και επέστρεψε στη Βαρσοβία για να ανακτήσει τον μανδύα της ηγεσίας του — ένας καλός επικοινωνιολόγος που συνδέεται με τους ψηφοφόρους του και ξέρει πώς να πλοηγείται στα μέσα της σύγχρονης πολιτικής.
Τα οκτώ ταραγμένα χρόνια στην εξουσία του ηγέτη του PiS Jaroslaw Kaczynski είδαν τεράστιες αλλαγές στο κράτος δικαίου, την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, τις μεταναστευτικές πολιτικές και τα δικαιώματα των LGΒΤQ+. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν δεσμευτεί να αναιρέσουν αυτές τις μεταρρυθμίσεις, τις οποίες θεωρούν απειλή για τη δημοκρατία.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο στην Πολωνία που θα γίνει αισθητός ο αντίκτυπος της αλλαγής της κυβέρνησης. Η αλλαγή έχει σημαντικές συνέπειες για την Ευρώπη συνολικά. Για αρχή, η αντιευρωπαϊκή ρητορική από τη Βαρσοβία θα σταματήσει — και μαζί με αυτό, η ασταμάτητη ταραχή κατά της Γερμανίας, η οποία από μόνη της θα μετατοπίσει τη δυναμική στο πλαίσιο της ευρύτερης λήψης αποφάσεων της ΕΕ, αυξάνοντας το βάρος του πιο φιλελεύθερου μπλοκ εντός η ΕΕ.
Αυτό θα μεταφραστεί ως προθυμία για σοβαρές συζητήσεις για μια ευρωπαϊκή πολιτική για τη μετανάστευση και μια πιο ανθρώπινη προσέγγιση, χωρίς τη δαιμονοποίηση των μεταναστών. Και πάλι, η Πολωνία θα παραμείνει ισχυρός και σταθερός υποστηρικτής της Ουκρανίας.
Έπειτα, θα υπάρξει ένα αποτέλεσμα ρικοσέ σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες καθώς η Πολωνία απομακρύνεται από τον δεξιό λαϊκισμό και την υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών και του κράτους δικαίου. Η επιστροφή της Πολωνίας στις αξίες της ΕΕ υπό την κυβέρνηση Τουσκ θα μπορούσε να έχει θετικό κυματισμό στα έθνη της Ανατολικής Ευρώπης, καθώς η Πολωνία έχει λειτουργήσει ως πηγή έμπνευσης για πολλές χώρες της περιοχής.
Είναι σαφές ότι η παρούσα απαλλαγή στην Ουγγαρία και στο Ηνωμένο Βασίλειο θα χάσει έναν φίλο. Το Ηνωμένο Βασίλειο προσπάθησε να χρησιμοποιήσει την Πολωνία ως αντίβαρο κατά των ευρωπαϊκών θεσμών όταν ήταν ακόμη μέλος της ΕΕ, αλλά από την άλλη πλευρά, μια νέα κυβέρνηση των Εργατικών, εάν επιδιώξει να ξαναχτίσει μια στενότερη σχέση με την ΕΕ, θα είχε φίλο τον Τουσκ.
Πολύ πιθανόν, όταν πρόκειται για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, ο σπασμένος άξονας Παρίσι-Βερολίνο-Βαρσοβία θα διορθωθεί με την άνοδο του Τουσκ στην πρωθυπουργία, καθώς είναι βέβαιο ότι θα ανοικοδομήσει τους δεσμούς με τη Γερμανία. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και ο Τουσκ έχουν επίσης μια αξιοπρεπή σχέση. Έτσι, η τρόικα που είναι η καλύτερη ελπίδα για την Ευρώπη να ασχοληθεί σοβαρά με την ασφάλεια θα δημιουργηθεί. Αυτό θα είναι σημαντικό εάν η αμερικανική υποστήριξη προς το ΝΑΤΟ και την Ουκρανία υποχωρήσει και η Ευρώπη κληθεί να επιταχύνει.
Αρκεί να πούμε ότι η στροφή στην πολωνική πολιτική θα μπορούσε να βοηθήσει στην απομόνωση της ευρωπαϊκής ασφάλειας και του ΝΑΤΟ από τα δύο ταραχώδη ρεύματα που πνέουν αυτή τη στιγμή - αλλάζουν τους ανέμους στην αμερικανική πολιτική και μια μεγάλη σύγκρουση που δημιουργείται στη Δυτική Ασία. Σίγουρα, η Ρωσία δεν μπορεί να το ευχαριστηθεί, ειδικά αν ο Τουσκ βρει μια κοινή γλώσσα με τον Γερμανό Όλαφ Σολτς.
Ο Τουσκ ήταν γνωστός ως «αντιρωσικό γεράκι» κατά τα χρόνια του στις Βρυξέλλες που προσπάθησε να πείσει τον φίλο του στο Βερολίνο, τότε καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ να σκληρύνει την στάση της απέναντι στη Μόσχα μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014. Με άλλα λόγια, το Κίεβο δεν είχε πιο κοντινό σύμμαχο στον κόσμο από τη Βαρσοβία, όπου οι Πολωνοί βλέπουν τη σύγκρουση με τη Ρωσία με υπαρξιακούς όρους σχεδόν τόσο έντονα όσο οι Ουκρανοί.
Ωστόσο, η ουσία παραμένει: πρέπει να προστεθεί μια προειδοποίηση ότι επιτρέπεται να πραγματοποιηθεί μια τακτική μεταφορά εξουσίας στη Βαρσοβία. Αυτό δεν είναι δεδομένο γιατί το PiS έχει παραβιάσει επανειλημμένα το πολωνικό σύνταγμα στο παρελθόν. Ο πολιτικός φυλετισμός έρχεται φυσικά στο PiS, και σίγουρα θα υπάρχει πικρία που κέρδισε τις περισσότερες έδρες, αλλά μπορεί να χάσει ακόμα την εξουσία, μόνο και μόνο λόγω της αδυναμίας του να συνδυάσει μια κυβέρνηση πλειοψηφίας.
Παρεμπιπτόντως, ο πρόεδρος της χώρας τυγχάνει να είναι και υποψήφιος PiS. Η πολωνική κοινωνία είναι πλέον βαθιά διχασμένη και η πόλωση έχει φτάσει στο σημείο όπου τα δύο πολιτικά στρατόπεδα έχουν παγιωθεί και δεν είναι δυνατός ο διάλογος. Στην πραγματικότητα, ένας ανώτερος συνεργάτης του νυν προέδρου Andrzej Duda άφησε να εννοηθεί πως κατά παράδοση, στο PiS θα δοθεί η πρώτη ευκαιρία να σχηματίσει νέα κυβέρνηση, όντας το κόμμα που συγκέντρωσε το μεγαλύτερο μερίδιο ψήφων.